Group Blog
All Blog
|
เสพติดรัก mydarling บทที่5 Chapter 5 ค่ำคืนวันศุกร์.. ลานจอดรถหน้าสถานความบันเทิงพี่ชายเ ยัยพริกหวัดดี ต๊อกแต๊กเอ่ยทักทายเ ว๊ายยย! แกมากันแล้วเหรอ วันนี้เริ่ดมากเลยนะ มานี่เลยพริกจองโต๊ะไว้ให้รับรองเห็นบรรยากาศรอบงานแน่ๆพริกก้าวเท้ายาวเดินมายังเพื่อนสาวสองคนที่หยุดยืนหน้าประตูทางเข้าสถานความบันเทิงด้วยความตื่นเต้น พริกนี่ของขวัญ น้ำข้าวยื่นถุงของขวัญที่เตรียมมาให้เ กรี๊ดดดด ของขวัญสองกล่องแรกเลยนะเนี้ยดีใจจัง ขอบใจนะจ๊ะ จุ๊บๆ ท่าประจำตัวของพริก จูบอากาศทำให้ต๊อกแต๊กเหล่มองแล้วเอนกายหลบไปอีกทาง นี่ยัยพริกน้ำลายกระเด็น เดี๋ยวหน้าฉันเป็นกากเกลื่อนไม่ต้องมาจุ๊บได้ไหมย่ะขอร้อง แหม๋.. แสดงความรักแค่นี้ก็ไม่ได้ใช่สิ๊! พริกมันไม่ใช่หนุ่มหล๊อหล่อของแกนิยัยบ้า!! น้ำเสียงกระแทกแดกดันทำสีหน้าน้อยอกน้อยใจใส่เพื่อนสาว เลิกทะเลาะกันได้แล้วสาวๆ น้ำข้าวส่งเสียงห้ามปรามเพื่อนที่กำลังจะตีกันตายก่อนงานจะเริ่ม พริกไม่กัดด้วยแล้ว ไปรับแขกก่อนนะแกแล้วจะแวะมาหา ไปไป๊!! ฉันจะได้มีเวลามองหนุ่มซะที สายตาระดับเรด้าของต๊อกแต๊กเริ่มสำรวจไปรอบงาน บรรยากาศคึกคักไปด้วยผู้คนและเสียงเพลงที่เปิดคลอด้วยจังหวะซอฟต์ๆคนในงานส่วนใหญ่จะเป็นระดับไฮโซหรูหรา เนื่องจากครอบครัวพริกดำเนินธุรกิจติดอันดับต้นของประเทศสังคมระดับสูงจึงเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง ผู้คนเลยดูหนาตาในงานคืนนี้ ยัยข้าว! ดูสิคนนั้นก็หล่อ คนนี้ก็เท่ คนโน้นก็แมน อ๊ายยยยน่ากอดจริงๆ เล้ยสายตาส่อแววแพรวพราวเริ่มสอดส่องไปรอบๆ บริเวณ นี่ต๊อกแต๊กอย่าบ้ากามได้ไหม.. นี่หล่อนว่าฉันบ้ากามได้ไงย่ะ!!ต๊อกแต๊กตวาดเสียงแหลมใส่เพื่อนสนิทแสดงอาการโกรธเล็กน้อย ก็จริงนิ เห็นคนหล่อไม่ได้เลยอาการกำเริบระวังเลือดกำเดาพุ่งนะ กรี๊ดดดดด ยัยข้าว มันไหลออกมาแล้วหรือเปล่าดูให้ฉันหน่อยสิฉันรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัวเลย น้ำข้าวนั่งหัวเราะเพื่อนที่รีบยกมือขึ้นจับใบหน้าเพื่อสำรวจตัวเอง ... ไม่คุยกับเธอแล้วยัยข้าวประสาทเสียตายแกล้งฉันซะหมดความมั่นใจเลย มองคนหล่อต่อดีกว่า ต๊อกแต๊กทำเป็นเมินหน้าหนีแต่โดนมือบอบบางของเพื่อนสาวดึงเอาไว้ก่อนจะได้แกล้งงอนใส่ น้ำข้าวล้อเล่นน่า... อยากกินอะไรไหมย่ะ เดี๋ยวฉันไปเอามาให้ต๊อกแต๊กยอมสละเวลาใช้เรด้า หันมาห่วงใยเพื่อนสาว