Poetry is wisdom that enchants the heart.
Wisdom is poetry that sings in the mind.
Poetry is not an opinion expressed.
It is a song that rises from a bleeding wound or a smiling mouth......
"If you can't love me, love my poetry."
|
||||||||||||||
ก้อนหิน กระดาษ และสายลม ทุกค่ำคืนตราตรึง.........................ตอกย้ำ หินทับกระดาษอึง...................อกอยู่ เสพย์สุขกำซาบซ้ำ....................เสนาะเร้าเขย่าสวรรค์ มันปกป้องกระดาษด้วย.................หัวใจ หนักแน่นบ่หวั่นไหว.....................ว่าเว้า กอดก่ายกระดาษไผ.......................ผิว์พราก ลมพัดจะยิ่งเย้า.................................แย่งยื้อกระดาษคืน ขืนแรงบอกรักร้อง.....................ระเริงสวาท พลางแฮ หินเสพสมสังพาส.......................พร่ำเพ้อ กรีฑาท่าทับกระดาษ......................ดึงดูด เล่นรักประเจิดประเจ้อ....................ประจักษ์แจ้งแทงตา หน้ากระดาษยู่ยี่ไห้........................โหยครวญ วอนพระพายพัดสวน.....................ต่อสู้ เถิดลมเร่งเร่งกระบวน...................การสะบัด หินจะหลุดและกู้......................เกียรติได้สักวัน อันหินสังเกตแล้ว......................ลงองค์ หินเจ็บกระอักตรง.........................อกนี้ ตระหนกตระหนักพะวง.................ตัวกระดาษ รักเคยรักกลับปี้........................ป่นแล้วระทมเหลือ เชื่อแล้วหินเชื่อได้.......................ดังเห็น แต่ก็ยังใจเย็น...............................อยู่เหย้า กอดเกี่ยวก่ายกระดาษเป็น...................ปานก่อน รั้งแต่กายได้เศร้า.........................โศกช้ำจำยอม ตรอมตรมทับกระดาษรู้..................เรื่อยมา แต่ก็ต้องถึงครา................................คลาดแคล้ว ยามตะวันเอ่ยคำลา..........................ลับโลก หินอ่อนแรงหลับแล้ว..................อ่อนล้าโรยแรง ค่อยตะแคงเลียดกระดาษต้อย..............ตามลม แล้วโลดลิงสุขสม...........................ซาบซึ้ง กระดาษเสพย์สังวาสจม....................กามจ่อม กอดกระเฟียดฟัดลมอึ้ง.....................อกร้อนระเริงลม ทุกข์ระทมหินร่ำไห้.........................โหยหวน เศร้าจิตคิดเจ็บจวน............................จักบ้า ไตรลักษณ์กฏโลกสรวล-..................เสแสยะ ยิ้มเนอ ทุกข์ทับถมข่มกล้า............................กลอกกลิ้งยิงฟัน อันความช้ำชอกย้ำ............................โยงคดี กาลผ่านผันวันปี...............................ปรับเข้า ไตรลักษณ์ประจักษ์ตี............................ธรรมแตก หากทราบย่อมหยุดเศร้า...................โศกได้ทันใด ไอ้ลมกับกระดาษร้อน......................แรงกาม ยังไม่หยุดเสพย์ความ..........................ใคร่ค้าง สุดสุดสังเวชตาม.............................ตัวบท แต่ฤทธิ์กิเลสจะสร้าง....................สั่งให้กระสัน
|
เชษฐภัทร
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
Group Blog
All Blog
Friends Blog
MY VIP Friend                  |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
อะไรนี่.....