Bloggang.com : พุดดิ้งรสกาแฟ - test of good manners is to be patient with the bad ones

ตอนไปถึงกรุงเทพฯ
ทันทีที่ลงเครื่อง เข้าโรงแรมที่พัก
เก็บกระเป๋าปุ๊บ
นั่งรถไฟฟ้าไปแถวพญาไท ทันที
.
.

ไปถึงก็สั่ง mrs. cold มากิน 2 แก้ว
2 คน

แล้วเราก็ยิ้มให้กัน

ด้วยความคิดถึง

...

ช่วงระหว่าง 5 วันในบางกอก
เรายังแวะมาร้านนี้หลายเช้า
มาทุกครั้งก็จะสั่งเมนูเดิม
เพราะเมนูอื่น ลองแล้ว ไม่ตรงรสที่ชอบ

...

จนถึงวันหนึ่ง ไปเดินหอศิลป์
พบว่ามีคอนเสิร์ต black pink ด้วย
เลยเลือกหนีคน ไปสปา

หนนี้เลือกนวดน้ำมัน
เป็นสปาที่เคยไปแล้ว หลายครั้ง
แต่ทุกครั้ง ไปสาขาที่มีแต่ต่างชาติ
ซึ่งเงียบสงบมากกกกกกกกกกก

หนนี้ เลือกสาขานี้เพราะใกล้โรงแรม
คิดว่า น่าจะสงบเหมือนอีกสาขา

ค่านวดวันนั้น คนละ 2 ชั่วโมง
ราคา 2,500 บาท x 2 คน = 5,000 บาท

พบว่า บรรยากาศระหว่างการรอห้องนวด
คือ 'นรก' บนดิน
เสียงเป็นพิษมาก

ตอนแรก สงบเงียบจนสงัด
จนเมื่อมีชายหนุ่ม-หญิงสาว 2 คนเดินเข้ามา
แล้วไปนั่งรออยู่ในห้องรับรองด้วย

ตอนแรก หญิงสาวคุยโทรศัพท์ก่อน
เสียงดังมาก ๆ ถึงมากที่สุด
หญิงสาวเป็นเภสัชกร
ที่คุยเรื่องสั่งผลิตยาทาสิว
แล้วเด็กคงทำผิด
นางเลยดุเด็กเสียงดังมาก
มีขู่ว่าจะไม่ให้ผ่านโปรด้วย

คุยงานในสปา นาน
และคุยด้วยเสียงที่ไม่ลดหรี่ลงเลย

เห็นสีหน้าพนักงานต้อนรับฝืดเฝื่อนมาก
สักพัก ผู้ชายที่มากับนาง
ก็โทรออกบ้าง
คราวนี้ ผู้ชายเป็นหมอ
โทรไปถามใครสักคนถึงอาการคนไข้ติดเตียง
มีการสั่งให้ยาใหม่
มีการตำหนินักกายภาพบำบัดด้วย

ผ่านมาเกือบ 15 นาที
เริ่มมีเสียงกระแอมดังมาจากคนอื่น ๆ
ทว่า
ทั้ง 2 คนไร้มารยาท ก็ยังไม่หยุด
ส่งเสียงดังลั่น
ยังคงคุยหน้าตาเฉย
ยังคงดุด่าลูกน้องในสาย

นาทีนั้น ฉันหันไปมอง
มองแบบให้รู้ว่าจ้องมอง
แล้วส่งสายตาตำหนิ

แต่คาดว่า ผู้อาวุโสที่บ้านของทั้งคู่
คงจะไม่ได้อบรมมารยาทให้
และเผลอ ๆ สถาบันก็คงสอนแค่วิชาการ
"คน" ทั้งสองก็เลยยังคุยต่อเนื่อง
จับเวลานาน 30 นาทีแล้ว

จนที่สุด น่าจะเป็นหมอนวดเท้า 2 คน
เดินมาเชิญให้ทั้งสองเข้าไปในห้องนวด

คนที่เหลือในห้องรับรองถึงกับสบตากัน
แล้วยิ้มอย่างโล่งหูให้กัน
โดยไม่ต้องเอ่ยคำ

แต่สักพัก
ยังได้ยิน "เสียงพิษ" ดังทะลุห้องนวดออกมา

คนบ้าอะไรเนี่ย
ทำไมมารยาทสังคมถึงได้ต่ำเตี้ยเช่นนี้
...

ที่สุด ลุกเดินไปที่แผนกต้อนรับ
บอกว่า
ขอห้องนวด ที่อยู่ห่างจากห้องเสียงดัง
ของคนคู่นั้นนะคะ

ผู้จัดการออกมาจัดการเองเลย
เลยได้ห้องที่อยู่ห่างออกไปคนละทิศ

ห่างกันจนหลับสบายหู 2 ชั่วโมง
ที่นอนนวดน้ำมันอโรมา

.
.

เมื่อนวดเสร็จ
ถามเพื่อนร่วมชะตากรรมว่า
จะทิปเท่าไหร่
เพื่อนยื่นเงินให้ 300 เพราะประทับใจการนวด
เลยทิป 2 คน จำนวน 700 บาท
และให้ทิปพนักงานต้อนรับอีก 100 บาท
เป็นค่าความอดทนที่ต้องเจอลูกค้าเช่นนั้น
.
.

ขณะกำลังเดินออก
ได้ยินเสียงลูกค้าที่ลุคเปรี้ยว ๆ คนหนึ่ง
รับสายมือถือ
พูดภาษาอังกฤษที่แปลเป็นไทยได้ว่า
"อย่ามายุ่งกับฉัน ถ้าเธอไม่สามารถเลี้ยงดูชั้นได้"

ฟังแล้ว เฮ้อออออออออ

คนเดี๋ยวนี้ เขาเป็นอะไรกันนะ

.
.

...

ที่สุด พอเดินออกจากสปาแล้วก็พยักหน้าให้กัน
ลงรถไฟใต้ดิน ไปต่อรถไฟฟ้า
ไปร้านกาแฟ
เพื่อเยียวยาจิตใจ
.
.

หนนี้ไม่กิน mrs. cold แล้ว
เลือกเอสเปรสโซ่ รสกาแฟแชมป์โลก
แก้วนี้แหละ 300 บาท

ตอนแรกยังคิดว่า
จะคุ้มมั้ยนะ

แต่ที่สุด เมื่อหมด 3 จิบ
ก็พบว่า สุดแสนคุ้มมาก

เป็นรสชาติที่ละมุนในปาก
เปรี้ยว
ขม
หวาน
และอวลนาน

มีความสุขมาก

กาแฟหมดแก้วแล้ว
ยังรู้สึกถึงความเป็นกาแฟแชมป์โลกจริง ๆ

ราคา
อาจจะไม่สามารถคัดกรองมารยาทคน
ในบางสถานที่
แต่ราคา
ให้รสชาติที่แตกต่างได้จริง
..

อีกอย่างคือ ... บรรยากาศในร้านกาแฟนี้
สงบกว่าในห้องรับรองของสปาแห่งนั้น
เยอะเลยอะ

ทั้งที่คนเยอะกว่า แออัดกว่า
แต่ทว่า สงบ และสงบ
กับความหอมกรุ่นของกลิ่นกาแฟ
...

ไว้จะตีตั๋วไปกินกาแฟที่นั่นอีกครั้ง
ก่อนกลับแอลเอ