• 2024 coffee & everything in between
• 2023 sip coffee in my own mug
• 2022 just live my life
• 2021 got to let grow
• 2020 blossom in its own time
• 2019 delicate jottings
• 2018 at a time i was sure
• 2017 to live life completely
• 2016 wrapped around petals
• 2015 a little bit bitter
• 2014 keep flowers bloom!
• 2013 cup of coffee on table
• 2012 beginning of next level

[เพื่อ] การปิดท้ายที่อบอุ่น ถ้าตอนนี้มีคนถาม โอเคไหม จะตอบว่าอะไร โอเค ตอบง่าย ๆ เลย ถ้าตอนนี้นะ โอเคมาก ๆ แต่พรุ่งนี้ไม่รู้นะ เย็นนี้ไม่รู้นะ รู้แต่ว่า ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ โอเคมาก เดี๋ยวพอเวลาอยู่คนเดียว เย็น ๆ เฮ้อ แมวก็ไม่มีซะแล้ว เพื่อนก็ไม่มี ถ้าไม่โอเค ก็ออกไปวิ่งรอบหมู่บ้าน : : ส่วนสุดท้ายของบทสัมภาษณ์นี้ https://mappalearning.co/somporn-amornrattanaserikul/   หลายวันก่อน มีแขกมาพักที่บ้าน 2 วันกับ 3 คืน เลยพาไปเที่ยว 3-4 แห่งแถวบ้าน ไม่ได้พาไปไหนไกล, นัก เพราะอากาศหนาว คนที่มาจากเมืองไทย ดูจะไม่สู้หนาวนอกบ้านเท่าไหร่ วันแรก พาไปแห่งแรกเลย ไปเดินใน old town pasadena เพื่อกิน เริ่มจากเครป อาหารคาวของไต้หวัน อร่อยดี และพนักงานในร้านก็อัธยาศัยดี จากนั้นก็เดินไปกินกาแฟ blue bottle ที่คนแน่นมาก แล้วต่อด้วยชาจีน ส่วนตัวฉัน เลือกเมนู day and night ที่ถูกใจมาก ครึ่งบนขาว ครึ่งล่างดำ เขย่าขวดผสมกันแล้ว อร่อยอะ ... จากนั้นก็ปิดท้ายด้วยร้านกาแฟอีกร้าน ที่คนแน่นกว่า 3 ร้านที่แวะก่อนหน้า คาดว่าเพราะตั้งอยู่บนถนนสายหลัก ก็เลยขายดีกว่า หลังจากนั้นก็เดินไปตามซอกซอยสวย ๆ ตั้งใจไว้ข้างในเงียบ ๆ ว่า ... หมดช่วงอากาศเย็น ๆ จะมาเดิน คนเดียวสักรอบสองรอบ เพราะสองข้างร้านซอกซอยเหล่านี้ เปลี่ยนไปมาก ฉันไปดูแลพ่อแม่ 3 ปี ย่านนี้ก็ทำความคุ้นเคยของฉัน ให้หายไปเยอะเลย เช่นกัน ... จากนั้นก็ขออนุญาตแขก ด้วยการแวะร้านเครื่องเขียน เพราะอยากได้ปากกาด้ามใหม่ จริง ๆ ก็ต้องบอกว่า ถึงจะใช้ปากกาได้ทุกยี่ห้อ แต่มียี่ห้อเดียวแหละ ที่ชอบที่สุด และร้านนี้มีขายครบทุกขนาด ทุกสีของแบรนด์ sakura pigma เลยต้องแวะทุกครั้งที่ผ่านหน้าร้านนี้ ... ถัดมาอีกวัน พาเหล่าแขก 4 คนกับครึ่ง ไปกินอาหารเกาหลี ร้านประจำ เป็นร้านเกาหลีที่คนขาย คนปรุง อายุเยอะมาก ๆ กินอิ่ม อร่อยสมกับที่พาไปแล้ว จากนั้นก็ไปเดินเล่นใน old town