จดหมายถึงลูกผู้ชายนายต้น/เที่ยวกับเพื่อน
ต้นโทรมาบอกเมื่อ 9.00 น ว่าถึงระยองแล้ว
เพื่อนบล็อกคนหนึ่งเคยบอกว่า ดีจังลูกชาย เที่ยวกับพ่อ-แม่ แล้ววันหนึ่งก่อนสอบปลายภาค
ต้นก็บอกว่า "จะไปเที่ยวทะเลกับเพื่อน......"พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบเหมือนขอไปกิน น้ำปั่นหน้าปากซอย
แต่แม่เนียนยิ่งกว่า "เหรอ...ไปไหนกันล่ะ"
"ไปยังไงกัน " " เดียวแม่ช่วยดูที่พักให้นะ"
ปากถามแต่ในหัวมี เครื่องหมายคำถามลอยเต็มหัว ??????
ครุ่นคิด...ปัญหาอยู่ตรงที่ ความเป็นห่วง อายุไม่ถึงสิบแปด จะไปเที่ยวตามลำพังกันได้อย่างไร สมัยแม่ เมื่อ 30 กว่าปี ได้ไปแค่ น้ำตกใกล้ ๆ ก็ดีใจมากแล้ว
แต่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยน..........ยอมรับว่าเด็กสมัยนี้ มีความกล้า มีความมั่นใจ มากกว่า ยุคแม่ ดังนั้น แม่จึงต้องยอมรับในความเปลี่ยนแปลงนี้ และปรับ สภาพจิตใจให้ยอมรับในความเป็นวัยรุ่นยุคนี้
สิ่งที่แม่คิดคำว่า...ไม่ให้ไป... เป็นคำตอบสุดท้าย
เพราะ เรื่องเที่ยว ป๊ากับแม่ สนับสนุนอยู่แล้ว
การท่องเที่ยวคือกำไรชีวิต
คิด.... ปิดร้านพากลุ่มวัยรุ่น 3-4 คนนี้ไปเที่ยว ถือโอกาสไปเที่ยวด้วย
หรือ ให้ พี่....(ลูกพี่ลูกน้องกัน พาไป)
แต่สุดท้ายต้นก็แก้ปัญหาได้ เพราะ คงจะคุยกับเพื่อน ๆ แล้วว่า ไปตามลำพัง ผู้ปกครองคงไม่ให้ พวกต้นจึงได้ชวน อ.ที่ปรึกษา
"แม่...ชวนครู....ไปด้วย"
ครู....... เป็น อาจารย์ที่ปรึกษา กันมาตั้งแต่ ม 4. สนิทสนมกันดี กับเด็ก นร. ในห้อง นัดกินหมูกะทะกันประจำ ครู.......เป็นคนบ้านเดียวกัน(หมายถึงอำเภอเดียวกันค่ะ)รู้จักมักคุ้นกันดี จึงเบาใจ โล่งใจ
นับเป็นครั้งแรกที่ ต้นจะได้เที่ยวกับเพื่อน
Create Date : 16 ตุลาคม 2555 |
|
60 comments |
Last Update : 17 ตุลาคม 2555 10:01:42 น. |
Counter : 1381 Pageviews. |
|
|
|