อะไรก็ได้ แต่ห้ามเอาของแรงมาให้นะ โอเค พวกค๊อกเทลแล้วกันรอนี่นะยะห้ามไปไหน อย่าให้รู้นะว่าแอบไปกุ๊กกิ๊กกับหนุ่มหล่อที่ไหน ต๊อกแต๊กชี้นิ้วตรงมายังหน้าน้ำข้าวอย่างออกคำสั่ง บ้าเหรอ น้ำข้าวไม่ใช่พวกบ้ากามเหมือนต๊อกแต๊กนะระหว่างที่น้ำข้าวกำลังยืนมองตามหลังเพื่อนสาวอยู่นั้น ก็มีชายแปลกหน้าเดินตรงมายังโต๊ะที่เธอนั่งส่งสายตามองมาแปลกๆ สวัสดีครับ เอ่อ คุณ.. สวัสดีค่ะ น้ำข้าวค่ะ สาวหน้าหวานยิ้มและกล่าวทักทายเพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาท ผมธนพัฒน์ ยินดีที่ได้รู้จักครับมาคนเดียวเหรอครับคุณน้ำข้าว สายตาล่อแหลมเหล่มองน้ำข้าวตลอดเวลาทำให้เธอรู้สึกอึดอัดขึ้นมา มากับเพื่อนค่ะ พอดีเพื่อนเดินไปเอาเครื่องดื่ม ถ้าไม่รังเกียจผมขอเลี้ยงเครื่องดื่มซักแก้วจะได้ไหมครับ เอ่อ.. ขอโทษนะคะ ไม่ดีกว่าคะพอดีน้ำข้าวไม่ค่อยชอบดื่มของพวกนี้เท่าไร เธอตอบปฏิเสธไปด้วยความเกรงใจและคงดูไม่น่าเกลียดจนเกินไปสำหรับคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่ถึงสองนาที นะครับ ผมรู้สึกถูกชะตากับคุณมากเลยยังไงก็ดื่มกับผมสักแก้วจะได้คุยทำความรู้จักกันไงล่ะครับ ... ไม่มีเสียงใดๆออกจากปากน้ำข้าวนอกจากสายตาไม่สบายใจที่รู้สึกเหมือนโดนมัดมือชก รอผมสักครู่นะครับ เดี๋ยวผมไปเอาเครื่องดื่มมาให้ชายแปลกหน้าหันหลังเดินไปยังบาร์เหล้าเพื่อสั่งเครื่องดื่ม น้ำข้าวมองหาทางหนีทีไล่นึกถึงเพื่อนสาวขึ้นมาสงสัยมัวแต่ไปเพลิดเพลินกับหนุ่มหล่อที่โดนเรด้าดักจับไว้ได้ที่ไหนซักแห่งถึงได้ทิ้งเธอเอาไว้คนเดียวแบบนี้ไม่นานเท่าไรชายแปลกหน้าคนเดิมก็กลับมาพร้อมกับเครื่องดื่มสองแก้ววางลงตรงหน้าเธอ นี่ครับของคุณ แก้วเครื่องดื่มสีชายื่นมาตรงเบื้องหน้าทำให้เธอต้องรับไว้อย่างปฏิเสธไม่ได้ชั่ววินาทีที่แก้วสัมผัสถึงมือน้ำข้าว ก็มีมือใครอีกคนคว้าไปครอบครองก่อนยกดื่มเข้าปากจนหมดน้ำข้าวมองแก้วใบนั้นไล่ตามความสูงขึ้นไปจนพบว่าใครคือคนที่เข้ามาช่วยเธอจึงรู้สึกโล่งใจหายหนักอกแต่ยังไม่ทันได้เอ่ยพูดอะไรมือเรียวยาวอีกข้างของคนคุ้นเคยจับคางเธอเชิดขึ้นเบาๆพร้อมก้มลงมาสัมผัสริมฝีปากบางชมพูระเรื่อด้วยเรียวปากของเขาประกบไว้แนบชิดกัน ของเหลวที่มีรสฝาดจนขมค่อยๆไหลลงคอ สัมผัสซาบซ่านลึกล้ำผสมความดูดดื่มหอมหวานทำให้เธอแทบจะพยุงตัวไม่อยู่ มืออีกข้างของเขาที่ถือแก้วไว้ตวัดโอบรัดรอบเอวเพื่อประคองร่างบางในอ้อมแขนใบหน้าร้อนผ่าวใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ หายใจติดขัดราวจะขาดใจ ริมฝีปากค่อยๆเคลื่อนห่างออกจากกันเมื่อสิ่งที่ส่งผ่านจากปากต่อปากไหลลงลำคอจนหมด.. ชายแปลกหน้าที่ยืนอยู่ถึงกับชะงักทำอะไรไม่ถูกสีหน้าซีดเผือกเหมือนไก่ต้ม มองเห็นภาพเหตุการณ์เบื้องหน้าที่ผ่านไปเมื่อครู่ วงแขนที่โอบรัดรอบเอวอ้อนแอ้นค่อยๆคลายออกแต่ยังประคองไว้หลวมๆ เพื่อยึดกายเธอไว้และเอาร่างเป็นหลักให้เธอได้อิงแอบแนบพิงด้วยเกรงว่าเธอยังพยุงตัวไม่ค่อยอยู่ แก้วนี้ความแรงมันดีกรีเท่าไหร่!! นี่นายจงใจจะมอมผู้หญิงเหรอ!! เสียงแผ่รังสีอำมหิตของรัฐเกล้าทำให้ชายแปลกหน้ารู้สึกละอายที่ถูกต่อว่าแบบรู้ทันอย่างจังจึงรีบหันหลังกลับเดินหนีหายไปในกลุ่มคนทันที เป็นไงบ้าง? เสียงเรียบเฉยแฝงไว้ด้วยความอ่อนละมุนถามไถ่ น้ำข้าวไหวค่ะ พี่เกล้ามาอยู่ที่นี่ได้ไง?เธอพูดพร้อมพยายามพยุงตัวด้วยสติที่ดึงกลับคืนมา ถ้าไม่อยู่แล้วข้าวจะทำยังไงใครให้กินอะไรก็จะกินว่างั้น... ก็.. ยัยข้าวววว เกิดเรื่องอะไร?ต๊อกแต๊กวิ่งหน้าตื่นเมื่อเห็นรัฐเกล้าประคองน้ำข้าวไว้แนบชิด มีคนจะมอมเหล้าข้าว..รัฐเกล้าตอบคำถามต๊อกแต๊กทันทีอย่างไม่ลังเล อ๊ายยยย ตายแล้วยัยข้าว..!! น้ำข้าวไม่เป็นไรแล้วต๊อกแต๊กอย่าส่งเสียงดังสิอายคนอื่นเขา น้ำข้าวพูดเสียงแผ่วเบาคล้ายกระซิบและบอกเพื่อนสนิทให้ทำตามอย่างว่าง่าย แล้วเธอไปทำอิท่าไหน พวกโรคจิตถึงจะมอมเหล้าเธอ ต๊อกแต๊กลดเสียงลงกระซิบกระซาบหาเพื่อนสาวทันทีตามคำสั่ง ก็แค่คนมาทักทายเฉยๆล่ะมั้ง ไม่มีอะไรหรอกน่า มานี่.. ยังไม่ทันตั้งตัว รัฐเกล้าดึงมือบอบบางแกมบังคับทำให้น้ำข้าวต้องขยับขาก้าวตามไปโดยมีต๊อกแต๊กเดินตามติดๆ ด้วยความห่วงใย รัฐเกล้าจัดเก้าอี้หน้าบาร์ให้น้ำข้าวนั่งอยู่ใกล้ๆเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยและไม่อยากให้เธอห่างจากสายตาเขาซักวินาที งานพิเศษที่พี่เกล้าบอกคือบาร์เทนเดอร์เหรอน้ำข้าวมองหน้าเขาด้วยดวงตากลมโตแวววาว อืม รัฐเกล้าตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉยไม่ได้มองหน้าเธอ มือเรียวยาวยังทำหน้าที่ผสมเหล้าของเขาไปเรื่อยๆ พี่เกล้าสุดหล่อของต๊อกแต๊กทำงานที่นี่จริงๆ เหรอค๊า! เสียงแหลมเล็กแสดงความแปลกใจอย่างที่สุด ... รัฐเกล้าตอบคำถามด้วยการพยักหน้า ว๊าววว เพอร์เฟคที่สุด!