Group Blog
All Blog
|
เสพติดรัก mydarling บทที่15 Chapter 15 สาวหน้าหมวยตาตี่มุ่งหน้าหาหวานใจที่ห้องซ้อมดนตรีห้องๆ นี้เป็นมุมหนึ่งที่อยู่ด้านในสุดของสถานความบันเทิงเป็นบริเวณที่รัฐเกล้าตั้งใจทำขึ้นเพื่อไว้ซ้อมดนตรีและใช้เป็นที่พักผ่อนใจเวลาไม่อยากกลับไปอยู่คนเดียวในคอนโดหรูภายในเต็มไปด้วยเครื่องดนตรีขนาดเล็กใหญ่วางไว้ครบชุด ~ก๊อกก๊อก~ เสียงเคาะประตูส่งสัญญาณก่อนเปิดเข้าไปเพื่อไม่เป็นการเสียมารยาทประตูถูกเปิดออกชายร่างสูงหลายคนกำลังสนทนาสนุกสนานเดินพลุกพล่านเก็บเครื่องดนตรีเข้าที่เข้าทางเมื่อเสร็จสิ้นหน้าที่บนเวทีเมื่อครู่พริกกวาดสายตามองหาหวานใจที่กำลังซ้อมตีกล้องอย่างเอาจริงเอาจังและหางตาก็ยังเห็นใครอีกคนอยู่มุมห้อง... อ้าว! พี่เกล้าไม่ได้นัดยัยข้าวเหรอ นัด..? เสียงเรียบทวนคำถาม ใช่เมื่อกี้มีเด็กวิ่งมาบอกว่ามีคนอยากเจอยัยข้าว พริกก็เข้าใจว่าเป็นพี่เกล้าซะอีก พี่กำลังจะออกไปหาสายตาเฉยชาส่อแววหวาดระแวงเล็กๆ เออไอ้เกล้าเมื่อกี้ข้าก็เดินสวนกับน้ำข้าว เห็นเดินไปทางห้องวีไอพี งั้นใครล่ะที่อยากเจอยัยข้าว... พริกบ่นพึมพำ ไอ้แฟรงค์ ไอ้กันย์ ฝากเก็บของต่อด้วยไอ้วิณช่วยดูคิวตีกลองหน่อย รัฐเกล้าวางมือจากทุกสิ่งที่กำลังทำเดินออกจากห้องซ้อมอย่างรวดเร็ว พี่เกล้ารอพริกด้วยยยยยคิวเดี๋ยวพริกมานะ สาวหน้าหมวยหันกลับไปมองหวานใจก่อนวิ่งตามรัฐเกล้าออกไปอย่างเร่งรีบ ณ สถานความบังเทิงห้องคาราโอเกะส่วนตัวระดับวีไอพี.. ขอบใจมากนะจ๊ะน้องสาวที่ไม่แค้นเคืองพี่ไอวี่แถมยังให้เกียรติมานั่งร่วมวงกับพวกพี่อีก ไอวี่จับมือน้ำข้าวที่นั่งข้างๆกุมไว้และลูบเบาเพื่อประสานสัมพันธ์ที่เคยบาดหมางครั้งก่อน ไม่เป็นไรค่ะพี่ไอวี่น้ำข้าวไม่คิดอะไรมากอยู่แล้วค่ะ แต่น้ำข้าวมาไม่ได้บอกใครไว้ป่านนี้เพื่อนๆน้ำข้าวรอแล้วล่ะ ยังไงน้ำข้าวขอตัวก่อนนะคะยังไม่ทันที่น้ำข้าวจะได้ลุกยืน มือบอบบางก็โดนฉุดไว้เลยต้องจำใจนั่งลงที่เดิม ยังไม่หายโกรธแน่เลยใช่ไหมจ๊ะดาร์ลิ่งสายตาคมเฉียบ แสยะยิ้มเหยียด สร้างบทสนทนาต่อ น้ำข้าวไม่ได้โกรธอะไรแล้วจริงๆค่ะ นั่งก่อนสิเสี่ยเขาก็หาเพื่อนคุยอยู่เหมือนกันจ๊ะ ไอวี่ส่งสายตายั่วยวนชายแก่หน้าตาหื่นกามที่นั่งอยู่ยังโซฟาอีกตัวน้ำข้าวเริ่มใจไม่ดีคิดว่าคงเป็นแผนร้ายของหล่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่ผิดแน่ทั้งสถานที่ลับหูลับตาเพราะเป็นห้องส่วนตัวไม่สามารถมีใครเข้าออกได้สะดวก เธอพยายามหาทางหนีทีไล่ออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด น้ำข้าวต้องไปแล้วค่ะเสียงหนักแน่นมั่นคงพยายามบอกความต้องการ เอาล่ะๆไอก็เบื่อต้องมานั่งพูดดีแล้ว ขอพูดตรงๆ เลยแล้วกันนังมารร้ายได้เผยโฉมที่แท้จริง พี่ไอวี่ต้องการอะไรค่ะ?