|
|
'หลงเงานาง ชุด จักรพรรดิรำพึง'
ชื่อเรื่อง: หลงเงานาง ชุด จักรพรรดิรำพึง
ผู้แต่ง: อวี๋ฉิง (Yu Qing)
ผู้แปล: มดแดง
จำนวนหน้า: 264/256
ราคา: 179/169
รายละเอียด
ว่าไปแล้วนางก็เปรียบเสมือนนกกาในฝูงหงส์ แม้จะงดงาม แต่กลับไม่ตระการตาตรึงใจผู้คน แม้จะมุมานะพยายามสุดกำลัง แต่ก็ยังห่างไกลจากพี่น้องทั้งบู๊บุ๋น
ตอกย้ำคำทำนายที่ว่าชะตาชีวิตของนางช่างสวัสดิภาพราบเรียบ ทำให้นางไม่แคล้วต้องทนรับการเหยียดหยามดูถูกอย่างไร้ค่าในแผ่นดินบ้านเกิด
จะมีก็เพียง เขา คนเดียวที่ไม่เคยมองนางด้วยสายตาดูแคลน แม้ลึกๆ ในใจเขาจะมองนางเป็นเพียงหมากในมือที่คิดใช้แล้วทิ้ง นางก็ยินยอมพร้อมใจขอพลีตนส่งเขาไปสู่จุดสูงสุดเหนือคนนับหมื่นแสน
* ขอบคุณภาพและรายละเอียดจากเว็บแจ่มใสค่ะ
ความคิดเห็นส่วนตัว
พยายามบอกตัวเองว่าเอาหนังสือกลับมาไม่เยอะนะเฟ้ย อย่าอ่านเร็ว แต่เอาเข้าจริงๆ ก็หยุดไม่ได้ >_< อ่านแป๊บเดียวจบสองเล่มแล้วค่า ^^'' เรื่องนี้...สนุกมากกกกกก อ่านไปกรี๊ดไป ยิ้มไป เศร้าไป ไม่ผิดหวังจริงๆ สำหรับนักเขียนที่ชื่ออวี๋ฉิง
จริงๆ ตอนอ่านเรื่อง ศึกรักประลองใจ ก็รู้สึกชอบพล็อตนะคะ แต่รู้สึกว่ามันยังไม่อิ่มนะ ขาดอะไรไปหน่อย แต่พอมาอ่านเรื่อง พระมาตุลาตัวดี ก็แบบว่าใช่เลย มากกว่ารักแนวนี้ล่ะที่ชอบ ดังนั้นพอชุดจักรพรรดิรำพึงออกมา จึงไม่รอช้ารีบหาหลงเงานางมาเป็นเจ้าของค่ะ และไม่ผิดหวังจริงๆ
เหมือนอย่างที่บอกไปในสองเล่มก่อน (ชื่นกลิ่นนวล และ เพลินเสียงเจ้า) ว่าจักรพรรดิชุดนี้มีได้แค่เมียเดียว ดังนั้นคนอ่านที่ไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้เช่นข้าพเจ้าเลยชอบมาก เรื่องนี้พระเอกก็มีได้แค่เมียเดียวตามกฏของบรรพชนเช่นกัน แม้ว่าระยะหลังจะผ่อนปรนแล้ว แต่พระเอกของเราก็เข้มงวดมาก จะมีเมียเดียว แต่ยังจะบริสุทธิ์เพื่อเมียอีกต่างหากนะ ปลื้มมาก (แม้บางครั้งจะแบบว่า...ทนได้ไงฟ่ะ ฮา)
ในเรื่องนี้แผ่นดินจะถูกแบ่งออกเป็นสี่แคว้นค่ะ แคว้นใหญ่สุดคือซีเสียน ซึ่งนางเอกของเรา (สีต๋า) อยู่ในแคว้นนี้ แถมเกิดในตระกูลสี ตระกูลใหญ่สุดๆ แต่นางเอกดันถูกทำนาย (หรือทำลายฟ่ะเนี่ย) ดวงชะตาตั้งแต่ยังเด็กว่าชีวิตจะเป็นสวัสดิภาพ ราบรื่น และมีความสุข คนปกติธรรมดาคงปลาบปลื้มดีใจ แต่บังเอิญแคว้นนี้ไม่เคยมีคำว่าปกติอยู่ในหัว -_-' ดังนั้นนางเอกของเราจึงลำบากมาก ต้องถูกดูแคลน ดูถูกว่าเป็นพวกทำอะไรไม่เป็น เพราะแคว้นนี้ชอบคนเก่งมากๆ พวกชีวิตราบรื่นไม่ปลาบปลื้มเฟ้ย ดังนั้นนางเอกจึงถูกผู้คนมองด้วยสายตารังเกียจ ดูถูก และหลอกใช้ตลอดเวลา
