ว้าว....หายไปนานนนน..มากกกกกกก...จริงเชียวค่า...

ไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ...ยังคงวนเวียนอยู่แถวๆนี้แหละ..

แต่ยังไม่รู้...จะเขียนอะไรดีค่ะ

วันนี้...มีเรื่องราวบางอย่าง..ที่อยากจะบอกเล่า..ให้ฟังสักเล็กน้อยอ่ะค่ะ

เป็นเรื่องราวเล็กๆ..ที่เกิดขึ้นกับเราเอง..

เป็นความรู้สึก..ที่อยู่ดีๆ..ก็นึกถึง..และก็อยากบอกเล่าค่ะ

ณ ตอนนี้ เราได้เปลี่ยนงานมาได้สักพักนึงแล้ว...

จากแต่ก่อน...เวลาที่ได้กลับบ้าน...ก็จะค้างได้ 2 คืน..

แต่พอย้ายมาไกลขึ้น...ก็ค้างได้แค่คืนเดียว...

แล้วที่บ้านเรา..ก็จะมีอาม่า...รอเราอยู่...

จะดีใจมากมายยยย...เวลาที่หลานๆกลับบ้าน...

แล้วก็จะรู้สึก...เหงาอีกเช่นกัน..เวลาที่หลานๆต้องกลับไปทำงาน..

มันทำให้รู้สึกว่า...ไม่ว่ายังไง..ก็ต้องกลับไปหาท่าน..เท่าที่จะทำได้..

งานก็สำคัญ..แต่..ครอบครัวก็สำคัญไม่แพ้กัน..สำหรับเรานะ

เข้าใจว่า..บางครั้ง..บางคน...ไกลจากบ้านมากมาย..

ไกลซะจน....ไม่สามารถกลับไปได้บ่อยๆ..เหมือนที่ใจอยากไป..

แต่ไม่เป็นไรเนอะ...แค่โทรไป..ทักทาย..ส่งแรงใจ...กลับไป..

เพียงแค่นี้..เราคิดว่า...มันก็สร้างความผูกพัน....ระหว่างกันและกัน...ดีทีเดียว

ไม่ว่า..จะเป็นความสัมพันธ์..แบบไหนก็ตาม...

พ่อ แม่ พี่ น้อง ปู่ ย่า ตา ยาย เพื่อน...ญาติ..

ลองมองย้อนกลับไปดู...ข้างหลังเราดูซิ..ว่ามีใคร..รอเราอยู่บ้างหรือเปล่า...

ดูแล...เค้าให้ดีที่สุดนะคะ..

เพราะ..เราไม่รู้ว่า...อะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต..

จะได้ไม่เสียใจ...เมื่อมองย้อนกลับมาค่ะ

สุดท้าย..อยากบอกว่า ..Love U All ...My Family ^-^