|
มายาแห่งชีวิต
เห็นท้องฟ้าสีครามเหมือนทะเล หลังสิ้นเสียงขับเห่ของลมคลื่น ตะวันน้อยน่ารักก็ลุกยืน ทักทายผืนแผ่นดินด้วยสีทอง
ละเลียดหิมะขาวคั่นขอบฟ้า หลังฝนหล่นลงมาล้างหม่นหมอง ถักเป็นพรมผืนใหม่ขาวชวนมอง โอบประคองผืนเขาและผืนดิน
ตะวันบรรเลงรักระบายสี มอบไมตรีจากใจให้หมดสิ้น อ้อนเสียงสัตว์น้อยใหญ่ให้ได้ยิน นกน้อยบินประดับภาพทะเลฟ้า
หลังน้ำฝนหล่นลงชโลมโลก ความทุกข์โศกก็สูญสิ้นทุกแหล่งหล้า เหมือนความสุขมาเยือนอีกครั้งครา นี่แหละภาพมายาแห่งชีวิต
|
|
(เม้นท์แค่นี้ เพราะเริ่มหมดมุขเขียนกลอยแว้ววว... แหะๆ)
.....................