พอโตอายุใกล้ยี่สิบก็ได้ตำแหน่งหัวหน้าตำหนักปีกหงส์ (เป็นตำแหน่งลอยตั้งมาเพื่อนางเอกโดยเฉพาะ เพราะเป็นตระกูลใหญ่ จักรพรรดิยังต้องเกรงใจ) ซึ่งคอยดูแลตัวประกันจากแคว้นต่างๆ (เนื่องจากซีเสียนเป็นแคว้นใหญ่สุด) และพระเอกของเราก็เป็นอ๋องแห่งแคว้นต้าเว่ยที่เป็นหนึ่งในตัวประกันเช่นกัน
ปกติแล้วตัวประกันจะไม่มีโอกาสได้กลับแคว้นตัวเองไปเป็นจักรพรรดิค่ะ ประมาณว่ารอแก่ใกล้ตายก่อนจะได้กลับบ้าน แต่พระเอกเราไม่ยอมง่ายๆ แบบนั้น เพราะเขามีความฝัน ดังนั้นเขาจึงทำทุกทางวางแผนทุกอย่าง แม้กระทั่งหลอกใช้นางเอก ซึ่งนางเอกเองก็รู้เขาหลอกแต่เต็มใจให้หลอกอ่ะนะ อ่านแล้วสงสารมากมาย
ชีวิตนางเอกน่าสงสารมาก แต่เนื่องจากเธอมองโลกในแง่ดีสุดๆ อ่านแล้วปลาบปลื้มนางเอกแบบนี้มากๆ อ่านไปสงสารนางเอกไป อะไรจะถูกเหยียดหยามได้ขนาดนี้ แต่เธอไม่เคยคิดแค้นใคร เป็นประเภทถ้าใครดีด้วยหนึ่ง ก็จะตอบแทนเขาเป็นสิบเท่า ตอนเกิดเรื่องกับหัวหน้านางเอก อ่านแล้วแบบโหสุดยอด นางเอกใจเด็ดสุดๆ
นางเอกหลงรักพระเอกก่อนค่ะ รักทั้งๆ ที่รู้ว่าเขาหลอกนั่นล่ะ แต่ก็รักไปแล้วอ่ะ จะให้ทำไง ชอบตอนที่นางเอกคิดว่า...
ไม่ได้หัวใจก็ไม่เป็นไร ได้แค่ตัวก็ยังดี
หรือหากไม่ได้หัวใจทั้งดวงก็ไม่เป็นไร ถึงยังไงได้แค่ตัวก็ยังดีกว่าเหมือนเดิม
(ประมาณนั้นจำได้ไม่ครบ แต่ชอบมาก)
คือมันเป็นอะไรที่แบบว่านางเอกยอมรับความจริงสุดๆ แล้วก็เจียมตัวเอง มีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองเลือก แบบว่า...ไม่ไหวแล้วววว
อ้อ ผู้หญิงแห่งแคว้นซีเสียนจะเป็นแบบห้าวหาญนะคะ โดยเฉพาะผู้หญิงตระกูลสี ได้รับอนุญาตว่าสามารถไปเที่ยวสำนักชายบำเรอได้ถ้าไม่แต่งงาน แบบว่าสุดยอดอ่ะ ปลาบปลื้มสุดๆ ยิ่งตอนนางเอกไปสำนักชายบำเรอเพราะคิดว่าคงไม่ได้แต่งงานและจะหาประสบการณ์สักครั้งหนึ่งในชีวิตก่อนตาย เวลาตายไปจะได้ไม่ถูกหัวเราะเยาะนี่แบบว่า...สงสารนางเอกสุดๆ ต้องอ่านเองค่ะ เล่าไม่ได้ เดี๋ยวสปอยส์ ฮา
และเนื่องจากผู้หญิงซีเสียนจะเปิดเผยเรื่องความรักมากกว่าผู้ชายต้าเว่ย ดังนั้นนางเอกเรื่องนี้ 'รุก' ตลอดค่ะ ยั่วพระเอกตลอด แต่พระเอกก็เคร่งตลอดจริงๆ ฮา
อาจจะสปอยส์
ชอบตอนที่นางเอกคุยกับอ๋องแคว้นเป่ยถัง (ชอบอ๋องคนนี้มากเลยนะ เสียดายตอนจบไม่ได้กล่าวถึง) แล้วอ๋องเป่ยถังก็บอกประมาณว่าอ๋องต้าเว่ยเป็นพวกเก็บกด (ห้ามมีอะไรกับหญิงก่อนแต่งงาน ป้องกันการมีลูกโดยไม่ต้องการ แล้วต้องแย่งชิงบัลลังก์กัน) อย่างระบายก็ระบายกับหญิงไม่ได้ เพราะงั้นเลยต้องไประบายกับชายแทน นางเอกฟังปุ๊บสำลักน้ำปั๊บ แบบว่าฮากร๊ากเลย คิดมุกได้เยี่ยมมากมาย
