"Angels and Demons: เทวากับซาตาน"
โดย แดน บราวน์ แปลโดย อรดี สุวรรณโกมล, อนุรักษ์ นครินทร์
"ถ้ามิใช่ 'เจ้า' แล้วจะเป็น 'ใคร' ถ้ามิใช่ 'เวลานี้' แล้วจะเป็น 'เมื่อใด'"
สำหรับหนังสือเรื่องนี้คงไม่ต้องพูดอะไรมาก เพราะชื่อ แดน บราวน์ ก็รับประกันอยู่แล้ว
ก็ขออนุญาตเล่าความรู้สึกหลังการอ่านแบบเล่าสู่กันฟังดีกว่าเนอะ
ซื้อหนังสือเล่มนี้หลังจากอ่านเรื่อง "รหัสลับดาวินชี่" จบ ซื้อมาก่อนเป็นภาคภาษาอังกฤษ แต่ก็วางแหมะไว้แบบนั้น ไม่มีอารมณ์หยิบมาอ่านซักทีแม้ว่าอยากจะรู้มาก แต่ก็ขี้เกียจอ่าน
แล้วพอกลับเมืองไทยเมื่อต้นเดือนก่อน ไปงานหนังสือ ก็เลยไปสอยมาหนึ่งเล่ม แล้วนำแบกข้ามน้ำข้ามฟ้าข้ามทะเลกลับมาด้วย และเพิ่งได้ฤกษ์อ่านเมื่อคืนวันอาทิตย์ที่ผ่านมา และก็อ่านรวดเดียวจบเหมือนรหัสลับดาวินชี่นั่นล่ะ เก้าชั่วโมงครึ่งพอดิบพอดี กับหนังสือเล่มหนา ที่สนุกนะ...ยอมรับเลยว่าสนุก และเก่ง
ความคิดเห็นส่วนตัว
โดยส่วนตัวชอบเรื่อง The Da Vinci Code มากกว่า อืม อาจจะเป็นเพราะว่าเราอ่านเป็นเรื่องแรก และเดาตัวร้ายไม่ได้ ในขณะที่อ่านเรื่องเทวากับซาตานแล้ว เดาตัวร้ายได้ บวกกับว่าคาดหวังมากไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ คาดหวังว่าจะดำมืดและลึกล้ำกว่านี้ (เพราะก่อนอ่านหลายกระแสบอกว่าสนุกกว่ารหัสลับฯ และอ่านแล้วดูให้เห็นถึงด้านมืดมากกว่ารหัสลับฯ) แต่เรากลับคิดว่า อืม...มันเป็นอะไรที่เป็นไปได้อ่ะนะ คือคาดเดาได้นั่นล่ะ
ข้อดีมากๆ ก็คือ ผู้แปล แปลได้ดีนะ อธิบายเรื่องยาก (ฟิสิกส์) ให้เข้าใจได้ไม่ยาก (หรือเพราะเป็นเด็กวิทย์เลยพอมีพื้นฐานเข้าใจได้บ้าง) และทำการบ้านมาดีมากเลย มีเชิงอรรถอธิบายหลายๆ อย่างให้เข้าใจมากขึ้น และก็เป็นการดีที่เราไม่ได้อ่านฉบับภาษาอังกฤษ เพราะภาษาห่วยๆ ของเราคงทำให้ไม่เข้าใจ และวางมันลงไปตั้งแต่เข้า CERN แล้วล่ะ
ไปเจอเวปนี้มา ของแดน บราวน์
แดน บราวน์
เข้าไปดูรูปประกอบการอ่านได้นะคะ แนะนำเลย
วาติกัน (หลังจากรูปนี่ไปจะสปอยล์ล่ะนะ )
"ความสยดสยองเป็นของพวกเจ้า...ความหวังคือของข้า"
เดาได้ตั้งกะออกมาเลยว่าท่านคาร์โลต้องเป็นผู้ร้าย มาดให้ตั้งกะออกฉากแรกขนาดนี้
ฉากการตายของแต่ละคน...อ่านแล้วไม่รู้สึกสะเทือนใจเท่าในเรื่องดาร์วินชีโค้ดยังไงก็ไม่รู้ (หรือเราจะโหดไป) แต่ตอนที่พระคาร์ดินัลรูปสุดท้ายตายก็น่าสงสารเหมือนกันนะ
อ่านแล้วอยากไปเที่ยวโรม
