ฟังสิฟัง... ในความเงียบ ใครที่ต้องใช้บริการรถไฟฟ้าก็คงจะรู้ว่าบนรถนั้นมีจอมอนิเตอร์ติดอยู่ตู้ละ 2 อัน และสิ่งที่ปรากฎทางหน้าจอก็จะเป็นพวกโฆษณาต่างๆ ขำบ้าง ล้ำบ้าง เชยบ้าง บางทีก็เป็นพวกมิวสิกวิดีโอ หรือตัวอย่างภาพยนตร์มาให้ชมสับเปลี่ยนกันไป จำไม่ค่อยได้เหมือนกัน ว่าก่อนหน้าที่จะมีจอมอนิเตอร์นี้ขึ้นมา บรรยากาศบนรถไฟฟ้ามันเป็นอย่างไร มันจะเงียบเชียบและผู้คนก็ได้แต่มองหน้ากันเพราะไม่มีอะไรจะให้มองหรือเปล่า จนกระทั่งเมื่อเช้านี้บนรถไฟฟ้า คนแน่นขนัดเช่นปกติ จอมอนิเตอร์ยังคงส่งเสียงเจื้อยแจ้ว และจ้องมองผู้คนที่กำลังจ้องมองมันอยู่เช่นกัน แต่แล้ว.. จู่ๆหน้าจอก็ดับวูบลง เสียงทั้งหมดขาดหายไปในทันที คนรถหันมองหน้ากันด้วยสีหน้าแปลกใจ ฉันเห็นภาพใครคนหนึ่งที่กำลังนั่งแหงนหน้ามองหน้าจออยู่ ลดสายตาลงมาปะทะกับลูกตาอีกคู่หนึ่งของคนที่กำลังหอบหิ้วหนังสือกองโตตรงหน้าเข้าอย่างจัง จึงแก้เก้อด้วยการเสนอตัวช่วยถือของให้ ต่อมาไม่นานนักเสียงโทรศัพท์ของใครอีกคนก็ดังขึ้น เจ้าตัวสะดุ้งเล็กน้อยแล้วรีบกดรับอย่างรวดเร็วด้วยอาการเหมือนเวลาเข้าห้องประชุมแล้วลืมปิดเสียงโทรศัพท์ แล้วพยายามคุยโทรศัพท์เสียงเบาๆ ท่ามกลางความเงียบ เหมือนกับกลัวจะรบกวนเพื่อนร่วมทาง ฉันเพิ่งรู้สึกถึงคำว่า ..เงียบ.. และฉันก็เพิ่งจะรู้สึกว่า ฉันได้ตื่นขึ้น และ 'เห็น' ภาพของผู้คนร่วมทางเป็นครั้งแรก ท่ามกลางความวุ่นวายและเสียงต่างๆรอบๆตัวอันเป็นเหมือนยากล่อมประสาทนั้น จริงหรือไม่ที่เราทำตัวเอง และความรัก ความรู้สึกบางอย่างหายไป พร้อมๆกับที่เราต่างก็หดกลับเข้าไปอยู่ในตัวเอง เหมือนเต่าหดกลับเข้าไปในกระดอง ในรถไฟฟ้าที่เงียบไปชั่วครู่นั้น มันกลับมีสัญญาณแห่งชีวิตเกิดขึ้น และแสดงออกผ่านความมีน้ำใจ และความเกรงใจออกมาจนกระทั่งฉันสัมผัสมันได้ ดูเหมือนว่า เรากำลังทำความเงียบหายไป และทำชีวิตหายไปด้วยกัน ถ้างั้น เราลองนั่งเงียบๆดูสักหน่อยดีไหม เผื่อว่าชีวิตที่จืดชืดแห้งแล้งมันจะสดใสขึ้นมาบ้าง   Create Date : 12 กันยายน 2551 11 comments Last Update : 12 กันยายน 2551 6:48:54 น. Counter : 616 Pageviews. Share Tweet

ทุกวันนี้ เดินไปไหน มีแต่เสียงรบกวน นอกจาก รบกวนหู ยังรบกวนหัวใจด้วยนะครับ สวัสดียามเช้าครับ ชอบเรื่องที่ครูเสี้ยวเขียนนะครับ เกือบแอบเดาว่าพอจอดับและติดขึ้นมาอีกครั้ง อาจเป็นภาพผู้สมัครเลือกตั้งผู้ว่ากรุงเทพฯ โผล่ขึ้นมาให้เซ็งเล่นน่ะครับ 55555   โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า ) 12 กันยายน 2551 8:18:51 น.

