• 2023 route of sipping coffee
• 2022 just live my life
• 2021 got to let grow
• 2020 blossom in its own time
• 2019 delicate jottings
• 2018 at a time i was sure
• 2017 to live life completely
• 2016 wrapped around petals
• 2015 a little bit bitter
• 2014 keep flowers bloom!
• 2013 cup of coffee on table
• 2012 beginning of next level

no need to name every acquaintance หากต้องจากกันแบบนี้ เราไม่น่าพบกันเลย เธอไม่ควรเข้ามาในชีวิตฉัน แต่แรก ถ้อยคำทำนองนี้ มักจะเกิดเมื่อถึงเวลาลาจาก ก็ถ้าไม่เริ่ม คงไม่ต้องเผชิญจุดจบ ... แต่เราไม่อาจปฏิเสธการพบพาน เพื่อจะหลีกเลี่ยงการลาจากได้หรอก : : บันทึกอารมณ์แผ่นที่ 100, หน้า 292 ISBN 978-616-18-2889-9   บ้านที่เกิด เป็นชุมชนเล็ก ๆ ของหัวเมืองใหญ่ และมักมีคนขนานนามว่า ชุมชนคนรวย เพราะเมื่อก่อน ที่นี่คือแหล่งปลูกและรับดอกไม้ ทั้งเพื่อนำเข้าและส่งออก จากบ้านเกิดไปเมืองไกลกว่า 30 ปี กลับมาก็พบว่า ชุมชนเปลี่ยนไปมาก สวนดอกไม้หายลับ กลายเป็นบ้านหลังใหญ่โต และมีหมู่บ้านสวยแบบโหล ๆ ผุดขึ้นเพียบ รวมถึงแหล่งบ้านเช่าที่คนในเมืองมาพักอาศัย แต่เพราะรอบด้านชุมชนคือ สะพาน ทั้งสะพานรถไฟ สะพานข้ามคลอง สะพานสายเอเชีย ทำให้ยังสุขสงบ เพราะรถบรรทุก รถใหญ่ วิ่งผ่านไม่ได้ พ่อเคยบอกว่า พ่อไปเดินออกกำลังในโละส้าน ไม่เคยเดินเข้าไปเลย ... หลังพ่อจากไปแล้ว ถึงได้ลองเดินตามรอยพ่อ การเดินรอบชุมชน นานวันเข้าก็ทำให้เกิดการทักทาย เลยได้รู้ว่า คนนั้นคนนี้ บ้านอยู่ตรงนั้นตรงนี้ แล้ววันหนึ่งก็รู้ว่า ป้าที่ม้วนหมากพลูเป็นชุด ขาย บ้านอยู่ตรงนี้เอง ปกติ ทุกวันโกนจะมีหมากพลูที่สั่ง 8 ชุด มาแขวนให้ที่หน้ารั้วบ้าน ในราคาชุดละ 5 บาท ตกใจกับราคามาก เพราะงานประณีต แต่คิดราคาส่งให้ที่บ้าน และเก็บเงินทุกสิ้นเดือน เป็นเช่นนี้ตลอดมาไม่เคยขาด เช้า ๆ ที่เดินไปซื้อขนมครกบ้าง เต้าหู้ทอดบ้าง ข้าวยำป้าเจื้อนบ้าง ขนมจีนพี่สายใจบ้าง จะผ่านหน้าบ้านป้าหมากพลู ... ป้าจะส่งเสียงทักมาแต่ไกล ทุกหน ไปไหนลูก เดินแต่เช้ามืด ทำไมไม่ขี่รถเครื่องบ้าง เดินเร็วจังเหอ กินข้าวเช้าแล้วมั้ยลูก ป้าทักทุกครั้งที่เดินผ่าน โดยไม่รู้ชื่อ ป้ารู้แต่ว่า เป็นลูกสาวบ้านไหน วันโกนที่เพิ่งผ่านมา หมากพลู 8 ชุดมาแขวนเช่นเคย วันพระที่ผ่านมา เดินผ่านหน้าบ้านป้าหมากพลู แต่ไม่เห็น, คาดว่าป้าปั่นจักรยานไปเก็บค่าหมากพลู ของเดือนตุลาคม เช้านี้ วันที่ 2 พฤศจิกายน 2565 ต้มกาแฟแล้วถือมายืนจิบ มองคลองข้างบ้าน แม่เดินขึ้นมา แล้วบอกว่า ป้าหมากพลูของลูก เสียแล้วนะ เมื่อคืนนี่เอง ... ... ... ความคุ้นเคยที่เคยชิน ทำให้เจ็บลึก ๆ ข้างในได้เหมือนกัน    Create Date : 02 พฤศจิกายน 2565 Last Update : 2 พฤศจิกายน 2565 10:48:51 น. 1 comments Counter : 346 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณหอมกร

โดย: หอมกร วันที่: 3 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:33:03 น.

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com