ครั้งหนึ่งแมวถูกยกขึ้นเป็นเทพเจ้า และบัดนี้มันก็ยังไม่ลืมเรื่องนั้น (หึหึ //เลียอุ้งเท้า)
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
16 ธันวาคม 2548
 
All Blogs
 
บันได 13 ขั้น ปริศนาจากแดนประหาร

จำชื่อคนเขียนไม่ได้
วราภรณ์ พิรุณสวรรค์ แปล
เจบุ๊คส์ พิมพ์

ตอนแรกที่เห็นหน้าปกรู้สึกเฉยๆ มาก เลยไม่ได้ซื้อมา แต่กลับไปนอนคิดสองคืนแล้วก็ต้องกลับไปซื้อค่ะ ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน ได้อ่านแล้วก็โอเคทีเดียว แต่ไม่ได้โอเคในฐานะนิยายสืบสวนนะคะ


จุนอิชิ ชายหนุ่มวัยยี่สิบห้าที่ต้องโทษคดีทำร้ายร่างกายผู้อื่นจนถึงแก่ความตายเพิ่งได้รับการปล่อยตัวก่อนกำหนด เขาได้รับการติดต่อจากผู้คุมนามนันโกให้มาช่วยกันทำงานรวบรวมหลักฐานเพื่อพิสูจน์ว่านักโทษรอการประหารคนหนึ่งไม่ได้มีความผิดจริงตามข้อกล่าวหา

นักโทษคนดังกล่าวมอเตอร์ไซค์คว่ำอยู่ใกล้จุดเกิดเหตุ และมีทรัพย์สินบางส่วนของผู้ตายอยู่ในตัว แต่เขาจำอะไรในช่วงที่เกิดเหตุไม่ได้เลย นอกจากเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าช่วงนั้นเขาเดินขึ้นบันไดด้วยความรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะตาย

จุนอิชิกับนันโกตามรอยเงื่อนงำที่แสนจะเบาบางนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งพบหลักฐานที่น่าตื่นตะลึง


การค้นหาหลักฐานในช่วงแรกๆ เป็นไปแบบเรื่อยๆ ไม่น่าติดตามเท่าไหร่ แต่ที่น่าสนใจคือความคิดของหนึ่งอดีตนักโทษ หนึ่งผู้คุมคู่นี้ ในเรื่องว่าด้วยความสำนึกผิด การทำโทษ และการประหารชีวิต

และความคิดทั้งหมดนั้นก็แฝงฝังอยู่ในเรื่องอย่างมีศิลปะ และพอดีๆ ไม่ยัดเยียด ไม่เทศนา และไม่น่าเบื่อเลย เป็นหนังสือหนึ่งในไม่กี่เล่มที่ต้องลุกขึ้นไปหยิบไฮไลท์มาขีด (หนังสือส่วนใหญ่จะรู้สึกว่าน่าขีด แต่ไม่ลุก)

ประเด็นที่น่าสนใจมากคือ นันโกหรือทนายนี่แหละ บอกว่าที่นักโทษประหารในเรื่องนั้น ถูกตัดสินประหารเพราะเขาจำเหตุการณ์ในตอนนั้นไม่ได้

เมื่อจำไม่ได้ ก็ไม่มีความสำนึกผิด เมื่อไม่สำนึกผิด ก็ไม่มีเหตุควรแก่การอภัย

แค่นี้ก็ต้องนั่งคิดกันหลายวันแล้ว

จุดดีมากๆ อีกอย่างของเรื่องนี้คือตัวละครเอกสองคนเป็นคนจริงๆ มาก มีความสับสน มีความเห็นแก่ตัว มีพัฒนาการ สมแล้วที่คนเขียนเคยเขียนบทหนังมาก่อน

และตอนจบก็มีเรื่องหักมุมที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้น เรื่องก็เลยกระชับเร้าใจขึ้นมาหน่อย ส่วนจะเป็นเรื่องอะไรนั้น เอาไว้ไปอ่านกันเองก็แล้วกันนะ

LMJ ให้เรื่องนี้สี่ดาวครึ่งค่ะ ****1/2


Create Date : 16 ธันวาคม 2548
Last Update : 16 ธันวาคม 2548 15:40:34 น. 3 comments
Counter : 753 Pageviews.

 


อ่านตอนจบของเรื่องก็อึ้งนะ

แต่มันก็แสดงให้เห็น อารมณ์โกรธแค้นของมนุษย์จริงๆ

หวัดดีค่ะ


โดย: จูนิ IP: 203.144.193.49 วันที่: 23 ธันวาคม 2548 เวลา:20:45:40 น.  

