Malacca, Malaysia again 19 ม.ค วันนี้แม่บุญบอกมิเชลว่าจะตื่นเช้า อยากเดินดูบรรยากาศยามเช้าบ้างว่าบ้านเมืองเขาเป็นยังไง เผื่อจะเจอตลาดสดสักแห่ง แต่มิเชลขี้เกียจลุกจากเตียงเพราะพึ่งจะหกโมงเช้า ตกลงแม่บุญเลยบอกขอไปเดินคนเดียวแล้วกัน แล้วจะกลับมากินข้าวเช้าด้วย ลืมบอกไปว่าที่นี่ไม่มีอาหารเช้าให้กิน เพราะที่ทางไม่พอ จะกินก็ได้แต่เขาสั่งจากร้านติดกันมาให้ รอเก้าโมงร้านจึงจะเปิด ไม่รู้จะรอไปทำไม ไปเดินหากินที่อื่นเยอะแยะ .. มาเดินชมบ้านเมืองกันต่อ โดยที่แม่บุญฉายเดี่ยว..จะเดินเข้าซอยไหน หลงยังไงก็ไม่เป็นไร ถือเป็นกำไลเพราะได้เห็นบ้านเมืองเขาในอีกมุมหนึ่ง ไม่มีนักท่องเที่ยว มีแต่ชาวจีนที่ขยันทำมาหากินพากันตื่นแต่เช้า เริ่มทำงานกันแล้ว แม่บุญเดินไปเรื่อย ๆ ถ่ายภาพไป มองไม่เห็นตลาดสด มีแต่ตลาดที่คนมากินอาหารเช้า มองนาฬิกาข้อมือ เวลาล่วงไปถึงเกือบเก้าโมง ตายละหว่า มิเชลตื่นมารอกิรข้าวแล้วแน่ ๆ อาหารเช้าของเราที่แม่บุญบอกว่าเยอะคือ อาหารพื้นเมือง ข้าวมันไก่ ก๋วยเตี๋ยวต่าง ๆ ดูเหมือนจะคล้าย ๆ คนไทยที่กินข้าวเป็นอาหารเช้า แต่ฝรั่งอย่างมิเชลแกไม่ชิน ยังไงก็ขอดื่มชา กาแฟ ขนมปังปิ้ง แยม ไม่งั้นมันไม่อุ่นท้องฝรั่งว่างั้นเถอะ งานนี้เป็นเรื่องเพราะต้องเดินหากันไกล เข้าซอยนั้น ออกซอยนี้จนมึนทีเดียว ในที่สุดเราก้ไปเจอ..ร้านที่ว่าเป็นร้านอาหารของเกสต์เฮ้าท์ไกลออกไป เขาขายอาหารเช้าแบบฝรั่งด้วย มิเชลเลยรอดตายไปอย่างหวุดหวิด..แม่บุญทูอินวัน..ฝรั่งหรือไทย ท้องมันรับได้หมดตามประสาคนชอบกิน ชอบชิม วันนี้แม่บุญหอบเสื้อผ้าเหม็น ๆ ติดมือมาด้วย อากาศที่ร้อนอบอ้าว เหงื่อมากมายไหลมาเหมือนน้ำ จึงต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าทุกวัน ไม่เหมือนตอนอยู่เบลเยี่ยมที่ยังพอจะใส่ซ้ำกันได้บ้าง ร้านรับซักผ้าดูเหมือนจะมีน้อยกว่าร้านขายข้าวมันไก่ กับอาหารพื้นเมือง เราเดินกันจนเหนื่อย ถามใคร ๆ ก็ส่ายหน้าบอกว่าไม่มีหรอก พอดีแม่บุญเข้าไปถามในเกสต์เฮ้าท์แห่งหนึ่งเขาบอกว่ามี...แต่ตั้งอยู่ในแถบอินเดียโน่น แล้วก็ชี้ทางบอกเรา ตกลงต้องเดินย้อนไปอีกไกล เจอจนได้เป็นร้านเล็ก ๆ มีหญิงชาวอินเดียออกมารับบอกให้มารับวันพรุ่งนี้ จากนั้นเราก็เดินกลับทางเดิม ระหว่างทางเราเดินผ่านร้านค้าของชาวอินเดีย เลยได้ถ่ายรูปที่น่าสนใจมาให้ดู แถมยังเดินผ่านร้านอาหารอินเดีย เชฟกำลังทำอาหารเช้าใส่ถาดให้ลูกค้า เลยได้ถ่ายภาพกันอีก งานนี้พี่เชฟอินเดียดูจะชอบใจ เดินผ่านตลาดสด มันต้องแวะแหม่ตอนเช้าเดินหาดันมาเจอเอาตอนสายเขาจะเก็บของกลับบ้านกันแล้ว ว่าแล้วขาก็ก้าวพาไปเดินสำรวจทันที ผักมากมายที่เห็นไม่แตกต่างกันมากนัก แต่แปลกนะ บ้านเขาไม่ยักมีโหระพา กระเพรา และผักที่เป็นเบสิคแบบอาหารไทย นี่ไง...