รถตู้

ช่วงนี้ชีวิตยุ่งถึงขีดสุดครับเหมือนเนื้อเทปคาสเซ็ทที่ถูกดึงออกมาจนพันกันเป็นก้อนดำๆ

เลยทำให้ไม่มีเวลาเข้าบล็อกเลย

ปรกติคงเลยเห็นรถตู้โดยสารกันใช่ไหมครับ

ส่วนใหญ่ก็จะเป็นรถตู้รุ่นใหม่ๆที่คันใหญ่ๆหลังคาสูงๆ

วันศุกร์ที่ผ่านมาผมต้องเข้ากรุงเทพไปทำธุระสำคัญแถวสนามหลวง

ไม่ใช่จะไปกินหญ้านี้ที่นั้นนะครับเพราะปรกติผมกินแต่รําข้าว

ความที่ไม่ชินเส้นทางในกรุงเทพถ้าให้ขับรถไปเอง ไปสนามหลวงอาจกลายเป็นสนามหลง

นั่งรถตู้นี้แหละสบายใจดี!!!

ไปรอรถที่คิวแว๊บแรกที่เห็น ผมเจอรถตู้รุ่นสมัยสันติสุข-จินตหรายังคงเล่นหนังคู่กัน

นึกซิครับนึกว่ามันจะเก่าขนาดไหน

มีจิตกรรมสนิมสีทองแดงขึ้นรอบคันรถชวนให้นึกถึงสีขนแมวศุภลักษณ์

ลุงคนขับอายุเลยวัยเกษียณนั่งเรียกลูกค้าพร้อมยกแก้วดื่มน้ำชาด้วยมือที่สั่นระริก

ถ้ารอคันใหม่ผมอาจเสียเวลาเพิ่มอีกราว40นาที ผมจึงตัดสินใจขึ้นที่นั่งที่เหลือคือเบาะในสุดฝั่งขวา

ความที่เป็นรถตู้รุ่นเก่าเบาะในสุดจึงนั่งรวมกันได้3คน

นั่งเบียดกันมากครับ ไหล่ชนไหล่สีกันไปมาแทบเกิดอารมณ์จะได้กันเองอยู่แล้ว

เหมือนมนุษย์อัดกระป๋องในรถตู้เก่าๆคันหนึ่ง

แต่อย่างน้อยก็ดีอยู่อย่างคือแอร์ในรถเย็นมาก

เย็นเหมือนเอาฤดูหนาวในที่ราบสูงไซบีเรียมาจับยัดไว้ในรถเลย

พอรถเริ่มออกลุงคนขับชายสูงอายุที่ผมเคยเห็นนั่งถือแก้วชามือยังสั่นดิกๆๆ

เหมือนมีวิญญาณวิน ดีเซลในThe Fast and the Furious มาเข้าสิงแกผ่านคลื่นสัญญาณจส.100ที่เปิดฟังในรถ

รถตู้รุ่นร่วมสมัยสงครามโลกครั้งที่2ก็อัพเกรดเป็นหัวจรวดติดล้อ

ฟู่วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

รถวิ่งปานพยายามทำความเร็วเพื่อหลุดแรงดึงดูดของโลก

จู่ๆผมนึกถึงคำทำนายของหมอดูที่เคยทักผมเอาไว้ว่า ผมเป็นคนตายยาก

ผมเข้าใจว่าผมเป็นคนดวงแข็งอายุยืนแต่หมอดูบอกว่าเปล่าเลย

ผมเป็นคนตายยาก คือ ก่อนตายผมต้องดิ้นทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวดสัก4-5ชั่วโมงก่อนจึงจะตายได้

มันน่าจะคนละความหมายกันแล้วนะ

แต่ก็อาจจะจริงอย่างที่หมอดูว่า ถ้ารถตู้คันนี้เกิดอุบัติเหต

ผมอาจถูกเหล็กของรถตู้สะกิดเป็นแผลจนเป็นโรคบาดทะยักกัดกินตูดก่อนตายก็เป็นได้

ได้เวลาดิ้นทุรนทุรายแล้วซิ

###################################

Create Date : 25 สิงหาคม 2556 Last Update : 25 สิงหาคม 2556 1:57:49 น. Counter : 1505 Pageviews.		39 comments
Share Tweet