• 2024 coffee & everything in between
• 2023 sip coffee in my own mug
• 2022 just live my life
• 2021 got to let grow
• 2020 blossom in its own time
• 2019 delicate jottings
• 2018 at a time i was sure
• 2017 to live life completely
• 2016 wrapped around petals
• 2015 a little bit bitter
• 2014 keep flowers bloom!
• 2013 cup of coffee on table
• 2012 beginning of next level

enchanted day after so long i'm an introvert... i love being by myself, love being outdoors, love taking a long walk with my dogs and looking at the trees, flowers, the sky. . . audrey hepburn อากาศเย็นจนไม่ได้ออกไปเดินนอกบ้าน นานหลายวัน ซึ่งหากเมื่อเบื่อจากงานพิสูจน์อักษร ก็ลุกไปอ่านหนังสือริมหน้าต่าง ... จนรู้สึก ไม่ไหวแล้ว ต้องออกไปเจอลม เจออากาศนอกบ้านบ้าง วันนี้ พอทำก้านดอกกล้วยไม้หัก ก็ตัดใจลุก ไม่ได้แล้ว ต้องไปซื้อดอกไม้, ใหม่ ที่ไม่ใช่กล้วยไม้ต้นน้อยแล้ว  ก่อนออกจากบ้าน เห็นเพื่อนบ้านมีแขกมาเยือน และเหล่าแขกจอดรถขวางทางออกถนน เลยนั่งรอในรถ มองไปเรื่อย ๆ กว่าจะหาที่จอดกันได้ ช่างนาน ทั้งที่ริมถนนก็แสนจะเวิ้งว้าง กว้างอลังซะ พอขับรถออกมา ...จะเลี้ยวซ้าย อ้าวเจอรถส่งพัสดุ จากนานาบริษัท จอดขวาง ปิดเลนเสียอีก เลยเลี้ยวขวาแทน พอไปถึงตรงทางแยก อ้าว ซิตี้ปิดถนน เพราะลาดยางมะตอยใหม่ ขับวนไปอีกเส้น อ้าว pinewood ก็ปิดถนนอีก นึกในใจทันที วันนี้วันอะไรหว่า... ขับรถออกฟรีเวย์ 2 exits ถึงทางออกไปสวน ตั้งใจแล้ว วันนี้จะเดินในสวนให้ครบ 3 ไมล์ แล้วก็รู้สึกว่า การมาเดินสวนช่วงเที่ยง ๆ ดีกว่ามาเดินช่วงเช้า ที่คนจะเยอะกว่า เพราะพอเดินตอนเที่ยง ๆ บรรดาคนเดินสวนจะกลับไปแล้ว วันนี้เลยได้เดินอย่างสงบ ๆ ไม่ต้องกล่าวสวัสดียามเช้ากับใครตลอดทาง   ตอนเดินขึ้นเขา พบว่ามีรถตัดต้นไม้ จอดขวางทางอยู่ คนขับรถอย่างกับนักแสดงชื่อดัง เขาก้มหน้าลงแล้วเอ่ยทัก ทักตอบ แล้วถามว่า ฉันจะเดินผ่านไป ได้ไหม เขาตอบว่า ได้แน่นอน เลยยิ้มให้กัน แล้วเดินลอดซุ้มไม้ใหญ่ที่โค้งเข้าหากัน เดินลงเนินชันไปเรื่อย ๆ จนมาถึงทางออก เจอภาพน่ารัก  คาดว่ามาถ่ายภาพ pre-wedding น่ารักดี ว่าที่เจ้าสาวเจ้าบ่าว เป็นเกาหลี ได้ยินจากเสียงที่ส่งให้กัน เดินผ่านขบวนถ่ายภาพที่มีกัน 4 คน ส่งเสียงทักทายเล็กน้อย พอเป็นมารยาทสังคม แล้วเจอต้นไม้เปลี่ยนสี เข้าฤดูใบไม้ร่วงแล้วนี่นะ ตะกี้ก็เจอต้นแปะก๊วย (ginkgo) เปลี่ยนสีจากเขียวเป็นเหลืองแล้ว แต่ต้นตรงหน้า เท่กว่า เพราะมีคุณย่าในชุดสดใสเดินมาประกอบฉาก น่ารักดี ออกจากสวน เมื่อเดินครบ 3 ไมล์ ตั้งใจจะไปซื้อดอกไม้ เลยนึกในใจ จอดรถไกล ๆ แล้วเดินเลียบถนนไปดีกว่า เลยจอดรถที่ลานจอดรถของเมือง แล้วเดินไปเรื่อย ๆ เห็นความเงียบ สงบ เพราะหนาว ช่วงเวลาบ่าย ๆ เช่นนี้ เดินได้แบบสบาย ๆ และเห็นการตกแต่งเมือง เพื่อต้อนรับคริสต์มาสแล้ว เรียบ ๆ ง่าย ๆ ไม่รุงรัง ชอบจัง ตอนเดินไป เดินไป เจอดงดอกไม้จิ๋ว ๆ ริมทาง น่าเอ็นดู อุตส่าห์โผล่ขึ้นมาแบบจุ๋มจิ๋ม  เลยหยุดลงนั่งมอง สักพัก มีคุณตาเดินมา ส่งเสียงว่า "ดอกไม้น่ารัก ใช่ไหมเล่า" เลยยิ้มตอบ "ใช่ค่ะ น่ารักมาก" ดอกไม้หน้านี้ ก็คือดอกไม้หน้านี้ และพบว่า ต้น poinsettia ที่วันก่อน ขนาดเท่านี้ ใน costco ขาย 18.99 เหรียญ แต่ที่นี่ ต้นเท่ากัน ขายที่ 40 เหรียญ แพงสะดุ้งจนเรือนไหว หากก็ยังชอบมอง ทว่าไม่จำเป็นต้องซื้อ เพราะต้นที่สวนหน้าบ้าน ต้นเดียวที่มี ก็เติบโตเสียจนเหนื่อยจะตัดกิ่งทิ้งแล้ว     Create Date : 01 ธันวาคม 2566     Last Update : 1 ธันวาคม 2566 3:57:09 น. Counter : 380 Pageviews.   0 comment Share Tweet

autumn dancing in the air เมื่อวันอาทิตย์ก่อน ออกไปเดินตลาดชาวนา เจอแผงขายจดหมายเก่า ด้วย จดหมายของหลาย ๆ คน แบบจดหมายจริง คนเขียน ผ่านการติดแสตมป์จากทั่วโลก ส่งมาถึงใครบางคน เหมือนกับเปิดโลกเลย บางฉบับมาจากเวียดนาม บางฉบับมาจากอังกฤษ และหลายฉบับ มาจากแอฟริกา เรียกว่า ทั่วทุกมุมโลก และหลากหลายภาษาด้วย เหนืออื่นใด ทุกฉบับ เก่ามากกกกกกกกกกกกก ยืนดูอยู่นาน แล้วก็เดินจากมา ขณะคิดถึงจดหมายในกล่องบนชั้นวาง ที่บ้าน ในนั้น มีจดหมายที่อายุไม่ต่ำกว่า 20 ปี และเก่าถึง 33 ปี แต่จำนวนหนึ่ง เก็บอยู่ในแฟ้มเก่า เป็นจดหมายที่มีอายุกว่า 45 ปี จากคน 2 คน ที่, สักวัน คงจะได้เปิดออกอ่าน, อีกครั้ง ตอนไปเดินออกกำลังตอนเช้าแถวบ้าน เดินผ่านบ้านหลังหนึ่ง แล้วมองไปสบตากับเจ้าถิ่น ที่ออกมานอนอาบแดด แบบไม่กลัวหนาว สุดยอดเลยอะ เพื่อนสนิทมาชวนไปกินกาแฟ เพื่อนบอก "ไปร้านนี้กัน หลานสาวชั้นบอกว่า กาแฟอร่อย" เราสองคนไม่ค่อยได้เข้าเมืองด้วยกัน เพราะเพื่อนรู้ว่า ฉันไม่ชอบความพลุกพล่าน แต่ร้านนี้คงจะกาแฟดีจริง เพื่อนเลยเอ่ย ระหว่างทางไปย่านเกาหลีที่จอแจ ติดไฟจราจร เลยมองไปเห็นป้ายนี้ น่ารักดี ช่างเป็นป้ายที่แออัด เหมือนในย่านนี้เลย พอเข้าไปถึงในร้าน ที่ต้องมองหาที่จอดรถริมถนน และมารู้ทีหลังว่า ที่จริงหลังร้านมีที่จอดรถด้วยนะ เฮ้อ ... ในร้าน มีเคาน์เตอร์ และบริเวณเท่าที่เห็น สมกับชื่อ document coffee bar ร้านโล่ง โปร่ง สบายตา มีการแสดงงานศิลปะภาพถ่ายด้วย แปะไว้เต็มผนังร้านเลย นั่นคือ ให้คนนานาเชื้อชาติ มาถ่ายรูป พร้อมสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ถือมาจากบ้าน ติดมือมาถ่ายรูปด้วย ยอดเยี่ยม ... ส่วนใหญ่ หนังสือ ซีดี แผ่นเสียง กล้อง กระทะ เครื่องต้มกาแฟ ฆ้อน ประมาณนั้น และรวมถึง หมา แมว กับ... เด็กหนึ่งคน คิดบรรยากาศร้านได้เก๋...