ความเหมือนในหน้าตาอาหาร แต่รสชาติแตกต่าง จะว่าไม่สำคัญก็ไม่ได้เพราะมันเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละท้องถิ่น เขียงเปล่ากับบังตอที่สับไว้บนเขียงเหมือนจะบอกกล่าวเรื่องราวว่า...เขียงและบังตอนี้ได้ผ่านการใช้งานมาไม่น้อย ปลามากมายที่ถูกจับใส่ถุงเตรียมส่งให้ลูกค้ามองแม่บุญอย่างน่าสงสาร ไก่ดำ..ไก่เหลือง นอนอวดสีที่แตกต่างอยู่บนภาชนะรอผู้ซื้อ สักพักก้ได้ยินเสียงถามว่า มาจากไหน ? แม่บุญบอกว่ามาจากเมืองไทย เท่านั้นแหละ พ่อค้าขายไก่รีบบอกเลยว่ามีคนไทยขายของในตลาดนี้ด้วย แต่ตอนนี้เก็บของกลับบ้านไปแล้ว นั่นไง...ไปไหน ๆ ต้องเจอคนไทยจนได้ ใกล้กันแค่นี้เองไม่แปลกใจแต่อย่างใด หลุดออกมาจากตลาดเราเดินลัดเลาะริมถนนไปทางโบสถ์ ตั้งใจจะไปดูพิพิธภัณฑ์อีกแห่งที่ยังไม่ได้เข้าไปดู ค่าเข้าแค่คนละ ๒ ริงกิต ๒๐ บาท ไม่แพงเลย ภายนอกเป็นอาคารไม้หลังยาว มีหน้าจั่วเหมือนบ้านไทย เราเข้าไปดูภายในที่เป็นห้อง ๆ แต่ละห้องมีภาพของกษัติย์มาเลฯ สมัยก่อนและเรื่องราวประวัติศาสตร์ต่าง ๆ เราเดินผ่านไปแต่ละห้อง ดูไปเรื่อย ๆ จนครบหมดจึงกลับออกมา นับว่าคุ้มค่ากับเงินที่จ่ายไป เพราะเขาจัดได้ดีทีเดียว อาหารเที่ยงวันนี้แม่บุญขอให้มิเชลไปกินที่ร้านอาหารพื้นเมืองไม่ไลจากโรงแรม เพราะเห็นตั้งแต่วันแรกแล้วว่ามีคนเข้าออกคึกคักตั้งแต่เช้ายันเย็น มันต้องมีอะไรดีมั่งแหละ แล้วก้ไม่ผิดหวังกับก๋วยเตี๋ยวแกงใส่กุ้ง ปลา รสเข้มข้นจากน้ำพริกเผา และมีไข่ต้มเคียงมาครึ่งลูก มิเชลกินข้าวมันไก่เพราะกลัวเผ็ด ฝรั่งสาวรุ่นที่นั่งตรงข้ามยกผ้าเช็ดหน้าปาดเหงื่อที่ไหล เนื่องจากความร้อนของอากาศและความเผ็ดที่ไม่คุ้นเคย แต่ยกซดจนเหลี้ยงชามบอกว่าอร่อยมาก ไม่นานก็เป็นการถามไถ่ ว่ามาจากไหนจะไปไหน ไม่แปลกใจเลยที่เธอไปแวะเมืองไทยมาแล้วสองอาทิตย์ และชอบเมืองไทยมาก รวมถึงอาหารไทยอย่างต้มยำกุ้ง มิตรภาพง่าย ๆ ในร้านอาหารเกิดจากเรื่องกินเป็นใหญ่ จากนั้นเราก็ออกเดินชมเมืองต่อ แม่บุญพามิเชลไปดูบ้านเรือนแถบที่ตัวเองไปเดินดูมาตอนเช้า จากนั้นก็เดินกันเรื่อยเปื่อย ตอนเย็นที่หน้าโรงแรมมีการเตรียมจัดงานฉลองตรุษจีน