ยัยข้าวทำไมนั่งนิ่งเป็นผีตายซากแบบนั้นล่ะ เฮฮาหน่อยสิย่ะ ต๊อกแต๊กหันไปต่อว่าเพื่อนที่นั่งนิ่งเฉย น้ำข้าวปวดหัวนิดหน่อยเดี๋ยวก็หายต๊อกแต๊กอยากไปสนุกก็ไปเถอะ น้ำข้าวนั่งรอนี่นะ ไหวไหม? รัฐเกล้าถามเมื่อเห็นสีหน้าของเธอซีดผิดปกติ เขาเป็นห่วงเธอในทุกอิริยาบถ ไหวค่ะ สบายมาก น้ำข้าวส่งยิ้มหวานให้ รอยยิ้มสะดุดใจจนไม่อยากละสายตา นี่ยัยข้าว.. ยังไงก็รอให้ร้องเพลงอวยพรวันเกิดยัยพริกก่อนนะแล้วค่อยกลับ ต๊อกแต๊กเตือนสติเพื่อนสาวเกรงว่าจะเบี้ยวขอกลับบ้านก่อนงานเลิก อือ ไปสนุกเถอะต๊อกแต๊ก น้ำข้าวนั่งมองบรรยากาศไปรอบๆ ด้วยอาการมึนเล็กน้อยเหตุการณ์เมื่อครู่วิ่งผ่านเข้ามาในสมองทำให้เธอนึกถึงริมฝีปากอ่อน เป็นอะไรหรือเปล่า..รัฐเกล้าถามเมื่อเห็นน้ำข้าวนั่งใจลอยดูเหม่อแปลกๆ จนเธอสะดุ้งเล็กน้อย เอ่อ.. ไม่มีอะไรค่ะ น้ำข้าวขอไปห้องน้ำหน่อยน่ะน้ำข้าวดึงสติออกจากภวังค์หาทางเลี่ยงคำถาม ไปเป็นเพื่อนไหม? ไม่เป็นไร พี่เกล้าทำงานเถอะน้ำข้าวไปเองได้ ระวังตัวด้วยนะ.. รัฐเกล้ามองตามหลังร่างบอบบางไปด้วยความเป็นห่วง น้ำข้าวรู้สึกจิตใจสับสน ปั่นป่วน จนเธอไม่เข้าใจตัวเองว่าที่ใจเต้นแรงแบบนี้มันเพราะอะไรแล้วสัมผัสรอยจูบอ่อน หลังจากที่จัดการแต่งหน้าแต่งตาพร้อมสำรวจความงามกลับมาในสภาพน่ารักสดใสดังเดิมเป็นที่เรียบร้อยเธอเดินออกจากห้องน้ำตรงมายังบาร์เหล้าและทรุดตัวนั่งลงยังที่เดิม เป็นไง? เสียงนิ่งเรียบถามถึงอาการอย่างห่วงใย ดีขึ้นแล้วค่ะ น้ำมะนาว น้ำข้าวรับแก้วที่รัฐเกล้าส่งให้ดื่ม มันคงพอช่วยให้อาการมึนทุเลาลงได้บ้างไม่มากก็น้อย Hi ขอวอดก้า สาวสวยเสียงเซ็กซี่ ส่งสายตาเย้ายวนกระชากใจบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อ สีหน้าเขายังเรียบเฉยไม่มีปฎิกิริยาตอบโต้ใดๆยิ่งทำให้เธออยากยั่วยวนเขามากขึ้น ว่าไงรูปหล่อ คืนนี้เลิกงานแล้วว่างหรือเปล่าอยากไปเดทต่อไหม? สายตาพราวเสน่ห์มองชายหนุ่มอย่างไม่ละสายตา ... เงียบสงบ ว่าไงคิดนานจัง... ... เงียบได้อีก จะยั่วโมโหไอหรือไง ถามดีๆทำไมไม่ตอบ น้ำเสียงยั่วยวนเริ่มโมโหกระแทกเสียงดังขึ้น ไม่ว่าง หน้านิ่งไร้อารมณ์พูดออกมาโดยสายตาไม่คิดมองกลับมายังเธอที่กำลังยั่วยวน ต้องใช้เงินเท่าไรถึงจะว่างเพื่อไอ.. แค่ฝันก็อย่าคิด เสียงเย็นชาเริ่มมีรังสีอำมหิตก่อตัวขึ้นลุกโชนต่อเนื่อง นี่แก!! จะมากไปแล้วนะ ฉันจะสั่งให้เ เชิญ.. กรี๊ดดดด