YOU are not afraid. You think YOU are afraid. ~Shantimayi~
กล่องใบกลมๆ กับเรือนร่างไร้รูปทรงของวันเวลา

กล่องใบกลมๆ กับเรือนร่างไร้รูปทรงของวันเวลา

บางครั้ง ความรู้สึกบางอย่างเคลื่อนผ่านความรับรู้
และหอบเอาความทรงจำที่ยาวนานมากับมันด้วย
กลิ่นของความทรงจำยังคงพัดโชย
ครอบคลุมพื้นที่กว้างกว่าตัวมันเองหลายเท่านัก
แม้บางสิ่งบางอย่างจะเพียงแค่แตะความรู้สึกเพียงแผ่วเบา..
แต่ผิวน้ำแห่งความทรงจำกระเพื่อมแผ่วงกว้างกว่ากว้าง

อาจเป็นเพียง
แค่ลมพัดวูบหนึ่งบนสะพาน
แค่ระยิบน้ำสะท้อนแสงชั่ววิบตา
แค่รอยยิ้มจากใครคนหนึ่งที่เคยรู้จักในวันเวลาดีๆเก่าๆ
แค่เพียงชั่วหนึ่งวินาทีที่ความทรงจำพัดผ่าน
ความรู้สึกก็คล้ายได้รับการปลอบประโลม
แล้วลอยข้ามเวลา กลับไปยังช่วงกาลหนึ่ง
และดิ่งลึกไปในความรู้สึกที่ฝังลึกอยู่ภายใน

เหมือนเพลงเก่าๆบางเพลงนั่นปะไร
ใครฟังก็ไม่เห็นจะเศร้า แต่กับตัวเราฟังทีไรก็ถึงกับมีน้ำตา

เปล่า ไม่ใช่เนื้อเพลงหรอกที่กระทบใจ
แต่เป็นบรรยากาศเก่าๆที่เพลงนี้เคยซึมแทรกอยู่ต่างหาก
ที่คั้นน้ำตาออกมาจากอาการโหยหาลึกๆ
ก็แปลกดี ทุกครั้งที่ได้ยิน ภาพวันเวลาเหล่านั้นมันชัดเจน
ราวกับว่าเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ชีวิต
ที่เมื่อได้ยินครั้งใดก็เห็นฉากในหนังลอยเด่นชัดขึ้นมาทุกครั้ง
อาจเป็นภาพผู้คนที่อยู่รายรอบ
อาจเป็นภาพถนนหนทางที่เราเดินผ่านทุกวัน
อาจเป็นภาพสถานที่บางแห่งที่เราเคยไปซุกกายในวันเก่าๆ

จึงมีบางเพลงที่สุขแสนสุข แต่เราร้องไห้เพราะโหยหาสิ่งที่ไม่อาจกลับมา
และมีบางเพลงที่เราเคยฟังซ้ำไปซ้ำมาในวันที่ชีวิตดูมืดดำไปหมด
แต่มาถึงวันนี้เรากลับยิ้มให้เพลงที่แสนเศร้าเพลงนั้นได้เหมือนกัน

หลายสิ่งหลายอย่างจึงกลายเป็นบทบันทึกชีวิตที่เราไม่ได้เขียนเอง
กลิ่นกาแฟที่คุ้นเคยกลับฉายภาพความทรงจำที่เราไม่ได้ถ่าย
และเพลงบางเพลงกลายเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ที่เราเป็นผู้แสดงเสียเอง

แล้วก็ได้รู้ว่ามันไม่จริง ที่ใครต่างพูดกันว่า
เวลาไม่อาจไหลกลับ อดีตไม่อาจหวนคืน
ก็ใครว่าไทม์แมชชีนเป็นแค่ความฝันเฟื่องของนักวิทยาศาตร์
หรือเป็นเพียงเรื่องราวช่างจินตนาการในการ์ตูน
เพราะแท้จริงแล้วชีวิตเราถูกบันทึกไว้อย่างแม่นยำ
ด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่แวดล้อมตัวเราในทุกขณะอยู่แล้ว
รอเพียงแค่เวลาใดที่เหมาะสม มันก็กลับมาฉายชัดอีกครั้ง

ใช่ เหมือนไทม์แมชชีน
เพราะได้เพียงแค่หวนกลับไปสัมผัสความรู้สึกเหล่านั้น
ถึงอยากจะแก้ไข เปลี่ยนแปลง หรือยึดฉวยไว้ อย่างไรก็ไม่ได้อีกแล้ว

