นานแล้ว....ที่ไม่ได้แวะเวียนเข้ามาเขียนค่ะ
และเหมือนจะจริง...ที่ว่ากันว่า..
เวลาที่สุข...มักไม่ค่อยสนใจ...ที่จะเขียนสักเท่าไหร่
แต่พอเกิดความทุกข์...ขึ้นมาเท่านั้นแหละ..
อยากเขียน...อยากระบาย...ขึ้นมาในทันที
และ...เรา..ก็เป็นหนึ่งในนั้น
ที่ผ่านมา...มีเรื่องราวมากมาย...เกิดขึ้นในชีวิต..
นายที่รัก...ต้องกลับไปทำงาน...ณ บ้านเกิด เมืองนอน
แน่นอนว่า...เกิดความสั่นไหว...ในใจ...ว่า นายใหม่ จะเป็นยังไงนะ
อืมมม...พยายามบอกตัวเองว่า...ความเปลี่ยนแปลง...ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ
และเราต้องรับให้ได้...งั้น เราจะพยายาม สู้จนถึงที่สุดล่ะกัน
เพื่อนร่วมงาน...ก็มีทั้งดีและไม่...
ทั้งจริงใจ...และไม่ใช่...
บางที..คนที่เราคิดว่า..ใช่ ไว้ใจได้ก็อาจจะไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้..
อาการน้อยใจ..นี้ ไม่ดีเลย คิดๆดูแล้ว...มันก็ทำให้เรา..
ตกอยู่ในอาการเศร้าหมอง...
อยากบอกว่า...เราเป็นบ่อยอ่ะ...ช่วงนี้..
แต่พยายามตามดู....ให้รู้เท่าทันใจของเราให้ได้มากขึ้น..
ใจเราจะได้ไม่ไหล...ไปตามความรู้สึกนึกคิด...แบบไร้เหตุผล...และไร้สติ
อาจจะยังทำได้ไม่เต็มร้อย...แต่จะพยายามทำให้ดีที่สุด
เป็นกำลังใจ...ให้เราด้วยนะคะ
ไม่ต้องไปกลัวไปกังวลขอแค่เวลาให้เราปรับตัว
ทุกอย่างมันก็เข้าที่เข้าทางเอง สู้ๆ