 |
| |
มานาประจำวัน - 2010/07/18 "คำสั่งเสีย"
คำสั่งเสีย
วันอาทิตย์ที่ 18 กรกฎาคม 2010
อ่าน: 2 ทิโมธี 4:6-22
ข้าพเจ้ากำลังจะตกเป็นเครื่องบูชาอยู่แล้ว ถึงเวลาที่ข้าพเจ้าจะจากไป 2 ทิโมธี 4:6
อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: สดุดี 20-22, กิจการ 21:1-17
หลังจากที่แรนดี้ พอช วัย 47 ปีได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย เขากลับไปที่มหาวิทยาลัยคาร์เนกี้ เมลลอน เพื่อบรรยายให้ผู้ร่วมงาน นักศึกษา และเพื่อนฟังเป็นครั้งสุดท้าย ศาสตราจารย์ด้านวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ท่านนี้ คิดว่าคงจะมีคนสัก 150 คนมาเข้าฟัง แต่ห้องประชุมขนาด 400 ที่นั่งกลับแน่นขนัด ตลอดเวลาหนึ่งชั่วโมง แรนดี้ได้เปิดใจกล่าวอำลาอย่างติดตลก ลึกซึ้ง และกินใจ ซึ่งเป็นการอำลาที่เน้นเรื่องการมีชีวิตอยู่มากกว่าการจากไป ภายในเวลาไม่กี่สัปดาห์ มีคนนับล้านได้ชมวีดีโอการบรรยายครั้งนั้นผ่านทางอินเตอร์เน็ต และเป็นจุดเริ่มต้นของหนังสือที่ขายดีที่สุดในเวลาต่อมา คนที่กำลังเผชิญหน้ากับความตายมักจะมีมุมมองที่ชัดเจนว่าสิ่งที่สำคัญต่อชีวิตอย่างแท้จริงคืออะไร
การกล่าวอำลาครั้งสุดท้ายของเปาโลก็ได้สร้างแรงบันดาลใจให้ผู้ติดตามพระคริสต์มาตลอดเวลาหลายศตวรรษ ท่านบันทึกไว้ว่า ถึงเวลาที่ข้าพเจ้าจะจากไป ข้าพเจ้าได้ต่อสู้อย่างเต็มกำลัง ข้าพเจ้าได้แข่งขันจนถึงที่สุด ข้าพเจ้าได้รักษาความเชื่อไว้แล้ว (2 ทธ.4:6-7) สิ่งที่เปาโลสอนทิโมธีได้ทอดข้ามยุคสมัยมาท้าทายเราด้วยเช่นกัน จดหมายของท่านเริ่มต้นและจบลงด้วยพระคุณของพระเจ้า (1:2,4:22) และเนื้อหาตรงกลางก็เป็นการเฉลิมฉลองความสัตย์ซื่ออันไม่สิ้นสุดของพระเจ้า
คำพูดของคนที่กำลังจะตาย อาจทำให้คนที่ยังมีชีวิตอยู่มีเป้าหมายขึ้นมา คำสั่งเสียแห่งชัยชนะของเปาโลที่ว่า พระสิริจงมีแด่พระองค์สืบๆไปชั่วนิตย์นิรันดร์ อาเมน (4:18) เป็นคำสอนที่เราสามารถนำไปใช้ในการดำเนินชีวิตได้ DCM
ชีวิตเราอยู่เพื่อสิ่งนิรันดร์ หรือสิ่งที่สักวันจะสูญไป
ไขว่คว้าซึ่งยศศักดิ์อันยิ่งใหญ่ หรือถ่อมใจเพื่อพระคริสต์ทรงชมเชย Sper
ถ้าเราพร้อมที่จะตาย เท่ากับว่าเราก็พร้อมที่จะมีชีวิตอยู่
| Create Date : 22 กรกฎาคม 2553 |
| Last Update : 22 กรกฎาคม 2553 0:13:06 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 275 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
| |
|
 |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
