Poetry is wisdom that enchants the heart.
Wisdom is poetry that sings in the mind.
Poetry is not an opinion expressed.
It is a song that rises from a bleeding wound or a smiling mouth......
"If you can't love me, love my poetry."
|
||||
มัจจุราชคอรัปชั่น
ตาแก่เคืองเคียดแค้นแน่นในอก
ไฟนรกสุมทรวงห้วงพิกัด เพราะยึดหนี้ชีวิตกิจวัตร ตามกำหนัดกำหนดบทกระทบ โรคร้ายในโลกงามโหมลามรุก เร่งคามคุกติดตามถามจุดจบ วงกฎธรรมชาติประกาศครบ รอกินศพชีวิตลิขิตนับ เขาสู้ฝืนขืนขัดมัจจุราช ใช้อำนาจเทคโนโลยีที่เคลื่อนขับ ทั้งกินยา ผ่าตัด แพทย์จัดรับ ชะลอความเกิด-ดับ ปรับชีวิต เพราะยังหวงเงินทองห่วงของรัก ศรีและศักดิ์สรรเสริญเจริญวิจิตร ร้อยหญิงสาวสวยใสคนใกล้ชิด ยังอยากคิดหื่นกามตามกิจวัตร เพิ่งอายุของเขาเก้าสิบหก เพราะอยากกกสาวต่อจึงขอผลัด ทุ่มซื้อตัวมัจจุราชประกาศชัด ใช้เงินนี้ชี้วัดจัดชีวิต! ใครคือพระเจ้า
พระเจ้าเป็นใคร
หนูรู้สึกสงสัยใคร่ครวญอยู่ จึงลองตั้งคำถามถามคุณครู ขอความรู้ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชา คุณครูอึ้งเอ๋อตามคำถามซื่อ สมองตื้อลืมนิยามช่างงามหน้า ได้ยินเสียงตวาดชัดหมดศรัทธา นังเด็กบ้า! ถามอะไรไร้สาระ หนูเลยถามแม่ค้าข้างถนน คำตอบปนอัตลักษณ์กักขฬะ พระเจ้าให้เงินกูใช้หรือไงฟะ คือวาทะผู้ทุกข์ยากลำบากล้น หนูลองถามนิสิตนักศึกษา เธอบูชาวัตถุทุรผล เพราะเงินคือพระเจ้าเฝ้าดิ้นรน เหยียบคนจนลืม พระเจ้าต้องเข้าใจ หนูจึงลองถามอลัชชี อ๋อ..ต้องน้ำมันผีนี่แหละใช่ ปลุกเสกแท้ผลเน้นเห็นเร็วไว เสน่ห์แรงทันใดเพียงได้ทา หนูจึงถามบุรุษผู้ดูเยือกเย็น สงบเด่นคล้ายแสงไฟฉาบใบหน้า รัศมีเรืองรองผ่องกายา เกิดศรัทธาลบนิยามความวุ่นวาย สำหรับเขาพระเจ้าคือธรรมชาติ กำหนดทุกบทบาทไม่ขาดสาย บัญญัติหยดน้ำดินหินกรวดทราย ความเกิดแก่เจ็บตายที่รายทาง อยู่เหนือความซับซ้อนวงจรวัฏ ซึ่งมวลสัตว์วุ่นวนบนความว่าง เพียงหนูลองสมาทานการปล่อยวาง จะพบทางถึงพระเจ้าเข้าใจธรรม แบกรับความสับสนปนความเขลา ชวนให้เศร้ากำสรวลนั่งครวญคร่ำ ต่างคนต่างจุดยืนกล้ำกลืนจำ มูลเหตุย้ำยุคสมัย เชื่อใครดี? เหนือมนุษยชาติ
อยู่เหนือมนุษยชาติ
