Bloggang.com : the grinning cheshire cat : Nightfall - รัตติกาล (สนธยาเยือน): "จะมีอะไรในความมืดที่จะทำให้ผมเป็นบ้าไปได้หรือ"

Nightfall - รัตติกาล (สนธยาเยือน): "จะมีอะไรในความมืดที่จะทำให้ผมเป็นบ้าไปได้หรือ"

รวมอยู่ใน รวมเรื่องสั้นยอดเยี่ยม นิยายวิทยาศาสตร์ #1 ฉบับไอแซค อาสิมอฟ ฉบับพิมพ์ปี 2530

ไอแซค อาซิมอฟ เขียน
นพดล เวชสวัสดิ์ แปล
แมวไท พิมพ์

เรื่องสั้นขนาดยาวที่สามารถอ่านในภาษาแม่จบได้ภายใน 20 นาทีเล่มนี้ ได้รับการยกย่องให้เป็นนิยายวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุดในยุคก่อนมีรางวัลเนบิวล่า (เชิญสงสัยว่าทำไมเรื่องสั้นถึงได้รับการยกย่องให้เป็น "นิยาย" ที่ดีที่สุด นิยายในที่นี้ถอดมาจากคำว่า "fiction" น่ะเจ้าค่ะ) LMJ นั้นไม่ทราบว่าการประเมินค่านิยายวิทยาศาสตร์นั้นต้องใช้หลักเกณฑ์อะไรบ้าง แต่ถ้าใช้เกณฑ์ของนิยายทั่วไป ก็ต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่ทรงพลังทีเดียว

ตอนแรกที่เห็นชื่อภาษาไทยว่ารัตติกาลนั้น รู้สึกไม่ค่อยปิ๊งเท่าไหร่ เลยตั้งชื่อให้ใหม่ว่า "สนธยาเยือน" ปรากฏว่าไปค้นๆ ในภายหลัง มีฉบับแปลของคุณประมุข ลิมปนันทน์อีกสำนวนนึง ใช้ชื่อนี้เหมือนกันเปี๊ยบ โฮ่ๆ สำนวนนี้อยู่ในเล่ม ออบิท 5: สนธยาเยือน นะคะ คิดว่าน่าจะหาง่ายกว่า เพราะเห็นมีออบิทเล่มใหม่ๆ พิมพ์ออกมาด้วย ไม่ทราบว่าพิมพ์ซ้ำหรือพิมพ์ต่อ

หนังสือเล่มที่ LMJ อ่านนี้ซื้อมาจากร้านหนังสือเก่าเพื่อให้แพนด้ามหาภัย เพราะฉะนั้นแพนด้ามหาภัยยังไม่พึงอ่านบล็อกนี้ และถ้าใครอยากอ่านและกล้าไปยืมแพนด้ามหาภัยก็ลองดู เราไม่รับประกันความปลอดภัยใดๆ ทั้งสิ้น

***

เนื้อเรื่องว่าด้วยดาวเคราะห์ดวงหนึ่งที่มีดวงอาทิตย์หกดวง ส่องแสงอยู่ในทิศทางต่างๆ กันตลอดเวลา จึงไม่เคยมีส่วนใดของดาวเป็นเวลากลางคืนเลย แต่บนดาวดวงนี้ มีแหล่งอารยธรรมโบราณอยู่มากมาย คำนวณอายุออกมาน่าจะได้ราวเก้ายุค และมีคัมภีร์ที่กลุ่มคลั่งศาสนากลุ่มหนึ่งนับถือทำนายว่าวันหนึ่งดวงอาทิตย์ทั้งหกดวงนี้จะดับไป และ "เทพดวงดาว" จะปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

และในช่วงสองปีก่อนเรื่องจะเริ่มขึ้น นักดาราศาสตร์ (หรือนักอาทิตยศาสตร์) กลุ่มหนึ่งก็ใช้การคำนวณทางวิทยาศาสตร์ทำนายเหตุการณ์เดียวกับคัมภีร์ที่ว่านั้นขึ้นมาเช่นกัน ในวันที่อาทิตย์จะดับตามกำหนด นักข่าวคนหนึ่งเดินทางมาสัมภาษณ์นักวิทยาศาสตร์หัวหน้าคณะที่หอสังเกตการณ์ดวงอาทิตย์ ขณะนั้นทางหอกำลังเตรียมการถ่ายภาพสุริยคราส และตาลุงหัวหน้าคณะก็เกลียดตานักข่าวตัวแสบนี่มาก ก็เลยโยนตานี่ไปให้นักจิตวิทยาที่ขึ้นจากหลุมหลบภัย (ที่เก็บญาติมิตรของพวกทำงานในมหาวิทยาลัยนี้เอาไว้ เพื่อธำรงเผ่าพันธุ์มนุษย์) เพื่อมาอยู่ดูโลกในวินาทีสุดท้ายคุยด้วยแทน

