เจิม

เห็นกองสมบัติแล้วยอมใจจังเลยค่ะ
ย้ายบ้านอายเลย

ฝันดีค่ะแม่บุญ

ตามกลับบ้านมาด้วยค่ะ..เที่ยวเหนื่อยแล้ว พักผ่อนมาก ๆ นะคะ

ตามแม่บุญขึ้นรถไฟกลับเมืองไทยด้วยค่ะ
ไม่อยากค้างเติ่งอยู่ที่มาเลย์คนเดียวอิอิ
ที่เห็นนั่นสัมภาระของหนุ่มสาวแปดคนนั้นเหรอคะ
โอ้แม่เจ้า...ยังกะไปอยู่ถาวรเลยนะนั่น แม้แต่ที่นอนยังเอาไป...
สงสัยจังว่าคืนนั้นเค้าจะนอนกันยังงัยหนอ...

ิอ่านสนุกตามเคย แม่บุญทำถูกต้องที่สุด
สิทธิ์เรา ได้ไง เน้อ

ทริปนี้ของแม่บุญ ทำให้นึกอยากเดินทางโดยรถไฟค่ะ
กำลังวางแผนทริปยาว ไม่รู้จะได้เลยเถิดไปถึงที่นี่ด้วยหรือเปล่า

๐๐

ตามความคิดเอ้ ถ้ามาเที่ยวอียิปต์ด้วยตัวเอง
ต้องเตรียมใจเยอะ ๆ ค่ะ
คนที่นี่จ้องแต่จะโกงเราตลอด เที่ยว ๆ มานี่เหนื่อย
เป็นประเทศแรกที่นับถอยหลัง กลับบ้านค่ะ

ตามแม่บุญมาเที่ยวค่ะ
แอบเก็บข้อมูล เพราะเริ่มติดใจการเดินทางท่องเที่ยวโดยรถไฟ :)

ตามเที่ยวซะเพลิน...

ชาลีตามมาเที่ยวชมภาพบรรยากาศด้วยคนนะคะ ^^

มาแล้วค่ะแม่บุญ มาปิดทริปพอดีเลย ^^
คิดถึงเช่นกันค่ะ เสียดายเนาะแม่บุญกลับมาเราไม่ได้เจอกัน
แหม่มเองเพิ่งจะมีเวลาได้เข้าเนท

ทริปมาเลย์นั่งรถไฟอยากไปตั้งแต่ตอนสาวๆ แล้วแหละ
แต่ก็ไม่มีโอกาสสักที ไม่ได้ไปเองก็เดินเที่ยวตามแม่บุญก็ได้เนาะ
อ่านที่แม่บุญเล่าถึงอีตาแขกตี้นี่น่าตีหัวจัง พูดจาเอาแต่ได้
แม๊..ทำเนียนบอกมาได้ว่าไม่เป็นไรนั่งด้วยกันก็ได้
พูดยังกะเป็นที่ของตัวเองอย่างงั้นแหละ
เมื่อวานเข้ามาทีหนึ่งแล้วรูปไม่ขึ้น วันนี้เพิ่งมาเห็น
สัมภาระของหนุ่มสาว 8 คนที่แม่บุญว่า
สามารถมากเลย สงสัยว่าอีตอนลงจากรถไฟ
จะขนขึ้นรถต่อไปยังไง

เห็นแม่บุญอัพเรื่องอาหารไปด้วยแว๊บๆ
ต้องไปตามล่าอ่านด้วย ชอบอ่านเวลาแม่บุญเล่าเรื่องอาหาร
ว่าแล้วถ้าเป็นไปได้ แม่บุญเอาบล๊อกอัพเดทล่าสุดมาแปะ
ไว้ด้านข้างก็ดีนะคะ แควนคลับอย่างแหม่มที่นานๆ โผล่มาที
จะได้ตามไปอ่านไม่ตกหล่นค่ะ

