ในกระบวนการต้มสมุนไพร คนจีนนี่ถือว่ามีภูมิปัญญาดีๆเพื่อการรักษาสุขภาพมากมายเลยค่ะ อย่างตอนเราเด็กๆ เวลามีคนพามาที่ตลาดนครปฐม เวลาหิวน้ำจะไม่ค่อยได้กินน้ำอัดลมเท่าไร น้ำเปล่าก็ไม่มีขาย(น้ำเปล่าเนี่ยนะต้องขาย!) จะได้กินบ่อยๆก็คือน้ำเก๊กฮวยสีเหลืองแก้วแช่เย็นเจี๊ยบตามตู้แช่สีเงินๆ กินแล้วหวานชื่นใจคลายร้อนดีชะมัด

โตขึ้นมาได้ไปตรังเจอร้านขายน้ำขม ขายได้ไงอ้ะใครกิน กินทำไม ต้องหันไปถามเพื่อนนิสัยประหลาดที่กินเจ กินไรแปลกๆ (ไม่ต้องมองหาใคร แกนั่นล่ะน้าดาว) เธอบอกว่าเธอชอบกินต้องคอยซื้อประจำ กินบำรุงร่างกายดีมาก (ต้มจากบอระเพ็ดเนี่ยนะ)

อ่านในหนังสือ "ครัว"รุ่นเก่าๆที่ไปเยาวราช ที่นั่นจะมีร้านของหยั่นวอหยุ่น จะมีน้ำก๊อกทองเหลืองเพื่อขายน้ำขมเหมือนกันค่ะ ใครไปแล้วได้ชิมมาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ

อีกน้ำที่เคยได้ยินเคยรู้จักแต่ยังไม่เคยกินซะทีคือน้ำจับเลี้ยง เคยอ่านในขบวนการแก้จนว่าเขาเอากล้วยหอมดิบที่ต้นหักจากพายุหรือฝนมาต้ม ถือเป็นภูมิปัญญาของคนจีนที่ใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า แต่ก็ไม่เคยต้มกินซะที เพราะเครื่องเคราเยอะพอสมควร จะหาร้านที่ทำขายก็ไม่ค่อยได้เห็นเท่าไรเห็นแต่ร้านน้ำเต้าหู้ที่เป็นภูมิปัญญาของคนจีนเหมือนกัน แถมปาท่งโก๋อีกสักตัว...แฮ่ม...

เมื่อ 2 เดือนที่ผ่านมา ลุงของน้องกะบูนพาไปเที่ยว ขากลับแวะกินข้าวที่โต้รุ่งหน้าองค์พระ คนอื่นก็กินข้าวกันส่วนเรานั้นมาววววววรถกินอะไรไม่ลงเลยเดินดูไปเรื่อยๆ เจอร้านหนึ่งขายอะไรร้อนๆ แถมใส่แก้วกินได้ไม่แพง เลยแวะเข้าไปสั่ง 1 แก้ว

กินอุ่นๆไปสักพักอาการมาววว ก็ดีขึ้น อืม ติดใจๆ ดูๆอ้ะมีก๊อกทองเหลืองด้วย สงสัยน้ำขมที่เพื่อนว่า แต่น้ำหวานทำไมเรียกเลี่ยงจุ๊ย ไม่ใช่จับเลี้ยง ????

คนมาซื้อก็เรียกจับเลี้ยงอ้ะ ถามคนขายว่านี่จับเลี้ยงหรือเลี่ยงจุ๊ย คนขายก็ว่าเหมือนๆกัน ...เฮ้ยยย จับเลี้ยงไม่ได้ใส่มะตูมหนิ แต่เลี่ยงจุ๊ยของเฮียนี่มีกลิ่นมะตูมนา คนที่สั่งจับเลี้ยงหันมายิ้มๆบอกว่าอันเดียวกันล่ะค่ะ-ส่วนเราก็หน้าแตกไปดิคะ วันนั้นเราก็ไม่ได้อะไรค่ะ ก็กลับบ้านไปคาใจๆ แต่ก็แวะเวียนมาซื้อกินเรื่อยๆเพราะเริ่มติดใจจนวันนึงทำใจกล้า ขอคุยแบบเคลียร์ๆ

ตกลงเลี่ยงจุ๊ยมาจากอะไรเฮียเพราะหาในกูเกิ้ลก็ไม่มี เฮียเลยบอกว่าเลี่ยงจุ๊ยมาจากคำแต้จิ๋ว ถามว่าต้มเหมือนกับจับเลี้ยงไหม แกก็ว่าไม่เหมือนกัน มีแบบขมและแบบหวาน (แล้ววันนั้นบอกว่าใช่อันเดียวกะจับเลี้ยงให้ตรูหน้าแตกทำมายฟระ) เอาน่า แกก็รินแบบขมให้ชิม...อืมมม ช่ายยเลยยย บอระเพ็ด แน่เลยยย บำรุงร่างกายจริงๆ

แบบหวานอาจจะมากไปสำหรับคนอ่อนหวาน ตอนนี้ถ้ามีโอกาสเราก็ไปซื้อกินค่ะ ชอบซะแล้ว น้ำเลี่ยงจุ๊ย ถ้าใครผ่านมาองค์พระฯและได้แวะโต้รุ่งประตูซ้ายมือของพระร่วงฯ อย่าลืมลองชิมนะคะ ขอบคุณที่มาอ่านค่า

ลป.ลืมไป ถ้าใครสงสัย กะบูนไม่ค่อยชอบดื่มเลี่ยงจุ๊ยนะคะ เธอไม่ค่อยชอบน้ำหวาน น้ำสมุนไพรค่ะ กินแต่นมมมมมม

น้าดาว (คนนิสัยประหลาดบอกว่า จุ๊ย แปลว่า น้ำ เลี่ยงจุ๊ย น่าจะแปลว่าน้ำเย็น(ทำให้ร่างกายเย็น/จับเลี้ยง (จีน: 十凉/十涼 แปลว่า สิบเย็น หมายถึง ของเย็นสิบอย่าง) ขอบจายยนะ