ที่นี่ประเทศไทย....มีวิวที่งดงามมากมาย แต่ จขบ.ขอเลือกวิวแค่ 4 ภาพที่ประทับใจและอยากเก็บไว้เป็นที่ระลึกให้นึกถึง บางสถานที่ก็น่าไปเที่ยวดีแท้มีเมฆหมอกล่องลอยเหมือนอยู่บนสวรรค์ ซึ่งผิดกับอีกภาพที่เหมือนตกนรกถ้ายังจำกันได้ ภาพสวรรค์ กับ นรก จึงเป็นเพียงภาพที่เตือนใจให้ผู้คนไม่อาจลืมเลือนบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ใจคนเรามีความสุข และเกิดความทุกข์ได้ในขณะเดียวกันที่มองภาพเหล่านั้น...คนที่มองภาพเหล่านี้จะคิดเหมือน จขบ.หรือไม่อยากรู้จริงๆ...
เคยได้ยินบ้างไหมคำพูดที่ว่า สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ หมายความว่า เราต่างหากเป็นตัวกำหนดไม่ได้อยู่ที่ใคร เมื่อเราทุกข์จากสิ่งใดสิ่งหนึ่งก็เหมือนกำลังตกนรก เมื่อเรามีความสุขก็เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ แต่บางคนก็ไม่อยากจะตกนรกหรือขึ้นสวรรค์โดยคนอื่นเป็นคนกำหนด แต่ก็น่าแปลกที่มีคนบางคนพยายามยัดเยียดอย่างที่ยัดเยียดให้ใครคนใดคนหนึ่งเป็นคนผิดเหมือนต้องตกนรกตลอดกาล บางที จขบ.นั่งคิดดูแล้วมันไม่ยุติธรรมเลย ถ้าหากเขาคนนั้นไม่ได้ทำผิด แต่ต้องผิดเพราะถูกยัดเยียด มันก็ไม่ยุติธรรมแค่เราคิดเรายังทนไม่ได้ เมื่อทนไม่ได้ใจก็เกิดทุกข์ก็เหมือนตกนรกไปกะเค้าด้วยเพราะเราเป็นผู้คิด ไม่คิดก็ไม่ได้เพราะบางเรื่องต้องคิดถ้าไม่คิดสังคมก็ไม่ถูกต้อง จึงไม่ต่างกับการต้องตกนรกโดยคนใจร้ายกลุ่มหนึ่งร่วมกันผลักเราและคนที่ถูกยัดเยียดให้ตกนรกโดยไม่รู้ตัว...และคงไม่ต่างไปจากภาพข้างบนที่เราเองก็ยัดเยียดให้ภาพหนึ่งเป็นตัวแทนของภาพสวรรค์ และอีกภาพหนึ่งก็ให้เป็นตัวแทนของนรกที่ทำให้ผู้คนเกิดความทุกข์เพราะการกระทำบางอย่างอะไรแบบนี้...
นรก สวรรค์ จึงเป็นเพียงนามสมมติให้เราได้เห็นถึงความทุกข์และความสุขของคนเรา ซึ่งไม่ใช่สิ่งสำคัญสำหรับชีวิต เพราะชีวิตคนเรามีตัวเราเท่านั้นเป็นผู้กำหนดและเลือกที่จะขึ้นสวรรค์หรือตกนรกต่างหาก
ขอบันทึกบทเพลงผีเสื้อ ที่ จขบ. ฟังแล้วทำให้นึกถึงน้องมาร์ค วี11 ถึงจะไม่ใช่ตามเนื้อเพลงแต่ท่วงทำนองและความหมายบางตอนที่ทำให้พี่นึกถึง
ผีเสื้อตัวน้อย..โผบินจากไกลสู่เมืองฟ้าสีวิลัยไปเมืองกรุง
เพื่อสิ่งที่หวัง ด้วยใจหมายมุ่ง เข้ากรุงเพื่อหาความเสรี
โดยเจ้าไม่รู้ว่ามันเป็นเช่นไร คิดว่าเป็นดังใจที่เจ้าหวัง
ไม่มีความรัก ไม่มีน้ำใจให้กัน ที่ว่าเป็นสวรรค์ไม่ใช่เลย
จึงขอมอบบทเพลงผีเสื้อนี้ให้แก่น้องมาร์ค วี11 และขอเป็นกำลังใจให้น้องตลอดไป...สู้ๆ...อย่าไปสนใจ..อย่าไปฟัง..อย่าไปอ่าน..อะไรกับคนที่ไม่หวังดีและทำให้ใจน้องมาร์คเกิดความทุกข์และรู้สึกไม่ดี ยังมีผู้คนอีกมากมายที่หวังดีและมีความบริสุทธิ์ใจเป็นกำลังใจเข้าใจในสิ่งที่เกิดกับน้องเสมอ..เหมือนบทความข้างบนที่พี่เขียนล่ะว่า "ทุกข์หรือสุขอยู่ที่ใจเรา" ไม่มีใครทำให้เราทุกข์ได้ถ้าใจเราไม่ไปรับมันมา ต่อให้ผู้คนทั้งโลกอยากให้เราทุกข์ถ้าเราไม่ทุกข์ตามก็ไม่มีใครทำอะไรเราได้..
