Group Blog All Blog
|
แม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่าง จวี๋ฮวาซั่นหลี่ เขียน  สะดุดชื่อเรื่องก่อนเลย แต่จริงๆ เรื่องนี้ซื้อมาเพราะกระแสค่ะ ที่สำคัญเล่มอ้วนๆ หนาๆ นี้ชอบเป็นพิเศษ เพราะคิดไปก่อนเลยว่าเนื้อหาไม่กลวงแน่ (ซึ่งก็อาจไม่ใช่เสมอไปนะ บางทีน้ำเยอะกว่าเนื้อก็มี)  แม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่าง (3 เล่มจบ) จวี๋ฮวาซั่นหลี เขียน Honey Toast แปล สำนักพิมพ์แจ่มใส แนวมากกว่ารัก 673 บาท 1,120 หน้า หลังปก เป็นเพราะยี่สิบสองปีที่ผ่านมา เขาซย่าอวี้จิ่นมิได้ทำบุญสร้างกุศล ทำมาแล้วทุกสิ่งยกเว้นเรื่องเป็นงานเป็นการใช่หรือไม่ เสด็จลุงผู้มีอำนาจล้นฟ้าจึงได้ ลงทัณฑ์ เขาสถานหนัก ยัดเยียด พญายมแห่งแดนดิน ที่ไม่มีใครหาญกล้าแตะต้องให้มาเป็นภรรยาของเขา ที่ผ่านมาผู้อื่นบอกว่าเขามีดีเพียงรูปโฉมภายนอก เขาไม่เจ็บไม่คัน ที่ผ่านมาผู้อื่นบอกว่าเขาเป็นตัวไร้ค่าที่ใช้การมิได้ เขาไม่สะดุ้งสะเทือน แต่หากผู้อื่นบอกว่าเขาคือบุรุษที่ถูกภรรยา เหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้าเขาไม่ยอมถูกกล่าวหาเช่นนั้น! ลูกผู้ชายฆ่าได้หยามไม่ได้ ต่อให้หัวเดียวกระเทียมลีบ เขาก็จะดื้อแพ่งแข็งข้อถึงที่สุด จะไม่ยอมให้สตรีน่าชังผู้นั้นมีอำนาจเหนือเขาเป็นอันขาด เกริ่นเอง ซย่าอวี้จิ่น ชายที่งามยิ่งกว่าโฉมงามใด ลุงของเขาคือจักรพรรดิ ย่าของเขาคือพระพันปี ชั่วชีวิตเสเพลที่ผ่านมาเที่ยวสร้างความวุ่นวาย เป็นตัวขัดหูขัดตาของชาวเมือง แต่ก็เป็นหลานรักของพระพันปีเช่นกัน เมื่อแม่ทัพยิ่งใหญ่สร้างผลงานปราบปรามหมานจินผู้รุกรานได้ จักรพรรดิชมเชยหวังมอบรางวัล แต่แม่ทัพเยี่ยเจากลับสารภาพว่าตนเองเป็นสตรี จักรพรรดิถึงกับพ่นชา ปรึกษาไตร่ตรองแล้ว จึงพระราชทานสมรสให้แก่ซย่าอวี้จิ่นและเยี่ยเจา แม่ทัพหญิงผู้โหดเหี้ยมดุร้าย กับคุณชายหน้าหวานเสเพล สมกันที่สุด! ซย่าอวี้จิ่นขัดพระราชโองการไม่ได้ จำต้องกัดฟันรับแม่ทัพที่ไม่สมหญิงผู้นั้นเข้ามา หากแต่พินิจดูภายหลังมีสติ เยี่ยเจาไม่ได้ขี้ริ้ว แม้ไม่คล้ายสาวงาม แต่เยี่ยเจาไม่ได้ตัวใหญ่บึกบึน นางสูงเพรียว ผิวเข้มจากการทำศึก ที่สำคัญ แม้งานบ้านงานเรือนไม่ได้เรื่อง ความรู้โคลงฉันท์ตำราย่ำแย หากแต่เชื่อฟังสามียิ่ง สามีชี้นกบอกว่าไม้ นางว่าไม้ตาม สามีเรียกร้อง นางสนองขานรับ ไม่เลวเลย จริงไหม? คุยกันหลังอ่าน เยี่ยเจา นางเอก เป็นแม่ทัพห้าวหาญ ภาพลักษณ์นางในสายตาคนอื่นโหดเหี้ยมน่ากลัวมาก รบทัพจับศึก ฆ่าได้ฆ่า ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด จึงได้ฉายา 