หายไปหลายวันอยู่ ไม่ได้ถอดใจตัวเองเหมือนที่ใครรู้สึกท้อแท้ถอดใจในเหตุการณ์บ้านเมืองที่เกิดขึ้น...แต่ที่หายไปเพราะไปปฏิบัติภาระกิจลูกกตัญญูไปดูแลคุณแม่ที่นอนป่วยอยู่ที่ รพ.หลังจากเพิ่งผ่านการผ่าตัดและต้องนอนให้น้ำเกลือและยาสักระยะหนึ่ง...สำหรับตัวเองเหมือนได้พักผ่อนไปในตัวระหว่างดูแลท่าน คือท่านหลับก็หลับด้วยท่านตื่นเราก็หลับ..เอ๊ย..ไม่ใช่เราก็ตื่นและดูแลว่าท่านต้องการสิ่งใด เช้าก็ปฏิบัติภาระเกี่ยวกับตัวท่านตั้งแต่เช้ามืดก่อนคุณหมอมาตรวจและก่อนอาหารเช้า พอสายท่านก็นอนหลับเราก็หลับตามท่านเพราะไม่มีอะไรทำ...55555...ว่าจะเอาโน๊ตบุ๊คไปด้วยก็ห่วงเวลาที่ต้องออกไปข้างนอกไม่มีใครอยู่ในห้องนอกจากแม่ ทาง รพ. ก็ติดป้ายไม่รับผิดชอบความงกส่วนตัวของตัวเองกลัวหาย (ทั้งที่ไม่น่าหายแต่กลัวไปเอง)ก็เลยไม่เอาไป มีหนังสืออ่านกี่เล่มก็อ่านจนหมดแล้ว เปิดทีวีดูโน่นดูนี่ สองวันหลังดูการประชุมสภาผู้แทนเพื่อลงมติเกี่ยวกับงบประมาณตลอด จนคุณหมอมาดูอาการแม่ตรวจคนไข้ไปหันมาดูเราไป ดูทีวีไป แล้วบอกว่าให้ระวังเรื่องอาหารการกินของแม่ ให้ท่านออกกำลังกายเยอะๆ พักผ่อนมากๆ ที่สำคัญอย่าให้ท่านเครียดแล้วลอบมองทีวีการประชุมสภาไปพลาง..ก็เลยร้อนตัวบอกคุณหมอไปว่า.. คุณหมอไม่ต้องกลัวคนไข้เครียดนะคะเพราะท่านไม่ดูทีวีอยู่แล้วท่านไม่สนใจหรอกค่ะ...555555....

นั่งดูทีวีไปนั่งทำปากขมุบขมิบไป จนแม่ถามว่าเกิดอะไรขึ้นก็บอกแม่ว่าไม่มีอะไรค่ะแม่ แค่ด่าคนไม่ดี..ที่ออกมาแก้ตัวพัลวันเหมือนพวกร้อนตัว ที่โดนจวกหน่อยเดียวก็เหมือนหมาโดนน้ำร้อนลวก..แม่ถามว่าใครเป็นหมาเหรอลูก..ใครเป็นหมาเหรอคะ...ก็พวกชอบยกหางตัวเอง กัดเค้าไปทั่ว กัดเค้ายังไม่พอยังระแวงว่าเค้าจะกัดตอบ แต่เผอิญเค้าเป็นคนไม่ได้เป็นหมาเค้าก็เลยไม่รู้จักคำว่า กัดค่ะ..

ฟังคุณเฉลิมพูดแล้วแอบสะใจ นึกถึงคุณสมัครที่เคยเป็นดาวสภาข้อมูลในการอภิปรายทุกเรื่องเพียบ ยิ่งถ้าสองคนนี้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาการอภิปรายในสภายิ่งดุเดือดและทำให้ผู้คนได้รู้อะไรมากยิ่งขึ้น ครั้งนี้ก็เช่นกันคุณเฉลิมไม่ได้ทำให้พวกเราผิดหวังเลย และมีผลทำให้ใครบางคนหน้าจ๋อยสนิท รีบลุกแก้ต่างปากคอสั่นไม่ทันเลย เป็นเรื่องที่แอบหัวเราะขำอยู่คนเดียวจนพยาบาลและแม่ต้องหันไปดูจอทีวีบ้างว่าแอบขำอะไรนักหนา...แต่แล้วที่สุดก็ต้องแพ้การโหวตอยู่ดี..เฮ้อ..แบบนี้เรียกว่าแพ้เป็นพระชนะเป็น รม. เอ๊ย...รบ.ต่อไปแน่ๆ เลย