อะ ตอนไปถึงร้านคือ สี่โมงเย็น สั่งกาแฟร้อนแล้วมานั่งรอ ...สักพัก หนุ่มเกาหลีสองคนนี้ เข้ามา และนั่งคุยกัน (เอง) แบบตั้งใจมาก เหมือนทุกคนมานั่งที่นี่ เพื่อคุย เพื่อเงียบ เพื่ออ่าน ไม่มีคนมานั่งเล่นมือถือ หรือใช้คอมฯ ดีจัง   กาแฟร้อน ที่เลือกแบบ pour over ของเพื่อนจ๋า เป็นเคนย่า คั่วกลาง ของฉัน เป็นเอธิโอเปีย คั่วเข้ม 2 แก้ว ราคา 14 เหรียญ จัดมาในแก้วกระดาษสีดำสนิท มีปลอกกันร้อน ตามภาพ ด้านหลังปลอก ระบุวันที่ 12.03.2013 เลยเดากันว่า คือวันที่เปิดร้านนี้แน่นอน ชอบอะ ต้องกลับไปอีกแน่นอน อ้อ ชอบโคมไฟในร้านด้วย ใช้ตะกร้าผ้า ถังขยะ ถังสี เก้าอี้พลาสติก ...มาแขวนเป็นโคมไฟ นั่งกินกาแฟจนหมด ใช้เวลาในร้าน 16 นาที ก็กลับบ้าน  ร้านนี้ สุดยอดมาก คุ้มกับการเดินทางแรกของฤดูใบไม้ร่วง . . .     Create Date : 26 พฤศจิกายน 2566     Last Update : 26 พฤศจิกายน 2566 8:12:13 น. Counter : 276 Pageviews.   0 comment Share Tweet

how bad could things be ตัวละครทุกตัว เทา ๆ หมด ทุกตัวละครมีมุมที่ดี และก็สิ่งที่ไม่ดี หรือสิ่งที่ทำผิดพลาดไว้ทั้งนั้น และมันก็ส่งผลถึงตัวเรา จากสิ่งที่เราทำ และบางเรื่อง ต่อให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน มันก็ไม่อาจลืม หรือลบล้างได้ . . คำของคุณ rivulet ในกระทู้ https://pantip.com/topic/41137944 เพื่อนจากเมืองไทย ฝาก 'ญาติ' มาให้ช่วยดูแล 1 วัน เมื่อวานซืน เลยไปรับจากโรงแรมที่พัก แล้วก็พาไปกินข้าวในร้านจีน ...บอกว่า ขอเป็นเจ้ามือนะคะ ผลคือ สั่งกันอย่างระห่ำ พวกเขาสั่งมากิน 3 คน ราคากว่า 200 เหรียญนิด ๆ เจ้าภาพถึงกับอึ้ง ... แต่ก็ไม่เป็นไร ตอนเที่ยง ๆ บ่าย ๆ พาไปเดินสวนดอกไม้ ไม่ยอมควักค่าเข้าประตูเอง เลยจ่ายให้ 3 คนที่เป็นแขก คนละ 15 เหรียญ ตอนเย็น ไม่ไหวแล้ว เลยว่าจะส่งกลับโรงแรม แขกที่อายุน้อยที่สุด กลับอยากกินไอติมฝรั่ง ก็เลยพาไปร้านที่เป็น locally-made, handcrafted ice cream แต่หนนี้ ไม่จ่ายให้แล้ว ปรากฏว่า ทั้ง 3 คน ขโมยช้อนชิมไอติม ออกมาด้วย อึ้งมากตอนที่เห็นช้อนไอติม และเมื่อเตือนว่า ทำไมเอามา เอาไปคืนในร้านเถอะ คำตอบคือ เขาไม่เจ๊งหรอก แค่ช้อนเอง ร้านนี้ เขาทำไอติมเอง และเมื่อเราเข้าไป เขาจะให้เราชิมไอติม โดยใช้ช้อนสแตนเลสน่ารัก ๆ ตักให้เราชิม เขาบอกว่า เมื่อชิมแล้ว ช่วยหย่อนช้อนกลับไปลงในถัง ที่วางไว้ให้ เพื่อจะได้นำไปเข้าเครื่องล้าง ฆ่าเชื้อ เจอแบบนี้ ถึงกับอยากปล่อยให้เดินกลับโรงแรมเอง หลังจากแยกย้าย แบบไม่ขอเจอกันอีกชั่วชีวิต ก็โทรบอกเพื่อนว่า ดูแลให้แล้ว 1 วัน และเล่าทั้งหมด ให้เพื่อนฟัง เพื่อนขอโทษข้ามฟ้ามาแบบเสียงสั่น เลยบอกเพื่อนว่า ญาติเธอ เลวเนอะ ...