|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ธุรกิจแรกของผม ตอนที่1 - ตัดสินใจและหุ้นส่วน
หนึ่งในความฝันที่ต้องทำให้ได้ในชีวิตนี้คือการเป็นนายตัวเอง สร้างธุรกิจที่ประสบความสำเร็จและสามารถกำหนดทิศทางต่าง ๆ ในการตัดสินใจได้
สาเหตุที่ผมต้องมีธุรกิจเป็นของตัวเองเพราะส่วนตัวเป็นคนไม่ชอบทำตามคำสั่ง ชอบที่จะคิดพัฒนาลงมือทำด้วยตัวเองจะผิดหรือถูกก็อีกเรื่องหนึ่ง ต่อให้ต้องทำงานหนักกว่าก็ไม่ติดครับ
ต้นปี 2564 ด้วยความที่เบื่อและรู้สึกไม่ท้าทายในที่ทำงานเก่า ผมเลยลากออกจากงานมาเริ่มต้นธุรกิจเป็นของตัวเอง ตอนนั้นมีเงินเก็บประมาณ 6 แสน คิดว่าจะลงทุนในธุรกิจสักประมาณ 2 แสน ที่เหลือก็ไว้เป็นทุนในการใช้ชีวิต ซึ่งในแต่ละเดือนผมใช้เงินไม่มากนักประมาณสัก 2 หมื่นนิด ๆ ยังไม่แต่งงานหรือมีลูก คำนวญว่าถ้าธุรกิจไม่ประสบความสำเร็จและตกงานสัก 2 ปีก็คงไม่ได้เดือดร้อนอะไร
พอตัดสินใจได้แล้วก็เริ่มคิดโมเดลธุรกิจที่จะทำโดยจะเป็นการค้าขายออนไลน์ ไม่มีหน้าร้าน ทำในคอนโด ไม่ต้องลงทุนอะไรมากมาย เรียกว่าต้นทุนไม่เยอะ แล้วบังเอิญว่ามีรุ่นน้องคนหนึ่ง(กำลังลาออกจากงาน) โทรมาพอดีก็ได้เล่าแผนธุรกิจที่กำลังจะทำให้ฟัง ก็เลยชวนมาทำด้วยกัน
ด้วยความที่แฟนของรุ่นน้องคนนี้เป็นคนจีนและทำงานเกี่ยวกับการตลาด การนำเข้าส่งออกไปประเทศจีนซึ่งจะช่วยเจรจาสั่งซื้อของจากจีนได้ในราคาที่ถูก และมีช่องทางนำสินค้าของเราไปเปิดตลาดที่ประเทศจีนด้วย เพราะฉะนั้นผมเลยตัดสินใจให้รุ่นน้องดูแลเรื่องการสั่งของ การขาย โดยทุนผมเป็นคนออกให้ทั้งหมด
ด้วยความที่ยังไม่ได้รู้จักนิสัยใจคอของรุ่นน้องคนนี้มากมายนัก ไม่นานก็เริ่มมีความขัดแย้งทางความคิดกัน รุ่นน้องคนนี้ต้องการเริ่มต้นใหญ่ จดบริษัท เปิดออฟฟิต ซื้อของเข้าออฟฟิต ฯลฯ ในขณะที่ยังไม่ได้มีรายได้เข้ามาสักบาทและไม่แน่ใจว่าสินค้าที่สั่งมาจะขายได้หรือไม่ ส่วนตัวผมเองมีแนวคิดทดลองตลาดดูก่อนว่าขายได้ไหม พอเห็นว่าพอจะไปได้ก็ค่อยลงทุนเพิ่มเติบโตกันไป แนวคิดก็เริ่มสวนทางกัน
จึงย้อนกลับไปคิดจุดประสงค์ที่ผมลาออกจากงานในตอนนั้นเพราะไม่อยากมีเจ้านาย แต่พอมีหุ้นส่วนก็เหมือนมีเจ้านายเพิ่มเข้ามากอีกคนเพราะไม่สามารถทำได้อย่างที่ตั้งใจอย่างเต็มที่ เลยตัดสินใจบอกเลิกไปก่อน ขณะที่ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย ถ้าเป็นคู่แต่งานก็เรียกได้ว่าหม้อข้าวยังไม่ทันดำ
ตอนนี้รุ้สึกไม่สบายใจและลำบากใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่(ทัน)ทะเลาะกัน เพราะถ้ายื้อกันต่อไปคงจะทะเลาะเสียเพื่อนเป็นแน่แท้
เหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นบทเรียนครั้งสำคัญและเป็นการตัดสินใจในการทำธุรกิจเป็นครั้งแรก
ส่วนตัวคิดว่าตัดสินใจครั้งนั้นถูกต้องแล้วครับ
ฺBlog นี้ผมขอจบแค่นี้ก่อนเนื้อหาจะได้ไม่ยาวจนเกินไป ตอนหน้าผมจะมาเล่าเรื่องการวางแผนธุรกิจนะครับ
| Create Date : 29 ตุลาคม 2564 |
| Last Update : 29 ตุลาคม 2564 14:35:51 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 641 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
..
ผมเคยเห็นคนจีน เริ่มขายของเล็กน้อย แล้วค่อยขยับเพิ่มเรื่อง
ร้านหรือออฟฟิศ ไม่สนใจเขาเล่าให้ฟังภายหลังว่า ลูกค้าเขา
เป็นตลาดล่าง เขาไม่ดูออฟฟิศเพื่อสร้างความเชื่อถือในสินค้า
ปัจจุบันคนจีนคนนี้มีร้านใหญ่โตขยายกิจการครับ