วันนี้พยายาม"เงียบ" ตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ   โดย: coji 12 กันยายน 2551 15:21:41 น.

บางครั้ง การอยู่ในความเงียบ มันก็ทำให้เราเข้าใจความคิดตัวเอง และปลดตัวเองจากพันธนาการภายนอกได้เหมือนกันนะคะ ขอบคุณสำหรับมุมมองที่นำมาฝากกันค่ะ   โดย: แค่คนหนึ่งคน 12 กันยายน 2551 16:18:00 น.

:)   โดย: KS IP: 125.25.113.98 13 กันยายน 2551 0:10:14 น.

พอเสียงจอแจเงียบลง เสียงจากหัวใจก็ดังขี้น เรื่องที่เขียนพอคิดเป็นภาพแล้วสวยจังค่ะ   โดย: SevenDaffodils 13 กันยายน 2551 8:28:20 น.

รู้สึกอย่างเดียวกันค่ะ บรรยากาศในรถไฟฟ้าเดี๋ยวนี้ต่างไปจากเมื่อก่อนมากมาย...บางคนคุยโทรศัพท์มือถือ บางคนฟังเพลงจากเครื่องเล่น mp3 คนที่ไม่มีกิจกรรมส่วนตัวทำ ก็นั่งมองจอโทรทัศน์ น้อยคนที่จะสนใจคนรอบข้างตนเอง... เป็นอย่างนั้นจริงๆค่ะ ป.ล. ขอแอดเป็นเพื่อนเลยนะคะ   โดย: discipula 13 กันยายน 2551 16:27:55 น.

ถ้าเงียบแต่พอดีก็พอได้ แต่ถ้าเงียบสนิทนาน ๆ แม้แต่ชีวิตและจิตใจก็โดนกัดกร่อน   โดย: รายารีย์ IP: 125.25.38.159 13 กันยายน 2551 22:55:22 น.

อ๋อ พี่ตั้งใจให้เป็นอย่างนั้นเองล่ะค่ะ ภาพเหงาๆเลยต้องใส่เพลงเศร้าๆลงไป ขอบคุณนะคะที่ชอบ   โดย: t_karnya 14 กันยายน 2551 4:08:05 น.

ใครเอ่ย? จัดแสดงแกลเลอรี่..ด้วย   โดย: t_karnya 14 กันยายน 2551 15:33:36 น.

แนะนำให้ไปขึ้นรถไฟฟ้าใต้ดิน ที่นั่นยังไม่มีจอมอนิเตอร์ทั้งในและนอกตัวรถไฟฟ้า บรรยากาศคล้ายเดิม คล้ายบนรถไฟฟ้า คนก็ยังคงไม่สนใจกันอย่างที่เป็น เท่าที่เราสังเกต หูฟังต่างหากที่บั่นทอนความเงียบระหว่างมนุษย์ เคยนั่งนับในรถไฟฟ้าโบกี้เดียว รวมได้ 30 คน เสียงเพลงจากเครื่องเล่นเล็กจิ๋วนั่นขโมยเสียงแห่งสังคม (โอเค อาจจะไม่น่าฟังนัก) ไปจนไม่เหลือช่องว่างระหว่างแทรค หรือไม่ก็โทรศัพท์มือถือ เสียงปลายสายขโมยเสียงรอบข้างไป ไม่น่าขุ่นเคืองใจเท่ากับ Mp3 player mode ... สายตามองจอมอนิเตอร์ หูฟังเสียงจากโทรศัพท์ ใจอยู่ตรงไหนกันก็ไม่รู้ มีอยู่วันนึง เรานั่งรถกลับมาบ้าน ต้องนั่งมอเตอร์ไซค์ต่อ บอกพี่วินว่าอะไรรู้อยู่แก่ใจ ไม่ได้เข้าหูสักนิด เพราะถูกเพลงจากหูฟังกลบหมด เราถูกบังเสียงจากทุกแห่ง แม้แต่เสียงจากตัวเอง หลังจากวันนั้น ก็ไม่มองจอมอนิเตอร์ และไม่ฟัง mp3 ขณะเดินเท้าอยู่ที่ไหนอีกต่อไป   โดย: Dinner31 14 กันยายน 2551 20:15:37 น.

บางที เราก็อยากอยู่คนเดียวเงียบๆ แต่ในบางที เราก็ไม่อยากอยู่คนเดียว.. ก็คงจะต้องมีทั้งสองอย่าง ผสมผสานกันไปในชีวิตล่ะเนาะ..   โดย: nods 14 กันยายน 2551 20:35:44 น.