ส่วนต่อไปนี้จะว่าเป็นสปอยล์ก็ได้ แต่ประเด็นสำคัญมันไม่ได้อยู่ที่เนื้อเรื่อง เพราะทุกอย่างที่เอ่ยถึง เราคาดเดาได้อยู่แล้ว

บทสนทนาของสองคนนี้เองที่แสนจะทรงพลังน่าขนลุก นักจิตวิทยาที่เกาะติดโครงการนี้มาตลอดอธิบายหลักการคร่าวๆ ให้นักข่าวฟัง และอภิปรายกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อโลกมืดมิดลง ซึ่งก็คือทุกคนจะทนไม่ได้ กลายเป็นบ้า แสวงหาแสงสว่างทุกประการที่หาได้ ซึ่งก็คือการจุดไฟ จุดไฟ และจุดไฟ แผดเผาจนอารยธรรมทั้งหมดพังพินาศลง จนในที่สุดผู้คนที่หลงเหลือจึงจะสร้างอารยธรรมขึ้นมาใหม่ จนกลายเป็นวัฏจักรดังที่ผ่านมาเก้ายุค

ระหว่างที่ถกกันอยู่นั้น สาวกลัทธิคลั่งศาสนาคนหนึ่งก็บุกเข้ามา กล่าวหาว่าหัวหน้าคณะนักวิทย์หลอกใช้ข้อมูลจากพวกเขา และเอาไป abuse จนผิดวัตถุประสงค์การชำระจิตวิญญาณ ตานี่ถูกทุกคนจับมัดไว้ และสวดคัมภีร์โบราณที่ว่าออกมาให้ขนลุกกันอีกระลอก ในขณะที่ดวงอาทิตย์ดวงสุดท้ายค่อยๆ เป็นเสี้ยวบางลง ผู้คนในเมืองที่เห็นอยู่ไกลๆ กำลังบ้าคลั่ง เตรียมบุกเข้ามาในหอสังเกตการณ์ ส่วนคนในหอเองก็เริ่มมีพฤติกรรมแปลกๆ

***

จะว่าจบสปอยล์ก็ได้ แต่ถ้าอ่านต่อไปอาจพบสปอยล์ทางไอเดียเล็กน้อย

อ่านเรื่องนี้แล้วเพิ่งจะเข้าใจว่าทำไมแฟนไซไฟเห็นว่า จันทราปฏิวัติ (The Moon is a Harsh Mistress) ของโรเบิร์ต เอ. ไฮน์ไลน์นั้นเป็นเรื่องการเมืองมากเกินไป เพราะเรื่องนั้นพี่แกพ่นๆๆ เรื่องการเมืองออกมาไม่หยุด ในขณะที่ป๋าอาซิมอฟเล่าเรื่องเปี่ยมจินตนาการตั้งแต่ต้นจนจบ แต่สามารถจิกกัดศาสนาและความเชื่อต่างๆ ได้อย่างแนบเนียน (ป๋าแกประกาศตัวเป็นนักมนุษยนิยม ไม่นับถือศาสนาใดๆ ทั้งสิ้น)

ที่จริงเวลาอ่านบางเรื่องของป๋าก็รู้สึกนะว่าแกไม่ได้เขียนนิยายนี่หว่า แกเขียนบทความมีตัวละคร แต่เรื่องนี้เนื้อเรื่องและไอเดียประสานเป็นหนึ่งเดียวกันมากๆ มันเป็นฉากที่ผิดไปจากชีวิตของเราจนยากจะจินตนาการรายละเอียดต่างๆ ออกมาให้ครบถ้วนได้ แต่ในขณะเดียวกัน โลกที่สร้างขึ้นมาก็แสดงความคิดออกมาได้ชัดเจน ความหวาดกลัวและความไม่เข้าใจสิ่งที่ไม่รู้จักของตัวละครในเรื่องนั้น ดูใสซื่อในสายตาเราเอามากๆ แต่ในขณะเดียวกันมันก็สะท้อน ความหวาดกลัวและไม่เข้าใจสิ่งที่ไม่รู้จักของเราเองเช่นกัน

"สิ่งที่เราไม่เคยรู้จักคือความมืด ความมืดที่จะมาทลายกำแพงให้เปิดกว้างออกไป...ไกล ไกลเหลือเกิน...เราไม่รู้...เราไม่มีทางรู้ได้เลย"
-เอตัน 77 อธิการบดีมหาวิทยาลัย หัวหน้าคณะนักอาทิตยศาสตร์-

Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2551 16:14:33 น.

5 comments

Counter : 1529 Pageviews.