ถึงกับบินมาเลวได้ เสียดายความเป็นไทย บอกเพื่อนว่า ไม่เสียดายเงินหรอก ทำบุญมากกว่านี้ แต่เสียใจที่เป็นคนพาไป ทำเลว ในร้านไอติมที่ฉันไปบ่อย ๆ ที่เหลือ เพื่อนไปจัดการเองละกันนะ แต่นับจากนี้ อย่าขอให้ฉันไปช่วยดูแลรับรองใครอีกเลย เมื่อเช้า วันแรกของเดือนพฤศจิกายน เวลามาถึงเดือนนี้ทุกที จะนึกถึงคำว่า November blue ... เสมอ ๆ แล้วตอนออกไปเดิน ก็บังเอิญเพลงนี้แว่วมาซะงั้น my heart is dancin', to a November tune and I hope that you hear it, November shadows, shade November change November spells sweet memory, the season blue remains November spells sweet memory, the season blue remains เดินไป ฮัมตามไป แล้วก็เจอดงดอกไม้สวย เลยหยุดนั่งพัก มองไปเรื่อย ๆ คิดถึงบ้าน สมัยเด็ก ๆ เพราะบ้านอยู่ริมคลอง เลยมักไปเดินเล่น และเจอดงดอกไม้แบบนี้บ่อย ๆ เดี๋ยวนี้ ลานริมคลองหายไปแล้ว ตามแผนผังเมืองที่เจริญขึ้น แต่ภาพที่เคยหยุดมองดงดอกว่านสี่ทิศ ไม่เคยจางหายไปไหน เมื่อวานตอนบ่าย ออกไปร้านหนังสือที่มีลานข้างร้าน สวย ๆ เรียบ ๆ แบบนี้ เพราะว่าสั่งหนังสือไว้เล่มหนึ่ง เพื่อซื้อมาเป็นของขวัญวันคริสต์มาส ให้กับนักอ่านคนหนึ่ง คนอ่าน เป็นนายแบบของแบรนด์ดัง ๆ หลายแบรนด์ รวมถึงหลุยส์วิตตอง และสารพัด ตอนที่หนุ่มนายแบบไปเที่ยวเมืองไทย พาตะลอนทัวร์ จนเหนื่อย แล้วพอไปเจอเด็ก ๆ นักศึกษาลาดกระบังที่น้องชายสอน เด็ก ๆ ก็รุมถ่ายรูปกับหนุ่มนายแบบฝรั่ง จนเขาเขิน ๆ หลังแยกย้ายกัน เด็ก ๆ ลาดกระบังไปเดินห้าง แล้วก็ถ่ายคลิปมา บอกว่า ฝากให้หนุ่มนายแบบดู ว่า นี่ไง นี่ไง โปสเตอร์ของยูใน shop ต่าง ๆ  ทั้งของหลุยส์ และ ลีวายส์ พอส่งให้หนุ่มนายแบบดู เขาก็ ว้าวววว... และบอก ทุกคนตื่นเต้นกับยูมากเลยนะ ชายหนุ่มวัย 25 ก็ยิ้ม ๆ แล้วก้มหน้าอ่านหนังสือเช่นเดิม เคยถามเหมือนกัน ว่ายูยังชอบอ่านหนังสือเหรอ เขาตอบว่า ยังอ่านเหมือนเดิม นี่น่าจะเป็นสิ่งเดียวที่เขา ...