ชีวิตคนเรา...จะมีอะไรดีไปกว่า "มิตรภาพ" ที่ดี

นอกเหนือจากครอบครัวที่รักเรา...อภัยให้เรา และจริงใจกับเราแล้ว...

มิตรภาพ...ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบไหน...แบบเพื่อน แฟน พี่ น้อง...หรือแล้วแต่คำนิยามของแต่ละคน ก็สำคัญไม่น้อยเลยทีเดียวค่ะ

ในวันที่เรามีความสุขอยู่....เราอาจไม่เห็นความสำคัญของคำๆนี้สักเท่าไหร่..

แต่วันใดที่เราท้อ...ทุกข์แสนสาหัส คนที่อยู่เคียงข้างเรา...แค่คนที่รับฟังเรา..ให้เราได้ระบาย ร้องไห้ มีบ่าอุ่นๆให้หนุน มีไหล่ให้ซบ...

คนๆนั้นมีไหม ลองสังเกตดู...คำว่ามิตรภาพ มันเป็นแรงใจ กำลังใจที่ดี เป็นแรงผลักดันให้เราหยุดร้อง...และลุกขึ้นมายิ้ม และหัวเราะกับโลกใบนี้ได้อีกครั้ง

บางครั้ง...คนบางคนที่เราคิดว่า...น่าจะอยู่ข้างเรา ดูแลเรา เวลาที่เราเครียด ไม่สบายใจ ทุกข์ใจ..

บางครั้ง...เค้าก็คบเราเพียงเพราะ..ผลประโยชน์ พอเค้าเห็นว่าเราหมดผลประโยชน์แล้ว....ก็ทิ้งเราไว้ลำพัง ก็มีเยอะแยะไปค่ะ

แต่สำหรับเรา....มิตรภาพที่ดี เกิดขึ้นจากใจ...ใช่เพียงวัตถุ หรือเปลือกภายนอก....

ขอบคุณ...เพื่อนเรา คนที่ไม่เคยจะทิ้งเราเลย ยามที่เรามีปัญหา...เราก็จะรับฟังซึ่งกันและกัน..ด้วยประโยคซื่อๆว่า...

"มีไรก็โทรมานะ ยินดีรับฟังเสมอ" ไม่ว่าเรื่องนั้นจะทำให้หัวเราะกันดังๆ..หรือร้องไห้ด้วยกันก็ตาม

ขอบคุณ...ครอบครัว และน้องชายของเรา...ที่คอยคุ้มครอง และประคับประคองให้เราเป็นคนที่มีความคิดแบบนี้...สอนให้เราเป็นคนที่ดี

ขอบคุณ...เพื่อนๆชาว Bloggang ทุกๆคน ทุกๆข้อความ ทุกๆเรื่องราวที่นำมาแบ่งปัน...สำหรับเราแล้ว...ความรู้สึกมันช่างอบอุ่นมากจริงๆค่ะ

สุดท้าย...เราขอขอบคุณ พุทธศาสนา และธรรมะ ที่ช่วยขัดเกลา จิตใจของเราให้เบา นิ่งขึ้น และพร้อมที่จะต่อสู้และใช้ชีวิตอย่างมีสติและเป็นสุขต่อจากนี้

ขอให้มิตรภาพที่เกิดขึ้นในชีวิตของทุกคน....เป็นสิ่งที่สวยงามตลอดไปค่ะ