อ่านเรื่องนี้แล้วชอบ วิคโตเรีย มากกว่า โซเฟีย นะ รู้สึกว่าเป็นหญิงสู้และมีเหตุผลดี แต่ไม่เข้าใจ ทำไมต้องสร้างหญิงสาวมาให้แลงดอนทุกเรื่องเลยเชียว เหมือนเขียนหนังสือออกมาเพื่อทำหนังอ่ะนะ
และอันนี้ขอพูดโดยไม่ได้เป็นการลบลู่พระเยซูนะคะ แต่เหมือนกับว่าการกำเนิดของตัวผู้ร้ายของเรื่อง ที่ผู้เขียนสร้างให้กำเนิดจากแม่ที่เป็นพรหมจารีย์ โดยวิธีการทางวิทยาศาสตร์ ให้ความรู้สึกเหมือนผู้เขียนกำลังเอ่ยถึงว่า พระเยซูที่ประสูติจากพระแม่มารี ก็อาจจะมีการกำเนิดแบบเดียวกัน...จากวิทยาศาสตร์ เหมือนกำลังรวมวิทยาศาสตร์เข้ากับศาสนาเหมือนในเรื่อง
อีกเรื่องที่อ่านแล้ว...อืม กะแล้วเชียว ก็เรื่องที่คาร์โลเป็นลูกชายของพระสันตปะปา อ่านแล้วนึกถึงหนังจีน หนังจีนกำลังภายในหลายเรื่องพวกเจ้าอาวาสวัดเส้าหลินมักจะมีลูกแอบไว้ประจำ บางเรื่องลูกก็บวชอยู่ในวัดนั่นล่ะ แล้วพ่อก็แอบมาสอนวิทยายุทธ์ เหมือนเรื่องนี้ไม่มีผิด
ส่วนความโหดร้ายของพระผู้ร้ายในเรื่อง อืม ทำไมเราอ่านแล้วไม่รู้สึกว่าเขาเลวเลยล่ะ ไม่รู้สิ อ่านแล้วเฉยๆ ไม่รู้สึกดำมืดอย่างที่คาด อ้อ พูดถึงแล้วก็นึกถึงตอน "ปาฏิหาร์ย" ตอนใกล้ๆ จบเรื่อง แดน บราวน์ เล่นกับปาฏิหาร์ยของพระเจ้าอีกแล้ว
ชักเขียนวนไปวนมา สรุปว่า ชอบใจมาก แต่ไม่ชอบมากที่สุดก็แล้ว
ลบเรื่องสงสัยออก เพราะกลับไปอ่านอีกรอบไม่สงสัยแล้ว ^^''
ใครอ่านแล้วมาคุยกันได้น้า
เด็กทะเล
06.5.19
Create Date : 19 พฤษภาคม 2549 |
|
21 comments |
Last Update : 20 พฤษภาคม 2549 13:44:26 น. |
Counter : 1011 Pageviews. |
|
|
|
เอ่อ..แต่เราคาดเดาคนร้ายไม่ได้แหละค่ะ ได้แต่สงสัย แต่คิดว่าเป็นไปไม่ได้น่ะ
เราเองก็ไม่รู้สึกว่าคนร้ายเค้าร้ายค่ะ ออกจะน่าสงสารเอามากๆ ตอนที่รู้ความจริงด้วยซ้ำ เพียงเพราะศรัทธาบางอย่างทำให้ต้องทำปิตุฆาตเนี่ยนะ
เราว่าแดน บราวน์เค้าสร้างตัวละครตัวนี้ได้ "กลม" ดีค่ะ จะเกลียดก็ไม่ลง จะรักก็ไม่ใช่ จะเลวก็..นะ แต่จะว่าดีก็กกระไรอยู่
เป็นตัวละครอีกตัวเลยค่ะที่ชอบ
ส่วนทหารองครักษ์ในวีดีโอนั่น หมายถึง ภายหลังจาทกี่โครห์เลอร์ได้บอกความจริงว่า แชมเบอร์เลนเป็นฆาตกร จึงทำให้เค้าผิดหวังมากๆ ไงคะ แล้วยิ่งพอเห็นว่า โครห์เลอร์ถูกฆ่าก็เลยยิ่งโกรธมากๆ ที่เหมือนๆ จะถูกหลอกมาตลอด แต่สุดท้ายทหารองครักษ์คนนั้นก็ดันถูกใส่ร้ายว่าสมคบคิดโครห์เลอร์เสียอีก (ในตอนนั้น)
เราชอบสองเล่มนี้พอๆ กันค่ะ