montrose ก่อนจะตีตั๋วเข้าชมสวน และได้ข้อสรุปอีกแล้วว่า คนไทยส่วนใหญ่ ไม่ชอบเดินไกลกันเท่าไหร่, เนอะ หนนี้เลยได้ต่ออายุสมาชิกสวน ปีละ 80 เหรียญ ปกติเข้าได้ครั้งละ 2 คน คือสมาชิก + แขก 1 คน ถ้าไม่เป็นสมาชิก ก็ต้องตีตั๋วคนละ 15 เหรียญ ต่อครั้ง แขกอาวุโสบอกว่า แพงจัง เลยตอบแขกว่า ถูกกว่าครั้งละ 15 เหรียญค่ะ มันใกล้บ้านมากด้วย เลยเป็นสมาชิก ไว้มาเดินออกกำลังเช้า ๆ เพราะอากาศดี และปลอดภัย ไม่ต้องกลัวคนไม่ดี กับ ไม่ต้องกลัวรถแล่นฉิว ๆ เฉียด ๆ มากสุดก็ระวังกวาง กับเสือตัวเล็ก ๆ ที่อาจจะโผล่มาเมียงมอง ทว่า ก็มีรั้วกั้นขวาง อย่างมากได้แค่ยืนจ้องตากัน ข้ามรั้วลวดหนามเท่านั้น ปรากฏว่า แขกตกใจ นึกว่าพูดเล่น หากนั่นคือ ความจริง เพราะพื้นที่สวน 150 เอเคอร์ มันยังเป็นป่า ย่อมมีเบบี้เสือ หลุดหลงมาบ้าง เดินดูสวนดอกไม้ได้สักแค่ครึ่งทาง แล้วก็ปิดท้ายวันด้วยการพาไปกินเลี้ยงส่ง ที่ร้านอาหารไทย เจ้าประจำ ก่อนที่เที่ยงคืน จะเรียก uber ไปส่งที่สนามบิน ด้วยความอบอุ่นใจระหว่างกัน "กลับเมืองไทยแล้วอย่าลืมไปหานะคะ/นะครับ" "ค่ะ ถ้ากลับไป จะไปให้พาเที่ยวค่ะ . . เป็นครั้งแรกที่เปิดบ้าน "รับแขกฝาก" แขกที่เพื่อนสนิท ส่งเสียงข้ามโลกมาฝากฝัง และเพื่อนก็ส่งเสียงมารอบล่าสุดอีกว่า เฮ้ยยยย พ่อตาแม่ยายบอกว่า แก เลี้ยงทุกมื้อ ซื้อให้ทุกอย่างเลยเหรอ ได้ไงวะ เกรงใจนะเว้ย หัวเราะกับเพื่อน แล้วบอก ... พ่อตาแม่ยายแก น้องเมียน้องเขยแก หลานน้อยวัย 6 เดือนของแก ก็เหมือนครอบครัวแกไง จะน้อยกว่านี้ ย่อมไม่ได้หรอก และนี่คือความยินดีต้อนรับ ขั้นสุด อย่างน้อย ฉันก็ได้รู้จักคนดี ๆ ในชีวิตแก เพิ่มอีก 4 คนครึ่งแล้ว นับเป็นเรื่องดี ๆ นะ อย่าคิดมาก ... ได้ยินเสียงเพื่อนเงียบ อึ้ง ฉันยิ้ม แล้ววางสายลง เงียบ ๆ อย่างอบอุ่นใจ, เอง. Create Date : 09 เมษายน 2566 Last Update : 9 เมษายน 2566 6:09:39 น. 2 comments Counter : 1005 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณmcayenne94, คุณhaiku, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณRain_sk, คุณnewyorknurse

ปากกา มาพักหลังๆใช้ได้หมดครับ นับว่า แขก มาถูกบ้าน เป็นึวามโชคดีของทั้งสองฝ่าย โดย: Rain_sk วันที่: 10 เมษายน 2566 เวลา:7:46:52 น.

น่ารักมากเลยค่ะ โดย: ฟ้า (Kurobina ) วันที่: 15 เมษายน 2566 เวลา:5:40:14 น.

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com