Simple and Smart

พอมองชีวิตผ่านมาจุดปัจจุบัน ก็พบว่าเราได้ผ่านอะไรมากมายแต่สิ่งนั้นก็เป็นเพียงอดีตที่ผ่านไป ไม่ได้มีความหมายอะไรกับใคร และเป็นเพียงความทรงจำของเราเท่านั้น แต่ก็ยังส่งผลต่อเนื่องมาถึงปัจจุบัน การกระทำในปัจจุบันก็ยังส่งผลสู่อนาคตอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เป้าหมายในชีวิตที่เปลี่ยนไปหลังจากใช้ชีวิตไปสักพัก คำถามที่เคยตั้งไว้ว่าแท้จริงแล้วชีวิตต้องการอะไร เราอยากทำอะไร มันก็ค่อยๆตอบมาได้เหมือนกันว่า ทุกคนต้องการความสุข หนีความทุกข์ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราได้กระทำลงไปเป็นผลมาจาก เราต้องการหนีจากความทุกข์ และต้องการมีความสุข

ความสุขเป็นสิ่งที่เราต้องแสวงหา เราสามารถทำได้แค่นั้น เราไม่สามารถมีความสุขที่สมบูรณ์ได้ เราจึงต้องแสวงหามันเรื่อยไป โจทย์ที่เราตั้งจึงผิดตั้งแต่แรก ทางเดินมันเลยผิดทาง ยกตัวอย่างเช่นเราต้องการไปเชียงใหม่แต่เรากลับขับรถไปทางใต้มันก็ไม่มีทางที่จะถึงเชียงใหม่

พอเรารู้ทางไปเชียงใหม่แล้ว เราดั้นด้นหา ล้มลุกคลุกคลานไปถึงเชียงใหม่ ผลปรากฎว่ามันไม่ใช่ที่ที่เราจะอยู่ แต่เราได้ทุ่มเททรัพยากรณ์ทุกอย่างเพื่อมาอยู่จุดนี้ หลายสิ่งหลายอย่างมันไม่ได้เป็นไปตามที่เราคิดเสมอไป สุดท้ายเราก็ต้องพยายามหาทางไปที่อื่นอีกซึ่งมันอาจจะไม่ใช่คำตอบก็ได้ อาจจะทำให้เราเสียเวลาทั้งชีวิต รู้ตัวอีกทีก็แก่หมดเรี่ยวแรงจริงๆ

สุดท้ายแล้ว เราอาจจะได้พบคำตอบที่แท้จริงว่าความทุกข์มันอยู่ที่ใจ ไม่ว่าเราจะหนีไปไหน กายกับใจเราก็ตามไปทุกที่ ไม่มีทางหนีพ้น โจทย์ใหม่คืออยู่ที่ใหนก็ได้แต่ใจไม่ทุกข์

มีปัญหาที่เข้ามาในชีวิต ต้องเผชิญหน้าอย่างเข้มแข็ง ไม่มีเวลาที่จะหนีอีกต่อไป แก้ปัญหาอย่างมีสติ มีปัญญา ฝึกจิตใจให้เข้มแข็ง เรียนรู้ความจริงตามแนวของของพระพุทธศาสนา

เป้าหมายไม่ไช่หนีไปเพื่อไม่เจอกับปัญหา ไม่เจอความทุกข์ แต่อยู่กับมันอย่างไรให้ใจไม่ทุกข์ตางหาก...เป็นเป้าหมายที่แท้จริง...