สวัสดี...ทุกคนเช่นเคยค่ะ...

มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง..เหมือนเดิม..ตลอด...ตลอดดดด

คือช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา..ได้มีโอกาสไปสัมภาษณ์บริษัทใหญ่อยู่บริษัทนึงมาค่ะ..

อันที่จริง...ไม่ได้ตั้งใจเลยค่ะ..แต่เนื่องจากเพื่อนแนะนำ...

หลังจากบ่ายเบี่ยงอยู่นาน..ทนแรงที่คะยั้นคะยอไม่ไหว...ก็เลยลองส่ง Resume ไปดูค่ะ

ก็เรียกสัมภาษณ์รอบแรกกับทำ Test ไปวันจันทร์ แล้วก็สัมภาษณ์กับผู้บริหารวันศุกร์ที่ผ่านมาค่ะ

เราก็โทรถามเพื่อนว่าตอนที่สัมภาษณ์..เค้าสัมภาษณ์เป็นภาษาอะไร

เพื่อนก็บอกว่า..เป็นภาษาไทยนะ..เราก็อืมม..เตรียมคำตอบประมาณนี้

พอเอาเข้าจริง...ภาษาไทยอยู่ 2-3 ประโยค แล้วก็ภาษาอังกฤษล้วน..

เราก็...เอาไงดีหว่า...ปกติก็พูดแต่ญี่ปุ่น..อังกฤษก็ได้บ้าง..แต่ไม่ได้เทพ...สักเท่าไหร่

ก็ตอบไป...ได้มั่ง ไม่ได้มั่ง...

แต่คนสัมภาษณ์ก็แก้ไวยากรณ์อยู่ตลอด...ตลอดเลยค่ะ

ก็ทราบค่ะ..ว่าไม่ค่อยเป๊ะ...แต่ที่เคยเรียนกับอาจารย์ฝรั่ง..เค้าไม่ค่อยสนใจเลยค่ะ..ว่าเราจะพูดผิดพูดถูกอย่างไร

ขอเพียงเราสื่อสารออกมา...ให้ได้ก็ OK นะคะ...พอเจอแบบนั้น..เข้าไป ก็พูดไม่ออกเลย..

แบบเกร็งไปหมดเลย..แล้วเค้าก็บอกว่าภาษาญี่ปุ่นคุณคงเก่ง..แต่ภาษาอังกฤษคุณอ่อนอยู่..

คือที่นี่ต้องการภาษาอังกฤษ...บลา บลา

อ้าว...แต่เพื่อนชั้นนนน...บอกต้องการคนพูดญี่ปุ่น...เพื่อติดต่อกับประเทศญี่ปุ่นเพราะเป็น..บริษัทร่วมทุน

ชั้นก็เลยงงๆๆๆอยู่สักพัก...แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ

จริงๆ...คนที่จะเป็นเจ้านายเราดูใจดีมากเลยนะคะ..แล้วก็แอบช่วยเราตอนสัมภาษณ์ด้วย..

แต่เจอกรรมการอีก 2 คนเอาแต่ถาม..ก็เลยไม่ได้คุยกับพี่คนนั้นในเรื่องงานโดยตรงเลย..

เราก็แบบ..เออ ไม่เป็นไร...หากคุณคาดหวังเพียงไวยากรณ์...ที่ต้องพูดถูกตลอด..ห้ามผิดเลย

กับตำแหน่ง...จัดซื้อ..โดยที่ไม่มองว่า..ทำงานได้จริงหรือไม่..ก็ไม่เป็นไรค่ะ

คือ..ตอนนี้ เรายังไม่รู้ว่า ได้ หรือ ไม่ได้ นะคะ..

แต่สิ่งที่เราได้เรียนรู้ก็คือ...เราได้ค้นพบตัวเราเองว่า..เรายังอยากทำงานโดยใช้ภาษาญี่ปุ่นอยู่..

แล้วก็ได้เรียนรู้..วิสัยทัศน์ ของผู้บริหารในเรื่องต่างๆ..

เปรียบเทียบระหว่างคนไทย..กับคนญี่ปุ่น..

ขนาดสัมภาษณ์เป็นล่าม..ยังไม่โดนแก้ Grammar เลยค่ะ...รู้ตัวว่าพูดไม่ถูก..แต่สื่อสารได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ

ไม่ได้ว่าคนญี่ปุ่นดีกว่าคนไทยหรอกนะคะ..คนไทยที่มี Vision ดีๆก็เยอะ

แล้วก็คงต้องบอกตัวเองด้วยค่ะ...ว่าต้องเตรียมตัวให้มากกว่านี้..เราคงพูดไม่ดีจริงๆมั้ง

แต่อย่างน้อย..ก็ได้ประสบการณ์ดีนะคะ..

แล้วก็รู้แนวทางของตัวเองด้วยว่า...อยากจะทำอะไร..หรือไม่อยากทำอะไรต่อไป

เราต้องการทำงาน..บริษัทใหญ่...หรือเปล่า..ต้องการทำงานในเมืองหลวงมั๊ย

หรือเรามีความสุขกับองค์กรเล็กๆ..กลางๆ...อยู่ต่างจังหวัด..สบายใจกว่ามั๊ย

ขอบคุณเพื่อนเรา..ที่แนะนำโอกาสดีๆให้เรา..

ขอบคุณทุกคน..ที่อ่านจนจบนะคะ...