แบบอย่างการสร้างชาติ “เยอรมนี” ที่น่าเรียนรู้

นั่งคิดไปมาว่าจะเขียนบทความในหัวข้อต่อไปอะไรดี … พลันก็นึกได้ว่า การได้าศัยอยู่ในประเทศที่นับได้ว่ายิ่งใหญ่แบบประเทศเยอรมนี รวมถึงการที่ได้เป็นนักศึกษาปริญญาเอกสาขาการเมือง โดยที่มี Doktorvater หรือศาสตราจารย์ที่ปรึกษาที่มีความเชี่ยวชาญเรื่องประชาธิปไตยในประเทศเยอรมนีเนี่ย สิ่งที่น่าสนใจน่าจะไม่พ้นการเล่าเกี่ยวกับการสร้างชาติของประเทศเยอรมนี รวมถึงในเรื่องอื่นๆ ที่น่าสนใจของประเทศนี้ อันจะเป็นประโยชน์ให้กับพวกเราคนไทยที่จะมีแรงบันดาลใจกับการพัฒนาชาติบ้านเมืองของเรามากยิ่งขึ้น

เยอรมนี ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในบรรดาประเทศที่มีการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองอย่างยิ่งใหญ่ที่สุดประเทศหนึ่งในโลก โดยการเปลี่ยนแปลงที่เราทราบกันดีนั้นคือ การเปลี่ยนแปลงจากประเทศที่ปกครองโดยระบบเผด็จการแบบนาซี สู่ประเทศที่มีประชาธิปไตยและการเคารพกฎหมาย หรือ Rule of Law เป็นหลัก

การเปลี่ยนแปลงดังกล่าว ใช่ว่าเป็นการกระทำที่เกิดขึ้นโดยง่าย ในทางตรงกันข้าม กว่าที่ประเทศเยอรมนีจะสามารถปรับเปลี่ยนและปฏิรูปจนกลายเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วและมีเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลกที่เป็นรองเพียงประเทศสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่นเท่านั้นได้ พวกเขาต้องเผชิญกับสถานการณ์ต่างๆ ที่ยากลำบากมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การพ่ายแพ้สงครามโลกถึงสองครั้งจากสงครามโลกครั้งที่ 1 และ 2, การตกอยู่ภายใต้การปกครองเผด็จการแบบนาซี, การที่ประเทศต้องถูกแบ่งแยกออกเป็นประเทศเยอรมนีตะวันตกและตะวันออก เป็นต้น

นอกจากนี้ แม้ว่า ในที่สุดในวันที่ 3 ตุลาคม ปี 1990 ประเทศเยอรมนีทั้งสองฝั่งจะสามารถทำการรวมประเทศกันได้ แต่ภาระอันหนักอึ้งที่เกิดจากการแบกรับความยากจนและความล้าหลังของประเทศเยอรมนีฝั่งตะวันออกที่เคยปกครองด้วยระบบคอมมิวนิสต์ของประเทศสหภาพโซเวียตมาอย่างยาวนานก็เป็นเหตุทำให้การสร้างรัฐใหม่ในครั้งนั้นไม่ได้เป็นไปโดยง่ายดายนัก

อย่างไรก็ตาม แม้ดูเหมือนว่า ประเทศเยอรมนีจะมีปัญหาหลักๆ ใหญ่ๆ มากมายที่ต้องดำเนินการปฏิรูปและแก้ไขจัดการ แต่ประเทศนี้ก็แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งให้เป็นที่ประจักษ์เป็นอย่างดี โดยในปี 2006 ประเทศเยอรมนีก็ยังคงเป็นประเทศที่มีเศรษฐกิจใหญ่เป็นอันดับสามของโลก ด้วย GDP เป็นจำนวนถึง 2,906 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ นอกจากนั้น เยอรมนี ยังเป็นประเทศต้นๆ ของโลกที่ถูกจัดอันดับให้เป็นประเทศที่มีสังคมเศรษฐกิจที่ดีที่สุดในโลกด้วย

แน่นอนว่า ความสำเร็จของพวกเขานั้น การเข้ามาช่วยเหลือของสหรัฐอเมริกาและประเทศพันธมิตรตะวันตกในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ย่อมเป็นปัจจัยที่สำคัญที่ช่วยสร้างชาติและเศรษฐกิจของประเทศเยอรมนีขึ้นใหม่ บนพื้นฐานของประชาธิปไตยและสถาบันทางการเมืองที่เกี่ยวข้อง แต่ต้องไม่ลืมว่า หากผู้นำและประชาชนของประเทศเยอรมนีขาดความมุ่งมั่นอย่างเพียงพอที่จะบูรณะประเทศของตนเองแล้วละก็ ก็คงไม่ใช่การง่ายที่จะผลักดันให้ประเทศที่แพ้สงครามโลกถึงสองครั้ง รวมถึงประสบปัญหาความแตกแยกภายในประเทศอีกอย่างประเทศเยอรมนีกลายเป็นพญาอินทรีย์ที่ผงาดโลกได้จนถึงขนาดนี้

ผู้นำคนแรกที่นำประเทศเยอรมนีไปสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ตามแบบฉบับของตนเองก็คือ ท่านคอนราด อเดเนา (Konrad Adenauer) ผลงานที่น่าสนใจที่ท่านอุทิศเพื่อประเทศชาติ คือ การประสบความสำเร็จในการปฏิรูปเศรษฐกิจ การสร้างฉันทามติในเรื่องประชาธิปไตยให้กับคนในชาติ การออกแบบนโยบายการพัฒนาประเทศที่เป็นลักษณะเฉพาะของเยอรมนีโดยทำการผสมผสานระหว่างการค้าแบบเสรีและการตลาดแบบสังคมนิยม (Free market and Social-market policies) และการพยายามผลักดันให้ประเทศเยอรมนีเข้าไปมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในสหภาพยุโรป รวมถึงการสร้างประเทศให้เป็นปึกแผ่นภายใต้การเคารพกฎหมายสูงสุด หรือ Rule of Law ของประเทศอย่างเข้มแข็ง

สิ่งที่น่าประทับใจอีกประการนั้น คือ ความรักพวกพ้องของคนในประเทศเยอรมนี แม้ว่า การแบกภาระหนักจากเศรษฐกิจที่ล้าหลังกว่ามากๆ ของประเทศเยอรมนีตะวันออก (เดิม) จะทำให้เกิดความยากลำบากในหมู่คนทำงานที่จะต้องเสียภาษีในจำนวนมากเพื่อช่วยในการพัฒนาและกอบกู้ประเทศแล้ว แต่คนเยอรมันส่วนใหญ่ก็ทำหน้าที่ของตนเป็นอย่างดีในการที่จะให้ความร่วมมือกับรัฐในส่วนนี้เพื่อพัฒนาประเทศของตน

ดังนั้น จึงสรุปได้ว่า สิ่งดีที่เยอรมนีได้เป็นแบบอย่างให้กับเราในการสร้างชาติให้เจริญและเป็นปึกแผ่นนี้ น่าจะมี 2 ประการหลักๆ คือ (1.) การมีผู้นำประเทศและสถาบันทางการเมืองที่เป็นปึกแผ่นและเข้มแข็ง โดยเฉพาะบนอุดมการณ์ประชาธิปไตย และ (2.) การเป็นพลเมืองที่ดีที่พร้อมให้ความร่วมมือกับรัฐด้วยใจรักชาติ และความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

Have a nice day !

Create Date : 30 มกราคม 2556 Last Update : 30 มกราคม 2556 3:47:12 น. Counter : 1833 Pageviews.		5 comments
Share Tweet