 
เล่มนี้ซื้อมาแล้วแต่ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ เดี๋ยวรออ่านจบแล้วจะมาตอบนะ


โดย: azzurrini วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:15:41:58 น.  

 
ใช่ค่ะ ถ้าในฐานะนิยายสืบสวน มันยังไม่โดน (เพราะไปเทียบกับระดับคินดะอิจิ)
แต่การให้รายละเอียดอารมณ์ ได้ใจจริงๆ
อ่านแล้วคับแค้นใจแทน...จะว่าไปก็ทุกฝ่าย
คือมันจะเข้าใจทุกคนอย่างช่วยไม่ได้
เป็นเรื่องหนึ่งที่อ่านแล้วติดพันจนต้องอ่านจนจบโดยไว


โดย: รินบุญญา วันที่: 27 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:22:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

the grinning cheshire cat
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ปีศาจแมวอายุ 1,700 ปี บำเพ็ญตบะจนแปลงร่างเป็นคนได้ กำลังศึกษาวิถีชีวิตแบบมนุษย์ แต่รู้สึกว่ายากจัง เพราะยังคิดอะไรแบบแมวๆ อยู่เลย
Photobucket LMJ recommends


Photobucket
เต๋าแบบหมีพูห์ (The Tao of Pooh)
Benjamin Hoff เขียน
มนต์สวรรค์ จินดาแสง แปล
มติชน พิมพ์

หนังสือ Tao (หรือ Dao) spin-off ที่ไม่งี่เง่า และคนเขียนรู้จริงจริงๆ ทั้งเรื่องเต๋าและเรื่องหมี

Photobucket
ฅ.คน ฉบับ 41 มี.ค. 52

เจ้าหญิงพอลล่า:
หัวใจเธอมันน่ากราบ
กลุ่มอนุรักษ์แม่รำพึง:
ยังไงปลาทูก็เจ๋งกว่าโรงถลุงเหล็ก
สัมภาษณ์อ. นิธิ เอียวศรีวงศ์:
ฉบับลำแต้ๆ

เมฆาสัญจร
เมฆาสัญจร (Cloud Atlas)
เดวิด มิทเชลล์ เขียน
จุฑามาศ แอนเนียน แปล
มติชน พิมพ์

เหนือคำบรรยาย (เพราะตัดสินใจเลือกคำบรรยายไม่ถูก ฮา)

ยูโทเปีย และ 1984
ยูทเปีย
เซอร์โธมัส มอร์ เขียน
สมบัติ จันทรวงศ์ แปล
1984
จอร์จ ออร์เวลล์ เขียน
รัศมี เผ่าเหลืองทอง
และ
อำนวยชัย ปฏิพัทธเผ่าพงษ์ แปล
สมมติ พิมพ์

หนังสือเปิดหูเปิดตาระดับตัวพ่อ แถมปกสวยระดับตัวแม่อีกต่างหาก โอ๊ว

เทพเจ้าแห่งสิ่งเล็กๆ
เทพเจ้าแห่งสิ่งเล็กๆ
(The God of Small Things)
อรุณธตี รอย เขียน
สดใส แปล
โครงการสรรพสาส์น
ของสำนักพิมพ์มูลนิธิเด็ก พิมพ์

เรื่องเล่าโค-ตะ-ระอัศจรรย์จากอินเดีย

นายธนาคารเพื่อคนจน
นายธนาคารเพื่อคนจน
โมฮัมหมัด ยูนุส เขียน
สฤณี อาชวานันทกุล แปล
มติชน พิมพ์

อัตชีวประวัติฉบับกึ่งสุขกึ่งเศร้า บางครั้งก็เกือบเคล้าน้ำตา ของหนุ่มนักเรียนนอก กับธนาคารหลังคามุงหญ้า (บานประตูก็ไม่มี) ของเขาและลูกศิษย์ ที่หาญกล้าพุ่งชนทุกอย่างเพื่อให้ผู้หญิงจนๆ จำนวนมากในบังคลาเทศยืนหยัดด้วยขาของตัวเองได้

(อันที่จริงเราควรจะแนะนำว่า นี่เป็นหนังสืออัตชีวประวัติของนักเศรษฐศาสตร์ที่แก้ปัญหาความยากจนในบังคลาเทศจนได้รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพประจำปี 2006 แต่ม่ายอ่ะ ทำงั้นแล้วจะได้อะไร คุณจะรู้เหรอว่าหนังสือเล่มนี้ทั้งสนุกเป็นบ้าและ insightful ขนาดไหน กริๆ)



I'm reading




Potjy's currently-reading book recommendations, reviews, favorite quotes, book clubs, book trivia, book lists


100+ TBR 2010



2010 reading goal

Friends' blogs
[Add the grinning cheshire cat's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.