ก็การทำเช่นนั้นจะไปมีประโยชน์อะไรเล่า
เพราะที่สุดแล้ว อดีต ปัจจุบัน อนาคต เป็นเพียงวงกลมวงเดียว
ไม่ได้เป็นเส้นตรง หากเคลื่อนไหว ต่อติด เชื่อมโยงซึ่งกันและกัน
และไม่ได้จากเราไปไหนทั้งนั้น ชีวิตอยู่ทั้งในเมื่อวานนี้ วันนี้ และพรุ่งนี้
หรือจะพูดอีกอย่างก็ได้ว่า จะเมื่อวานนี้ วันนี้ หรือพรุ่งนี้ ก็ล้วนอยู่ในชีวิตเราทั้งนั้น
แต่จะแบบไหนก็อยู่ที่ว่าเรามองว่าเวลานั้นอยู่เฉยๆ แต่เป็นเราเองที่เคลื่อนผ่านมัน
หรือว่าเราเองกันแน่ที่อยู่เฉยๆ แต่เวลามันเคลื่อนผ่านเราไป

คนที่มีชีวิตอยู่กับความหลัง คือคนจ่อมจมและยึดติด
คนที่มีชีวิตอยู่กับความหวัง คือคนช่างฝัน
แต่ถ้าจะมีชีวิตอย่างไร้ซึ่งอดีต และอนาคต
ความหมายของแต่ละลมหายใจคงหายไป

เพราะเมื่อวานคือเหตุผลของวันนี้
และวันพรุ่งนี้คือความมุ่งหวังของการกระทำของวันนี้ไม่ใช่หรือ

หรือเอาเข้าจริง เรื่องเวลานั้นเป็นเรื่องที่เราต่างคิดไปเอง
เพราะชีวิตไม่อาจแบ่งเป็นเมื่อวานนี้ วันนี้ พรุ่งนี้
แต่สิ่งที่มีจริงก็คือ ... กล่องใบนั้นที่อยู่ในเราทุกๆคน
ซึ่งอัดแน่นไปด้วยร่องรอยของความความรู้สึกในชีวิต
โดยไม่เคยแบ่งตัวเองตามหน้าปัดนาฬิกาและปฏิทิน
และคราใดก็ตามที่กล่องใบนั้นถูกเปิดออก ก็จะพบว่า

...สิ่งต่างๆในนั้น สดใหม่อยู่เสมอ...


Create Date : 31 กรกฎาคม 2551
Last Update : 31 กรกฎาคม 2551 16:30:28 น. 5 comments
Counter : 840 Pageviews.

 
อดีต ปัจจุบัน อนาคต...
เมื่อวาน วันนี้ วันพรุ่งนี้...
ถ้าไม่มีนาฬิกา ไม่มีอะไรบอกเวลา...
ชีวิตเราจะเป็นยังไงเน้อ?


โดย: me myself and mai วันที่: 31 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:45:49 น.  

 


โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:8:08:45 น.  

 
เวลาเคลื่อนตัวไป
พร้อม ๆ กับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นรอบตัว
อารมณ์ความรู้สึกไหลเลื่อนขึ้นลง
บ้างดีใจบ้างเสียใจ
ความยากอยู่ที่การบังคับตัวให้ทำงานท่ามกลางแรงกดดันต่าง ๆ
อายุที่มากขึ้นอาจไม่ใช่ตัวชี้ว่าใครจะแกร่งกว่ากัน
แต่มันขึ้นอยู่กับการสรุปบทเรียนชีวิต
และไม่ทำผิดซ้ำต่างหาก

ทอดสายตาไปข้างหน้า
ด้วยจิตที่สงบนิ่งและไม่หวั่นกลัว
สิ่งที่คาดหวังอาจไม่ใช่เรื่องไกลเกินเอื้อมใช่ไหม?


โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:18:11:18 น.  

 
ทำอะไรอยู่เอ่ย...เงียบจัง


คิดถึงนะ


โดย: t_karnya (t_karnya ) วันที่: 5 สิงหาคม 2551 เวลา:9:52:25 น.  

 
ขอบคุณสำหรับมุมมองอีกมุมหนึ่งครับ


โดย: nimmo IP: 58.137.4.66 วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:9:40:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

gluhp
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




Here...
I'm on the rooftop

Between...
pavement and stars.

Here's...
hardly no day
nor hardly no night

There're things...
half in shadow
and half way in light

It's where...
I gather my thoughts
and grow my dreams

which...
are scattered
all around

In my words,
my songs,
my dance.

คน นั่งจ้องชีวิต
Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
31 กรกฏาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add gluhp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.