• 2023 route of sipping coffee
• 2022 just live my life
• 2021 got to let grow
• 2020 blossom in its own time
• 2019 delicate jottings
• 2018 at a time i was sure
• 2017 to live life completely
• 2016 wrapped around petals
• 2015 a little bit bitter
• 2014 keep flowers bloom!
• 2013 cup of coffee on table
• 2012 beginning of next level

awakening to the fondness of life แม้ตอนสุดท้ายของความรักที่เราหวังไว้ อาจไม่ได้เป็นอย่างที่ฝัน แต่ขอแค่ อย่าลืมที่จะดื่มด่ำไปกับมัน อย่าต้องมารู้สึกเสียดายทีหลัง ว่า ... พลาดอะไรไป . . P. 141, ISBN #978-616-18-5017-3   เมื่อวานนับเป็น meet and greet day ของฉันเลยเชียว ... หลังจากตื่นมาเอ้อระเหย กับการเดินไปเด็ดดอกไม้ในสวน มาปักแจกันจิ๋ว ๆ แล้วเปลี่ยนน้ำถวายพระ สวดมนต์เช้าสั้น ๆ ต้มกาแฟ 1 เหยือก แล้วก็บอกตัวเองว่า ค่อยกลับมากินมื้อเช้าหลังจากไปอ่านไพ่ ให้กับคุณครูคนหนึ่ง ที่ฝากคนสนิทของฉันมานัดคิวให้ แบบนัดแล้วเลื่อน เลื่อนแล้วนัดกันมาหลายหน  ปรากฏว่า พอเดินไปถึงบ้านอีกหลัง ที่ปกติตกแต่งไว้สำหรับเป็นบ้านพัก-รับรองแขก และใช้เปิดอ่านไพ่ยิปซีชั้นล่าง ก็กินกาแฟแก้วที่ 3 ของวัน รอ จนเลยเวลานัด ผลคือ คุณครูขับรถหลงทาง งงนิดหน่อย เพราะมันไม่มีเส้นทางหลงได้เลย แต่ 10.10 น. คุณครูคนนั้นก็มาถึงหน้ารั้ว อืมมมมม ... เปิดไพ่ไปก็อึ้งไป คุณครูยอมรับตามไพ่บอกจริง ว่าเคยทำเช่นนั้น คุณครูยอมรับตามไพ่บอกจริง ว่าเป็นคนติดเรื่องเช่นนั้น ๆ และคุณครูยอมรับว่า สายฝอ สุด ๆ ที่สำคัญ คบซ้อน และคบซ้อนในซ้อน เปิดไพ่ อ่านไพ่ และที่สุดก็เบรกแตก คว่ำไพ่ทั้งหมดลง แล้วบอกคุณครูว่า อย่าใช้ชีวิตแบบนี้เลยนะคะ อย่าด้อยค่าของตัวเอง อย่าหิวโหยจนต้องไลล่า ชีวิตไม่ได้มีให้เราใช้เนื้อตัวอย่างสุรุ่ยสุร่าย ที่สุด บอกคุณครูว่า ขอไม่อ่านแล้วนะคะ ขอเปิดไพ่แนะนำ 6 ใบสุดท้ายนะคะ แล้ว 6 ใบสุดท้าย ก็เป็นไปเป๊ะ ๆ ตามที่พูด เพื่อแนะนำคุณครู ... ตั้งแต่เรียนอ่านไพ่ยิปซีจนเพิ่งครบ 3 ปีเต็ม เมื่อ 3 ตุลาคมที่ผ่านมา อ่านไพ่ให้คนรู้จัก ๆ และคนรู้จักของคนรู้จัก คุณครูคนนี้เป็นคนที่ 523 ทว่ายกให้เป็น 1 ใน 3 อับดับแรกที่ไม่รักตัวเองเลย เศร้าใจจัง ... พอถึง 12.30 ก็มีรุ่นน้องมารับ ด้วยว่า จะพาไปกิน dirty coffee ในคาเฟ่แถวบ้านรุ่นน้อง ปรากฏว่า ก่อนไปก็มีเหตุให้รู้ว่า ต้องไปธุระนั่นนี่ตรงนั้นตรงนี้ด้วย เลยถามรุ่นน้องว่า งั้นแวะธนาคารด้วยได้ไหม เพราะสลากออมสินของพ่อ ครบรอบแล้ว และน้องชายที่เป็นผู้จัดการมรดก ไปถอนมาให้เมื่อวานซืน ... ตอนแรกของตอนแรก น้องชายจะปิดบัญชีพ่อและถอนเงินสด แล้วฝากเข้าบัญชีของพี่สาวทั้งหมดเลย เพราะน้อง 2 คน บอกว่าเงินสดของพ่อก้อนนี้ น้อง 2 คน จะไม่เอาเลย ... ปรากฏว่า หลังถอนมาแล้ว บัญชีฉันเป็นบัญชีสาขาในกรุงเทพฯ ถ้าฝากเงินสดข้ามจังหวัด จะต้องเสียค่าฝาก ตั้งเกือบ 2 พันบาทแน่ะ น้องเลยไม่ได้ฝากเข้าบัญชี ตอนแรก น้องชายจะฝากเงินสดเข้าบัญชีน้องชายเอง แล้วค่อยโอนผ่านแอป มาเข้าบัญชีให้ฉัน แต่เพราะยอดเงินสูงไป