เหมือนเดิม นับตั้งแต่รู้จักเขามา ตั้งแต่ตอนเขาอายุ 5 ขวบ วันนี้ เลยไปสั่งหนังสือให้เขา 1 เล่ม ได้หนังสือมาแล้ว ค่อยไปหย่อนให้ที่บ้านพ่อแม่เขาแล้วกัน เมื่อวานอีกเช่นกัน เย็น ๆ เพื่อนสนิทแวะมาหา เพราะเป็นวันหยุดของเพื่อน เพื่อนทำงานเป็น คนดูแลพนักงานบนเรือสำราญ จากทั่วโลก นั่นคือ ช่วยเตรียมเอกสารให้พนักงานไปใช้ขอวีซ่า พอได้วีซ่าแล้วก็ช่วยจองตั๋วเครื่องบิน ช่วยจองที่พักระหว่างรอลงเรือ เรียกว่า ทำหน้าที่ประสานงานเช่นนี้มา 10 ปีแล้ว เพิ่งมาปีนี้ ที่เพื่อนย้ายมาดูแล เหล่านักแสดง นักร้อง บนเรือสำราญ เพื่อนบอก งานเบาลงไปเยอะ ทว่าเพื่อนก็ได้หยุดงานแค่วันอังคาร กับวันเสาร์เท่านั้น พอได้หยุด ก็เลยมาชวนออกไปกิน boba กัน พบว่า ในร้าน boba เจ้าประจำของเรา ยังคงแจกขนมให้ชิมฟรี ... เช่นเดิม และเดือนนี้ เป็นขนมเยี่ยงในรูป ให้กินฟรีแบบอิ่มกันไปเลย พบว่า อร่อยดี อร่อยด้วยน้ำใจดี จากนั้น ก็ขับรถพาเพื่อนไปเรื่อย ๆ จนออกนอกเมือง ...อย่างไร้จุดหมาย ทว่า ความสำคัญอยู่ในบทสนทนาที่เรามีบนรถ และ มันก็คุ้มนะ บางครั้ง therapist ก็ไม่ใช่ใครอื่นไกล   Create Date : 02 พฤศจิกายน 2566     Last Update : 2 พฤศจิกายน 2566 2:19:00 น. Counter : 398 Pageviews.   1 comment Share Tweet

things sometimes must fade as new flowers grow, the old petals fall off. as you move forward in life, you begin to lose some friends. . . คำของ michael b. johnson ในหนังสือ night of a thousand thoughts เมื่อคืน อากาศยะเยือกลง เลยเข้านอนตอน 3 ทุ่ม และตื่นมาตอนตี 1.27 เพราะลมพัดแรงมาก แรงจนเปิดไฟ เพื่อดูกระแสความเร็วของลม พบว่า ถึงขนาด 21MPH wind และ gusts สูงถึง 43MPH รุนแรงจนต้องเดินลงมาดูหน้าต่าง เพราะปรกติ มักเปิดหน้าต่างไว้หน่อยนึง เพื่อระบายอากาศ เรียกว่า เปิดเป็นปกติ ปรกติ = ปกติ = ธรรมดา แต่เป็นธรรมดา ในคนละมิติ ปรกติ (ส.) คือ ธรรมดา ในสถานะ ปกติ (บ.) คือ ธรรมดา ในเวลา แต่คนยุคนี้ ก็ใช้กันแบบไม่แบ่งแยกแล้ว ทั้งที่ความจริง มันมี นัย ซ่อนอยู่ และเป็นนัยที่ซ่อนความได้อย่างมีเสน่ห์   หลังจากปิดหน้าต่างทุกบาน จนหุบสนิท ทั้งในครัว ทั้งในห้องน้ำรับแขก  แล้วก็เดินกลับขึ้นไปล้มตัวนอน แต่คราวนี้ไม่หลับแล้ว ขนาด... พุทเข้า โธออก เป็นรอบที่ 17 ก็ยังไม่หลับ ทั้งที่ปรกติ ไม่ทัน 3 พุทโธ ก็หลับสนิทแล้ว เลยลุกมาอ่านหนังสือตอนตี 2 จนถึงตี 3 นิด ๆ ก็เหมือนง่วงได้ เลยหลับไปทั้งที่เสียงลมดังตึงตังนั่นแหละ ก่อนหลับ แอบคิดในใจว่า กิ่งก้านต้นยูคาลิปตัส ที่ปลูกเป็นแนวยาวริมถนน จะหักหล่นลงมาบ้างมั้ยหนอ เอาว่า พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ...คิดเช่นนั้นแล้วก็หลับ จนตื่นอีกที 7.27 เช้า นับว่าสายมาก สายกว่าทุกวัน แม้ว่าวันนี้จะเป็นวันอาทิตย์ก็ตาม เช้าที่ผ่านมา ออกไปเดินที่ย่านเก่าแก่ ที่นี่ เป็นเชิงเขา ที่มีน้ำใสไหลหลั่งลงมา เป็นน้ำที่เย็บเฉียบมาก และมีบ้านเช่า ห้องเช่าเยอะอยู่ สำหรับคนที่อยากมา retreat ได้เช่าพักอาศัย แต่ว่าต้องมีรถ ...