'พญายมแห่งแดนดิน' มา จำกัดความสั้นๆ : แม่ทัพห้าวหาญ ชำนาญการศึก รู้ลึกศาสตรา ทั่วหล้าแซ่ซ้อง ไม่พ้องอิสตรี นารีปลาบปลื้ม ซย่าอวี้จิ่น พระเอก ชายโฉมงามไร้แก่นสาร ตอนเด็กๆ ป่วยกระเสาะกระแสะทำให้พระพันปีเอ็นดูเป็นพิเศษ นางเอกเปรียบพระเอกเป็นเพียงพอนขาว น่ารักน่าเอ็นดู (เจ้าตัวสีขาวๆ บนปกเล่มหนึ่งน่าจะเป็นเพียงพอนขาวแหละ) จำกัดความสั้นๆ : คุณชายหน้าหวาน ชำนาญการพนัน เที่ยวร่ำสุรานารี ไม่มีความชอบ รายรอบต่างระอา เล่มหนึ่งจะเน้นความป่วนฮาของพระนางหลังจากถูกจับแต่งเข้ามาด้วยกัน ต่างคนต่างต้องเรียนรู้นิสัยของอีกฝ่าย ซึ่งในเรื่องนี้ พระเอกเป็นตัวฮาของเรื่องเลย ไม่มีมาดดีๆ กับใครเขาหรอกค่ะ แต่พระเอกก็มีข้อดีของเขานะคะ ลึก (มากๆ) แล้วเป็นคนจิตใจดี ไม่คิดร้ายกับใคร (ยกเว้นมีคนมาคิดร้ายกับตัวก่อน) เข้ากับคนได้ง่าย คบคนได้ทุกประเภทไม่แบ่งแยก แม้ร่างกายจะอ่อนด้อยสุดๆ แต่เรื่องวางแผน (ร้าย) นี่เขาชำนาญมาก เล่มหนึ่งโออ่านจบแบบเพลินๆ พระเอกสร้างความแปลกใจให้โอบ้างท้ายๆ แต่ไม่ได้ถึงขนาดชอบมากเป็นพิเศษ โอรู้สึกว่าโอน่าจะรู้สึกขำได้มากกว่านี้ รู้แหละว่าตรงนี้มุกนะ เขากำลังทำให้เราขำนะ แต่ไม่ยิ้มหรือหัวเราะสักแอะ อันนี้อาจเป็นสำนวน อาจเป็นจังหวะการเล่าเรื่อง เนื้อหาค่อนข้างเยอะ เลยอัดกันมา ทำให้ไม่มีเว้นว่างจังหวะให้ขำ หรืออาจเป็นที่เส้นโอลึกเองก็ได้ ถ้าเล่มหนึ่งเรียนรู้ เล่มสองพระนางเรียกว่าเข้าขากันแล้วค่ะ พระเอกได้รับมอบตำแหน่งให้ตรวจตราเมือง คอยดูแลความสงบ และไปบำบัดทุกข์ชาวบ้าน นางเอกก็ต้องตามไปด้วย ช่วงต้นๆ ถึงกลางเล่ม โอค่อนข้างกลางๆ แอบรู้สึกแปลกๆ กับการเล่นมุกทะลึ่งตรงๆ ด้วย แต่ก็จัดว่าอ่านได้นะ บวกกับไม่ชอบตัวละครหญิงตัวละครหนึ่ง (ใครอ่านแล้วจะรู้ว่าหมายถึงใคร) ส่วนช่วงท้ายสนุกค่ะ ชอบมาก โอชอบที่่คนเขียนเขาวางแผนดี เหตุการณ์หนึ่งอาจไม่มีอะไรเลย การตัดสินใจหนึ่งอาจดูเรียบง่ายธรรมดา แต่ภายหลังจะเฉลยออกมาว่า จริงๆ แล้วผ่านการคิดวิเคราะห์และวางแผนมา แม้กระทั่งการแต่งงานของพระนาง ก็ถูกนำมาคิดคำนวณอย่างรอบคอบแล้ว เข้าสู่เล่มสาม เล่มนี้กรี๊ดมาก สนุกตั้งแต่ต้นจนจบ จากเล่มแรก คนเขียนค่อยๆ เพิ่มความเข้มข้นมาเป็นลำดับ ตอกหมุดความสงสัยเคลือบแคลงเป็นระยะ แล้วมาผูกโยงเชือกความสัมพันธ์ในเล่มสุดท้าย บนปกมีรูปเหยี่ยวสยายปีกบิน เหยี่ยวหมายถึงพระนางทั้งคู่ พระเอกมองนางเอกเป็นเหยี่ยวเก่งกล้า ส่วนนางเอกมองว่าพระเอกเป็นลูกเหยี่ยวที่ต้องโผบินอย่างแข็งแรงในสักวัน เป็นเล่มที่ดราม่าบีบคั้นที่สุด เข้าจิตใจตัวละครได้มากที่สุด