หล่อนวีนแตกเพราะรู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมากที่ชายหนุ่มตรงหน้าไม่ยอมสยบลงแทบเท้าทั้งที่ยื่นข้อเสนอให้เพื่อแลกกับเวลาของคืนนี้หล่อนคว้าแก้ววอดก้าตรงหน้าเตรียมยกสาดใส่เขา... ~ซ่า~ กลิ่นมะนาวตลบอบอวลน้ำใสๆ เปรอะเปื้อนตั้งแต่หน้าผากลงไปถึงลำคอ เสียงกรีดร้องเมื่อครู่เงียบสนิทเหมือนโดนสะกดให้เป็นใบ้ผู้คนรอบข้างที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นต่างพากันหันมามองด้วยความสนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต๊อกแต๊กวิ่งด้วยความรวดเร็วมาหยุดอยู่ตรงหน้าคู่กรณีทั้งสามคนรัฐเกล้าหันไปมองน้ำข้าวด้วยอาการตกตะลึงเล็กๆหลังจากที่สติของสาวเซ็กซี่กลับคืนมา เธอจึงกรีดร้องเหมือนคนบ้าอีกครั้ง.. กรี๊ดดดดดดดด อีเด็กบ้าแกกล้าสาดน้ำใส่ฉันงั้นเหรอ!!ความโกรธแค้นกระแทกเสียงใส่อย่างคนเอาแต่ใจไม่ยอมใคร ยัยข้าวเกิดอะไรขึ้น.. เ กรี๊ดดดดดดดด ไอไม่ยอมนะคะแจ๊คอีเด็กพวกนี้ทำร้ายไอ หญิงสาวก้าวยาวไปยืนกอดแขนเจ้าของผับอย่างจงใจหาที่พึ่ง ใจเย็นๆ ก่อนไอวี่ มันเกิดเรื่องบ้าอะไรว่ะไอ้เกล้า!แจ๊คซึ่งเป็นผู้ชายที่กำลังถูกไอวี่ตามคั่วอยู่นั้นถึงกับตะโกนออกมาด้วยอารมณ์ฉุนเชียว ถามผู้หญิงคนนี้แล้วกัน รัฐเกล้ายังคงวางสีหน้านิ่งเฉยคว้ามือน้ำข้าวเดินออกจากวงของความยุ่งเหยิง เดี๋ยวก่อนค่ะพี่เกล้า พริกเรียกให้ทั้งสองหยุดเดินและยืนอยู่กับที่ พริกขอให้ยัยข้าวอยู่ในงานจนกว่าจะร้องเพลงอวยพรวันเกิดพริกก่อนได้ไหมค่ะพี่เกล้าเสียงขอร้องอ้อนวอนมองด้วยสายตาละห้อย ... น้ำข้าวมองหน้ารัฐเกล้าด้วยสายตาวิงวอนแค่ชั่ววินาทีที่เห็นแววตาของเธออารมณ์รุนแรงที่อยู่ภายในใจเขาก็สงบลงรัฐเกล้าคลายมือที่กุมกระชับไว้แน่นจนมือเธอหลุดพ้นพันธนาการ เหตุการณ์สงบลงกลุ่มคนที่มุงดูเริ่มแยกย้ายไปสนุกกันเช่นเคยส่วนคู่กรณีทั้งหลายพากันเดินเข้าห้องส่วนตัวเพื่อเจรจาปรับความเข้าใจ... มันเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงเป็นแบบนี้!!เจ้าของสถานความบันเทิงระบายอารมณ์ที่เก็บเอาไว้นานออกมาด้วยสายตาเกรียวกราดส่งมองทุกคนที่ยืนอยู่อย่างต้องการคำตอบว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น ... ไอ้เกล้า มึงจะเล่าให้กูฟังได้หรือยังว่ะสายตาคาดคั้นส่งตรงยังใบหน้าคมคายที่ยืนตีสีหน้านิ่งไม่สนใจคำถามเท่าไร บอกให้ถามผู้หญิงคนนั้นไงสายตายังคงนิ่งเรียบไม่สะทกสะท้านต่อสิ่งใด