Bloggang.com : ลำเนา - glad that i've never met one

สมัยเด็ก ๆ บ้านข้ามฝั่งคลอง ห่างไปไม่ไกล
คือสวนกล้วยไม้ขนาดใหญ่
กำดอกขายส่งทุกวันโกน-วันพระ

บ้านนี้ มีลูกสาว 2 คน ลูกชาย 2 คน
พวกเราล้วนเป็นเพื่อนกัน
เป็นบ้านตึกแข็งแรงมาก หลังที่ 2 ของย่านนี้
มีบ้านฉันเป็นตึกหลังแรกของอีกฝั่งคลอง

บ้านตึก 2 หลังนี้ ทาสีเขียวเหมือนกัน
แต่บ้านฉันถูกเรียกว่า บ้านตึกริมคลอง

.
.

หลายปีก่อน ตอนกลับมาบ้านเกิด
ผ่านบ้านหลังเขียว เห็นปิดเงียบสนิท
พอถามแม่ แม่บอกว่า
น้าชัยฆ่าตัวตาย
ยิงปืนเข้าขมับ ในห้องนอนชั้นบนบ้าน

ใจหายเลย เพราะคุ้นกับน้าชัยมาตั้งแต่เด็ก
น้าชัยเป็นคนจีนที่ใจดีมาก ๆ พูดจาเพราะมาก ๆ

คนเก่าแก่บอกว่า
น้าชัยเป็นโรคซึมเศร้า ที่สมัยนั้นยังไม่เป็นที่รู้จัก

สุดท้าย บ้านนั้นก็ย้ายไปอยู่ที่อื่น
หายไปทั้งครอบครัว
สวนกล้วยไม้ถูกแบ่งขาย มีคนซื้อที่มาทำเป็นบ้านเช่า

วันดีคืนดี ก็มีคนเห็นน้าชัย
เดินไปเดินมาอยู่ในห้องนอนที่น้าชัยเลือกจากไป

ทุกครั้งที่ผ่านบ้านหลังเขียว ก็จะคิดถึงน้าชัย

วันนี้
มีคนมาเช่าบ้านหลังเขียว (อีก) แล้ว

ไม่รู้รายนี้จะอยู่ได้นานแค่ไหน

....

พอสายวันนี้ เดินไปทางหน้าโรงเรียนของย่านนี้
พบว่า อู่ซ่อมรถข้างโรงเรียน
กลับมาเปิดแล้ว

เจ้าของอู่เพิ่งฆ่าตัวตาย
ใช้ปืนยิงเข้าหน้าอก แต่ช่วยชีวิตได้ทัน
ในจดหมายลาตาย
เขียนไว้ว่า หนีหนี้ เพราะหาเงินมาจ่ายหนี้ไม่ไหว

หลังจากรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลนานหลายวัน
วันนี้ กลับมาเปิดอู่แล้ว
ด้วยข่าวว่า รอดจากฆ่าตัวตายหนนี้
เพื่อตื่นมาพบว่า เป็นมะเร็งปอดขั้นสุดท้าย

...

ชีวิตโหดร้ายกับคนย่านนี้จัง