ถึงจะดูเป็นตัวร้ายแต่อ่านแล้วไม่เกลียดเลย เพราะเราเข้าใจต้นสายปลายเหตุ เพราะเหตุผลนี้เขาหรือเธอถึงเป็นคนเช่นนี้ ถึงทำเช่นนี้ ถึงตัดสินใจเช่นนี้ มันเป็นเหตุเป็นผลสนับสนุนให้เราเชื่อตาม แต่ถึงจะดราม่ายังไง ก็ยังมีความฮาเข้ามาขั้นไม่ให้เครียดค่ะ ช่วงปลายเล่มสองถึงเล่มสามโอเริ่มขำตามแล้วแหละ ที่สำคัญ ถึงตัวละครจะล้นๆ บื้อบางเวลา บ้าเป็นระยะ แต่ทุกตัวมีความคิดและรู้จักตัดสินใจค่ะ ไม่ปล่อยให้ใครจูงจมูกได้ง่ายๆ คือดีอะ ชอบมาก โอชอบเรื่องที่มีตัวละครมีชีวิตจิตใจของตัวเองแบบนี้แหละ ฉากเหล่าแม่ทัพนายกองถกเถียงกันถึงกลการศึกโอก็ชอบ ฉากเหล่าขุนนางถวายความคิดเห็นก็ดี โอรู้สึกตามเลยว่าการตัดสินใจครั้งหนึ่งไม่ใช่ง่ายๆ ไม่มีทางที่คำนวณแล้วถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์ มีแค่ทางที่จะมีโอกาสสำเร็จมากที่สุดเท่านั้น อ่านแล้วนึกถึงบางเรื่องที่ปูว่าตัวเอกฉลาด แต่อ่านแล้วรู้สึกแบน มันถูกเกินไป ตรงเกินไป ไม่มีผิดพลาดเกินไป ขาดขุนพลร่วมกุนซือความคิดเกินไป มุมมองความคิดแคบเกินไป น้อยเกินไป จนขาดความสมจริง เทียบกันแล้วโอชอบเรื่องลักษณะที่มีหลายๆ ความคิดเห็นถกกัน เลือกเอามาชง ปั่น แล้วกลั่นกรองให้เราเห็นจริงตามไปด้วยแบบนี้มากกว่า ยิ่งอ่านจากใจคนเขียนช่วงท้าย รู้เลยว่าคนเขียนเป็นคนรู้จักออกแบบและเข้าใจตัวละครของตัวเอง เพราะสามารถวิเคราะห์ออกมาได้ชัดเจน เข้าใจตัวเองแจ่มแจ้ง เลขที่ออก (3.5 + 3.5 + 5)/3 = 4 โอรู้สึกเครื่องติดท้ายเล่มสองและดีงามเล่มสาม ออกตัวช้าไปหน่อย แต่จริงๆ ชอบมากนะ . . . "ถือดีอะไรถึงอาศัยข่าวลือลงอาญาคนมิได้" ผู้ช่วยไห่เอ่ยอย่างลำบากใจ "มะ...มันไม่ถูกต้องตามระเบียบขอรับ" "ระเบียบสุนัขตัวไหนกัน คำพูดข้าก็คือระเบียบ!" ซย่าอวี้จิ่นเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ยกขาไขว่ห้าง วางท่วงท่าเฉกเช่นพญามารโดยแท้ เขาโบกมือไปมาอย่างเลือดเย็นอำมหิต กล่าวพึมพำด้วยสุ้มเสียงที่ดังพอจะได้ยินทุกคน "ใครอยากเป็นตุลาการที่เที่ยงธรรมก็เป็นตามสบาย ข้าเป็นคุณชายเสเพลที่ไม่มีความรู้ความสามารถ เป็นขุนนางทุจริตที่ได้ตำแหน่งเพราะสายสัมพันธ์ส่วนตน อยากสังหารคนตามอำเภอใจจะมีอะไรน่าแปลก" เยี่ยเจาเห็นดีเห็นงามอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย "ท่านกล่าวได้ถูกต้อง เป็นขุนนางสุจริตไหนเลยจะสาแก่ใจเท่ากับเป็นขุนนางทุจริต" "พูดได้ดี!" ซย่าอวี้จิ่นชมเชยภรรยาอย่างพอใจ "หมู่นี้เจ้าประเพฤติตัวได้ไม่เลวเลยนะ" เยี่ยเจาถ่อมตน "แต่งกับไก่ก็ต้องตามไก่ แต่งกับสุนัขก็ต้องตามสุนัข เมื่อแต่งกับคุณชายเสเพลก็ต้องเสเพลด้วย