Bloggang.com : the grinning cheshire cat : The Complete Polysyllabic Spree - กองดองของนิค ฮอร์นบี้

The Complete Polysyllabic Spree - กองดองของนิค ฮอร์นบี้

นิค ฮอร์นบี้ เขียน
เพนกวิน พิมพ์

ออกตัวก่อนว่าเราไม่เคยอ่านงานของนิค ฮอร์นบี้มาก่อน ยิ่งเขาได้ชื่อว่าเป็นบิดาแห่ง lad lit ยิ่งทำให้ขยาดใหญ่ เพราะ lad lit เรื่องอื่นที่เคยลองอ่านมาก็ไม่ชอบเอาเลย แล้วมารดาแห่ง lad lit อย่าง chick lit (หรือ chic lit ฟะ มั่วกันไปใหญ่แล้ว) ก็เป็นเรื่องทรมานสำหรับเราเสียเหลือเกิน

แต่หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เกี่ยวกับหนังสือ (มันมีชื่อรองว่า The Diary of an Occasionally Exasperated But Ever Hopeful Reader) ก็เลยอดตื่นเต้น อยากรู้อยากเห็นไม่ได้ เพราะเท่าที่รู้มา ตานิคแกเป็นโอตาคุใช้ได้เลย (สายเพลงกับฟุตบอล ซึ่งรู้สึกจะไม่รวมอยู่ใน category โอตาคุอย่างเป็นทางการเท่าไหร่) และที่เอาเราอยู่เลยก็คือ หน้าแรกของแต่ละบทจะแบ่งเป็นสองคอลัมน์ ว่าด้วยหนังสือที่ซื้อเดือนนี้ กับหนังสือที่อ่านเดือนนี้ ขำๆ ดี เออ เอาเหอะ เอาเป็นว่ารู้สึกอยากอ่านก็แล้วกัน (จริงๆ ซื้อ Fever Pitch บันทึกความทรงจำเกี่ยวกับฟุตบอลของเขาไว้นานแล้ว แต่ยังไม่ได้อ่านสักที)

เนื้อความในเล่มเป็นการรวมบทความที่เขาเขียนให้นิตยสาร The Believer นิตยสารศิลปวรรณกรรมแห่งซานฟรานซิสโก ซึ่งแบบว่าเจ๋งมากค่ะ มันเป็นนิตยสารที่ไม่มีโฆษณา ไม่ใช่หาโฆษณาไม่ได้นะ แต่กรูจะไม่มีอ่ะ จะทำไม ฮาวเอฟเหวอ ล่าสุดนี้ The Believer มีโฆษณาแล้ว ฉบับละหนึ่งชิ้น กินเนื้อที่หนึ่งหน้า คือที่ปกหลังด้านใน (ก็บอกแล้วไงว่าเขาเจ๋ง)

และที่เจ๋งและบ้าไปกว่านั้นคือ The Believer มีนโยบายแปลกประหลาด ห้ามข้อเขียนที่ลงตีพิมพ์ตำหนิติเตียนนักเขียนและผลงานของนักเขียนที่ยังมีชีวิตอยู่เด็ดขาด แต่ท่าทางคงจะไม่ห้ามทำอย่างเดียวกันนั้นกับคณะบก. เราก็เลยได้เห็นชื่อหนังสืออ่านแล้วประหลาดๆ อย่าง "วรรณกรรมที่ไม่อาจเอ่ยชื่อ โดยนักเขียนนิรนาม" แล้วก็เห็นตานิค ฮอร์นบี้ล้อคณะบก. เสียผู้เสียคนอยู่แทบจะบทความเว้นบทความ

