|
17 วันที่ฉันเป็นครู : ฝันของเธอ
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปยังไม่มีวี่แววใดๆ หลังจากที่ฉันได้ส่งเรื่องของเธอไป ฉันรู้สึกผิดมากขึ้นเพราะให้ความหวังแก่เธอ เธอก็เลยถามฉันแทบทุกวันว่า “ครูได้อ่านข่าวหนังสือพิมพ์บ้างรึเปล่า ได้ลงรึยัง” ฉันก็พูดไม่ค่อยถูก เลยบอกว่า “ อ๋อ รอหน่อยสิ ข่าวมันมีเยอะ ต้องทะยอยออกมา” เธอจึงบอกว่า “ถ้าหนูได้ลงหนูจะต้องดังระเบิดแน่ๆ เพื่อนๆหนูต้องตกใจที่เห็นชื่อหนู” เฮ้อ ฉันนี่มันบาปจริงๆ เลย
เท่านั้นยังไม่พอ เธอบอกว่าเธออยากเป็น “นักวาดการ์ตูน” เพราะเธอชอบอ่านการ์ตูนขายหัวเราะและมหาสนุก ฉันก็ปล่อยให้เธอวาดรูปประกอบเรื่อง วันหนึ่งฉันให้เธอเขียนเรียงความเรื่องอาชีพที่ฉันใฝ่ฝัน เธอถูกใจมาก พร้อมวาดรูปประกอบเช่นเคย คราวนี้พิถีพิถันมาก เขียนนานเกินไป จนได้เวลากลับของฉันแล้ว เธอยังวาดไม่เสร็จ ฉันจึงพูดว่า
“งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้บก.ติ๊ด ค่อยมาดูนะ” บก.ติ๊ดคือบก.ของการ์ตูนขายหัวเราะ ซึ่งฉันหมายถึงตัวฉันเองในตอนนั้น เธอหยุดและหันมามองฉัน ตาลุกวาว
“เหรอ” เธอถาม ฉันพยักหน้ารับ แล้วกลับบ้านไป พอเช้าวันใหม่มาสอน เธอถามฉันทันทีว่า “ครูรู้จักกับบก.ติ๊ดเหรอ” ตายล่ะสิ เธอดันเข้าใจผิดไปอีกกว่าฉันจะเอาไปให้บก.ติ๊ดดูจริงๆ
“รู้จักสิ ก็เป็นบก.บรรณกิจใช่มั้ยล่ะ” เธอบอกว่าใช่ สรุปว่าฉันไม่ได้หลอกเธอนะ เพราะฉันรู้จักเท่านั้นจริงๆ แต่เขาไม่ได้รู้จักกับฉันด้วยเลย เวรกรรมของฉันแท้ๆ พูดไปโดยไม่คิดว่าเด็กไม่ได้เข้าใจมุขของฉันเลย บาปมั้ยเนี่ย
น้องผึ้งเป็นเด็กที่มีจินตนาการคล้ายๆกับเด็กผู้ชาย และบางครั้งก็มีความคิดค่อนไปทางผู้ใหญ่ในบางเรื่อง ฉันคิดว่าเธอคงได้รับอิทธิพลทางความคิดจากผู้เป็นแม่ บางวันเธอยังพูดเรื่องการเมือง แล้วก็โยงไปถึงการชุมนุมประท้วงของนักศึกษาในเหตุการณ์ 6 ตุลา 19 ด้วยซ้ำ
ในเมื่อเธอมีจินตนาการที่เหลือเฟือ ฉันจึงจับตรงจุดนี้ให้เธอทำในสิ่งที่เธอชอบได้อย่างเป็นอิสระ นั่นคือ การเปิดโอกาสให้เธอได้เขียนเรื่องที่เธออยากเขียน โดยเธอกำหนดหัวข้อขึ้นมาเอง เพื่อที่ฉันจะได้รู้ว่าเธอสามารถลำดับความคิดได้ดีเพียงใด มีอยู่สองเรื่องที่ฉันเห็นว่าเธอมีจินตนาการที่ไม่เหมือนเด็กผู้หญิงคนอื่นๆ ลองอ่านดู………..
เรื่อง ประเทศไทยในอนาคต ก่อนที่จะเกิดโลกแห่งอนาคต จะมีเทคโนโลยีแบบเก่าอยู่ก่อน แล้วค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆ จนกลายเป็นโลกแห่งอนาคต
ในโลกแห่งอนาคต จะมีทุกสิ่งทุกอย่างใช้งานดี เช่น รถยนต์ติดอาวุธ และระบบป้องกันภัยอย่างดี การก่อสร้างก็ใช้รังสีสร้างทุกสิ่งทุกอย่างได้ แล้วยังมีบ้านอยู่ใต้มหาสมุทรลึก แล้วยังมีบ้านอยู่ในดาวดวงอื่นๆ ยานอวกาศก็สามารถทะลุมิติไปได้ มีรถไฟเหาะไปถึงดวงจันทร์
แต่ว่าของเล่นบางชนิดในโลกอนาคตอาจจะมีโทษก็ได้ เช่น รถถัง หุ่นยนต์ เครื่องเกม คุณพ่อคุณแม่ควรระมัดระวังไม่ให้ลูกเล่นสิ่งนี้เยอะเกินไป
อ่านแล้วฉันก็อดยิ้มไม่ได้ เพราะวรรคสุดท้ายนั่นหมายถึงตัวของเธอเอง
ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่น่าสนใจ คือ “เรื่อง ต้นไม้ และดอกไม้ที่ฉันชอบ”
ในโลกใบนี้ มีต้นไม้ และดอกไม้หลายชนิด บางชนิดก็แปลก บางชนิดก็มีพิษ บางชนิดก็มีประโยชน์ต่อเรา
โลกมนุษย์เป็นโลกที่สวยงาม มีอะไรหลายอย่าง เช่น ต้นแอปเปิ้ล ต้นไทร ต้นมะพร้าว ดอกกุหลาบ ฯลฯ เดี๋ยวนี้เขามีการพัฒนาอะไรแปลกๆ บางอย่างโดยการผสมพันธุ์ต้นไม้ และดอกไม้ แล้วต้นไม้ และดอกไม้ที่ฉันชอบคือ ต้นซากุระ และดอกกุหลาบ
แต่มนุษย์ชอบทำลายธรรมชาติทั้งหมด ทำให้ธรรมชาติเสื่อมสลาย แม้กระทั่งแม่น้ำท่าจีนยังถูกโรงงานทำเหล้าปล่อยสารเคมีลงสู่แม่น้ำ เพราะฉะนั้นเราควรรักษาธรรมชาติไว้คงเดิม
แม้ว่าวันนี้เธออาจจะยังใช้ภาษาไทยได้ไม่ดีเท่าที่ควร แต่คะแนนความคิดของเธอฉันว่าดีไม่น้อยเลย ถ้าเธอรักที่จะเขียน ฉันเชื่อว่าน้องผึ้งต้องทำได้ดีกว่านี้แน่
| Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2564 |
|
0 comments |
| Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2564 16:04:16 น. |
| Counter : 427 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [
