เมษายน 2551

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
27
28
29
30
 
 
All Blog
โลกนี้คือละคร ตอน คนสู้ชีวิต

คนสู้ชีวิต แบบที่ 1



วันนี้ผมมีความคิดที่จะออกไปสัมผัสชีวิตของผู้คนที่อาศัยทำมาหากินอยู่ริมถนนเพชรเกษม หน้าตลาดบางแค ซึ่งผมต้องมาเดินหาซื้ออะไรต่อมิอะไรอยู่เป็นประจำทุกวัน และได้เห็นละครชีวิตของผู้คนต่างๆที่ต้องทำมาหากินกันอย่างขมักขเม้นเพื่อให้ชีวิตของตน และผู้ที่อยู่ในความรับผิดอยู่รอด ภาพที่ท่านจะเห็นข้างล่างนี้คือ ภาพแผงลอยริมถนนเพชรเกษมด้านขาออก หน้าตลาดบางแค




ผมถ่ายจากบนสะพานลอยข้ามถนนเพชรเกษม และเมื่อผมเดินลงสะพานลอยด้านขวามือ พอเลี้ยวซ้ายก็จะพบกับชายหนุ่มกลางคนคนหนึ่ง ตะแกคุกเข่าอยู่ตรงนี้มานานเกินกว่าสิบปีแล้ว อาชีพของเขาคือขอเงินจากผู้คนที่เดินไปมาหาซื้อสิ่งของ พูดก็พูดเถอะผมเห็นเขามานานแล้วแต่ไม่เคยให้เงินเขาเลย แต่วันนี้ผมมีความตั้งใจให้เขาเป็นครั้งแรก สีหน้าเขาแสดงความแปลกใจและยกมือไหว้ผม ผมพูดกับเขาว่า
"ขอคุยด้วยได้ใหม?" เขาตอบผมว่า "ได้ครับ" จากนี้คือข้อมูลที่เขาเล่าให้ผมฟัง ท่ามกลางสายตาแม่ค้าบริเวณนั้นมองดูผมคุยกับเขาอย่างแปลกใจ เพราะคงไม่เคยมีใครคุยกับเขา นอกจากให้เงินแล้วก็รีบเดินจากไป

เขาเล่าว่าชื่อของเขาคือ "บุญโค้ง มูลเพีย" เป็นชาวชัยภูมิ ตอนนี้อายุ 41 ปี มีที่พักอาศัยอยู่ตรงซอยฝั่งตรงข้าม (เพชรเกษม 62) มีครอบครัวแล้ว มีบุตรสองคน คนโตอายุ 21 ปี ทำงานเป็นพนักขายของหน้าร้าน คนที่สองกำลังเรียนอยู่

เขามานั่งคุกเข่าอยู่ตรงนี้มานานกว่าสิบปีแล้ว เวลาทำงานของเขาจะเริ่มเวลาประมาณ 11.00 น.ถึง 14.00 น.เขาเล่าว่าตอนเศรษฐกิจดีๆจะมีรายได้ประมาวันละ 400-800 บาท สำหรับเดี๊ยวนี้เหลือวันละ 200-400 บาท รายได้ของเขาจะนำไปเลี้ยงดูครอบครัว ส่งเสียลูกให้เล่าเรียน เพราะเขาเป็นหัวหน้าครอบครัว


ถ้าดูเฉพาะภาพนี้ท่านอาจจะคิดว่า หน้าตาก็ดีทำไมมานั่งขอเงินเขา ต้องดูภาพด้านล่างครับ เขาเป็นคนพิการด้วยโรคโปลิโอมาตั้งแต่เด็กๆครับ





ผมเชื่อว่าเขาคงไม่อยากจะมาทำงานแบบนี้หรอกครับ ถ้าร่างกายของเขาไม่พิการ จากการที่ได้พูดคุยกับเขา ผมได้แนวคิดว่าเมื่อเราเกิดมาแล้วไม่ว่าเราจะเป็นอย่างไร เราต้องสู้ชีวิตครับ เพราะโลกนี้คือละคร ก็ต้องแสดงไปตามบทบาท ถ้ามัวงอมืองอเท้าคงจะเอาชีวิตไม่รอดหรอกครับ

โลกนี้คือละคร.wav - ปรีชา บุณญเกียรติ

เล่าเรื่องโดย หนุ่มร้อยปี
บันทึกภาพโดย I-Mobile 902



Create Date : 25 เมษายน 2551
Last Update : 19 มิถุนายน 2551 12:15:48 น.
Counter : 1874 Pageviews.

6 comments
  
902 ดีเกินคาด..เล่าเรื่องได้น่าอ่าน..ครับ..
ทำ LINK ให้ด้วยนะครับ..ขอบคุณครับ..
โดย: เขยอัมพวา. IP: 125.26.156.204 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:21:32:46 น.
  
น่าเห็นใจ+น่าสงสารมากด้วยค่ะ ไม่มีใครที่อยากจะเกิดมามีชีวิตแบบนี้หรอก แหม่มว่าน่ะ ขนาดเรานี่ มือขายังดี กว่าจะหากินได้ แทบ ขาดใจ แล้วคนพิการเขาคงท้อแท้มากเลยนะค่ะ จริงค่ะชีวิตคือละคร ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไปน่ะค่ะ
โดย: สายเลือดไทย IP: 125.25.154.76 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:22:00:54 น.
  
ทำบล็อกได้น่าอ่านมากครับพี่ เรื่องราวของหนุ่มหัวหน้าครอบครัวคนนี้ก็น่าสนใจไม่น้อย

มีเรื่องอื่นที่น่าสนใจเดี๋ยวว่างๆจะแวะเข้ามาติดตามเรื่องราวนะครับ
(ขอตินิดนึงตรงหัวเม้าท์น่ะครับ มันทำลายสมาธิการอ่านมาก)
โดย: Pleng-Ticha-korn วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:22:25:43 น.
  
เข้ามาชมค่ะ
โดย: ทุกอย่างจะผ่านไป IP: 124.121.219.31 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:22:53:09 น.
  
ชีวิตต้องสู้ครับ.....ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆครับ
โดย: Cha-Cha-Cha IP: 85.154.193.77 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:23:11:41 น.
  
สวัสดีค่ะคุณลุงหนุ่มjrแวะมาทักทายค่ะ...น่าสงสารเค้าน่ะค่ะ..ขอบคุณค่ะสำหลับเรื่องราวดีแบบนี้ค่ะ

Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หนุ่มร้อยปี
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]



บล็อกนี้สร้างสรรค์ขึ้นเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2549 โดย ชายไทยวัยสูงอายุ มีวัตถุประสงค์ในการบันทึกและนำเสนอเรื่องราวต่างๆแบบครอบจักรวาล อาทิ ภาพยนตร์ ดนตรี รายการทีวี หนังสือน่าอ่าน อาหารน่ากิน ท่องเที่ยว สะสมสิ่งของ ตำนานชีวิตบุคคลน่าสนใจ รู้ไว้ใช่ว่า จิปาถะ
ฯลฯ เป็นต้น คำขวัญประจำบล็อก ประสบการณ์ชีวิตที่ดีในอดีต คือทรัพยากรที่ทรงคุณค่าในปัจจุบัน คำขวัญประจำตัวเจ้าของบล็อก "อายุเป็นเพียงตัวเลข" บรรณาธิการบริหารบล็อกคือ หนุ่มร้อยปี บล็อกนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย ท่านใดเห็นว่าข้อเขียนหรือภาพประกอบในบล็อกนี้มีประโยชน์ สามารถนำไปใช้ได้ แต่โปรดอ้างอิงชื่อบล็อกนี้ด้วย จักขอบคุณยิ่ง













 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.