มีเวทีการแสดงตั้งอยู่ มิเชลบ่นออกมาว่าคืนนี้นอนไม่หลับแน่ เพราะห้องเราสองคนอยู่ติดถนนด้านที่เขาจัดงานพอดี เย็นนั้นเราเลือกเดินชิมอาหารมากมายบนท้องถนนที่แม่ค้าเอามาตั้ง แม่บุญชิมติ่มซำ และกินอาหารจากร้านใกล้ ๆ นั่นเอง คืนนั้นเราหลับกันหลังหกทุ่ม หลังจากที่พวกเขาจบการแสดงต่าง ๆ ความเงียบที่เข้ามาแทนเสียงดังเมื่อตอนหัวค่ำ ยันดึก...ม่านตาของแม่บุญปิดลงอีกครั้ง 20 ม.ค วันนี้เป็นสันสุดท้ายของการเยี่ยมชมมะละกา เราไปจองตั๋วสำหรับไป Cameron Highlands เอาไว้สำหรับเดินทางวันพรุ่งนี้ แวะไปเอาเสื้อที่เอามาซักไว้เมื่อวาน กลิ่นอับ ๆ ที่เชยมาทำให้ต้องยกขึ้นมาดม หญิงสาวชาวภารตะรีดเสื้อ กางเกง ทั้ง ๆ ที่มันยังไม่แห้งสนิท พอเธอเห็นแม่บุญยกมาดม จึงรีบออกตัวว่า เพราะฝนตกมันไม่แห้ง แต่ใส่น้ำยาให้แล้วไม่ต้องกลัวเหม็น แม่บุญดูจากที่เธอรีดแล้ว อยากจะขอรีดเองจริง ๆ จ่ายเงินแล้ว จากนั้นก็เดินไปอีกด้านของแถบเมืองเก่า ไม่รู้เลยว่าศูนย์การค้าใหญ่โตทันสมัยซ่อนตัวอยู่ด้านนี้เอง ไม่สายเกินไปเพราะเรายังมีเวลาอีกทั้งวัน หลังจากเดินผ่านป้อมเก่ามาจนทะลุถึงศูนย์การค้า ไม่นานเราสองคนก็เข้ามาเดินอยู่ภายใน อาคารทันสมัย แอร์เย็นฉ่ำ เช่นเคย..ข้าวของ รองเท้า กระเป่า เสื้อผ้า หลากหลายยี่ห้อ เรียงรายกันเต็มไปหมด เราเดินขึ้นชั้นบน ลงชั้นล่าง จนทั่วโดยไม่ซื้ออะไรสักอย่างตามเคย อาหารเที่ยงเราเลือกร้านอาหารหน้าตาดี ที่ขายอาหารยุโรปเพราะมิเชลเบื่ออาหารมาเลฯ แม่บุญสั่งปลาราดซอสพริกไทยดำ มิเชลสั่งเนื้อย่างคล้ายสเต๊ก กินกับมันฝรั่งทอด สลัด รอยยิ้มของพนักงานเสริฟ เด็กหนุ่มชาวอินเดีย ที่อวดฟันขาววับทำให้อดที่จะพูดหยอกไม่ได้ว่า เพราะรอยยิ้มของเธอ พวกฉันถึงเลือกมากินข้าวที่นี่ เล่นเอาหนุ่มน้อยยิ้มแทบไม่หุบ..มิเชลเองยังอ้าปากค้างกับสำนวนของแม่บุญ..ไม่นึกว่าเมียตัวเองจะมีลูกเล่นปานนั้น ??? จากนั้นก็เดินย่อยอาหารไป เรื่อยเปื่อย.เย็นนั้นเราเลือกกินไก่นึ่งแบบจีนกับข้าวสวยที่เอามาบดแล้วปั้นเป็นลุกกลมคล้ายลูกบอล ผัดผักบุ้งอีกหนึ่งจาน เป็นอันเสร็จงาน ...เดินเล่นแถว ๆ งานที่เขาจัดหน้าโรงแรมอีกวัน แม่บุญขอไปจองแท็กซี่ที่จะไปส่งที่ท่ารถ มิเชลเดินรอ สักพักเราก็กลับโรงแรม เก็บข้าวของ เตรียมเดินทางวันพรุ่งนี้... พบกันใหม่จ้า   Create Date : 10 เมษายน 2555 19 comments Last Update : 7 ตุลาคม 2563 14:49:12 น. Counter : 2777 Pageviews. Share Tweet

