กลับมาทักทาย...เช่นเคยค่ะ

เพิ่งกลับจาก Holiday at Home...มาค่ะ

ได้ไปทำบุญ...แล้วก็แจกบทสวดมนต์มาค่ะ

แต่ว่ามีบางเรื่อง...รบกวนจิตใจเล็กน้อย...เลยอยากเขียนระบายนิดส์....หน่อย

เป็นเรื่องของ "คำพูด" อ่ะค่ะ...

เรื่องก็มีอยู่ว่า...เพื่อนที่ทำงานลากลับบ้านหลายวัน...แล้วเราก็ต้องทำงานแทนค่ะ

เรื่องทำงานแทน...ไม่มีปัญหาเลย...เราเต็มใจทำให้อยู่แล้ว

ก็ฝากงานเราปกติ..แต่เหตุเกินจาก..วันนั้น ยุ่งมาก แล้วเราก็ทำงานของเค้าผิดไปนิดนึง

พอเค้ารู้...เค้าก็โทรมา...ถามแล้วก็ใช้น้ำเสียงว่าเรากลายๆอ่ะค่ะ

ซึ่งเราก็ขอโทษ..แล้วเราก็โทรไปคุยกับทาง Manager ให้

ซึ่ง Manager เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเรื่องนี้มันแก้ไขได้..

เดี๋ยววันจันทร์ เราก็จะกลับไปเคลียร์ให้..

แต่ที่เราเสียความรู้สึก...ก็เพราะคำพูด...ที่เพื่อนใช้..แล้วก็น้ำเสียงนั้น..แบบว่า..

เราทำผิดมากกกกกเลยค่ะ..

เราก็ยอมรับผิดนะคะ..แต่เรารู้สึกว่า...ทุกสิ่งอย่าง..มันสามารถแก้ไขได้

เพื่อนเราอาจจะแบบจริงจังกับทุกเรื่อง...ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ดี..

แต่ถ้ามันเกินพอดีไป...มันก็ทำให้...อึดอัด อ่ะค่ะ

เราก็ปรึกษาพ่อเรานะคะ..พ่อก็บอกว่า...อย่าเป็นทุกข์กับเรื่องเหล่านี้เลย

ดีซะอีก...ทำให้เรารู้ว่า...ใครเป็นอย่างไร...อยู่กับปัจจุบัน...อย่าเคร่งเครียดกับชีวิตจนเกินไป..

ที่สำคัญ..เราก็ทำงานแทนเค้า..มันก็ย่อมมีเรื่องผิดพลาดได้..

ก็เลยรู้สึกว่า...บางครั้ง คำพูด มันก็อาจส่งผลหลายอย่างกับคนฟังอ่ะค่ะ...

มันอาจทำร้ายความรู้สึก...ของคนได้ หากเราไม่ไตร่ตรองก่อนที่จะพูดมันออกมา..

และมันก็อาจบอกอะไร...เราได้หลายอย่าง เกี่ยวกับคนคนนั้น..

ไม่ได้บอกว่า...เราดีอะไรหรอกนะคะ..

เพียงแต่..ต้องบอกตัวเองไว้ว่า...ก่อนที่เราจะพูดอะไรออกไปนั้น..

ต้องใช้สติ...พิจารณาก่อนว่า..คำพูดเราเหมือนตะปูหรือเปล่า....

ตอกลงไปแล้ว...เวลาถอนออกมา...ยังหลงเหลือรอยอยู่เลย....

ยังไงก็...ขอบคุณทุกคน...ที่เข้ามาอ่านนะคะ