ก่อนไปดูแลแม่ได้แวะไปที่บล๊อกคุณกะว่าก๋า เห็นหัวข้อดาวลูกไก่ บ้านบนเนินเขาและบทสนทนาในค่ำคืนหนึ่งระหว่างบารัค โอบามา กับมนุษย์ต่างดาวก็เลยเกิดจินตนาการอยากเขียนบ้างแต่เป็นการเขียนสนุกๆ เพื่ออ่านเองแบบหาสาระอะไรไม่ได้เป็นเพียงแค่จินตนาการส่วนตัวไม่เกี่ยวกะใคร...แต่ขออนุญาตขอยืมพล๊อดเรื่องการเขียนของกลุ่มนักเขียนซึ่งตัวเองต้องขอโทษที่จำไม่ได้ว่ากลุ่มอะไรมีแนวคิดการเขียนอย่างไร เขียนเพื่ออะไรไม่ทราบทั้งนั้นค่ะเพราะตัวเองไม่ใช่นักเขียนที่ดีและเขียนหนังสือไม่เป็น คำพูดก็ไม่สละสลวยแบบคุณกะว่าก๋า หรือคุณพู่ (Jewnid) พูดง่ายๆ เขียนหนังสือไม่เป็นนั่นเองค่ะ แต่ครั้งนี้อยากเขียนขึ้นมาตั้งแต่เห็นพล๊อตเรื่องก็เลยเขียนไว้อ่านเองแบบขำๆ เอง เพราะวันนี้ไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไรดีจะเขียนเรื่องการเมืองก็ไม่รู้จะเขียนอะไรไม่ได้หมายความว่าการเมืองดีขึ้น มีความรู้สึกว่าแย่ลงกว่าเดิมแต่เกินจะเขียนออกมาได้มันเยอะเกินพรรณนาค่ะ...555555...ก็คิดๆ ว่าจะเขียนอะไรดีนะ พอดีวันก่อนเขียนค้างไว้อ่านดูแล้วอมยิ้ม จินตนาการวันนั้นช่างบรรเจิดดีแฮะงั้นเอามาลงดีกว่า...

ณ ดาวลูกไก่ ดาวที่มนุษย์บนโลกใฝ่ฝันหา ณ ดวงดาวแห่งนี้..มีแต่มนุษย์ใจดีมีศิลธรรม มีความรักและเมตตา รักเพื่อนมนุษย์ทุกคนโดยไม่แบ่งชั้นวรรณะ อยู่กันอย่างเกื้อกูลมีน้ำใจไมตรีและคิดดีต่อกัน โลกของดาวลูกไก่จึงมีแต่มุมมองในด้านดีด้านบวก จึงไม่มีโจรผู้ร้าย ไม่มีการแก่งแย่งอำนาจ ชิงดีชิงเด่นกัน ไม่มีการแสวงหาอำนาจไม่ต้องการเป็นใหญ่ ไม่ต้องการความร่ำรวย ทุกอย่างในดาวลูกไก่จึงสวยสดงดงาม ธรรมชาติยังเป็นธรรมชาติไม่เปลี่ยนแปลง มีสังคมแบบเศรษฐกิจพอเพียงมีเครื่องอำนวยสะดวกเท่าที่จำเป็น จนเลื่องลือไปทั่วจักรวาล ดาวดวงอื่นๆ ต่างต้องการเรียนรู้ โดยส่งทูตมาสอบถามและศึกษาว่าดาวลูกไก่ มีวิธีการทำอย่างไรทำให้ดาวลูกไก่กลายเป็นดาวที่น่าอยู่แบบนี้

ค่ำคืนหนึ่งที่ ณ บ้านเนินเขา นายบารัค โอบาม่า อดีตผู้นำประเทศมหาอำนาจก่อนโลกล่มสลาย ซึ่งเป็นหัวหน้าศูนย์อพยพประชาชนจากนานาประเทศจากดาวโลกมาสู่ดาวลูกไก่ หรือที่เรียกว่า ศอช.นปลก ได้เปิดบ้านเนินเขาต้อนรับการมาเยือนดูงานของดาวดวงต่างๆ