และน้องมีเงินทุนวิจัย เงินโครงการคณะ สารพัดเงินเข้ามาวิ่งเล่นไปมาในบัญชีน้อง เยอะมากแล้ว ฉันก็เลยบอกน้องว่า งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวเอาไปฝากเอง ยอมจ่ายค่าฝาก 2 พันบาทนี่แหละ ปรากฏว่า พอรุ่นน้องรู้เรื่องค่าฝากตั้ง 2 พันบาท รุ่นน้องเลยเอาเงินสดไปฝากเข้าบัญชีรุ่นน้องเอง แล้วโอนเข้าบัญชีฉัน แบบฝากปุ๊บ โอนปั๊บ และรอโอนที่เหลืออีกครึ่งในเช้าวันนี้ เพราะเกินยอดที่จะโอนได้ในรายวัน งงเหมือนกันกับการฝากเงินสด แล้วต้องจ่ายค่าฝากด้วย ... พอจัดการเรื่องเงินแล้ว ก็ให้รุ่นน้องไปหย่อนลงร้านข้าวคลุกกะปิ ในระหว่างที่รุ่นน้องต้องไปส่งข้าวไข่เจียว ให้กับแม่ของรุ่นน้องเอง ที่โทรมาบอกระหว่างทางว่า อยากกินข้าวไข่เจียวร้านในสวน ... เดินเข้าไปนั่งรอกินข้าวคลุกกะปิ คนเดียว และกินเสร็จในเวลา 45 นาที อร่อยเหมือนเดิม กับราคาจานละ 75 บาท แบบอิ่มจุก ๆ ขณะกำลังดื่มน้ำแก้วที่ 2 รุ่นน้องก็ขับรถมารับพอดี รุ่นน้องบอก ขอแวะไปร้านขายกีตาร์ก่อนนะคะ เพราะลูกชายของรุ่นน้อง อยากเรียน พบว่า ค่าเรียนดูจะไม่คุ้ม เรียนเดือนละ 4 ชั่วโมง แต่บังคับเรียน อย่างน้อย 3 เดือนในราคาเดือนละ 1,500 บาท ครั้งแรกจ่าย 5,100 + 1,500 + 1,500 สรุปจ่าย = 8,100 บาท นับว่าแพง เพราะราคานี้ไม่รวมกีตาร์ด้วยซ้ำ ที่สำคัญ เรียนครั้งละ 4 คน เลยเดินออกไปหาที่อื่นดีกว่า จากนั้นก็ไปนั่งกินกาแฟแก้วที่ 4 ของวัน เป็น dirty coffee ราคาแก้วละ 120 บาท พบว่าไม่อร่อยเท่าที่รุ่นน้องบอก เลยชวนไปอีกร้านในเมือง ที่มั่นใจว่าอร่อยแน่ เพราะไปกินมา 2-3 หนแล้ว ร้านที่พารุ่นน้องไป ก็ยังกิน dirty coffee แบบบาริสต้าญี่ปุ่นชง กาแฟแก้วที่ 5 แก้วนี้ 90 บาท อร่อย แบบฟินมากกกกกกกกกกกกก ... ตอนแรกคิดว่า จบกาแฟแก้วที่ 5 ตอน 5 โมงเย็น แล้วจะได้กลับบ้าน รุ่นน้องบอก เดี๋ยวพาไปเดินตลาดสดแบบบ้าน ๆ ริมทางรถไฟ ฝ่าดงรถติดยามเย็น จากขบวนนักท่องเที่ยว ไปถึงตลาดที่กำลังวาย ส่วนตัวเอง ซื้อปลาเค็ม 4 ชนิด ขีดละ 25 x 4 = 100 บาท แล้วซื้อปลาฉิ้งฉ้างอีก 2 ขีด 80 บาท ซื้อสะตออีก 1 พวง 100 บาท หยอดทุนการศึกษาให้เด็กร้องเพลงเปิดหมวก 1 ใบม่วง ด้วยเหตุผล เพราะน้องร้องเพลง "รักมิใช่ดวงดาวเมื่อพราวแสง" ตอนเดินผ่านพอดี หยอดเงินลงกล่องปุ๊บ รถไฟมาปั๊บ เลยยืนดูรถไฟแล่นผ่านไปอย่างเร็ว เพราะเป็นรถด่วนพิเศษ นายสถานีรถไฟที่นี่ น่ารักดี มีชวนคุยด้วย คุยกันเรื่องรถไฟ แล้วเอ่ยคำลาว่า ขอให้มีความสุขกับงานนะคะ เห็นขบวนรถไฟแล้วอยากออกเที่ยว แต่ ... รอก่อน กลับถึงบ้านตอน 1 ทุ่ม วางของปุ๊บ มือถือดัง เป็นครอบครัวลูกศิษย์ ประกอบด้วยแม่ 1 ลูกชายหญิง 2 บอกว่า จะมารับไปกินอาหารญี่ปุ่น เลย อืมมม ไปกินอาหารญี่ปุ่น กลับถึงบ้าน 3 ทุ่มพอดี เป็นวันที่ยาวนานมากกกกกกกกกกกกก แต่ก็ดีใจที่ได้อยู่กับคนเก่าแก่ที่โตมาด้วยกัน นี่แหละเนาะ เสน่ห์ของการใช้ชีวิต ในบ้านเกิด Create Date : 13 พฤศจิกายน 2565 Last Update : 13 พฤศจิกายน 2565 21:12:28 น. 0 comments Counter : 355 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com