สายตาคาดคั้นพยายามควบคุมสติสู้ ระงับอารมณ์โทสะไว้ ฉลาดดีเหมือนกันนะเราคิดว่าจะมีแค่พี่ชายของเธอซะอีกที่ฉลาด ... เสี่ยเขาถูกใจเธอเลยอยากให้เธอมาอยู่เป็นเพื่อนคืนนี้จ่ายไม่อั้นรับรองสมราคาที่เสียเวลาแน่นอน แค่นี้ใช่ไหมค่ะที่อยากคุย หาไม่ได้ง่ายๆนะจ๊ะกับเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงแต่ได้เงินเต็มกระเป๋าหล่อนแสยะยิ้มให้ตาเสี่ยหน้าหื่น เก็บความหวังดีของคุณไอวี่ไว้เวลาไม่มีใครแผ่ส่วนบุญให้ดีกว่าค่ะพอดีน้ำข้าวไม่ขัดสนและคงไม่ตกต่ำถึงขนาดต้องรอรับผลบุญจากใคร น้ำเสียงเหยียดรังเกียจเดียจฉันท์ชัดเจน ต๊ายยยยยยแกกล้าด่าฉันเป็นเปรตเลยเหรอ อืมเป็นถึงนักเรียนนอกไฮโซรู้จักเปรตด้วยเหรอค่ะ เก่งจัง... สาวหน้าหวานแสยะยิ้มใส่เวลานี้เลือดร้อนสูบฉีดขึ้นใบหน้าใส อารมณ์โมโหใกล้ปะทุเต็มทีถึงให้เธอเป็นคนน่ารักสดใสแค่ไหนแต่ถ้าโกรธเคืองขึ้นมาก็สู้ไม่ถอยคล้ายใครดีมาก็ดีไปใครร้ายมาก็ร้ายตอบ ไอวี่โมโหสุดขีดกำมือไว้แน่นสายตาอาฆาตแค้นน้ำข้าวอย่างมากหล่อนลุกขึ้นยืนหยิบแก้วที่มีไวน์อยู่ในนั้นทำท่าจะสาดใส่น้ำข้าว อย่าคิดว่าน้ำข้าวจะเกรงใจเพราะคุณเป็นเพื่อนของพี่ต้นนะคะ น้ำข้าวลุกขึ้นสู้ สายตาปะทะกัน มือคว้าหยิบแก้วที่วางอยู่ตรงนั้นขึ้นมาเช่นกันทำให้ไอวี่ชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อเห็นสาวหน้าหวานเตรียมโต้ตอบหล่อนเต็มที่ กะแกคิดว่าจะสู้ฉันได้เหรอ... ก็ลองดูค่ะ น้ำข้าวสู้สายตาร้ายกาจที่เริ่มเกิดความหวาดหวั่นในแววตาขึ้นมาให้เห็น คุณไอวี่ใจเย็นๆก่อน หนูด้วยคุยกันดีๆ ก็ได้นะจ๊ะ ไม่เห็นต้องเล่นตัวเลยหรืออยากเรียกราคาเองก็พูดกันตรงๆก็ได้น่า พวกคุณนี่มันเลวเหมือนกันจริงๆเลยนะ น้ำข้าวละสายตาจากไอวี่ตวัดหันไปทางเสี่ยหน้าหื่น ยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกสะอิดสะเอียนเธอยกแก้วที่อยู่ในมือเทน้ำราดลงบนศรีษะของเสี่ยหน้าหื่นที่ผมเหลือน้อยเต็มทีจนไอวี่ยืนมองตาค้าง ... นี่คือคำขอบคุณกับไมตรีที่หยิบยื่นให้ค่ะ น้ำข้าวกระแทกแก้ววางลงบนโต๊ะเมื่อน้ำไหลรดรินบนศรีษะล้านๆ จนเกลี้ยง พร้อมส่งยิ้มหวานให้ทั้งสองคนก่อนเดินหันหลังกระชากประตูเปิดออกเดินพ้นจากห้องทั้งเสี่ยหน้าตาหื่นกามและไอวี่พากันนิ่งแข็งเป็นหิน เมื่อไอวี่ได้สติกลับคืนมาหล่อนรีบกระแทกกายลุกเดินตามน้ำข้าวออกไปอย่างร้อนรนในใจคล้ายไฟโกรธระอุเผาไหม้ แกจะหนีไปไหน! ไอวี่กระชากแขนเรียวเล็กให้หันกลับมาจนน้ำข้าวเซตามแรงดึงตั้งตัวไม่ทันฝ่ามืออีกข้างของไอวี่ออกแรงเหวี่ยงกะฟาดลงบนหน้าใสๆ แต่ยังไม่ทันได้สัมผัสถึงผิวกายแขนขาวๆ ก็โดนฝ่ามือใครอีกคนคว้าไว้และดึงแขนน้ำข้าวออกห่างให้หลบอยู่ด้านหลังแผ่นกว้าง รัฐเกล้าใช้สายตาเย็นชาแผ่รังสีอำมะหิตใส่ไอวี่จ้องมองอย่างดุดันก่อนสบัดมือเธอทิ้งอย่างแรงจนไอวี่เซถอยหลังไปเกือบล้ม ถ้าคิดจะทำไรข้าวอีกเราได้เห็นดีกัน รัฐเกล้าจูงมือพาน้ำข้าวเดินห่างจากนังมารร้าย ปล่อยให้หล่อนมองตามด้วยความแค้น เป็นไรไหม? รัฐเกล้าถามด้วยเสียงอ่อน ไม่เป็นไรหรอกค่ะ น้ำข้าวส่งยิ้มให้เมื่อเห็นเขาหันมาสบตา เป็นไงบ้างแกกกกก...พริกรีบดึงมือน้ำข้าวให้นั่งลงข้างๆ เมื่อทั้งสองเดินมาถึงโต๊ะ น้ำข้าวไม่เป็นไรแล้วต๊อกแต๊กเป็นอะไรทำไมหมดสภาพยังงั้นล่ะ นี่ล่ะที่พริกกลุ้มใจทำไมวันนี้ดูวุ่นวายแบบนี้ล่ะแก... แล้วที่หายไปล่ะเรื่องมันเป็นยังไง ไว้น้ำข้าวเล่าให้ฟังแล้วกันตอนนี้ไม่อยากพูดถึง กลับกันได้แล้วล่ะ รัฐเกล้าถอนใจเบาๆ ความกังวลใจเมื่อครู่เบาบางลง ต๊อกแต๊กเป็นแบบนี้แล้วจะกลับยังไงล่ะแกวันนี้ต้องไปค้างบ้านต๊อกแต๊กไม่ใช่เหรอ แล้วถ้าพายัยนี่กลับบ้านพริกในสภาพนี้ พ่อได้หักคอแน่ๆเลย พริกส่งเสียงเจรจาคล้ายกังวลกับเรื่องวุ่นวาย ทำสีหน้าหวาดกลัวเมื่อนึกถึงผู้เป็นพ่อ งั้นไปคอนโดเกล้า รัฐเกล้าพยุงต๊อกแต๊กที่เมาไม่ได้สติให้ลุกขึ้นโดยมีน้ำข้าวช่วยอีกแรง พริกเดินหยิบสัมภาระของเพื่อนก่อนเดินตามออกไปยังลานจอดรถ ยัยข้าวดูแลต๊อกแต๊กด้วยนะแกแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้พริกจะโทรหานะ รัฐเกล้าวางร่างหมดสติลงนอนยังเบาะด้านหลังของรถหรูและปิดประตูเตรียมพร้อมเดินทางน้ำข้าวยื่นมือไปรับของทั้งหมดที่พริกถือส่งให้ โอเค ไว้คุยกันนะพริกน้ำข้าวไปก่อน น้ำข้าวเดินขึ้นนั่งด้านข้างคนขับเมื่อรัฐเกล้าเปิดประตูรถรออยู่ ขับรถดีๆนะคะพี่เกล้า อืม รถคันหรูพ้นสายตา พริกก้าวเดินกลับเข้าในผับอีกครั้งเพื่อหาหวานใจที่นั่งรออยู่ในห้องซ้อมดนตรีระหว่างทางพริกต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงแก้วแตกกระจายคล้ายโดนปาเข้ากับกำแพงอย่างแรงเธอรีบจ้ำตามเดินตามเสียงทันที... ไอวี่ คุณเลิกโกหกได้แล้วผมไม่อยากฟัง!! แจ๊คค่ะไอขอโทษ ไอผิดไปแล้วยกโทษให้ไอนะคะ คุณเห็นผมโง่เหรอ! ผมเห็นพฤติกรรมคุณมานานแล้ว พอกันที!!