ณ ที่นี้ นายบารัค โอบาม่าได้ตอบคำถามมนุษย์ต่างดาวที่ซักถามถึงความเป็นมาเกี่ยวกับ ศอช.นปลก ว่าเป็นมาอย่างไรและมีวิธีการคัดเลือกประชาชนเพื่อให้มาอยู่ที่ดาวลูกไก่ยังไงถึงทำให้ดาวลูกไก่เป็นดาวที่น่าอยู่แบบนี้

นายบารัค โอบาม่า ตอบกลับว่า "ก่อนที่โลกจะล่มสลาย เราได้ร่วมมือกันสร้างยานอวกาศกับนานาประเทศมหาอำนาจ ก่อนหน้านั้นก็ได้มีการเซอร์เวย์หาดาวในจักรวาลจนมาพบดาวลูกไก่ และเราก็เลือกดาวลูกไก่เป็นที่แห่งใหม่ที่มนุษย์จะได้อาศัยหลังจากโลกต้องแตกลง แต่เราไม่สามารถสร้างยานอวกาศรองรับมนุษย์ได้หมดทั้งโลก เราจึงมีข้อตกลงในการคัดสรรมนุษย์ที่จะมาอาศัยอยู่ในดาวลูกไก่ ตามด้วยข้อตกลงด้านต่างๆ อีกมากมายเพื่อการอยู่ร่วมกัน เช่น การวางแผนการอยู่ร่วมกันและการมีส่วนร่วม เพราะมนุษย์ที่มาจะมาจากที่แตกต่างกัน ไม่ว่าผิวพรรณ หน้าตา ความเป็นอยู่ ความรู้สึกนึกคิด บางคนมาจากคนละซีกโลกต่างภาษากัน เป็นต้น เป็นการวางแผนเพื่อให้อยู่ร่วมกันได้อย่างสงบและมีความสุข เราจึงต้องมีวิธีการคัดเลือกผู้คนที่จะได้ขึ้นยานอวกาศแต่ละลำที่บรรจุคนได้จำนวนจำกัด ผู้คนที่จะขึ้นยานอวกาศได้นั้นต้องเป็นคนดีไม่มีประวัติด่างพร้อย มีความคิดสร้างสรรค์ ไม่จำเป็นต้องเป็นคนเรียนเก่งที่จบจากสถาบันที่มีชื่อเสียง เช่น อ๊อกฟอร์ด สแตมฟอร์ด บอสตัน หรือสถาบันไหนๆ ที่ว่าเก่งในโลกในความคิดของ ศอช.นปลก คนที่เก่งไม่จำเป็นต้องเป็นคนดี และคนดีก็ไม่ใช่คนที่เรียนเก่งอย่างเดียวแต่ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีชอบแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น ไม่มีความเป็นธรรมมี 2 มาตรฐานแบบนี้เราไม่เลือกให้ขึ้นยานอวกาศโดยเด็ดขาด เพราะคนประเภทนี้จะทำให้ดาวลูกไก่มีสภาพไม่ต่างจากโลก ซึ่งมีแต่ความโลภ เผด็จการ รักแต่พวกพ้องตัวเองไม่สนใจเห็นใจคนอื่นและบางคนก็เป็นนักฆ่าเลือดเย็น คนประเภทนี้เราไม่นำขึ้นยานอวกาศที่เราสร้างไว้เป็นเด็ดขาดเราจะปล่อยให้คนประเภทนี้ตายไปเองบนโลกที่กำลังแตกนั่นล่ะ

เมื่อเราได้คนที่ดีที่คัดสรรจากผู้คนนานาประเทศทั่วโลกแล้ว เราก็นำผู้คนเหล่านี้อพยพมายังดาวลูกไก่ และทำการตั้งรกรากตามความถนัดและพอใจของแต่ละกลุ่ม และถ้าหากมีความต้องการตรงกันก็ให้เป่ายิงฉุบ หรือปั่นแปะเลือก ใครชนะก็มีสิทธิ์เลือกก่อน ซึ่งทุกคนจะต้องยอมรับกติกาของการเป็นผู้แพ้ ผู้ชนะแบบไม่มีเกี่ยงงอนหรือต่อรอง โดยเรามีโรงยิมสำหรับการฝึกซ้อมการยอมรับการแพ้การชนะ เช่น การชักคะเย่อ เป็นวิธีง่ายๆ ตามหลักสากลการอยู่ร่วมและการช่วยเหลือกัน เป็นการสอนการรู้แพ้รู้ชนะแล้วยังสอนให้ผู้คนรู้จักการมีส่วนร่วม และเรียนรู้การวางแผนก่อนการแข่งขัน โดยวางเป้าหมายว่าทำอย่างไรจึงจะชนะ