ป.ล.ตกลงที่แม่บุญเคยว่าจะพิมพ์หนังสือ
ได้ฤกษ์ได้ยามหรือยังคะ พิมพ์ออกมาเมื่อไรก็อย่าลืมส่งข่าวเน้อ

อุตส่าห์ไปหา เลยเอาสะตอผัดกะปิกุ้งหมูสับมาฝากถึงที่ด้วยคะ


นัทหละชอบพี่ไก่จัง เที่ยวแบบนี้ อิจฉาอะ คนไม่มีลูกแบบนี้ก็ดีไปอย่างเนอะว่าเปล่า ของนัทจะไปไหน ต้องดูเลยมีไรให้ตัวป่วนดูบ้างเปล่า

ปล. เมื่อวันศุกร์ไปกินราดหน้าทะเลร้านพัทยามาคะ อร่อยดี และไม่หิวน้ำด้วย (แต่อร่อยจากที่ปรุงเองหรือเปล่าไม่รู้อะคะ แหะ ๆ) มาบรัสเซลล์อีกบอกนัทบ้างนะ อยากเจอคะ

เที่ยวทางรถไฟแบบแม่บุญแบนี้
เยี่ยมไปเลยค่ะ แอบมีทั้งจดทั้งจำไว้
เผื่อจะได้มีโอกาสบ้างค่ะ

สวัสดีเช้าวันอังคารครับแม่บุญ

เป็นทริปที่เดินทางด้วยรถไฟที่น่าสนใจมากครับ
ผมเคยไปอยู่ที่ปีนังมา 6 สัปดาห์ (ได้ทุนไปฝึกอบรมที่ RECSAM)
นานหลายปีแล้ว ทำให้หวนคิดถึงความหลังครับ

ไม่ทราบว่าแม่บุญหาฟอนต์ที่ต้องการได้หรือยัง
ถ้ายังไม่ได้ รบกวนส่งข้อความไปบอกด้วยครับจะส่งมาให้ทางอีเมล์

ตามอ่านจนจบทุกตอนแล้วค่อยเม้นต์ค่ะ
น่าสนุกจัง ไปลุยๆ แบบนี้จริงๆ เป็นอะไรที่มันส์มาก
การเดินทางแบบนี้สามารถปรับเปลี่ยนยืดหยุ่นได้นะคะ
ใครที่ชอบเดินทางแบบนี้เข้ามาหาข้อมูลในนี้ได้พอสมควรทีเดียว

แม่บุญสบายดีนะคะ
ทริปต่อไปจะไปลุยที่ไหนอีกคะ

แหม..ตามแม่บุญไปเที่ยวไม่เหนื่อยเลยสนุกดี..เขียนได้ดีมากเพื่อน
ขอชมจากใจจริงนะจ๊ะ..

ผู้หญิงคนเดียว ไปรถไฟ ควรไหมคะ? อยากไปรถไฟมากกว่าเครื่องบินนะคะ

แม่บุญ....เดินทางโดยรถไฟตั้งแต่อายุ ๑๕ คนเดียว..และไม่เคยกลัวเลย เพราะระมัดระวังตัวเองตลอด ต้องรู้จักตัวเองค่ะ เดินทางโดยเครื่องบิน รถทัวร์ ฯลฯ มีอันตรายทั้งนั้นค่ะ ทั้งจากบุคคลที่เราไม่รู้จัก หรืออุบัติเหตุ
เวลาดินทางคนเดียว...แม่บุญจะไม่ไปไหนคนเดียวในที่เปลี่ยว เวลามืดค่ำด้วย มันต้องลองค่ะ ...ไม่น่ากลัวหรอก ..หากมีเพื่อนไปสักคนจะได้มีคนถ่ายรูปให้ ชวนเพื่อนไปด้วยก็ได้ค่ะ หากกลัว

แวะมาเยี่ยมครับ

อ่านสนุกมากมายครับ
รักแม่บุญ อิอิ