ไอวี่ผิดเองค่ะแจ๊ค เรื่องทั้งหมดไอวี่ผิดเองซิกๆ น้ำตามารยาหญิงของนังมารร้ายเริ่มทำงานเธอพยายามพูดจาหว่านล้อมชายที่เธอโอบแขนแนบแน่นขอความเห็นใจ ไอวี่ไม่ร้องนะครับ เดี๋ยวผมจะจัดการให้เองนะ ผู้ชายคนหนึ่งแสดงความโง่เขลาคล้ายคนหลงผิดตกหลุมพรางนังมารร้าย ปลอบประโลมเอาอกเอาใจกันยกใหญ่ เลิกแล้วต่อกันได้ไหมค่ะพี่ไอวี่เรื่องจะได้จบ พริกเจรจาสงบศึก โอเคจ๊ะน้องพริกพี่ไม่เอาเรื่องแล้วก็ได้ หล่อนพูดสีหน้าละห้อยแต่นัยน์ตาแฝงไว้ด้วยความอาฆาตหมาดร้ายสาวหน้าหวานเอาไว้ น้ำข้าวก็ขอโทษทุกคนด้วยนะคะที่ทำอะไรวู่ว่ามจนเกิดเรื่องใหญ่โตสีหน้าสำนึกผิดพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ่อยราวกระซิบ ข้าวไม่จำเป็นต้องลดตัวไปขอโทษคนแบบนั้น!รัฐเกล้าพูดสวนขึ้นมาพร้อมตวัดสายตาเย็นเฉียบใส่นังมารร้ายไอวี่ เอาเป็นว่าให้เรื่องจบโดยไม่มีข้อเคืองใจกันได้ไหม? แจ๊คถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นวี่แววสงบศึกพร้อมหันมองไอวี่ด้วยสายตาหวานหยดย้อย โอเคค่ะไอวี่ยอมเพื่อเห็นแก่แจ๊ค แต่ไอวี่ขอตัวกลับก่อนนะคะชุดเลอะหมดแล้ว ซิกๆ น้ำเสียงออดอ้อนเย้ายวนส่งสายตาพราวเสน่ห์ให้คู่ขาอย่างจงใจ โอเคครับ ไอวี่ผมไปส่งนะ.. ไอ้เกล้าพรุ่งนี้มึงต้องมาทำงานนะเว้ยถ้ากูรู้ว่ามึงลาออกหรือไม่ยอมมาทำงานกูจะไปลากตัวถึงบ้านแน่ๆไว้พรุ่งนี้มึงกับกูยังต้องคุยเรื่องนี้กันอีกรอบ ไม่มีเสียงตอบรับใดจากสายตานิ่งเฉย ... พริกดูแลงานเลี้ยงด้วยนะแจ๊คเดินประคองโอบกอดไอวี่ออกไปเมื่อไหว้วานน้องสาวให้จัดการดูแลความเรียบร้อยยังสถานที่ซึ่งจัดงาน พี่แจ๊คจะไปไหนก็ไปเหอะ ไปให้ไกลยิ่งดี น้องสาวตัดพ้อพี่ชายด้วยสายตามองค้อนที่ยอมถูกนังมารตัวนี้หลอกใช้ เราออกไปสนุกกันต่อดีกว่า ต๊อกแต๊กย่างกายเดินมาจูงมือเพื่อนสาวทั้งสองออกไปร่วมงานเพื่อลดความตึงเครียดที่เกิดขึ้นรัฐเกล้ามองตามสาวหน้าหวานด้วยแววตาห่วงใยแต่ในใจกลับรู้สึกดีที่เขาเลือกรักน้ำข้าวยิ่งตอนนี้ได้รู้ใจตัวเองว่าเขารักเธอมากมายจริงๆ
|
มาโซคิส
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] เ ร า ต่ า ง กั น แ ส น ไ ก ล Blood A_Blood Type Series เรียบง่าย อยู่บนเหตุและผล สันติ ยุติธรรม ถ้าในฝันนั้น.. ฉันได้มีเธอ.. ขอนอนหลับไม่ตื่นได้ไหม.. 
Link |
||||||||||||||
เ ข ต ป ก ค ร อ ง ต น เ อ ง . . ภั ค จิ ร า
