Poetry is wisdom that enchants the heart.
Wisdom is poetry that sings in the mind.
Poetry is not an opinion expressed.
It is a song that rises from a bleeding wound or a smiling mouth......
"If you can't love me, love my poetry."
|
||||
สีสันของสายลม
สีสันแห่งสายลม
แสบซ่านขนลุกซู่เมื่อรู้สึก ลมบาดลึกเล็ดลอดสอดผัสสะ เสมือนช่วยแบ่งเบาเพลาภาระ สร้างภาวะผ่อนคลายทั้งกายใจ กลิ่นเกสรต้องลมชื่นชมกลิ่น เมื่อผืนดินต้องมนต์หลังฝนใหม่ ลีลาศตามทำนองแห่งดอกไม้ ปลุกวิญญาณเยื่อใยให้จดจำ หวิวหวีดลมบรรเลงเพลงขับขาน สอดประสานเสียงสนุกรุกกระหน่ำ จากใจจึงเรียงร้อยเป็นถ้อยคำ เกิดลำนำลวดลายแห่งสายลม คัดสรรท่วงทำนองกรองความคิด จากชีวิตวันคืนเคยขื่นขม ประสบการณ์ผ่านสุขทุกระทม เป็นคำคมขับขานงานกวี เขียนเพื่อลบภาพเก่าความเศร้าหมอง หวังสนองความสุขแด่ทุกที่ รังสรรค์ความชื่นบานสานไมตรี ด้วยสรรพ์สีลวดลายแห่งสายลม โดย เชษฐภัทร วิสัยจร ลำนำตะวัน
ตะวันทอแสงทองส่องฟากฟ้า
เริ่มเวลาสุขสันติ์เช้าวันใหม่ ลบเลือนความมืดมิดจากจิตใจ โหมรุกไล่ลีลาแห่งราตรี เก็จน้ำค้างเคลียคลอล้อไอหมอก คล้ายเย้าหยอกยิ้มรับอวดสรรพสี เสียงนกน้อยขับขานสานไมตรี เปล่งวิถีลำนำท่วงทำนอง มอบสีสันสดใสให้ผีเสื้อ ประดับไม้เมืองเหนือเมื่อแสงส่อง แห่งดอยหมอกดอกไม้ใต้แสงทอง บนครรลองลีลาตาของวัน ปลุกคุณงามความคิดจิตมนุษย์ ชำระความชำรุดหยุดถือมั่น ซึ่งบอดใบ้เบ่งบ้าไล่ฆ่าฟัน เพื่อแบ่งปันแสงธรรมเป็นน้ำใจ หลงรักคำคารมลมพัดหวน เปลวแดดอุ่นอบอวลชวนหวั่นไหว เติมชีวิตวิญญาณสานสายใย ระบายสีสดใสให้จดจำ แสบแสงสาดสอดแทรกเหงื่อแตกซ่าน จินตการร้อยกรองยิ่งร้องร่ำ แสง-สี-เสียง-เรียงร้อยแต่งถ้อยคำ เป็นลำนำบทนี้ที่คนเมิน นาฎกรรมรวงข้าว
นาฏกรรมรวงข้าว
โอนระเนนเอนล้มเล่นลมหนาว ล้านรวงข้าวเริงระบำหลังย่ำรุ่ง ขานรับท่วงทำนองของสายรุ้ง หอมกลิ่นฟุ้งน้ำอบฟ้าฝ่ากลิ่นฟาง ศิลป์แห่งห้วงอารมณ์ซึ่งบ่มร่ำ นาฎกรรมรวงข้าวคราวฟ้าสาง ตะวันทอแสงจับซับหมอกจาง ฉาบเส้นทางเนนระนาบทาบเปลวทอง ดื่มด่ำภาพสรวงสวรรค์วรรณวิจิตร ลืมชีวิตวุ่นวนสิ่งหม่นหมอง อวลอารมณ์ห่มฝันอันเรืองรอง ร้อยทำนองนึกนำร่ำจำเรียง จึงร่ายรำเริงเล่นเช่นรวงข้าว รับเรื่องราวรจนีแสงสีเสียง