คำกล่าวนี้ข้ายังจดจำได้" เผชิญหน้ากับคนประหลาดคู่นี้ ผู้ช่วยไห่แสนจะละเหี่ยใจ . . . เขาเห็นเงินทองเป็นเหมือนกรวดดิน เรียกสินบนอย่างโจ่งแจ้ง เจ้าชู้เสเพล ไปที่ใดก็มองตามหญิงงาม บางครายังแทะโลมสาวน้อย แต่กลับไม่พาสตรีคนใดเข้าบ้าน ตัวตนขัดแย้งกันเองอย่างสมควรตายนัก เป็นตัวไร้ค่าของฟ้าดิน เป็นคนเลอะเทอะเหลวไหล เป็นคนที่ยากจะหยั่งถึง เหล่าประมุขตระกูลใหญ่เชี่ยวชาญในการต่อกรกับผู้แทนพระองค์ มาไม้ไหนก็ไปไม้นั้น มีวิธีรับมือเหลือเฟือ ทว่าเผอิญซย่าอวี้จิ่นเป็นคนสติไม่ดีที่เตะต่อยส่งเดช ฉะนั้นต่อให้มีวรยุทธ์สูงส่งปานใดก็ไม่อาจแก้เพลงยุทธ์ที่ไร้กระบวนได้ . . . เป็นเรื่องที่คล้ายกับซย่าอวี้จิ่น พระเอกของเรื่อง ดูเหมือนไร้แก่นสาร แต่ลึกๆ ก็มีอะไรซ่อนอยู่ให้ค้นหานะ เล่มสุดท้ายดีงามมาก ดึงเชือกให้เห็นเส้นความสัมพันธ์ทั้งหมดที่ซ่อนไว้ แล้วค่อยคลายปมออก มีครบทุกอารมณ์ แต่ส่วนใหญ่จะเน้นฮาค่ะ
อ่านรีวิวแล้วน่าอ่านอีกแล้ว
พี่ไปโหวตบล็อกที่ติดไว้ก่อนหน้านี้แล้วนะ  โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2558 เวลา:9:53:22 น."พระเอกของเรื่อง ดูเหมือนไร้แก่นสาร แต่ลึกๆ ก็มีอะไรซ่อนอยู่ให้ค้นหา"
. . น่าสนใจตรงนี้ล่ะค่าาาา  โดย: Prophet_Doll
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2558 เวลา:12:05:34 น.คุณ polyj ชอบภาพเรียงกันเหมือนกันค่า ต้องเป็นภาพแบบรวมกันเราอยู่ แยกอยู่เราไม่ตายด้วยนะ! เรื่องนี้ฮาเพราะพระเอกเลยค่ะ
พี่สาวไกด์ใจซื่อ ขอบคุณมากค่า คุณ Pd สนไหมคะ   โดย: ออโอ
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2558 เวลา:23:05:06 น.เรื่องนี้เด่นที่การวางพล็อต และบุคลิกตัวละครค่ะ
ทุกตัวมีจุดเด่น จุดด้อย...นางเอกเก่งบู๊ ผู้เขียนก็สร้างให้นางอ่านเขียนไม่เก่ง ( เพิ่งเคยเจอเนี่ยแหละ ) ตัวละครมีเหตุมีผลในการกระทำ แม้โทนเรื่องจะเน้นให้ขำ และออกจะทะลึ่งไปหน่อยในฉากเข้าพระเข้านาง แต่ดราม่า ในช่วงไคลแมกซ์ ผู้เขียนทำได้ดีมาก มันลงตัว เงื่อนปมทั้งหลายเก็บได้หมดไม่ตกหล่น ชอบเลยค่ะเรื่องนี้ โดย: Serverlus
วันที่: 28 พฤศจิกายน 2558 เวลา:20:48:23 น.คุณเอ้ ใช่ค่ะ เก็บได้ครบเท่าที่วางเอาไว้ เข้าใจซ่อนปมปูทาง แล้วเฉลยตอนท้าย โอชอบนางเอกด้วย บุคลิกนางแปลกดีนะคะ คือเป็นคนกล้า แต่เจี๋ยมเจี้ยมกับพระเอก แต่ก็ไม่ใช่ยอมจนจมมุม มีลูกล่อหลอกโผล่มาเป็นระยะ น่ารักค่ะ
โดย: ออโอ
วันที่: 30 พฤศจิกายน 2558 เวลา:23:25:15 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
ปกสามเล่มเรียงกันเป็นภาพเดียวสวยจังค่ะ