อย่างที่บอกแล้่วนะคะว่าอีตานิค ฮอร์นบี้แกเขียนนิยายพรรค์อย่างที่เราไม่ชอบอ่าน แล้วการอ่านหนังสือเล่มนี้ก็บอกเราว่าแกมีรสนิยมการอ่านแบบขัดใจเราด้วย อันที่จริงต้องเรียกว่ารสนิยมการไม่อ่านมากกว่า พูดง่ายๆ คือเราว่าแกเป็น reverse snob ค่ะ คือปกติเขาจะว่ากันว่าพวกที่อ่านงานวรรณกรรม (as opposed to popular novels) เนี่ย มักจะดูถูกพวกอ่านงานตลาด แต่อีตานิคแกดูถูกพวกอ่านงานวรรณกรรมค่ะ (ทั้งที่จริงๆ เราว่างานแกคาบเกี่ยวระหว่างงานตลาดกับงานวรรณกรรมมากเลยนะ เป็นความรู้สึกและดูจากกระแสน่ะ บอกแล้วไงว่าไม่เคยอ่าน) แกจิกกัดตลอด คือตั้งป้อมรังเกียจไว้ก่อนเลย แล้วค่อยพิจารณาเป็นรายเล่มไป แถมพอชมเล่มไหน ก็ต้องมีประโยคพรรค์อย่างว่า "แต่นี่ไม่เหมือน literary novels ทั่วไปหรอกนะ" โหย พี่ มาชกกันเลยดีกว่า คิดว่าพออาร์เซนอลเป็นจ่าฝูงแล้วพี่จะทำอะไรก็ได้งั้นเรอะ ของมันไม่แน่ไม่นอนหรอกเฟ้ย เดี๋ยวตารางมันก็พลิกแล้ว โฮะ โฮะ โฮะ

แต่... แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าโทรมาในสิบนาทีนี้ เราแถมโคลนนิ่งลูกชายคนเล็กของนิค ฮอร์นบี้ฟรี (เดี๋ยวจะเล่าทีหลัง ลูกชายคนเล็กแกฮาโคตรๆ)

แต่... แต่ถึงจะอ่านไปด่าไป แต่นั่นก็ไม่ทำให้เราหยุดหัวเราะได้อ่ะ โมโหแต่ก็ขำอ่ะ ขำเอามากๆ ด้วย ขำจนแม่ถามว่าประสาทหรือไง แม้แต่นั่งอ่านบนรถเมล์หรือรถไฟฟ้าก็ขำ (แต่รักษาอาการหน่อย) ผู้ชายคนนี้แกประสาทจริงๆ ค่ะคุณขา แต่ว่าแกก็เจ๋งใช่ไหมล่ะที่ทำอย่างนี้ได้ ถือว่าประสบความสำเร็จมากเลยนะ ทำให้คนหัวเราะทั้งที่ไม่เห็นด้วยเนี่ย

a nugget of wisdom (เหรอ?) from Nick Hornby's two-year-old son

ก่อนหน้านี้น้องเค้าติดแผ่นพับโฆษณาหนัง The Incredibles มากๆ ต้องอ่านให้ฟังก่อนนอนทุกคืน จนคุณพ่อแกเบื่อ เลยไปหาหนังสือมาให้ลูก (บังคับพ่อให้) อ่าน (ให้ฟัง) แทน ปรากฏว่าน้องแกติดหนังสือเล่มนี้มากขึ้นไปอีก มันชื่อ The Man on the Moon เป็นเรื่องเกี่ยวกับนักบินอวกาศที่ต้องบินไปทำความสะอาดดวงจันทร์ทุกวัน แล้วก็ต้องกลับมาอาบน้ำอุ่น เพราะงานบนดวงจันทร์มันค่อนข้าง "grubby" ทีนี้น้องเขายังเรียนไม่ถึงไง ไม่รู้จักคำนี้ คุณพ่อเลยต้องเปลี่ยนเป็น "dirty" แทนทุกครั้งที่นึกออก "Except I don't always remember, at which point he interrupts - somewhat tetchily - with the exhortation 'Do "dirty"!' And I'll tell you, that's a pretty disconcerting phrase coming from the mount of a two-year-old, especially when it's aimed at his father. He says it to his mum, too, but I find that more acceptable. She's a very attractive woman."