เจิมก่อน   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 10 เมษายน 2555 1:28:14 น.

นึกว่าแม่บุญจะมาบ่นต่อน่ะ อิอิ แต่พาเที่ยวก็ชอบค่ะ อร๊ายย เป็นเหมือนกันเลย อาหารเช้าฝรั่งเนี่ย เช้าๆมาต้องหนมปังกาแฟ ไอ้เรารึก็อยากก๋วยเตี๋ยวไปนู่นเลย เป็นคนชอบกินก๋วยเตี๋ยวด้วย ส่วนเค้าก็อยากกินแต่ข้าว พาเข้าภัตตาคาร ไอ้เราก็อยากไปนั่งโซ๊ยก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย มันเข้ากันไม่ได้จริงจริ๊งงงง เอาไว้จะตามไปเที่ยวต่อนะคะ ถ้าบ่นต่อก็จะฟังอีก ชอบค่ะ   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 10 เมษายน 2555 1:34:08 น.

ตามแม่บุญไปเที่ยวต่อค่ะ เห็นภาพแต่ละภาพแล้วอยากจะไปมากๆเลย สามีก็ร่ำๆจะไป เพราะเค้าเคยไปตอนเด็กๆ คุณน้าเคยตามสามีไปทำงานที่มาเลเชีย สวยยยยยยยยยยยย ทุกรูปเลยค่ะ   โดย: bear hunt 10 เมษายน 2555 2:36:34 น.

มาเที่ยวมาเลเซียกับแม่บุญต่อค่ะ ได้ดูบ้านเมืองของเค้า เหมือนได้เที่ยวตามไปด้วย ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ ที่มาฝากกันนะคะ   โดย: diamondsky 10 เมษายน 2555 3:14:24 น.

นั่นสิค่ะ รออ่านเรื่องบ่น ๆ อยู่ แต่ตามมาเที่ยวด้วยค่ะ บ้านเมืองเค้า ช่วงคนจีน ดูแล้วนึกถึง วัดโพธิ์เลยค่ะ มีดอกไม้ เซรามิคประดับ สวยดี แอบเห็นเกี๊ยวทอดด้วย อาหารเค้าก็หน้าตาคล้าย ๆ ของเรานะคะ ข้าวมันไก่ปั้น ๆ ที่ว่า ใช่เหมือนที่ รายการ คุณไตรภพเอามาโชว์หรือเปล่าค่ะ   โดย: simplyusana 10 เมษายน 2555 7:53:17 น.

วันนี้ตามแม่บุญมาเที่ยวแต่เช้า อ่านได้จนจบโดยไม่ปวดตา แล้วก็โหวตให้กับสาระและความบันเทิง ทั้งรูปภาพสถานที่และอาหารละลานตา อิอิ.. บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต panwat Literature Blog ดู Blog bear hunt Food Blog ดู Blog Maeboon Travel Blog ดู Blog   โดย: เนินน้ำ 10 เมษายน 2555 8:59:28 น.

ขอบคุณครับ   โดย: nordcapp (nordcapp ) 10 เมษายน 2555 11:21:36 น.

ขอบคุณค่ะป้าโอ...ไม่ต้องโหวตก้ได้ค่ะ มาเขียนให้อ่าน พาไปเที่ยวแบบสนุก ๆ ยังไงก้ตาม ขอบคุณนะคะ อิอิ ..ใครอยากอ่านเรื่อง บ่น ๆ รอนะคะ เขียนเสร็จแล้ว รอบหน้าลงแน่ค่ะ   โดย: Maeboon 10 เมษายน 2555 13:33:53 น.

ตื่นเช้าชมบ้านชมเมือง และชิมเพลินๆ ไปกับแม่บุญค่ะ ได้เห็นเขาเป็นอยู่ กินหม่ำกันยังไงน่าสนใจจังค่ะ หน้าตาเหมือน รสชาตต่าง แล้วแม่บุญว่า ครัวไทยกับครัวเขาที่นั่นรสใกล้ๆ กันไหมค่ะ บ้านเรือนเขาน่าชมมีทั้งจีนฝรั่งกระจายทั่ว เดี๋ยววาตามไปชมตอนก่อนๆ ด้วยค่ะ   โดย: Sweety-around-the-world 10 เมษายน 2555 14:20:10 น.

