ย่อย
สูดหายใจอย่างขมขื่นเราฝืนจับ
ใจก็วิ่งหายวับไปกับฝัน
มันทะลึ่งทะเล้นหลบมีครบครัน
สติฉันไล่จนเมื่อยเหนื่อยหมดแรง
เหงื่อสติไหลรดเป็นหยดเปียก
ยิ่งสำเหนียกตอกย้ำความกำแหง
จิตที่ดื้อเป็นลิงยิ่งสำแดง
แสนหน่ายแหนงที่ต้องตามความอยากตัว
อยากตามจิตในความฝันอันกว้างใหญ่
ตามรกไล่หลีกหนีกับ ดี - ชั่ว
ตามไม่ทันยิ่งว้าวุ่นยิ่งขุ่นมัว
ใจเต้นรัวร้อนเพราะ "อยาก" จนมากเกิน
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
