Simple and Smart

Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
12 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 
นอนละเมออันตรายนะ



     อาการละเมอเป็นอาการที่พบเห็นได้และเกิดขึ้นโดยเจ้าตัวไม่รู้ตัว อาจเกิดจากความฝันของเจ้าตัวเอง ผมเองก็เคยนอนละเมอ แต่เกิดขึ้นนานมาแล้วคือ ละเมอขึ้นมาอาบน้ำ(อันนี้แม่เล่าให้ฟัง) บอกแม่ว่าร้อนแล้วก็เดินไปอาบน้ำแม่เห็นว่าตาปรือ ๆ หลับตาเลยตามไปดูปรากฏว่า ถอดเสื้อผ้าแล้วตักน้ำขึ้นมาอาบตอนตี 2 แล้วแต่งตัวกลับไปนอนต่อตื่นเช้าขึ้นมาแทบไม่รู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น(ตอนอายุ 12)


ประสบการณ์ที่เคยประสบพบเจอกับคนรู้จักก็มี เพื่อนคนนึงเป็นคนละเมอที่ค่อนข้างไปในทางลามกสักหน่อย เคยเจอครั้งนึงเพื่อนคนนั้นละเมอโดยการช่วยตัวเอง ตอนแรกนึกว่าเพื่อนแกล้งหรือเป็นเกย์ แต่ไม่ใช่หลังจากการพูดคุยกันมันก็บอกว่าไม่เคยรู้ตัวเลยต้องให้ไปหาหมอครับ เพราะเป็นการละเมอที่ค่อนข้างอันตรายอาจจะโดนกล่าวหาว่าเป็นโรคจิตได้


อีกคนละเมอแปลกประหลาดเวลานอนจะเอาแขนมากอดเพื่อนแต่ไม่ถึงตัวครับ จะค้างอยู่กลางอากาศแล้วค้างอยู่อย่างนั้น ตอนแรกนึกว่ามันแกล้งครับเพราะหน้าตากรุ้มกริมอมยิ้ม แต่ลองพิสูจน์และสอบถามดูปรากฏว่าละเมอจริง ๆ ช่วงหลัง ๆ อาการเริ่มหนักละเมอไปลูบหน้าอก(เพื่อนผู้ชาย) แรก ๆ ก็เสียวดี นาน ๆ ไปก็ไม่ไหวเริ่มเคล้ม 5555+ หลังสุดอันนึ้หนักเลยครับ เพื่อนผู้หญิงมาทำรายงานที่ห้องแล้วดันละเมอไปลูบขาผู้หญิงเค้า ก็เลยโดนตบไปฉากใหญ่ 555 แต่ก็เคลียร์กันได้เพราะว่าเพื่อนมันละเมอจริงจริง


อีกรายไม่รู้ว่าเป็นการละเมอหรือปล่าวคือชอบนอนกัดฟันดังมาก และกัดทั้งคืนด้วยเป็นอัันตรายต่อฟันเป็นอย่างยิ่งและทำให้คนอื่นนอนไม่หลับด้วย


รายสุดท้ายอันตรายสุด ชอบละเมอเดินออกไปที่ระเบียงห้อง แล้วทำท่าจะกระโดดดีที่ผมอ่านหนังสืออยู่เลยไปช่วยไว้ทัน ตอนหลังเลยต้องย้ายหอไปอยู่ห้องที่ด้านหลังมีลูกกรง


ข้างบนเป็นตัวอย่างที่เกิดขึ้นจริงกับคนรู้จักของ ผมแต่มีรายที่แปลกกว่านั้น (จากหนังสือโลกจิต เขียนโดยคุณแทนไท)มีสามีภรรยาคูหนึ่ง กลางคือภรรยาจะลุกออกไปทุกคืน จนคืนหนึ่งสามีสงสัยเลยตามออกไปดูปรากฏว่าภรรยาออกไปมี sex กับคนแปลกหน้าทุกคืน อีกตัวอย่างนึ่ง(ถ้าจำผิดขออภัย) ลูกเขยละเมอขับรถไปแทงแม่ยายหลายรูจนเสียชีวิต โดยทั้งคู่ไม่เคยมีเรื่องผิดหมองใจกัน สุดท้ายศาลยกฟ้องครับเพราะผู้ต้องหาไม่รู้สึกตัวขณะกระทำ  อยากรู้เพิ่มเติมลองไปหาอ่านหนังสือ โลกจิตนะครับ


ผมหาขอมูลจาก yahoo! มาให้เพื่อน ๆ ลองอ่าน


การนอนละเมอเนี่ยจะเริ่มที่การนอน
เราต้องการนอนหลับเพื่อที่ว่าอวัยวะและองค์ประกอบต่าง ๆ
ของร่างกายที่เหน็ดเหนื่อยจะได้พักผ่อนและกลับคืนสู่สภาพเดิมเรายังไม่รู้คำ
อธิบายที่แท้จริงทางวิทยาศาสตร์ ว่าเรานอนหลับอย่างไรและทำไม
แต่เชื่อกันว่าเรามี “ศูนย์กลางการนอนหลับ”
อยู่ในสมองซึ่งควบคุมการนอนและการตื่นของร่างกาย


อะไรที่ควบคุมศูนย์กลางการนอนหลับนี้?