เพลงผีเสื้อ
กล้วย แสตมป์ โซเฟีย
ผีเสื้อตัวน้อย..โผบินจากไกลสู่เมืองฟ้าสีวิลัยไปเมืองกรุง
เพื่อสิ่งที่หวัง ด้วยใจหมายมุ่ง เข้ากรุงเพื่อหาความเสรี
โดยเจ้าไม่รู้ว่ามันเป็นเช่นไร คิดว่าเป็นดังใจที่เจ้าหวัง
ไม่มีความรัก ไม่มีน้ำใจให้กัน ที่ว่าเป็นสวรรค์ไม่ใช่เลย
เข้ากรุงมาก็นาน งานก็ไม่มีทำ จะสู้ทนต่อไปได้อย่างไร
หมดแรงแล้วหรือยัง ผีเสื้อเอย ที่เจ้าเคยฝันใฝ่
เหนื่อยหล้าแล้วใช่ไหม ทอดกายลงตรงนี้
สิ่งที่เจ้าเคยฝัน ต้องจบลง ปีกบางบางอ่อนหล้าเต็มที
ขอพักผ่อนตรงนี้ เก็บแรงไว้ โผบินกลับคืนบ้านนา
เข้ากรุงมาก็นาน งานก็ไม่มีทำ จะสู้ทนต่อไปได้อย่างไร
หมดแรงแล้วหรือยัง ผีเสื้อเอย ที่เจ้าเคยฝันใฝ่
เหนื่อยหล้าแล้วใช่ไหม ทอดกายลงตรงนี้
สิ่งที่เจ้าเคยฝัน ต้องจบลง ปีกบางบางอ่อนหล้าเต็มที
ขอพักผ่อนตรงนี้ เก็บแรงไว้ โผบินกลับคืนบ้านนา
ผีเสื้อตัวน้อย โผบินกลับมา กลับมารักษาใจที่บ้านนา
ไม่เอาอีกแล้ว บางกอกเมืองฟ้า กลับคืนบ้านนาสวรรค์ของคนจน
และนี่คือเทปรีรันคอนเสิร์ต ที่เพื่อนๆ นักล่าฝันทั้ง 11 คนเปิดและร้องไห้กันอีกครั้งรวามทั้ง จขบ.ด้วยและไม่ว่าเปิดกี่เที่ยวก็ทำเอาน้ำตาซึมได้ทุกเที่ยวไป แปลกดี ดูจบก็พูดได้คำเดียวว่า น้องมาร์คสู้สู้!!!
สังคมประเทศไทยปัจจุบันนี้พิการไปแล้ว...ไม่คิดว่าผู้คนจะเป็นไปได้ จิตใจดูโหดเหี้ยมอำมะหิตพิกล บางคนใจจืดใจดำแม้กระทั่งกับเด็ก ไปอ่านที่บอร์ดแห่งหนึ่งมีคอมเมนท์บอกว่า เบื่อคำว่า "เด็ก" ที่ว่าเด็กทำอะไรไม่ผิดเพราะเป็นเด็ก เค้าบอกว่าเพราะเป็นเด็กยิ่งไม่ควรให้อภัย เด็กต้องรู้จักรับผิดชอบและทำอะไรเหมือนผู้ใหญ่โดยเฉพาะเด็กที่อายุตั้ง 15 ขึ้นไปแล้ว..อ่านแล้วคิดตาม..ความคิดแบบนี้มันบ้าไปแล้ว ถ้าหากเด็กอายุ 15 ขึ้นไปเรียกว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว คำศัพท์ที่บัญญัติแบ่งแยกเด็ก ผู้ใหญ่ก็ไม่ต้องใช้กันอีกต่อไป ให้เลือกว่าจะใช้คำว่าผู้ใหญ่ หรือ เด็กไปเลยคำเดียว นั่นสินะแล้วเค้าจะแยกแยะเด็กและผู้ใหญ่ให้เมื่อยตุ้มทำไมคะ...สังคมตอนนี้มันแปลกๆ ชอบกล หรือเป็นเพราะคนไม่ดีเยอะแยะไปหมดทุกอย่างก็เลยวิปริตไปหมด จิตใจคนจึงหยาบช้าขึ้น เมื่อสมัยที่ จขบ.เป็นเด็กเวลาที่เราทำอะไรผิดผู้ใหญ่มักมีคำพูดเสมอๆ ว่า..เอาน่าเค้าเป็นเด็ก..