หลังวางแผนก็ใช้กลยุทธ์การเข้าสู่การประสบความสำเร็จอย่างมีขั้นมีตอน โดยให้ทุกคนระดมความคิดเห็นแบบไร้ขอบเขต และระดมความคิดแบบนอกกรอบ ถ้าหากเกิดปัญหาก็ต้องหาทางแก้ปัญหาโดยวิธีละมุนละม่อมโดยไม่ใช้กำลังปะทะกัน จนเกิดความสูญเสีย หรือทำร้ายร่างกายกัน มีระบบป้องกันความปลอดภัยและดูแลทุกๆ คนอย่างเท่าเทียมกัน ไม่ว่าแพ้หรือชนะ ทุกคนได้เรียนรู้ความมีใจเป็นนักกีฬา

เมื่อทุกคนตกลงกันแบบนี้ก็ไม่มีกรณีแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น เพราะทุกคนต้องยอมรับกติกาการรู้แพ้รู้ชนะ ใครได้พื้นที่ตรงไหนที่เกิดจากการปั่นแปะก็ต้องยอมรับและนำพื้นที่นั้นไปพัฒนา โดยมีเป้าหมาย "ดาวลูกไก่น่าอยู่" ถ้าหากโครงการไหนไม่แน่ใจเรามีระบบคณะกรรมการการอยู่ร่วมกัน (คกยร.) เป็นตัวช่วยและผู้ตัดสินปัญหาทั้งหมด และทุกคนต้องยอมรับเพราะคณะกรรมการได้มาจากการคัดสรรคนในกลุ่มชุมชนทุกระดับไม่ว่าจะเป็นประเทศมหาอำนาจ หรือด้อยพัฒนามาก่อน ไม่ว่าจะมีความรู้ ผิวพรรณแตกต่างกันในดาวลูกไก่ ที่ได้รับการคัดเลือกอย่างตรงไปตรงมาไม่มีการซื้อเสียงขายเสียง

หากเกิดกรณีซื้อขายเสียงจับได้เมื่อไรก็มีบทลงโทษ..ส่งผู้นั้นกลับไปยังดาวโลกที่ตอนนี้ไม่เหลืออะไรนอกจากซากปรักหักพังที่มนุษย์โลกได้ทำลายจนสูญสิ้นแล้ว โทษเบาก็ส่งไป 1 เดือน โทษหนักก็แล้วแต่คณะกรรมการกำหนดเป็นเอกฉันท์นั้นแล้วแต่ความผิด สำหรับผู้ที่อาศัยในดาวลูกไก่เราก็กำหนดให้อยู่กันอย่างสันติวิธีไม่แก่งแย่งกันทำมาหากิน ให้เลี้ยงตัวเองแบบเศรษฐกิจพอเพียงแบบครบวงจร ห้ามมีคนรวยคนจน ทุกคนมีฐานะเท่าเทียมกัน ความเป็นอยู่ต้องเท่าเทียมกันช่วยเหลือในการทำกิจการงานต่างๆเพื่อให้ดาวลูกไก่เจริญก้าวหน้า เรามีแค่คณะกรรมการดูแลดาวลูกไก่ ตำรวจ ทหาร ก็ไม่มีความจำเป็น เพราะดาวของเราไม่มีขโมย โจร ไม่มีผู้ก่อการร้าย และตัวเราเองก็เป็นแค่พลเมืองของดาวลูกไก่เหมือนที่คนอื่นเป็น และที่เราต้องมาตอบคำถามในฐานะพลเมืองคนหนึ่งที่คณะกรรมการมอบหน้าที่ให้มาดูแลและตอบคำถามมนุษย์ต่างดาวอย่างพวกท่าน"