แวะมาเยี่ยมยามเย็น...สวัสดีครับ ภาพสวย อาหารน่าทาน นะครับ   โดย: **mp5** 10 เมษายน 2555 18:57:32 น.

ชลเอาจริงค่ะแม่บุญ อย่ามาสวิสนะ จะจับให้สอนชลทำกับข้าวซะเลย 55+ ฝีมือแม่บ้านสมัครเล่นหรือจะสู้ฝีมือแม่ครัวมืออาชีพได้ ^^   โดย: bear hunt 10 เมษายน 2555 20:59:25 น.

อ่านเรื่องราว ตะลอนเมืองแขกของแม่บุญเพลินเลยค่ะ เดินเข้าออกตรอกซอยแบบนี้ ได้รู้จักบ้านเมือง วัฒนธรรมของเขา ได้ดีกว่าเที่ยวผ่านไกด์เลยนะคะ ... ขำที่แม่บุญเขียนว่า หาร้านรับซักรีดได้ยากกว่าร้านข้าวมันไก่ 55+ ชอบอาหารเช้าของเชฟแขกค่ะแม่บุญ เสิร์ฟเยอะดี ดูน่าอร่อยด้วย .. อ่านเรื่องท่องเที่ยวสลับกับภาพอาหารแบบนี้ ชักหิวข้าวยามเที่ยงคืนแล้วค่ะ แหะแหะ   โดย: Tristy 11 เมษายน 2555 8:43:21 น.

ตามมาเที่ยวด้วยคะ .....ชอบทุกภาพที่แม่บุญ เก็บมาฝาก มันบอกเล่าเรื่องราว วิถีชีวิต ของคนท้องถิ่น ดูมีเอกลักษณ์ ....ชอบอ่านเรื่องราวที่ แม่บุญ เขียน คะ   โดย: ตรี (kate_tee ) 11 เมษายน 2555 10:07:41 น.

บ้านเมืองเค้าสะอสดสะอ้าน น่าอยู่ดีนะคะ แม่บุญ สวัสดีวันปีใหม่ไทยค่ะ สุขภาพแข้.แรงนะคะ เดินทางไปไหนปลอดภัยนะคะ   โดย: maitip@kettip 11 เมษายน 2555 15:17:26 น.

พี่ไก่ขา ร้านนี้นัทเขียนไว้ด้านบนแล้วว่าเป็นร้านอหารเบลเยียมและ Tea Room คะ ส่วนร้านแนวฝรั่งเศส นัทเขียนไว้ในบล็อกว่ามีร้านในเครือเดียวกับร้านนี้คะ ซึ่งคนละร้านกันคะ ร้านนี้เป็นร้านอาหารเบลเยียมปกติคะ การแต่งจานถึงเป็นแบบนี้ (แนวปกติอะนะคะ) ไปกินร้านนั้น แม่สามีหมดตรูดคะ   โดย: We Are FroM BeLGiUM 11 เมษายน 2555 16:17:04 น.

เดี๋ยวจะกลับมาแวะอ่านอีกรอบนะพี่ไก่ ของพี่ไก่ต้องอ่านนาน ๆ แหะ ๆ พี่ไก่เขียนเยอะละเอียดดีจัง   โดย: We Are FroM BeLGiUM 11 เมษายน 2555 16:29:19 น.

สวัสดีตอนค่ำของเมืองไทยครับคุณแม่บุญ ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะครับ ..... เมืองมะละกา ดูแล้วน่าเที่ยวดีเหมือนกันนะครับ โดยเฉพาะตึกเก่าๆ สถาปัตยกรรมแบบชิโนโปรตุกีส สวยคลาสสิกดี ..... ผมเคยคิดว่ามาเลเซีย ไม่เห็นจะมีอะไรน่าเที่ยว มาเห็นภาพเมืองมะละกาในบล็อกนี้ ชักจะเริ่มเปลี่ยนใจบ้างแล้วล่ะ .....   โดย: NET-MANIA 11 เมษายน 2555 21:50:44 น.

ตามมาด้วยค่ะ คิดถึงมะละกา แต่ตอนนั้นไม่ได้เดินไปถึงย่านอินเดีย ดังนั้นขอตามไปด้วยคนนะคะ   โดย: จิตหลอน 14 เมษายน 2555 20:27:32 น.

มาเที่ยวต่อค่ะแม่บุญ ภาพที่สองสวยโดนใจจริงๆค่ะ   โดย: phunsud 19 เมษายน 2555 8:27:19 น.