๑.จักรวาลหล่อเลี้ยงสัตว์คน ฟ้ารินหลั่งฝน เกิด แม่ต้นน้ำลำธาร เป็นแหล่งข้าวปลาอาหาร ก่อเกิดวิญญาณ สรรพสิ่งอยู่ร่วมรวมกัน ธรรมชาติหล่อเลี้ยงผูกพัน โลกได้อัศจรรย์ ชาติชนรู้รักสมัครสมาน สงบสุขเป็นมาเนิ่นนาน เริงรื่นชื่นบาน แก่นธรรมคือชีวิตจิตใจ ๒.กระทั่งวันผันผ่านนานไป อารยธรรมนำสมัย บอกโลกว่ามนุษย์พัฒนา เหนือสัตว์บนพื้นพสุธา หลอกล่อลวงตา ให้สันดานคนเปลี่ยนแปลง เศษกระดาษเงินทองของแสลง บัดซบตลบตะแลง ทำลายศีลธรรมทรามทรุด ๓. โอ้ เหวย! สังเวช เศษมนุษย์ เทคโนโลยีสูงสุด แต่กลับจิตโทรมเสื่อมทราม หื่นกระสันบันเทิงระเริงกาม ลืมสิ่งดีงาม ละเลงเงินตราฆ่าฟัน ปี้ผีเพลิดเพลินเจริญพันธ์ หลง เปลือก เลือกสรร วัดค่าของความเป็นคน วัตถุบ่งชั้นแบ่งชน รวยสุขทุกข์จน ทุกก้าวแก่งแย่งชิงดี สงครามกำหนัดบัดสี บัดซบอัปรีย์ เหลือเกินจะกล่าวพรรณนา รอยเลือดเดือดแดงแสลงตา สังเวยอวิชชา บวงสรวงขี้ข้าปัญญาชน เลือดเย็นเข่นฆ่าจลาจล หวังประโยชน์ส่วนตน ตักตวงอำนาจวาสนา หวังยิ่งใหญ่ในโลกา ชี้ชัดอัตตา สันดานกิเลสเปรตระยำ ๔. จักรวาลแสลงภาพบาปกรรม มนุษย์สิ้นคุณธรรม พินาศย่อยยับอับจน เข่นฆ่าพี่น้องสนองตน ลวงล่อฉ้อฉล อุเหม่ มึงบ้าหรือไร มึงกำเนิดมาจากไหน ช่างเลวเหลวไหล หลงลืมกำพืดของตัว หลงบ้าโง่เขลาเมามัว .แย่งเมียแย่งผัว ผิดระบบรบราฆ่าฟัน กูขอกำหนดโทษทัณฑ์ ให้มึงสูญพันธ์ หมดสิ้นจากพิภพจบสมัย ๕. ผืนดินแตกแยกทันใด เสียงสนั่นหวั่นไหว หวีดร้องครึ่งผีครึ่งคน นรกสูบซากศพสัปดน สูบความสับสน สูบลงใต้พื้นพสุธา ไฟเผาสารพัดกายา มนุษย์มนัสสัตว์หมา หมกไหม้อยู่ใต้ไฟกาม คลื่นซัดกระหน่ำซ้ำไฟทราม คราบขี้สงคราม สึนะมิช่วยล้างมลทิน ล้างบาปออกจากผืนดิน สายฝนหลั่งริน ดับไฟโลกันตร์รันทด ๖. แล้วเสียงเพลงก็ปรากฏ เขตคามงามงด ดอกไม้ก็แย้มผลิบาน สัตว์โลกออกหาอาหาร ต้นน้ำลำธาร สรวงสวรรค์คืนแคว้นแดนดิน ความรักท่วมท้นธรณิน นกน้อยโผผิน มนุษย์กลับตัวกลับใจ กลับสู่วิถีทางสว่างไสว สร้างชาติภูมิชัย เลิกทางอบายภูมิทุรกรรม สังเวชสังวรณ์ในธรรม บุญบาปหลาบจำ จึงมีสันติภาพตราบนานฯ กราบเท้าคุณยาย
กราบเท้าคุณยาย
สิบนิ้วประณตน้อม ............................มโนกราน พลางพิศผจงจาร..................................จรดถ้อย อุทิศวจีทาน..........................................แทนธูป เทียนเฮย มะลิตื่มมาลัยฮ้อย.................................กราบเท้าคุณสนอง พระคุณแม่ใหญ่ล้ำ................................รำพัน สูงส่ำสรวงสวรรค์.................................เสียดฟ้า เถิงจารหมึกเหมิดมหรร-.......................ณพสมุทร หมาดเฮย หาพจน์ใดในหล้า..................................