ชายหนุ่มดึงมือที่กอดแขนออกอย่างหมดเยื่อใย เมื่อสาวเซ็กซี่เห็นว่าคงง้อไม่สำเร็จหล่อนลุกหยิบกระเป๋าสะบัดหน้าด้วยอาการเซ็งสุดขีดเดินออกจากประตูไป พริกเห็นสีหน้าเจ็บปวดของพี่ชายเข้าใจดีว่าตอนนี้เขากำลังผิดหวังเสียใจและคงตาสว่างขึ้นมาบ้างเมื่อเห็นธาตุแท้ของหญิงสาวที่คบอยู่เธอก้าวเดินหาพี่ชายแสดงความห่วงใย พี่แจ๊คเครียดเหรอ พวกเพื่อนๆไปไหนหมดแล้วล่ะพริก กลับกันหมดแล้วล่ะพี่แจ๊คมีเรื่องอะไรกับ... เฮ้อ! เสียงถอนใจหนักหน่วงรู้สึกสมเพชตัวเองที่ไปรักผู้หญิงร้ายกาจ ถ้ากลุ้มมากก็ระบายให้น้องให้นุ่งฟังบ้างเก็บไว้มากเดี๋ยวก็อกแตกพอดี ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อนพี่ว่าแกไปดูเอาเองดีกว่าจะได้รู้ทั้งหมด แจ๊คพาน้องสาวตรงยังห้องทำงานของตัวเองเขาหยิบเทปขนาดจิ๋วใส่เข้าเครื่องเล่น ภาพที่บันทึกในกล้องวงจรปิดปรากฏขึ้นเป็นเหตุการณ์ตอนที่ไอวี่และน้ำข้าวคุยกันในห้องวีไอพีและยังมีเทปอีกหลายๆ ม้วนวางอยู่ พริกเปิดดูครบทุกฉากตอน ไอวี่แสดงท่าทีเย้ายวนฝ่ายชายที่เธอพามาในสถานที่แห่งนี้พริกนั่งดูจนปะติดปะต่อเรื่องราวได้ทั้งหมด... นี่พี่แจ๊คก็รับรู้มาตลอดแล้วสิว่าเธอคนนี้เป็นยังไง อืม พี่รู้แต่ก็ยังแอบหวังว่าไอวี่จะสำนึกและกลับใจแต่... แจ๊คนิ่งเงียบส่งสายตาเศร้าๆ ออกมาชัดเจน เอาน่าพี่แจ๊คอย่าไปเศร้าเสียใจกับผู้หญิงแบบนั้นอีกเลยทำตัวให้มีชีวิตชีวาหน่อย สาวๆในสังกัดพี่ก็มีตั้งเยอะแยะ แล้วน้ำข้าวเป็นไงมั้ง ต้องไปสู้รบกับไอวี่ พี่แจ๊คก็เห็นแล้วนิถ้าพี่เกล้าไปช่วยไว้ไม่ทันคงเรื่องใหญ่แน่ๆ ตั้งแต่พี่คบกับไอ้เกล้ามาไม่เคยเห็นมันสนใจใครแต่กับน้ำข้าวแตกต่างเพื่อนๆ ในวงดนตรีของมันยังรู้สึกเลยว่ามันอ่อนโยนกับน้ำข้าวเป็นพิเศษกว่าใครๆ ใช่ พี่แจ๊คคบกับเขามาเคยเห็นเขายิ้มกี่ครั้งพริกเห็นเขายิ้มเพราะยัยข้าวหลายครั้งแล้วนะ เฮ้ย! จริงดิ พี่ว่าไม่เคยว่ะ เห็นแต่มันทำขรึมตลอดเวลา แสดงว่าพริกคงมีบุญมากกว่า กลับบ้านกันดีกว่าพี่ชายวันนี้ควงน้องคนนี้แทนแล้วกันนะ ว่าแต่เราไม่ไปหาไอ้คิวมันแล้วเหรอ ตายจริง! ลืมเลย พี่แจ๊คบ้าแล้วทำไมเพิ่งเตือน พี่แจ๊คไปรอที่รถนะเดี๋ยวพริกตามไปขอเวลาไปร่ำลาแปบนึง แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจให้จขบ..ครับ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต มาโซคิส Literature Blog ดู Blog โดย: **mp5** วันที่: 27 ตุลาคม 2555 เวลา:9:05:51 น.
|
มาโซคิส
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] เ ร า ต่ า ง กั น แ ส น ไ ก ล Blood A_Blood Type Series เรียบง่าย อยู่บนเหตุและผล สันติ ยุติธรรม ถ้าในฝันนั้น.. ฉันได้มีเธอ.. ขอนอนหลับไม่ตื่นได้ไหม..
Link |
มาติดตาม เสพติดรัก mydarling บทที่15 ด้วยครับ