คำตอบคือ กิจกรรมทั้งวันของร่างกายเราจะปล่อยสารบางอย่างเข้าสู่เลือด
หนึ่งในสารเหล่านั้นคือแคลเซียม
มันจะผ่านเข้าไปในเลือกและกระตุ้นศูนย์กลางการนอนหลับ และก่อนหน้านี้
ศูนย์กลางการนอนหลับได้ "รับความรู้สึก" จากสารพิเศษมาแล้ว
มันจึงมีปฏิกิริยาต่อแคลเซียม เมื่อศูนย์กลางการนอนหลับเริ่มทำงาน
มันจะทำหน้าที่สองอย่าง

อย่างแรกคือปิดกั้นบางส่วนของสมอง ดังนั้นเราจึงไม่อยากทำอะไร และจะไม่มีความรับรู้อะไรอีก เราอาจเรียกอาการนี้ว่า "สมองหลับ"


อย่างที่ 2 คือ ปิดกั้นประสาทบางอย่างในก้านสมอง
จนทำให้อวัยวะภายในและแขนขาของเราหลับ เราจะเรียกมันว่า "ร่างกายหลับ"
และโดยปรกติแล้ว
ปฏิกิริยาหรือชนิดของการหลับทั้งสองอย่างนี้จะเชื่อมโยงด้วยกัน
แต่ในสภาพบางอย่างมันอาจแยกจากกันก็ได้ !
สมองอาจจะหลับในขณะที่ร่างกายยังตื่นอยู่
สิ่งนี้อาจเกิดกับคนที่ระบบประสาทไม่ทำปฏิกิริยาปรกติ
ดังนั้นคนประเภทนี้ก็อาจลุกขึ้นจากเตียง
ขณะที่สองตายังหลับอยู่แล้วออกเดินไปมาได้ !
การหลับของสมองและร่างกายไม่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กัน
พวกเขาจึงนอนละเมอนั่นเอง


//th.answers.yahoo.com/question/index?qid=20070813195604AAq1ODZ



สุดท้ายมาดูคลิปหมานอนละเมอครับ









Create Date : 12 มิถุนายน 2552
Last Update : 12 มิถุนายน 2552 15:11:38 น. 11 comments
Counter : 7748 Pageviews.

 
ฮูเร มาทักทายเหมือนกัน


โดย: รยา (raya-a ) วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:16:48:38 น.  

 
หวัดดีค่ะ เข้ามาทักทายเล่น

บล็อกคุณpopsongนี่มีบทความที่มีประโยชน์ดีจังเลยค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกนะคะ


โดย: tempurafamily วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:16:54:17 น.  

 
สวัสดีค่ะ
ไม่เคยนอนละเมอค่ะ ไม่มีประสบการณ์ด้านนี้เลย
แต่ฟังจากเรื่องของคุณ ดูเหมือนว่าน่ากลัวนะคะ
ถ้ามีใครใกล้ตัวเราที่เป็น คงต้องรักษาเขาให้หาย เนอะ
อันตรายทั้งตัวเองและคนอยู่ใกล้

ส่วนหมาตัวนั้น น่ารักจังเลยอ่ะ
ขำกลิ้ง จริงด้วย
วันหลังเครียด ๆ จะเข้ามาดูใหม่
ขอบคุณนะคะ



โดย: รยา (raya-a ) วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:16:58:06 น.  

 
อ้อ ลืมไป

ขอแสดงความยินดีกับบัณฑิตใหม่ด้วยนะคะ
เรียนจบก็เหมือนชีวิตในความฝันที่แสนสนุกได้จบลงไป
และมาพบกับชีวิตในความจริงที่สนุกกว่า
เมื่อลงสนามแข่งขัน ขอให้เข้าเส้นชัยที่ 1 นะคะ

อยากเห็นรูปตอนรับปริญญาจังค่ะ
เอามาอวดกันบ้างนะคะ

มีความสุขกับวันนี้และทุก ๆ วันนะคะ




โดย: รยา (raya-a ) วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:17:02:37 น.  

 
ไม่เคยนอนละเมอนะคะ เอ..หรือไม่มีใครบอก
จากบล็อก ถ่ายรูปจากสวนของคนอื่นค่ะ 555


โดย: redclick วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:22:12:49 น.  

 
น่ากลัวเนอะั


โดย: Tukta21 วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:2:04:37 น.  