กล่าวถ้อยพระคุณเถิง ย้อนเพิ่นฮักพี่น้อง................................ลูกหลาน สู้อุทิศจิตวิญญาณ................................ประโยชน์กู้ ตรากตรำมุทำงาน.................................ออมอด เนรมิตวิจิตรสู้.......................................เสกสร้างทางฝัน นำสองมือแม่นี้.....................................นี่หนอ ควมฮักจังถักทอ..................................ท่วมท้น พันผูกลูกหลานยอ-..............................ยกย่อง สายเลือดแม่ขุ่นข้น...............................สดับซ้ำคำสอน คืนเว็นล่วงผ่านแล้ว..............................เลยสมัย สรรพสิ่งย่อมเสื่อมไป...........................ปลาศด้วย นำพุทธวินิจฉัย....................................คือสัจ-ธรรมเฮย กายแม่กะสิม้วย...................................เหมิดสิ้นเสื่อมสูญ ฮักแม่จงยึดย้ำ......................................คำสอน ถือคู่ธรรมอมร......................................มิ่งหล้า ปลงปลดปล่อยนิวรณ์............................เวนโลก ยอมฮับอย่างหาญกล้า..........................สดับแท้ทางสวรรค์ คุณยายขี่รถจักรยาน
ยายกับจักรยาน
คุณยายขี่รถจักรยาน บนธรรมวิถีทาน มุ่งหน้าฝ่าฝุ่นอุ่นละออง เด็กน้อยตีหน้าตามอง ร้อนแดดแสดทอง หน้าบ้านคนเดียวเปลี่ยวกาย รอคนป้อนข้าวคราวสาย หิวจนตาลาย ทีท่าร้อนรนจนลาญ จนยายจอดรถจักรยาน เปิดถุงอาหาร ใส่จานไก่ย่างส้มตำ นั่งปั้นข้าวเหนียวเคี้ยวนำ ป้อนข้าวเป็นคำ ใส่ปากคนดื้อลูกไผ ปลาร้าบ่มร้างทางไกล หยาดเหงื่อแรงใจ ข้าวจ้ำตำส้มผสมผสาน น้อมนำดำเนินเนิ่นนาน ฝังในวิญญาณ รสคำปันข้าวของยาย หล่อเลี้ยงหลานลูกผู้ชาย เลือดเนื้อเชื้อกาย กล้าแกร่งก่อร่างสร้างคน รอวันหลานเติบโตจน สำนึกฝึกฝน ฟันฝ่าอุปสรรค์รักงาน จดจำรำลึกผนึกนาน ยึดมั่นปณิธาน ทางทุกข์ย่างเท้าก้าวนำ ปลงปลดปล่อยนามตามธรรม สันโดษโจทย์จำ จรรโลงยายกล่าวคราวหลัง _______________ ความจริงเด็กดื้อแค่ฟัง ข้าวเหนียวเคี้ยวดัง หลับหูหลับตาหน้าตาย พยักหน้ารับคำย้ำยาย กลืนข้าวมือสาย ลงท้องอิ่มซื่อสดใส พอเงยหน้าต้องตกใจ ยายหายไปไหน ขวัญหายโหยไห้ใจลาญ เห็นยายขี่รถจักรยาน เริงรื่นชื่นบาน หลับใหลยายไม่ตื่นแล้ว |
เชษฐภัทร
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
Group Blog
All Blog
Friends Blog
MY VIP Friend                  |
|||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||