มนุษย์ต่างดาวที่มาเยี่ยมชมดูงาน ต่างส่งเสียงคุย...ฮือฮา..เหมือนได้ค้นพบสิ่งสุดยอด พร้อมใจกันพูดว่า...ไม่น่าเป็นไปได้ๆๆ...ในเมื่อท่านมาจากโลกมนุษย์ ที่เราได้ทราบข่าวมาว่าท่านอยู่กันแบบตัวใครตัวมัน ความจริงใจไม่มี มีแต่ความหวาดระแวง บ้าอำนาจ จะไม่มีมนุษย์ในโลกที่ติดนิสัยอย่างที่ว่ามาบ้างเลยเชียวหรือ

นายบารัค โอบาม่า ตอบทันทีว่า "ไม่น่ามีนะเพราะนี่เราก็อยู่ในดาวลูกไก่มาหลายปีแล้ว ยังไม่สืบทราบว่ามีใครทำตัวแตกต่างจากคนอื่นๆ ทุกคนยอมรับกติกาสังคมดาวลูกไก่และปฏิบัติตามอย่างแข็งขันและเข้าใจในกติกากันทุกคน ถ้าท่านสังเกตดูให้ดีท่านจะเห็นวิวัฒนาการของมนุษย์ดาวลูกไก่เริ่มมีหน้าตา ผิวพรรณ รูปร่าง ความเป็นอยู่เหมือนกันจนแทบจะแยกกันไม่ออกว่าใครเป็นใคร ถ้าท่านไปดูงานแต่ละชุมชน ก็โปรดระวังจะจำไม่ได้ว่าท่านไปดูงานที่ชุมชนไหนบ้างเพราะทุกชุมชนมีรูปร่างหน้าตา วิธีการ ความเป็นอยู่เหมือนกันหมด นั่นแสดงว่าสังคมของดาวลูกไก่ไม่ได้แตกต่างกัน และเป็นเครื่องยืนยันให้เห็นว่าเราอยู่กันอย่างสงบ สันติ ไร้ปัญหาจริงๆ"

มีเสียงโวยวายๆๆ ล้งเล้งเสียงดังมาแต่ไกลๆ จากไหนไม่รู้เสียงไกลมาก ไกลจนจับใจความไม่ได้ว่าพูดอะไรกัน แต่มันดังใกล้เข้ามาๆ พร้อมเสียง...กริ๊งงงๆๆ...กริ๊งงงงงๆๆ...

แหะๆๆ..สะดุ้งตื่น...อ่อ..เสียนาฬิกาปลุก พร้อมเสียงแม่ด่านี่เอง..ก็เสียงนาฬิกาคงปลุกนานแล้วและเสียงดังไปทั่วบ้าน แต่เราคนนอนไม่ยอมตื่นเพราะขี้เซานั่นเอง แม่จึงส่งเสียงล้งเล้งตามเสียงนาฬิกาปลุกเพื่อปลุกให้เราตื่นไปทำงานนี่เอง....

ฝันไปหรือนี่...สงสัยทานอิ่มนอนหลับเลยฝันเป็นตุเป็นตะ บวกกับอากาศร้อนแรงเหลือเกินพักนี้ จนคิดว่า...นี่โลกใกล้จะแตกแล้วกระมังถึงร้อนมากมายแบบนี้ และยังมีแผ่นดินไหว ภูเขาไฟทั้งบนดินและใต้น้ำระเบิดอีก..เลยเก็บมาฝันซะมากมาย เพราะคิดมากนี่เองเลยเก็บไปฝัน แหม..น่าจะฝันต่อฝันให้ใครบางคนเจอเวรกรรมที่ทำไม่ดีต่อประชาชนต่อโลกมนุษย์บ้างก็น่าจะดีเนอะค่ะ น่าเสียดายไม่น่าตื่นเร็ว...5555555.....

ในโลกความเป็นจริง การถอยกันคนละก้าว เป็นสิ่งที่ดี แต่ต้องมีความจริงใจ ไม่มีใครแพ้ใครชนะ และเป็นศัตรูกันอย่างถาวร เมื่อมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแพ้นั่นแสดงให้เห็นว่า เป็นผู้แพ้หมด และผู้ชนะถ้าหากเป็นการชนะด้วยคราบน้ำตาและความอัปยศอดสู แบบนี้ยังจะเรียกว่าชนะได้อีกหรือ เพราะการแข่งขันที่ดีย่อมให้โอกาสซึ่งกันและกัน ในการแข่งขันบางเกมส์เค้าไม่ต้องการผู้ชนะ หรือแพ้ แค่เพียงต้องการความสามัคคีและเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกัน จึงขอฝากภาพแห่งการเรียนรู้เหล่านี้ที่ได้มาจากเวปที่นี่ดอทคอม ที่ดูแล้วให้อะไรพอสมควร.....