เพราะตั้งอยู่ในย่านที่ห่างจากร้านค้า จะซื้ออะไรสักที ต้องขับรถผ่านบ้านเรือนชาวบ้านที่รวย ๆ ...ไปอีกไกล แต่ในย่านนี้ ก็มีร้านนี้ เป็นร้านที่เคยบอกว่า เปิดมานานถึง 101 ปีแล้ว และมีความพิเศษตรงที่ เจ้าของร้าน ซึ่งทำหน้าที่ cook  และเสิร์ฟเองด้วย จะต้องเป็นหญิง 2 คน ...มาทุกรุ่น ทุกสมัย วันนี้ นั่งนอกร้านเพื่อสั่งอาหารเช้า ที่กินตอนสายจัด ๆ นั่งกินไป ฟังเสียงน้ำไหลไป พร้อมหนังสือในมือ 1 เล่ม สักพัก โต๊ะนี้ก็มีเด็กน้อย เดินมานั่ง น่าจะมากับพ่อแม่ แต่เดินมากินมื้อเช้าคนเดียว เดาว่า น่าจะมีบ้านอยู่แถวนี้ เพราะเห็นทักทายคนไปทั่ว เป็นเด็กที่น่าจะไม่เกิน 8 ขวบ แต่ว่าวุฒิภาวะเต็ม 20 เลย แล้วไม่นานก็เห็นพ่อแม่เดินมาจากบ้านพักหลังหนึ่ง ถึงว่า กล้าปล่อยลูกมาคนเดียว นั่นเพราะมองจากหน้าต่างบ้านหลังนั้น ก็เห็นโต๊ะนี้แล้ว ...นั่นเอง .. .. ตอนบ่าย แฟนของเพื่อนสนิทโทรมา พี่ครับ แมวช็อก นิ่งไปเลย ต้องทำไงครับ ถ้านิ่ง ส่งไป ER ที่โรงพยาบาลสัตว์เลยค่ะ มารู้ทีหลัง ตอนเพื่อนสนิทโทรมาเล่าให้ฟังว่า เจ้าโคโค่ เป็นแมวฝรั่งที่ขี้กลัวมาก หนนี้ เจ้าของอุ้มออกไปอวดเพื่อน ๆ ที่ลานจอดรถ พอแขกที่มาเยือนอุ้ม โคโค่ก็คอพับไปเลย หัวใจเต้นรัวเร็วมาก จนนิ่งสนิท แฟนเพื่อนรู้ว่าฉันเคยเลี้ยงแมวเปอร์เซียมา 2 ตัว จนแมวอายุ 20 กว่าปีทั้งคู่ เลยโทรมาถาม สรุป หมอที่ ER ในดาวน์ทาวน์แอลเอบอกว่า โคโค่วัย 2 ปี จากไปตั้งแต่ระหว่างการเดินทางมาโรงพยาบาลแมวแล้ว ทุกคนเศร้ามาก และแน่นอนว่า ต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตเลยแหละ   ระหว่างที่โทรคุยกับเพื่อนสนิท ฉันลาสายตาจากงานพิสูจน์อักษรหน้าจอคอมฯ หมุนเก้าอี้ไปด้านข้าง ที่เป็นชั้นวางหนังสือ 16 ช่อง ...ซ้อนเล่มกันเป็น 2 แถว  ในช่องนี้ มองไปว่าคือหนังสือทุกเล่มของ วรพจน์ แล้วก็เห็นว่า อืมมมมมม... มีสันปกซ้ำกัน 2 เล่ม คิดในใจ ซื้อหนังสือซ้ำอีกแล้วหรือนี่ ปีนี้ พบว่าซื้อหนังสือซ้ำ ๆ หลายเล่มเลย บางเรื่อง ซื้อมาซ้ำถึง 3 เล่ม หลายเล่ม ซื้อมาซ้ำ 2 ...จนต้องไล่แจกชาวบ้าน    และก็จริง เล่มที่ซ้ำ คือเรื่องนี้ และก็อย่างไม่น่าเชื่อ รูปแมว เลยบอกเพื่อน พร้อมถ่ายรูปให้ดู แถมพอเปิดไปดูหน้าสารบัญ พบว่า หน้า 149 คือคำว่า ผีเสื้อ อันเป็นนามปากกาสมัยเพื่อนสนิทคนนี้ยังเยาว์ หูยยยยย โลกนี้ ไม่มีเรื่องบังเอิญอะเนอะ . . . . ปิดท้ายวันเศร้า ๆ ด้วยวันรุ่งขึ้น ไปรับหลาน เพื่อพาไปซื้อชุดฮัลโลวีนแรกของหนุ่มน้อยวัย 10 เดือน แล้วก็คิดถึง qoute ที่ยกมาวางเปิดบันทึกวันนี้ เวลาผ่านไป ... ดอกไม้ร่วง ผู้คนล่วงลับ แต่ ความสูญเสียนั้น เราก็มีดอกไม้ดอกใหม่ ผลิบาน เราก็มีชีวิตน้อย ๆ ที่กำลังเติบโต ... จนก้าวเดินได้เตาะแตะ และมีฟันน้อย ๆ ขึ้น 6 ซี่แล้ว ขณะเปิดประสบการณ์ ได้นั่งบนสนามหญ้า ครั้งแรกในชีวิต น่าเอ็นดูจริง เจ้าตัวเต่งตึงเอ้ยยยยยยย   Create Date : 30 ตุลาคม 2566     Last Update : 30 ตุลาคม 2566 2:37:26 น. Counter : 369 Pageviews.   0 comment Share Tweet

bunches in a nutshell ทุก ๆ วันเป็นวันแห่งความสุข ถึงแม้บางวันของบางคน หรือทุกวันของบางคน จะเป็นวันแห่งความทุกข์ เป็นการต่อสู้ดิ้นรน แต่ความสุขก็แทรกซ้อนอยู่เสมอ ถ้ารู้จักมอง รู้จักหา หล่อนเชื่ออย่างนั้น . . หน้า 55 ในเล่มนี้ สรุป ป้าจิ๋วในวัย 76 (เพิ่งได้ลองบวกลบคูณหารอายุป้า) ตามกฎว่า ผู้สูงวัยอายุ 70 ปีขึ้นไป ถ้าจะต่ออายุใบขับขี่แคลิฟอร์เนีย จะต้องไปต่ออายุด้วยตนเองในสำนักงาน DMV ไม่สามารถต่อทางออนไลน์ได้อีกแล้ว ต่อออนไลน์คือ เข้าไปต่ออายุในเว็บฯ DMV คลิก 2-3 จึ๊ก กดจ่ายตังค์ ก็จะได้ใบขับขี่ใบใหม่ส่งมาทางไปรษณีย์แล้ว อย่างที่ผ่านมา เพราะไม่เคยได้ย้าย หรือเปลี่ยนข้อมูล เลยไม่เคยต้องขับรถไปต่อเลย ยกเว้น ปีที่ปรับเปลี่ยนเป็น Real ID อันนั้นต้องไปเอง เพื่อแสดงตัวตนว่า อยู่อย่างถูกต้องตามกฎหมาย นับจากนั้นก็ต่อออนไลน์มาตลอด แต่ป้าจิ๋ว ไม่ใช่แล้ว เพราะป้าอายุ 76 แล้ว เลยต้องไปสอบข้อเขียน และสอบขับจริง ๆ ด้วย ทีนี้ ปัญหาคือ รถป้าคือเบนซ์อายุร่วม 30 ปี สภาพรถเลยไม่ค่อยจะดีงามนัก และซ่อมไม่ได้ เพราะไม่มีอะไหล่แล้ว ถามว่า ขับได้มั้ย  คำตอบคือ ขับได้ แต่ไม่สามารถขับไปใช้สอบใบขับขี่ ตอนแรก พวกเราแนะนำให้ป้าไปเช่ารถ ปรากฏว่า นอกจากแพงแล้ว ยังเช่าไม่ได้อีก เพราะใบขับขี่หมดอายุ มีแต่ใบแทน ต่อมา แนะนำป้า เมื่อเช่ารถไม่ได้ ป้าก็ยืมรถใครสักคนไปฝึกมือ แล้วเอาไปสอบขับ ไป ๆ มา ๆ ได้รถพี่เจ เพราะพี่เจมีรถ 2 คันจอดทิ้งไว้ พี่เจรีบเอาชื่อป้าไปใส่เพิ่มในประกันรถพี่เจ จ่ายค่าใส่ชื่อป้าเพิ่ม 43 เหรียญ ทุกคนดีใจกันใหญ่ ว่าที่สุดป้าจะได้สอบขับซะที แต่พอไปถาม DMV ให้ชัวร์ไม่มั่วนิ่ม พบว่า ไม่ได้  ถ้าใส่ชื่อเพิ่มในประกัน จะต้องใส่ไว้นาน 1 ปี เป็นอย่างต่ำ ถึงจะนำรถคันนั้น มาสอบขับได้ ที่สุด ฉันก็ตัดสินใจ ป้า...