ต้องอภัยให้เค้าไว้สักวันเมื่อเค้าโตขึ้นเค้าจะรู้ผิดชอบชั่วดีถี่ห่างเองล่ะ...แล้วมันก็จริงนะ เมื่อก่อนต่อให้ผู้ใหญ่พูดอะไรมาก็ไม่เข้าใจ คัดค้าน เถียงตลอด เถียงเสียงดังไม่ได้เถียงในใจก็เอา ถ้าเป็นสมัยนี้ก็เรียกว่า ดื้อเงียบนั่นล่ะแล้ววันเวลาก็สอนให้เราเรียนรู้ผิดชอบชั่วดีเองว่าที่ผู้ใหญ่เคยสอนเคยบอกคืออะไร ผิดกับใครบางคนที่แก่จนป่านนี้แล้วยังไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี บางคนทำผิดด้วยกาย วาจา ใจ ก็ยังไม่ละอายก็ยังทำผิดต่อไปเรื่อยๆ แบบไม่ละอายต่อบาปยิ่งทำยิ่งผิด คนแบบนี้ต่อให้ตกนรกไปก็คงไม่รู้สำนึก..ช่างน่าอาย..อย่างน้อยลองดูตัวอย่างเด็กไม่ต้องดูใครล่ะตอนนี้ ดูน้องมาร์คเป็นตัวอย่างบ้าง ที่น้องเค้าแก้ปัญหาที่เกิดเพื่อให้ยุติและเกิดความสงบด้วยการยอมเสียสละอนาคตตัวเองด้วยการสละสิทธิ์ทั้งที่อนาคตไปได้ไกลจนอาจะเป็นแชมป์ AF7 นี้ก็เป็นได้..แล้วผู้ใหญ่บางคนอายบ้างไหมที่ไม่รู้จักดูเด็กเป็นตัวอย่าง...เออ..เดี๋ยวนี้แปลกนะคะต้องให้ผู้ใหญ่ดูเด็กเป็นตัวอย่างแบบนี้ไม่เรียกว่าสังคมพิกลพิการแล้วจะเรียกว่าอะไรดี...
ขอเก็บคลิปเกี่ยวกับน้องมาร์คไว้ที่หน้าบล๊อกนี้ เพื่อเป็นกำลังใจและเพื่อต่อต้านสังคมที่ไม่ถูกต้อง ที่ทำลายอนาคตที่ดีของเด็กคนหนึ่งด้วยความไม่ยุติธรรมอย่างที่เขียนไปเมื่อบลีอกหน้าที่แล้ว ขอส่งกำลังใจและให้รู้ว่ายังมีผู้คนเป็นจำนวนไม่น้อยที่เข้าใจเห็นใจและส่งกำลังใจ อวยพรให้น้องมาร์คได้เป็นนักร้อง หรือคุณหมออย่างที่ใจหวัง หรือจะเปลี่ยนใจมาเป็นนักการเมืองที่ดีเพื่อลบล้างภาพนักการเมืองแบบเก่าๆ ก็ได้นะคะผู้คนที่กร่นด่าดูถูกจะได้ช๊อคหัวใจวายด้วยแรงอิจฉาแล้วทำอะไรน้องเค้าไม่ได้เสียที ถึงวันนั้นคนที่รักและเข้าใจน้องมาร์คและเสียใจกับวันนี้ที่น้องมาร์คถูกสังคมที่ไม่ยุติธรรมกระทำ จะดีใจที่น้องมาร์คได้ดี เชื่อว่าคนเก่งอยู่ที่ไหนก็เก่ง เขียนให้คนขี้อิจฉาเด็กหมั่นไส้เล่น....555555....
ฉัตรคิดว่า ยังไงเด็กก้อคือเด็ก วัยวุฒิคุณวุฒิยังไม่ควรถูกลงโทษใดๆ ที่รุนแรงจากสังคม แม้กระทั่งเด็กหรือเยาวชนที่ก่ออาชญากรรมร้ายแรงยังได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายในระดับนึงเลย...
ขอเป็นกำลังใจให้น้องมาร์คด้วยค่ะ