จำได้ว่าอ่านตอนนี้ตอนอยู่ในรถ นั่งวนเวียนอ่านไอ้สามประโยคนี้อยู่สี่ห้ารอบได้ มันบ้ามากอ่ะ คนประเภทไหนวะคิดอะไรอย่างนี้ออกมาได้

วีรกรรมอีกตอนของน้องกับกองดองของป๊า

กองดองของนิค ฮอร์นบี้คงทำให้ใครหลายๆ คนสบายใจ (ที่รู้ว่ามีคนดองมากกว่า) แกมีชั้นหนังสือสำหรับเก็บกองดองโดยเฉพาะค่ะ เป็นจุดจบของหนังสือที่แกไม่คิดจะอ่าน ถูกลำเลียงโดยรถขนศพมาจากชั้นข้างเตียง ซึ่งเป็นที่ตั้งของหนังสือที่คิดว่าจะอ่าน จะมีชั้นห้องนั่งเล่นสำหรับปกแข็ง แล้วก็ชั้นหน้าห้องนอนสำหรับปกอ่อน แล้วลูกแกก็จะเห็นไอ้ชั้นปกอ่อนเนี่ยเป็นของเล่น ไปดึงๆ มันออกมากองเต็มพื้น แล้วคุณพ่อก็จะมาหยิบๆ เก็บๆ ค้นพบหนังสือน่าอ่าน เอาไปไว้ชั้นข้างเตียงใหม่ วนเวียนอย่างนี้ไปเรื่อยๆ แต่บางเล่มคุณพ่อก็หยิบขึ้นมาอ่านเลย แล้วพออ่านเสร็จเขียนเสร็จ แกก็บอกว่าดีใจจัง นี่ถ้าไม่ใช่เพราะลูก ก็คงไม่ได้อ่านหนังสือดีๆ อย่างนี้ อ่ะ เป็นงั้นไป (หนังสือเล่มนั้นชื่อ Running in the Family อัตชีวประวัติของ Michael Ondaatje คนเขียนเรื่อง The English Patient นั่นแล ตานิคแกชอบอ่านประวัติบุคคลมากค่ะ แต่เราโคตรเบื่อเลยอ่ะ)

ให้หนังสือเล่มนี้สี่ดาวค่ะ **** (ตัดคะแนนความน่าหมั่นไส้ อิอิ)
อัตราความยากอยู่ที่ประมาณ 3

ปล. ตานิคแกอ่านการ์ตูนฝรั่งเล่มหนึ่ง เป็น comic นะ ไม่ใช่ graphic novel รู้สึกจะของมาร์เวล เรื่อง Y: the Last Man ว่าด้วยโลกที่เกิดโรคระบาดจนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิดที่มีโครโมโซม Y อยู่ในตัวตายหมด ยกเว้นตาพระเอกเพียงคนเดียว

อ่านแล้วอยากอ่านค่อดๆ แต่ปรากฏไปดูในอมาซอน ขายเล่มละ 400 กว่า ไม่รวมค่าส่ง ราคาปก 600 กว่า ออกมาแล้วเก้าเล่ม และยังไม่จบ...

เฮ่อ ค่อยๆ ถอยออกมาอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว

...

...

...

แต่อยากอ่านอ่าาาาาาาาา T___T

Create Date : 01 ตุลาคม 2550

Last Update : 2 ตุลาคม 2550 15:38:36 น.

21 comments

Counter : 1507 Pageviews.

เบื่อจังแง้ววว
อยากมีตังค์ จะได้จ้างตัวเองนอน 55
มีงานเข้ามาจนต้องลอยคอตุ๊บป่อง
หนังสือที่สั่งซื้อไว้ก็โทรมาบอกว่า กรุณารอรับ
จะเอาเวลาไหนไปอ่านนอกจากเวลาเข้าส้วมฟระ

บ่นเฉยๆ เครียดโฮก 555

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:15:17:59 น.

