|
|
want the rainbow, gotta deal with the mud too
ฉันฝันถึงฤดูฝนแบบที่ อืมมมม
ตอนเช้าฝนตกหนัก ตอนบ่ายมีแดดเปรี้ยง
หรือฝนตกหนึ่งวัน สลับแดดออกหนึ่งวัน
ถามว่า สั่งฝนได้ด้วยเหรอ
กราบแทบเท้าขอ ก็ไม่มีวัน
ฤดูกาลและอากาศ เป็นสิ่งที่ไม่อาจควบคุม
อีกทั้งฤดูฝนของปีนี้ ก็ไม่เหมือนฤดูฝน
เมื่อครั้งอายุสิบแปด
:
:
หน้า 13-14, อุรุดา โควินท์
ISBN 978-974-02-1671-1
 เมื่อเช้าตื่นมาพร้อมเสียงรถหลายคันเร่งเครื่อง
ดังสนั่น
ลั่นริมคลอง
เลยลุกมาเปิดม่านออกดู
พบว่า
ถนนทางตรง ถูกตำรวจชุมชนมาตั้งกรวยปิดกั้น
พร้อมวางไฟหมุน ๆ เห็นแต่ไกล
ไม่แน่ใจว่า ทำไมกั้นถนนแบบห้ามผ่านเด็ดขาด
จนได้ยินเสียงประกอบพิธีอะไรสักอย่าง
เดาว่า
คงเป็นพิธีศักดิ์สิทธิ์จำพวกองค์ลงทรงเจ้า
เพราะเสียงสวดมนต์ภาษาแปลก ๆ ดังลอยมา
นานเป็นชั่วโมง
เที่ยง ๆ เสียงเงียบ
เพลงลูกทุ่งดังขึ้นแทน
ถนนยังปิดกั้น ตำรวชุมชนยังยืนเฝ้า
น่าจะปิดถนนเลี้ยงฉลองต่อ
แต่พอฝนกระหน่ำ
ทุกอย่างก็หายวับ
และเงียบสนิท
เดาว่า กลัวเครื่องเสียงเปียกฝน
ฝนช่วยแก้ปัญหาได้จริง ๆ
และฝนทำให้นั่งอ่านหนังสืออยู่ในบ้าน
ได้นาน
แต่ฝนก็ทำให้ระแวง
แม้บ้านหลังนี้จะแข็งแกร่ง
แต่ก็เป็นบ้านอายุ 60 ปีแล้ว
เป็น 60 ปีที่ผ่านการรีโนเวทใหญ่ ๆ 2 ครั้ง
และยอมมุงเมทัลชีต คลุมหลังคากระเบื้อง
เพราะทนน้ำไหลโจ๊กเวลาฝนตกหนักไม่ไหว
บางที ฝนก็น่ารัก
บางที ฝนก็ไม่น่ารัก
ไม่มีอะไรมากไปกว่า คิดอะไรได้
เงียบ ๆ ในใจขึ้นมา
| Create Date : 05 พฤศจิกายน 2565 |
| Last Update : 5 พฤศจิกายน 2565 20:22:18 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 340 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [