อัพบล็อกงานแก้ขัดลำดับ2

ช่วงนี้ยังไม่มีอารมณ์อัพบล็อกเรื่องยาวๆเลยครับ ไม่รู้เป็นอะไรสงสัยจะเหงาไม่มีคนข้างกาย ฮิ้ววววววววว ไม่รู้จะเกริ่นนำอะไรลองอ่านดูแล้วกันครับ




นั่งรอรับโทรศัพท์ธุระสำคัญที่แม่จะโทรมาบอก รอตั้งนานก็ไม่เห็นจะโทรมาซักที เหลือบมองนาฬิกาตายล่ะหว่าใกล้เวลานัดสำคัญ ลุกขึ้นจัดแจงพาตัวเองแก้ผ้าอาบน้ำทำความสะอาดคราบไคล ขณะกำลังบีบยาสระผมผสมน้ำโทรศัพท์ก็ดังสวนขึ้นมาทันที ตาลีตาเหลือกรีบนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาวิ่งทั้งที่ตัวเปียกๆทำให้พื้นบ้านแฉะไปด้วย แวะส่องที่กระจกแล้วโพสท่าซักนิดแอบคิดในใจว่าเราก็เซ็กซี่ไม่เบาน่ะ รับโทรศัพท์เสียงแรกที่ได้ยิน "ฮัลโหล!! เฮียสั่งแก๊ส2ถังด่วนเลย" ผมตอบไปว่าืั้ "บ้านผมมีใช้อยู่ถังเดียวเองครับคงให้ไม่ได้หรอก" ปลายสายบอก "ขอโทษครับโทรผิด" ส่วนผมก็ " !@#$%^&**()_+ "




ไปติดต่อทำธุระเรื่องเรียนที่คณะตอนเวลา 11โมง 20นาที 35วินาที เดินไปหาพี่เจ้าหน้าที่ของคณะที่เกี่ยวข้อง มีคนบอกว่าเจ้าหน้าที่ส่วนที่ผมจะติดต่อไม่อยู่แกลงไปจู้ฮุกกรูสั่งข้าวเที่ยงให้รอเดี๋ยวก่อน ยืนรอนั่งรอจนถึงเวลาเที่ยงตรงเข็มสั้นซ้อนทับกับเข็มยาว มีพี่สาวคนนึงบอกว่าให้มาติดต่อใหม่ตอนบ่ายโมงตรง ตอนนี้พักเที่ยงแล้ว อ่า....นี้ยืนรอไปฟรีๆ40นาทีเต็มยังไม่รวมช่วงทดเจ็บ แถมต้องรออีก1ชั่วโมงกว่าจะกลับมาทำธุระต่อ ถ้าจะสั่งข้าวคราวหลังบอกผมจะไปซื้อให้ อืม....ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปยืนแทงกบจับมาย่างกินที่ตึกข้างคณะรอก็ได้




หลังจากเดินออกไปให้แสงแดดเมืองไทยมันลวนลามผิวเล่นเพราะได้รับคำบัญชาจากเสด็จแม่ให้ไปคุยธุระกับน้าสาว โดยที่ลืมคิดไปว่าแล้วมนุษย์โลกจะมีโทรศัพท์กันไปทำไมถ้าไม่ใช้โทรคุยกัน มานึกขึ้นได้ตอนยืนอยู่หน้าบ้านน้าเเล้ว หึ...คงสายไปแล้วซิ คุยเสร็จลากสังขารล่องกลับมาพร้อมกับพกพาความหิวตัวใหญ่ใส่กระเพาะกลับบ้านมาด้วย นอนอยู่บ้านทอดกายให้หายเหนื่อย เหงื่อซึมกายเล็กน้อยพอให้มีกลิ่นตัวดูน่าเซ็กซี่ ซักพักก็เริ่มหิวเลยเดินเข้าครัวมุ่งหาตะหลิวตั้งกระทะใส่น้ำมันถั่วเหลืองเตรียมทำไข่เจียว พอน้ำมันกำลังเดือดเด้งได้ที่ก็เอาไข่เจียวที่ตีเตรียมไว้เทใส่ลงกะทะ ยืนดูการทำปฎิกิริยาของน้ำมันกับไข่อยู่สักพักก็รู้สึกแปลกใจ ทำไมไข่มันสุกช้าจังและน้ำมันก็ดูร้อนน้อยลงเรื่อยๆ ก้มดูที่เตาแก๊ส แก๊สหมด!! สรุปไข่ที่ทอดอยู่ก็ยังไม่สุก แก๊สก็ยังหมดอีก หอบกะทะไปทอดต่อที่บ้านน้าชายก็ได้ว่ะ(ก็คนมันจะกินอ่ะ)




ช่วงสายของวันหนึ่งตามเวลาประเทศไทย ผมไปยืนกินไข่ต้มที่เหลือรอดชีวิตมาจากมื้อเช้า จังหวะที่กลืนไข่ต้มลงคอนั้นไม่ได้กลืนให้ถูกวิธีตามที่ได้เรียนมา ไข่ต้มจึงไปกระจุกตัวประท้วงรวมกันที่ทางเดินอาหารเหนือหลอดลม ทำให้รู้สึกอัดอัดมากยิ่งกว่าไม่ได้ถ่ายท้องมา3วัน จึงรีบเดินไปที่ตู้เย็นเพื่อจะกินน้ำช่วยในการหล่อลื่น เปิดตู้เย็นไม่พบขวดน้ำตามประสงค์ที่แช่ไว้เลยพยายามฝืนใจถามน้องชาย มันบอกว่าแช่ไว้บนช่องแช่เเข็ง พอเปิดช่องแช่แข็งแล้วหยิบขวดน้ำออกมา บัดซบ!!! ผมอุทานในใจ น้ำในขวดกินไม่ได้เพราะมันแข็งเป็นน้ำแข็งหมดแล้ว น้องชายมันเห็นก็บอกว่าก็กะจะให้มันเย็นเร็วๆจึงเอาไปแช่ข้างบนจนลืมไปเลย เวรกรรม....ไข่ต้มยังคงติดคอผมอยู่ โชคดีว่าจังหวะสุดท้ายเหลือบไปเห็นแบรนด์ซุปไก่สกัดของแม่ที่เปิดทิ้งไว้ยังไม่ได้กิน คว้าหมับจับกระดกรอดตายเเล้วกู




จบๆๆ พอๆๆอัพบล็อกแก้ขัดแค่นี้พอ(จริงๆคือนึกไม่ออกเเล้ว) เดี๋ยวตอนหน้าอัพบล็อกเป็นเรื่องยาวเกี่ยวกับตอนที่ผมไปบวชภาคต่อ ไม่ก็เรื่องเล่าที่ได้ฟังมาเกี่ยวกับผีที่เขาชนไก่ดีก่า

ขอบคุณทุกท่านที่ทนอ่านจนจบครับ
รักทุกคนเหมือนเดิม รักไม่ยอมเปลี่ยนแปรง(สีฟัน) ฮ่าๆๆๆ

Create Date : 27 กรกฎาคม 2553 Last Update : 3 พฤศจิกายน 2553 2:04:53 น. Counter : 1989 Pageviews.		167 comments
Share Tweet