 
สวัสดีค่ะ

วันนี้มาชวนไปอ่านเรื่องท่านผู้ยิ่งใหญ่ภาคต่อค่ะ
ลองไปอ่านในมุมมองที่ฉันนำเสนอนะคะ

มีความสุขกับวันหยุดนะคะ


โดย: รยา (raya-a ) วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:11:55:12 น.  

 
สวัสดีค่ะ

วันนี้ตะวันอาจจะไม่ได้ขึ้นแล้วสาดแสงมาที่เรา

รอคอยไปก่อนนะคะ
สิ่งที่เป็นจริงเสมอ
คือตะวันขึ้นใหม่ทุกวัน

และวันหนึ่งตะวันจะสาดแสงสีทองนั้นมาให้คุณค่ะ
นอนอยู่บ้านบ้างก็ดีเหมือนกันจริงมั๊ยคะ


โดย: รยา (raya-a ) วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:10:39:50 น.  

 


โดย: redclick วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:0:48:20 น.  

 
สวัสดีค่ะ

ชวนไปอ่านเรื่องผู้ยิ่งใหญ่ต่อค่ะ

มีความสุขกับวันนี้นะคะ


โดย: raya-a วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:10:00:44 น.  

 
เข้ามาอ่านช้าไปหน่อย แต่จะเล่าประสบการณ์ตัวเองจริง ๆ ให้ฟังครับ
ในตอนเด็ก ช่วงเรียนประถม ผมเป็นคนหนึ่งที่นอนละเมอ เกือบทุกคืนก็ว่าได้ ยิ่งถ้าเป็นช่วงหน้าร้อนไม่ต้องพูดถึงเลยครับ ทุกคืนเลย ตอนแรกผมก็ไม่รู้นะครับ แต่ว่ามารู้เพราะว่าแม่ถามในตอนเช้าว่าเมื่อคืนตื่นมาทำไม ถามอะไรก็ไม่ยอมตอบ ปรากฏว่าผมเห็นภาพในฝันเป็นสิ่งแวดล้อมที่ผมเดินผ่านตอนละเมอครับ เช่น บางคืนผมก็ลุกขึ้นมารื้อที่นอน จากนั้นก็จัดใหม่โดยที่ไม่รู้ตัว บางคืนก็ลุกเดินไปเดินมา เดินลงบันไดขึ้นบันได (บ้านผมเป็นบ้านไม้ชั้นเดียวยกใต้ถุนสูง) จนมีอยู่คืนนึงแม่บอกว่าผมลุกขึ้นมาจะกระโดดหน้าต่างห้องนอนตัวเอง ไม่รู้เป็นไง แม่ตื่นขึ้นมาและเข้ามาในห้องนอนผมเจอเข้าพอดีก็เลยดึงตัวเอาไว้ ตอนผมอยู่มัธยมต้นจะต้องมีช่วงที่เข้าค่ายลูกเสือ แม่จะเป็นกังวลมาก เพราะว่ากลัวว่าผมจะละเมอแล้วเดินหายเข้าไปในป่า
สิ่งที่น่าแปลกก็คือทุกคืนที่แม่บอกว่าผมลุกขึ้นมาละเมอ ผมจะฝันเห็นห้องนอนผมค่อย ๆ แคบเข้ามาเรื่อยๆ จนผมฝันว่านอนอยู่ไม่ได้ ต้องลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่างหนึ่ง ช่วงหลัง ๆ แม่ผมมักจะตื่นขึ้นมากลางดึกเพื่อดูว่าผมนอนอยู่หรือเปล่า และแม่บอกว่าผมมักจะนอนเอามือทั้งสองข้างกุมไว้ที่หน้าอก เป็นไปได้ว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้ผมฝันแบบนั้น จนต้องนอนละเมอในที่สุด
และที่น่าแปลกก็ืคือ แม่ผมบอกว่าคุณย่าของผมก็เป็น (ตอนนี้ท่านเสียไปแล้ว)
ในปัจจุุบันผมหายแล้วครับ และก็จำไม่ได้ด้วยว่าหายตั้งแต่เมื่อไหร่ จะฝันเห็นผ้าห่มรัดตัวบ้างจนต้องลุกขึ้นมานั่งตอนกลางดึกก็เฉพาะวันที่ผมเป็นไข้หนักเท่านั้นครับ แปลกดีครับ


โดย: kiraek วันที่: 30 สิงหาคม 2552 เวลา:19:13:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

mr.popsong
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




นอกจากเป้าหมายชีวิตที่ข้าพเจ้าต้องทำให้สำเร็จแล้วสิ่งที่ข้าพเจ้าต้องการมีแค่ "เก้าอี้สบาย ๆ สักตัว หนังสือดี ๆ สักเล่ม และกีต้าร์ไว้เล่นเวลาต้องการพักสายตา พร้อมด้วยจิตใจเบิกบานไร้กังวล"
http://mrpopsong.bloggang.com
New Comments
Friends' blogs
[Add mr.popsong's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.