ตอนนางเอกถูกดินฝัง ผ่านไปหกเดือน พระเอกแบบว่าเริ่มจะระเบิดแล้ว จะฆ่าคนที่มีความสุข แบบว่า โห...รักนางเอกมากขนาดนี้ ปลื้มสุดๆ
พระเอกเจ้าแผนการมากๆ แต่พอสุดท้ายรู้ว่าสิ่งใดสำคัญก็ไม่ยอมปล่อยมือ ชอบมากมาย
ตอนที่นางเอกกลับมาอีกครั้งหลังจากหายไปครึ่งปี ถ้าเป็นนางเอกคนอื่นกลับมาได้ยินว่าพระเอกจะเลือกเมียใหม่ คงหนีไปให้พระเอกตามง้องอนแล้ว แต่ว่าสีต๋าเธอไม่!! ปลื้มมาก
ชอบบทสรุปของเรื่อง มีฉินฉงอี้ด้วย ได้เป็นแม่ทัพ ปลื้มสุดๆ เสียดายคุณชายอู จริงๆ เราชอบพระรองนะเนี่ย แอบเชียร์หลายครั้ง ตอนนางเอกไปหาคนสร้างประสบการณ์ ทำไมไม่เอาคุณชายอูว้า จะได้ดราม่าสุดๆ ฮา
จริงๆ ชอบอีกหลายตอนเลยค่ะ เล่าแล้วคงยาว ฮา
จบสปอยส์
ชอบเรื่องนี้มาก อยากอ่านต่ออีกเรื่อยๆๆๆๆ อารมณ์คล้ายตอนอ่านศึกรักประลองใจนิดๆ (ทั้งพระเอกนางเอกและคุณชายอู) แต่สมบูรณ์กว่ามาก อ่านแล้วเต็มอิ่ม แต่ยังอยากอ่านต่อ (เข้าใจมั้ยเนี่ย ฮา)
สรุป...เรื่องนี้ยกมือเชียร์สองแขน ทุ่มตัวเป็นแม่ยกสุดใจค่า แล้วก็ถ้ามีเรื่องใหม่ของอวี๋ฉิงอีกเมื่อไหร่ เป็นได้สอยมาอ่านอีกแน่นอน ;)
เด็กทะเล
11.1.5
ป.ล. 1 อ่านมาสามเรื่อง เรียงลำดับความชอบตามนี้ค่ะ หลงเงานาง -> ชื่นกลิ่นนวล -> เพลินเสียงเจ้า
ป.ล. 2 จริงๆ ตามชื่อเรื่องน่าจะเป็นองค์ชายรองนะคะ 'หลงเงานาง' ;)
| Create Date : 05 มกราคม 2554 |
| Last Update : 13 มิถุนายน 2554 13:32:24 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 8717 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ryoma19 IP: 202.12.74.7 วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:10:20:27 น. |
|
|
|
| โดย: นักรบ IP: 173.217.233.111 วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:20:26:55 น. |
|
|
|
โดย: a00152  วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:22:59:15 น. |
|
|
|
| โดย: เด็กทะเล (ลิปิการ์ ) วันที่: 13 มกราคม 2554 เวลา:8:33:44 น. |
|
|
|
| โดย: ใบหม่อน IP: 122.151.247.204 วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:18:37:23 น. |
|
|
|
| โดย: bb IP: 192.99.14.34 วันที่: 5 มีนาคม 2557 เวลา:19:45:27 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ตอนใต้ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]
|
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ โดยการนำรูปภาพ และบทความงานเขียน รวมทั้งข้อความต่างๆ ไม่ว่าส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดในบล็อกแห่งนี้ไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|
|
