|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
The Christmas Mystery - เหมือนทุกวันเป็นปาร์ตี้วันเกิด
Jostein Gaarder เขียน Elizabeth Rokkan แปล Rosemary Wells วาดภาพประกอบ Phoenix ในเครือ Orion Books พิมพ์
หนังสือเล่มนี้ซื้อมาจากงานเลหลังของห้องสมุดเนียลสัน เฮย์สค่ะ น่าแปลกที่หนังสือของนักเขียนดังขนาดนี้ไม่มีใครยืมเลย (แต่ตัวเล่มโทรมสุดๆ)
เป็นเรื่องของโยอาคิม เด็กชายตัวน้อยในนอร์เวย์ที่บังเอิญไปได้ Advent calendar ทำมือเก่าๆ มาจากร้านหนังสือมือสอง เพราะตอนนั้นเขากับพ่อหาซื้อตามร้านต่างๆ แต่หาไม่ได้เลย
Advent calendar นี้เป็นธรรมเนียมของชาวยุโรปตะวันตกบางชาติและยุโรปเหนือ เริ่มต้นที่เยอรมัน เป็นกลวิธีสร้างความสนุกให้เด็กๆ (และผู้ใหญ่) ไปพร้อมกับการเรียนรู้เรื่องศาสนา ในยุคแรกๆ จะเป็นการนับในลักษณะใดก็ได้ แต่ที่ LMJ ชอบมากๆ คือเป็นเชิงเทียนสำหรับเทียน 24 เล่ม โดยจุดวันละเล่ม ตั้งแต่วันที่ 1 ถึง 24 ธันวาคม ส่วนในยุคหลังๆ จะเป็นแผ่นกระดาษสองชั้น มีหน้าต่างหรือประตูยี่สิบสี่บาน ให้แกะเปิดวันละบาน ข้างในจะมีภาพเกี่ยวกับวันคริสตสมภพอยู่ ในปัจจุบันอาจมีช็อกโกแลตอันเล็กๆ หรือตุ๊กตาพลาสติกอยู่ข้างในด้วย
แต่ Advent calendar ที่โยอาคิมได้มานี้ เมื่อเปิดออกมาแล้ว นอกจากรูปภาพแบบนี้แล้ว (ในเล่มของเราเป็นภาพขาวดำ)
ก็ยังมีกระดาษแผ่นเล็กๆ หล่นลงมาด้วย ในนั้นเป็นเรื่องของเด็กหญิงคนหนึ่งที่หายไปจากเมืองนั้นในปี 1948 โดยเล่าว่าเธอวิ่งตามตุ๊กตาลูกแกะตัวหนึ่งออกไปจากห้างสรรพสินค้า ไปพบทูตสวรรค์เข้าองค์หนึ่ง และพากันเดินทางข้ามทวีปและย้อนเวลาไปยังวันเวลาและสถานที่ที่พระเยซูประสูติ และระหว่างทางก็จะมีคนเข้ามาสมทบวัน (ของ Advent calendar) ละคนทุกวัน
เรื่องจะเล่าสลับกันระหว่างชีวิตของโยอาคิมและเรื่องราวใน Advent calendar เป็นโลกคู่ขนานตามสไตล์ลุงโย เพียงแต่เป็นโทนที่ซอฟท์ลงกว่าโลกของโซฟีกับ The Solitaire Mystery หน่อย
ส่วนทีเ่ป็นชีวิตของโยอาคิมจะเป็นเรื่องราวในครอบครัวแบบน่ารักแต่สมจริง ตอนแรกโยอาคิมไม่ได้เอากระดาษเล่าเรื่องให้พ่อแม่ดู เพราะกะว่าจะรอเก็บให้ครบยี่สิบสี่วันแล้วห่อเป็นของขวัญวางไว้ใต้ต้นคริสต์มาส แต่พ่อแม่สงสัยที่ลูกชายใช้คำแปลกๆ และรู้เรื่องที่ไม่น่าจะรู้ เลยแอบเปิดกล่องลับที่เคยสัญญาไว้ว่าจะไม่ล่วงละเมิดความเป็นส่วนตัวของลูกด้วยการแอบเปิดดูเด็ดขาด ตรงนี้จะมีการทะเลาะกันนิดหน่อย แต่สุดท้ายก็เข้าใจกันได้ ทุกคนมาเฝ้ารอการเปิดหน้าต่างทุกเช้าด้วยความตื่นเต้น ตรงนี้เองที่โยอาคิมบอกว่าเหมือนทุกวันเป็นปาร์ตี้วันเิกิด และเขาก็คิดขึ้นมาได้ว่าวันคริสต์มาสก็คือปาร์ตี้วันเกิดที่ใหญ่ที่สุดในโลกนั่นเอง เราอ่านตอนที่ว่านี้ในวันเกิดตัวเองพอดี เลยประทับใจเป็นพิเศษล่ะมั้ง
นอกจากนั้นพ่อแม่ก็ช่วยกันค้นคว้าแผนที่ประกอบการเดินทาง มีการแบ่งขั้วนิดหน่อย พ่อเห็นว่าเป็นเรื่องแต่ง ส่วนแม่คิดว่ามันเป็นเรื่องจริงก็ได้ และที่สำคัญกว่านั้นคือพ่อแม่ก็ช่วยกันโยงเรื่องเด็กหญิงที่หายตัวไป เด็กหญิงในเรื่อง และภาพหญิงสาวที่จอห์น คนขายดอกไม้ที่เป็นคนทำ Advent calendar เคยเอามาวางไว้ที่หน้าต่างร้านขายหนังสือเข้าด้วยกัน และพยายามคลี่คลายปริศนาที่ว่านี้
