Bloggang.com : ลานสน - ผกผัน แปรเปลี่ยน ณ Mt. COOK New Zealand

Bloggang.com : weblog for you and your gang

บันไดมนุษย์

Group Blog

All blogs

ผกผัน แปรเปลี่ยน ณ Mt. COOK New Zealand

New Zealand ดินแดนชาวกีวี ที่ความน่าสนใจไม่ได้อยู่ที่ความงามของสถาปัตยกรรมของเมือง ความไฮเทคของวัตถุ แหล่ง Shopping ชิ้นค้า Brand name แต่กลับเป็นธรรมชาติของขุนเขา ป่าไม้ ผืนน้ำอันสวยงาม ชื่อเสียงเหล่านี้ได้ถูกกล่าวขานกันมานานของผู้ที่ได้เดินทางไปสัมผัส

ที่สำคัญ New Zealand ยังเป็นสถานที่ ที่นักผจญภัยหันหน้าเดินทางมุ่งสู่เป้าหมายที่พวกเค้าเหล่านั้นได้ตั้งเอาไว้ และสิ่งที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวสายเลือดผจญภัยจำนวนหนึ่งให้มาเยือนที่นี่รวมทั้งผมก็คือ พลังดึงดูดของเหล่าเทือกเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะอันขาวโพรน นอกจากความงามของขุนเขาแล้วการพิชิตยอดเขาก็เป็นสิ่งที่ท้าทายความสามารถของมนุษย์ ผู้ซึ่งพ่ายแพ้ให้กับแรงแม่เหล็กดึงดูดเหล่านั้น

Mt. Cook ซึ่งเป็นภูเขาที่มียอดสูงที่สุดในทวีปออสเตเรีย โดยมีความสูงอยูที่ 3755 m เพียงแค่ได้ยินแค่นี้ก็สามารถดึงดูด ผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกได้แล้ว

การผจญภัยของผมเริ่มตั้งแต่ได้ไปเห็นภูเขาแห่งนี้กับตา ณ วันแรกที่ผมไปถึง ผมก็ได้ตัดสินใจที่จะเดินเขาไปให้ใกล้ ให้สูงที่สุดเท่าที่ความสามารถของผมจะไปถึงได้

การเดินขึ้นเขานี้ได้มีขึ้น ณ ตอนบ่ายของวันที่ไปถึงอุทยานแห่งชาติ Mt. Cook และผมก็ได้เรียนรู้อะไรต่างๆมากมายจากการตัดสินใจทำเช่นนั้น

ยอด Mt.Cook ระหว่างทางเส้นทางเดิน

เส้นทางที่ผมใช้ชื่อ Sealy Tarns ใช้เวลาไปกลับประมาณ 3-4 ชม. ซึ่งผมคำนวณดูแล้วสามารถที่จะไปกลับได้ก่อนพระอาทิตย์ตกแน่นอน ถึงแม้จะเริ่มออกเดินทางตอนบ่ายโมง

ถูกโอบล้อมไปด้วยดอกไม้และเทือกเขาริมทางเดิน

อุปกรณ์ที่เตรียมไปคือเส้นกันหนาว 1 ตัว น้ำ 1 ขวด และเป้ใส่ของ

ภูเขายืนสูงตระหง่านอยู่ตรงหน้ามีเพียงเส้นทางสายน้อยทอดยาว

ยิ่งใกล้ก็ยิ่งรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ

ทางเดินชันไปบนก้อนหินแห่งขุนเขา

ผมใช้เวลาประมาณ 2 ชม เดินขึ้นมาถึงจุดนี้
จากมุมสูง ณ จุดสิ้นสุดของเส้นทาง

จริงๆแล้วผมควรอย่างยิ่งที่จะหันหลังกลับลงไป
แต่ผมก็ไม่ได้ทำ
ผมกลับหลงเสน่ห์ภูเขาแห่งนี้หันหน้าเดินสูงขึ้นไปอีก
ผมได้แต่บอกกับตัวเองว่า ขอไปอีกหน่อยเถอะ
ผืนดินและหิมะ

เมื่อหมดผืนดินก้อนหินใต้เท้า สิ่งที่อยู่ตรงหน้าก็คือทางเดินบนหิมะ ต่อไปเรื่อยๆ
ครั้งแรกกับเส้นทางเดินบนหิมะ

ถึงตรงนี้แล้วผู้คนน้อยมาก ถึงไม่มี ไม่มีป้ายและเส้นทาง ผมเดินตามรอยเท้าคนอื่นมาเรื่อยๆ
สภาพจิตใจที่เร่าร้อนนั้น พาร่างกายเดินขึ้นไปเรื่อยๆ
กับสิ่งแวดล้อมทางเดินที่ไม่เคยประสบมาก่อน บนภูเขาสูงคนเดียว

และแล้วผมก็ต้องตัดสินใจหันหลังกลับเพราะความกลัว
บนเขาที่เงียบเหงา

ณ จุดที่หันหลังกลับนั้นเป็นเวลาประมาณ 5 โมง สภาพผมตอนนั้นกำลังต่อสู้กับความกลัวอย่างยิ่ง อากาศที่หนาวขึ้น ความหิวที่มากขึ้นๆ

ผมไม่สามารถที่จะอยู่บนนั้นได้แล้ว โดยปราศจากการเตรียมตัวที่ดีพอ

นี่เป็นครั้งแรกของผม บนภูเขาแบบนี้ ผมกลัวตาย กลัวว่าจะมืดและกลับไม่ได้ เพราะผมก็ไม่มีไฟฉาย มากกว่านั้นผมก็ได้ยินเสียงหิมะถล่ม มันช่างเป็นพลังธรรมชาติที่น่ากลัวจริงๆ มันสามารถจะเอาชีวิตของคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยแบบผมไปได้อย่างง่ายดาย

สุดท้ายแด่วิญญาณผู้ล่วงลับ

ดวงวิญญาณของผู้ที่เสียชีวิตบน Mt.Cook จะมาสถิตอยู่ที่นี่ ณ ภูเขาอันเป็นสถานที่ที่พวกเค้าเหล่านั้นรักดวงวิญญาณ สถิต ณ Alpine memorial