ทุกคนสามารถผิดพลาดและเป็นผู้แพ้ได้ แต่เมื่อผิดพลาดหรือเกิดการพ่ายแพ้ต้องยอมรับให้ได้ว่าเป็นความผิดของเราที่ดำเนินการผิดพลาดเอง ไม่กล่าวโทษใครที่ทำให้ต้องแพ้เพราะนั่นทำให้ต้องเป็นคนที่แพ้ตลอดกาล ใครไม่รู้อย่างน้อยตัวเองก็รู้ว่าเป็นความผิดของใคร...

การแบ่งเวลาให้ถูกสิ่งไหนควรทำก่อนหลังแม้งานจะหนักแต่ก็มีวันสำเร็จดีกว่าทำโดยไม่หยุดแบ่งเวลาไม่เป็น

อย่าแพ้ด้วยการหลีกเลี่ยงปัญหา หนักไม่เอาเบาไม่สู้ จงกล้าเผชิญกับปัญหาทุกอย่างเพราะทุกปัญหามักมีคำตอบที่ทำให้เราได้เรียนรู้ชีวิตไปอีกก้าวหนึ่งเสมอ

อย่าพูดเพียงเพราะเป็นนกแก้ว นกขุนทอง เมื่อพูดและสัญญาออกไปแล้วต้องทำให้ได้ อย่าทำงานแค่เพียงปากแต่จงลงมือทำด้วยการกระทำ เพราะการกระทำให้ผู้อื่นเห็น นั้นบอกถึงชัยชนะที่ยิ่งใหญ่มากกว่าแค่ลมปากหรือคำพูด

ความอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่คุยโว เป็นหนทางผู้มีสติมักทำกัน คนที่เอาดีเข้าหาตัวเอาความชั่วให้คนอื่น ถือเป็นคนแพ้ตั้งแต่ต้นและไม่มีวันชนะใครได้เลย แค่จะชนะตัวเองก็แพ้แล้ว

แค่ฟัง ก่อนพูด และพูดเมื่อฟังความเห็นคนอื่นด้วยใช้สมองตริตรองแล้วนั้นเป็นหนทางคนฉลาดมักทำ คนโง่เท่านั้นที่พูดโดยไม่ฟังและไม่คิดจะเข้าใจผู้อื่น จงเลือกที่จะฟังก่อนพูด หรือจะเป็นผู้พูดโดยไม่ฟังใครล่ะ

ถ้าอยากเป็นผู้ชนะจงเรียนรู้และยอมรับคนอื่นในสิ่งที่ตัวเองไม่รู้และในสิ่งที่คนอื่นมีความสามารถมากกว่าตัวเอง ดีกว่าไม่พยายามเรียนรู้แต่พยายามยัดเยียดความโง่ ด้วยการมองข้อไม่ดีข้อเสียของคนอื่น

หัดเป็นคนมีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือคนอื่นไม่ว่างานนั้นจะแสนยาก เพราะสิ่งที่ได้หลังจากนี้ คือการเรียนรู้และประสบการณ์ ดีกว่าคนที่นิ่งดูดายไม่สนใจสิ่งต่างๆ รอบตัว

คนที่คิดว่าไม่มีหนทางที่จะเดิน มักจะเป็นผู้แพ้ ถ้าไม่อยากเป็นผู้แพ้ต้องคิดว่า หนทางบนโลกใบนี้มีอีกหลายหนทางให้คนเราเลือกเดิน ทางนี้อาจไปไม่ถึง อาจมีปัญหา หรืออาจไม่ทำให้พบกับสิ่งที่กำล้งค้นหาหรือต้อง จงอย่าเลิกล้มความคิดที่จะเดินเพราะยังมีหนทางให้เราเลือกเดินอีกหลายทาง ต้องมีสักทางสิน่าที่ทำให้คนเราค้นพบในสิ่งที่ตัวเองต้อง..