|
want the rainbow, gotta deal with the mud too
ฉันฝันถึงฤดูฝนแบบที่ อืมมมม ตอนเช้าฝนตกหนัก ตอนบ่ายมีแดดเปรี้ยง หรือฝนตกหนึ่งวัน สลับแดดออกหนึ่งวัน ถามว่า สั่งฝนได้ด้วยเหรอ กราบแทบเท้าขอ ก็ไม่มีวัน ฤดูกาลและอากาศ เป็นสิ่งที่ไม่อาจควบคุม อีกทั้งฤดูฝนของปีนี้ ก็ไม่เหมือนฤดูฝน เมื่อครั้งอายุสิบแปด : : หน้า 13-14, อุรุดา โควินท์ ISBN 978-974-02-1671-1 เมื่อเช้าตื่นมาพร้อมเสียงรถหลายคันเร่งเครื่อง ดังสนั่น ลั่นริมคลอง เลยลุกมาเปิดม่านออกดู พบว่า ถนนทางตรง ถูกตำรวจชุมชนมาตั้งกรวยปิดกั้น พร้อมวางไฟหมุน ๆ เห็นแต่ไกล
ไม่แน่ใจว่า ทำไมกั้นถนนแบบห้ามผ่านเด็ดขาด จนได้ยินเสียงประกอบพิธีอะไรสักอย่าง เดาว่า คงเป็นพิธีศักดิ์สิทธิ์จำพวกองค์ลงทรงเจ้า เพราะเสียงสวดมนต์ภาษาแปลก ๆ ดังลอยมา นานเป็นชั่วโมง
เที่ยง ๆ เสียงเงียบ เพลงลูกทุ่งดังขึ้นแทน ถนนยังปิดกั้น ตำรวชุมชนยังยืนเฝ้า น่าจะปิดถนนเลี้ยงฉลองต่อ
แต่พอฝนกระหน่ำ ทุกอย่างก็หายวับ และเงียบสนิท เดาว่า กลัวเครื่องเสียงเปียกฝน
ฝนช่วยแก้ปัญหาได้จริง ๆ และฝนทำให้นั่งอ่านหนังสืออยู่ในบ้าน ได้นาน
แต่ฝนก็ทำให้ระแวง แม้บ้านหลังนี้จะแข็งแกร่ง แต่ก็เป็นบ้านอายุ 60 ปีแล้ว เป็น 60 ปีที่ผ่านการรีโนเวทใหญ่ ๆ 2 ครั้ง และยอมมุงเมทัลชีต คลุมหลังคากระเบื้อง เพราะทนน้ำไหลโจ๊กเวลาฝนตกหนักไม่ไหว
บางที ฝนก็น่ารัก บางที ฝนก็ไม่น่ารัก
ไม่มีอะไรมากไปกว่า คิดอะไรได้ เงียบ ๆ ในใจขึ้นมา
Create Date : 05 พฤศจิกายน 2565 |
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2565 20:22:18 น. |
|
0 comments
|
Counter : 695 Pageviews. |
 |
|
|
| |
|
|
Location :
United States
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]

|
ดีกับทุกคนที่เจอ ส่วนเขาจะจดจำเราอย่างไร เป็นมุมมองของเขา แต่ในมุมมองของเรา อย่างน้อยเราจดจำได้เสมอว่า เราปฏิบัติดี กับเขา นึกย้อนไปจึงไม่มีอะไรเสียดาย
เพราะ moment นั้น อาจเป็นครั้งนี้ครั้งเดียว, ที่เจอกัน
. .
|
|
|
|
|
|
|