เพลียมา 2 วันแล้วค่ะ ลูกไม่สบาย พากันเที่ยวหนักไปหน่อย ทั้งช่วงหยุด 3 วันมาฆะบูชา และพาเที่ยวช่วงเย็นๆ เป็นไข้จนได้ คืนวานขณะกำลังหลับๆ บูนก็ติดเครื่องกระอึกๆๆ ต้องจับขึ้นมานั่งอ้วก เลอะห้องหมดเลย ใจหายค่ะ น้องบูนแย่เลย เช้ามาก็ท้องเสีย อาการของเชื้อลงท้องเพราะคอเจ็บร่างกายอ่อนแอ ต้องไปอนามัยเอายามาให้ลูก(เจอคนจะแซงคิวอีกต้องวีนซะ) แต่ก็ยังอ้วก+ถ่ายอยู่จนวันรุ่งขึ้นคือวันนี้ ดีขึ้นแล้ว แต่ยังกินไม่ค่อยลง ต้องพยายามให้กินบ่อยๆ จนช่วงสายๆ เลยพาลูกไปถ่ายแบบหมวกกัน(ลูกสวยต้องใช้งานค่ะ อิอิ) ก็เริ่มร่าเริงขึ้น ถ่ายแล้วเอารูปมาดู แต่งรูปลูกไป ชื่นชมไป ส่งฝากเพื่อนขาย เฮ้อ... ค่อยมีความสุขขึ้นมาหน่อย ชื่นใจจังมีลูกน่ารัก

พยายามรวมสติหาทางสู้อนาคตต่อไป

แต่พอช่วงหัวค่ำ มีเรื่องสะเทือนใจนิดหน่อย อยู่กับน้องบูน 2 คนค่ะ น้องบูนดูซีดี + ต่อบล็อค แม่เล่นเนท อยู่ๆน้องบูนก็ว่าอยากมีแม่ใหม่ พูดเป็นคุ้งเป็นแคว ถามว่าไม่รักแม่แล้วเหรอก็บอกว่าไม่ ฯลฯ น้อยใจง่ะ โห ลูก มานึกได้ทีหลัง อ๋อ ปกติตอนเขาดื้อเราเคยว่าเดี๋ยวจะมีลูกใหม่ มีน้องใหม่ เขาเลยจำกลับมาว่านี่เอง ก็เลยทำเป็นไม่สนใจ บูนก็งอนไปสักพักก็มาอ้อน เด็กนี่ผ้าขาวจริงๆเนอะ ใส่สีไรไปก็รับไว้หมด ต้องเลี้ยงลูกอย่างมีสติกว่านี้แล้วเรา

ยิ้มเถอะลูก อย่างอแงอย่าดื้อ อย่าร้องไห้เลย ลูกเป็นกำลังใจเดียวของแม่นะ แม่รักหนูจัง ไอ้ดื้อ