เข้าใจนะ อาการค่อยๆ ถอยออกมา ใช้วิธีเราไหม อยากได้เล่มไหนก็เลือกๆ ใส่ตะกร้าให้หมด แล้วค่อยๆ ตัด ตัด ตัด จนเหลือที่อยากได้จริงๆ ๆ ๆ แล้วนั่งมอง นั่งอ่านรายละเอียดมันอยู่นั่นแหละ จนมีวินาทีหนึ่งนะ ที่จะแว๊บว่า เบื่อวุ๊ย ปิดคอมพ์ไปทำอื่นดีกว่า เดี๋ยวก็ลืมไปเอง วันหลังเข้าไปใหม่ เหอ ฉันอยากได้ไอ้นี่ด้วยเหรอ ไม่เอาก็ได้ ไม่มีไม่เห็นเป็นไรเลย

แต่ทั้งหมดที่ว่ามาก็ถอยเหมือนกันแหละ ถ้าไม่เผลอใจกดซื้อไปก่อนนา

ที่เคยอ่านนิค ฮอร์นบี้ ก็ตลกดีนะ ไม่ขำก๊ากแบบซีดาริส ซึ่งดีแล้ว

โดย: อั๊งอังอา IP: 124.120.122.138 วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:16:47:49 น.

แมว

เราอยากอ่านราชาธันวาคมอะ เจ้ายังมีอยู่บ้างไหม ขอยืมหน่อยมี้

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:20:47:54 น.

โอ้ว ขอบคุณค่ะที่มาแนะนำหนังสือใหม่ของนิค ฮอร์นบี้ อาจจะไม่เหมือนคุณเจ้าของบล็อคนะคะ เพราะว่าบังเอิญเป็นแฟนตัวยงของนิค ฮอร์นบี้เลย

ชอบมากๆเพราะว่าหนังสือเค้าอ่านง่ายมากๆเหมือนกำลังฟังคนพูดมากกว่าอ่านหนังสือ ได้อารมณ์กับภาษาของเค้ามาก แล้วก็ที่สำคัญฮามากมาย ชอบ Hifidelity ที่สุด ฮามากแล้วก็มีแก่นสารด้วย แต่ว่าไม่ค่อยติดใจกับ Long Way Down เพราะมันฮานิดๆแต่ไม่มีแก่นสารเท่าไหร่

โดย: TaMaCHaN (narumol_tama

) วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:21:54:49 น.

สวัสดีค่ะ แค่อ่านที่จขบ.เล่าก็สนุกแล้วอ่ะ

โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง

วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:11:35:32 น.

ถ้ามันแพงควรจะยืมมาอ่านจากห้องสมุดนะค่ะ
หรือไม่ก็ลอง search title ดู อาจมีแบบไฟล์ .pdf ให้อ่าน

โดย: สาวใหม

วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:18:46:14 น.

ปกติชอบนิค อ่านจากที่บลิสเอามาแปล ฮาดี ชอบๆ แต่ตอนนี้ไม่เห็นเล่มแปลใหม่ๆเลย

โดย: มณฑารัตน์

วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:0:15:13 น.

เพิ่งอ่านเทมปลาร์ จบไป
ผิดหวังหน่อยๆ กับพล๊อตแบบเบสต์เซลเลอร์
เทียบกับลาสต์ซัปเปอร์ ไม่ได้เลย
เมื่อไรจะมีงานใหม่ล่ะ

โดย: เบล IP: 58.9.156.32 วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:6:38:06 น.

ขำสำนวนเจ้าของบล๊อกมากกว่าตัวอย่างที่ยกมาอีกแฮะ

ชื่อ hornby นี่เราชอบอ่านว่า ฮอร์นบายล่ะ ไม่รู้เป็นไง รู้สึกว่าลงท้ายด้วย บี้ แล้วมันแปลกๆ บี้ๆ ไงชอบกล

โดย: แมวปิลาร์ IP: 124.120.146.89 วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:16:55:22 น.

อ่านถึงตรงนี้แล้วขำพรืดดดดดดด

แถมพอชมเล่มไหน ก็ต้องมีประโยคพรรค์อย่างว่า "แต่นี่ไม่เหมือน literary novels ทั่วไปหรอกนะ" โหย พี่ มาชกกันเลยดีกว่า คิดว่าพออาร์เซนอลเป็นจ่าฝูงแล้วพี่จะทำอะไรก็ได้งั้นเรอะ ของมันไม่แน่ไม่นอนหรอกเฟ้ย เดี๋ยวตารางมันก็พลิกแล้ว โฮะ โฮะ โฮะ

กร๊ากกกกกก

อ่า..อ่านคอมเม้นท์ของชุนแล้วใคร่รู้

ใช่เรื่องลิตเติ้ลคิงดีเซมเบอร์เปล่าอ้ะ? เล่มภาษาไรเหรอ

อยากหาอ่านเหมือนกัน มีคนแนะนำอ้ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:21:03:17 น.

^
^
ภาษาไทยนี่แล เจ๊

ข้อยก็อยากอ่านง่ะ เอิ๊กๆ

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:1:24:49 น.

ค้นแล้ว เจอ pdf เล่มหนึ่งค่ะ ไม่รู้อ่านไปแล้วหรือยัง แต่ทิ้งลิ้งค์ไว้แล้วกันเนอะ

//www.dccomics.com/media/excerpts/1736_1.pdf

โดย: เคียว IP: 128.86.158.253 วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:5:55:38 น.

เห็นราคาแล้วถอยออกมาอย่างเจียมตัวเจ้าค่ะ ^ ^"

โดย: :-) (Nontagorn

) วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:22:09:40 น.

มันส์อะ เอาของเล่นแมวกับอาหารให้แล้ว หน้าตามันซื่อๆ ดี เอิ๊กๆ เหมือนอาบิซิเนียนแคทเลย

โดย: แพนด้ามหาภัย IP: 125.25.142.167 วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:11:26:26 น.

กร๊ากกก
พอเอาลูกตุ้มมาแกว่งเร็วๆๆๆ นะ
แมวหมุนคอตามติ้วๆๆ เลย ตลกดีอ่ะ

(ไอ้นี่ให้เลี้ยงแมวจริงไม่ได้ โดนมันแกล้งเฉาตายหมด)

ถ้างานไม่เสร็จ จะโทษแมวบล็อกนี้ หุหุ

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 6 ตุลาคม 2550 เวลา:22:19:23 น.

โอ้ว อยากอ่านเล่มนี้อ่ะค่ะ
แอบติดใจตาฮอร์นบี้จาก a long way down
แต่ก็ยังไม่เคยไปซื้อเล่มอื่นของแกมาอ่านอีกเลยค่ะ
(จริงๆจะว่าไปก็ไม่ได้ซื้ออะไรของใครมาอ่านทั้งนั้นแหล่ะค่ะ)

ส่วนของ gaarder ก็น่าอ่านจังค่ะ
เคยอ่านแต่ the orange girl ละก็ชอบมากๆเลยค่ะ
เค้าเขียนแล้วทำให้โลกนี้สวยงามขึ้นมาได้เลย
คิดมานานละค่ะว่าจะหาเล่มอื่นของเค้ามาอ่าน
แต่ยังไม่ได้ซื้อซะที ละก็ไม่เคยคิดจะซื้อโซฟีนะคะ
เชื่อค่ะว่ามันดี เพราะทุกคนบอกว่าดี (เชื่อคนง่าย 555+)
แต่ถ้าอ่านก็คงเข้าไม่ถึง ก็เลยขอผ่านดีกว่าค่ะ
ถ้าเก่งเมื่อไหร่คงได้อ่านซักครั้ง 555+

โดย: แมงปอเฒ่าเจ้าค่ะ

วันที่: 7 ตุลาคม 2550 เวลา:22:08:31 น.