เราไปหาครูสอนขับรถคนไทย จ่ายให้ครูสอนขับรถ แล้วเอารถมาสอบขับ ก็ตกลงที่ครูทิพย์ สุดยอดที่สุดแล้ว เพราะฉันได้ยินชื่อครูทิพย์มาตั้งแต่เรายังสาว ๆ ครูทิพย์ดูแลให้ทุกอย่าง ตั้งแต่ต้นจนจบ คิดที่ชั่วโมงละ 75 เหรียญ ถ้ามารับถึงบ้าน หรือไปนัดเจอกันที่วัดไทย คิดที่ 60 เหรียญ นั่นคือ ค่าสอนมือใหม่ปกติขับรถ แต่ของป้าไม่ต้องสอนขับแล้ว แค่ไปลองรถที่จะใช้สอบขับ ส่วนวันไปสอบขับ คิดที่ 160 หรือ 170 เหรียญ ไม่แน่ใจ สรุปว่า ทุกอย่างจบได้ด้วยดี เลือก DMV ที่ใกล้บ้าน เพราะป้าคุ้นทางดีแล้ว ป้ามาบ่น ๆ ที่บ้านเมื่อวันศุกร์ ตั้งแต่ 11 โมงเช้าถึงบ่าย 3 ฉันบอกป้าว่า สรุปก็แค่ DMV ไม่อยากให้คนแก่ขับรถนั่นเอง เลยเปลี่ยนกฎเสียจนคล้ายจะยุ่งยาก และป้าก็ยุ่งกว่าคนอื่นนิดหน่อยตรงที่ รถป้า... เข้าข่ายรถพิการ เพราะดับเครื่องไม่ได้ เวลาจะดับเครื่อง ต้องไปเปิดกระโปรงหน้ารถ ป้าขับรถคันนี้มาแบบนี้หลายปี เพราะเป็นคันเดียวในจำนวน 6 คันที่เป็น auto บางทีพวกเราก็แอบคิดกัน ลงขันกันหารถใหม่ให้ป้าสักคัน ดีไหม แต่ก็รู้ ... ป้าไม่เอาแน่นอน เมื่อเช้า ออกไปเดิน รู้สึกเหมือนอากาศเย็นลงแบบฮวบฮาบ เมื่อวานเพิ่ง 25 องศา วันนี้ 11 องศาแล้ว ยังดีที่มีแดด เรื่องเดิน กำลังคิดว่าจะลองเดินขึ้นเขา แต่พบว่า เส้นนั้นชันอย่างยิ่ง เดี๋ยวค่อยคิดใหม่อีกที ตอนนี้ ใกล้วันปล่อยผี ทุกที่ตกแต่งกันอย่างเรียกสายตา เท่าที่ดูมา ชอบตรงนี้ที่สุดแล้ว แต่จุดอื่นก็สวยงาม แค่สวยแบบสวย คือ สวย สวยไม่มีที่ติ เป็นความสวยที่เห็นจน อืมมมมมม ... เลย ชอบแบบนี้แหละ ไอเดียดี ตายแล้วก็ยังกินกาแฟอะเนอะ เดี๋ยววันพฤหัสจะไปเดินชมสวนธีมฮัลโลวีน จะดูว่า สวยงามแค่ไหน แต่บอกเพื่อนแล้ว ขอดูกลางวันนะ เพราะกลางคืน แม้จะไฟสวย แต่ค่าเข้าชม คนละ 35 เหรียญ ราคาลดให้ชาวเมืองนี้แล้ว เลยไปดูฟรีดีกว่า   เมื่อวานตอนบ่าย ไปเดินที่ la canada พบว่า ช่วงนี้ดอกผกากรองยังสะพรั่ง แปลกจัง เพราะแถวอื่น ๆ ไม่ค่อยบานแล้ว เดินไปเดินมา เลยคิดถึงเทศกาลกินเจ ปีนี้ อาม่าทิสิก่งจู่สวมชุดสีเหลืองด้วย สวยมากทีเดียว สักวันจะต้องไปภูเก็ต ในช่วงกินเจ ปักธง! เวลาไปออนเซ็นวันอังคาร จะเจอกับพนักงานเช็กอินหญิงสาวเกาหลี คุยกันแทบทุกครั้ง จนวันอังคารที่ผ่านมา คุยกันถึงร้านชานมไข่มุก (เจ้าของร้านชา น่าจะเป็นเวียดนาม) น้องพนักงานบอกว่า มองออกไปเห็นยูแวะมากินวันก่อน เลยบอก อืมม มาบ่อยนะ ใกล้บ้านสุดแล้ว น้องพนักงานถาม เมนูอะไรอร่อย ตอบว่า brown sugar milk tea แหละมั้ง เมนูอื่น แฟนซีเกินไปสำหรับฉัน ... พอใช้บริการในออนเซ็นเสร็จสิ้นวันนั้น ก็เดินไปร้านชานมไข่มุก สั่ง brown sugar milk tea with boba 2 แก้ว แล้วถือไปยื่นให้น้องพนักงานในออนเซ็น ... รู้สึกทันทีว่า ชานมไข่มุกวันนี้ อร่อยกว่าทุกวัน   Create Date : 23 ตุลาคม 2566     Last Update : 24 ตุลาคม 2566 0:14:26 น. Counter : 347 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com