ส่วนเรื่องใน Advent calendar ก็จะออกแนวอิงศาสนามากหน่อย ทูตสวรรค์จะัเป็นไกด์ทัวร์โบสถ์ในยุโรป ว่าหลังไหนสร้างเมื่อไหร่อย่างไร เป็นประวัติศาสตร์การเผยแผ่ศาสนาคริสต์ไปในตัว แต่ถ้าใครเคยอ่านโลกของโซฟี ก็น่าจะเดาได้ว่าแนวคิดทางศาสนาของลุงโยจะไม่ได้เน้นศรัทธามากนัก แต่จะออกแนวปรัชญา ความงาม และความดีมากกว่า มีอะไรสวยๆ อยู่หลายตอน ซึ่งถ้าเป็นคริสต์อาจจะซาบซึ้งมากทีเดียว แต่ถ้าไม่ใช่ก็จะเห็นแค่ว่ามันสวยดีนะ คิดได้ไงเนี่ย
ที่ชอบมากตอนหนึ่งโดยไม่เกี่ยวกับศาสนาคือตอนที่พ่อเปรียบเทียบการเดินทางของคณะผู้แสวงบุญในเรื่องกับกองแพนเค้ก เขาบอกว่่าถ้ามีแพนเค้กกองซ้อนๆ กันอยู่ตั้งใหญ่ การจะหาจุดดำจุดหนึ่งในนั้น นอกจากเดินทางไปบนแพนเค้ก แล้ว ยังต้องเดินทางลงไปในกองแพนเค้กด้วย แล้วเขาก็เรียกหนังสือแผนที่ประวัติศาสตร์ว่า "หนังสือแพนเค้ก" โอย น่ารักอ่ะ
เป็นหนังสือที่อ่านแล้วสบายใจจริงๆ ค่ะ เขาช่างเอาเรื่องที่ดูเป็นเรื่องธรรมดามาเขียนให้มันกลายเป็นเรื่องที่มี magic ได้ มันไม่เหมือนหนังสือเด็กแบบแฟนตาซี แต่ก็ไม่ใช่หนังสือสะท้อนชีวิตเด็ก แต่เป็นทั้งสองอย่างผสมกัน แล้วเหยาะยากระตุ้นความคิดลงไปอีกหน่อย เป็นเรื่องอย่างที่อยากสนับสนุนให้เด็กอ่านจ้ะ
แต่ขอโทษลุงจริงๆ ที่เราให้หนังสือเรื่องนี้ได้แค่สามดาวครึ่ง ***1/2
เพราะทำยังไงก็อดเอาไปเปรียบกับโลกของโซฟีไม่ได้ คิดว่าชาตินี้ลุงคงไม่มีวันขึ้นถึงระดับนั้นได้อีกแล้วล่ะ
หนังสือเล่มนี้แปลเป็นภาษาไทยแล้ว เคยเห็นในงานหนังสือ แต่จำไม่ได้จริงๆ ว่าบูธไหน แต่ภาษาอังกฤษก็อ่านไม่ยากนะ ระดับความยากฉบับ LMJ อยู่ที่ประมาณ 1- 1.5
เดี๋ยวจะเอาลง lif นะคะ บอกอีกทีว่ามันอ่านง่ายจริงๆ ล่ะ อ่านแล้วเพิ่งจะรู้สึกว่าเล่มอื่นๆ ที่อ่านๆ อยู่นี่มันโคตรยากเลยเฟ้ย หุหุ
หรือถ้ายังอยากอ่านลุงโยฉบับภาษาไทยจริงๆ ก็นี่เลยจ้ะ
ส้มสื่อรัก - The Orange Girl จิระนันท์ พิตรปรีชา แปล มติชน พิมพ์
กำลังวางตลาดจ้า
Create Date : 27 สิงหาคม 2550 |
|
15 comments |
Last Update : 27 สิงหาคม 2550 21:11:01 น. |
Counter : 1434 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: rebel 27 สิงหาคม 2550 21:38:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: bookmark 27 สิงหาคม 2550 22:00:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยาคูลท์ 27 สิงหาคม 2550 22:04:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: rebel 27 สิงหาคม 2550 22:38:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: veerar 27 สิงหาคม 2550 23:49:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทินา IP: 58.64.72.29 28 สิงหาคม 2550 0:10:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: พัท (Il Maze ) 28 สิงหาคม 2550 14:18:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยาคูลท์ 28 สิงหาคม 2550 23:30:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: scarborough IP: 58.9.71.125 29 สิงหาคม 2550 17:19:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทินา IP: 203.155.231.31 29 สิงหาคม 2550 23:11:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทินา IP: 203.155.231.31 29 สิงหาคม 2550 23:11:38 น. |
|
|
|
|
|
|
the grinning cheshire cat
|
|
|
|
|
|