สำนึกทุกถ้อยคำทุกสำเนียง ซึ่งหล่อเลี้ยงลิขิตชีวิตคน หวนคำนึงคิดนึกรำลึกได้ ศิลป์จับใจบรรเจิดกำเนิดผล ธรรมชาติทิพย์ฉาบอาบกมล จึงบันดลรอยยิ้มพิมพ์เยื่อใย เหนือเตียงนอนก่อนฝันหลังวันเศร้า ภาพวัยเยาว์ยิ่งล่วงผ่านนานสมัย แต่ห้วงความทรงจำอันอำไพ ยิ่งเย้ายั่วหัวใจให้ฟ้อนตาม เส้นทางกวี
เส้นทางกวี
ก. กลั่นกรองความขื่นขมผสมผสาน ข. เขียนตำนานชีวิตปะติดปะต่อ ค. ค่อยเค้นคำละเมียดละเอียดละออ ง. โง่งมตอใต้โลกกะโหลกกะลา จ. เจ็บใจจำความรักอิหลักอิเหลื่อ ฉ. ฉายเริ่มเชื้อกวีประสีประสา ช. ช่วยชี้ตามความผิดระอิดระอา ซ. ซ่อมเสริมค่าสร้างคนประพนธ์ประพันธ์ ฐ. ฐานนักเขียนแรกทุกข์ตะกุกตะกัก ด. โดนร้างรักไร้ญาติทั้งหวาดทั้งหวั่น ต. ต้อยต่ำช้ำชอกบทประชดประชัน ถ. ถ้อยเดียดฉันชำแหละระแคะระคาย ท. ท่องคำพระแทนไฟไสวสว่าง ธ. ธรรมนำทางสู้รับกระสับกระส่าย น. แน่วแน่ฝ่าทุกข์ทนทุรนทุราย บ. แบกเรื่องร้ายด้วยใจจะใฝ่จะปอง ป. ปรับปรุงงานหวังดีมีชื่อมีเสียง ผ. ผิดถูกเรียงร่ำเพ้อเสนอสนอง ฝ. เฝ้ารอคนอ่านรับประคับประคอง พ. พร่ำคำร้องเรียกท้าจะฝ่าจะฟัน ฟ. ฟ้าครึ้มอยู่ครู่เดียวประเดี๋ยวประด๋าว ภ. ภพก็พราวแสงสีพิถีพิถัน ม. มุเรียงถ้อยร้อยคำรำพึงรำพัน ย. เยือกเย็นมั่นมานะทะเยอทะยาน ร. ร่ายรำบนวิถี "กวีกระวาด" ล. ลบผิดพลาดพิบัติประหัตประหาร ว. วาดวาทะวิสัยวิจัยวิจารณ์ ศ. โศกสุขทุกข์ทนทานจะผ่านจะพ้น ส. สร้างเสริมบทกวีขมีขมัน ห. ให้เสกสรรสำแดงทุกแห่งทุกหน อ. อัตตาตัดตอนกั้นบันดาลบันดล ฮ. ฮึกเหิมค้นนิพานตระการตระกูล ประสาท DAX
ประสาท DAX
ประสาท DAX อัตตากูด่าดะ ยึดโทสะวิถีเป็นที่ตั้ง เหตุผลดีแค่ไหนกูไม่ฟัง จมแรงเกลียดชิงชังไม่ชั่งใจ แพ้กิเลสตัณหาห้วงราคะ ถือมานะทิฐิผิดวิสัย ถือตัวกูของกูอยู่ร่ำไป จึงร้อนรุ่มดวงใจในอาจม ถูกไฟเผาพ่ายแพ้แก่กิเลส รอยทุเรศอาภัพจึงทับถม งาบอีแก่ อีโก้ อีโง่งม ประสาท DAX แดกตม จมอัตตา ขอเพียงถือรอยธรรมนำชีวิต หยุดทะนงหลงผิดละมิจฉา แล้วเปิดม่านรับแสงแห่งปัญญา รอยศรัทธาก็จะเกิดกำเนิดธรรม อย่าถือโกรธมาเป็นกรอบครอบงำจิต วิปริตสับสนจนระส่ำ แล้วลองปรับรับทราบถึงบาปกรรม ค่อยจดจำธรรมะประทับใจ หยุดดูถูกผู้คนเลิกก่นด่า ละวิชาพยาบาทอาฆาตวิสัย พึงแสวงแสงธรรมผ่องอำไพ ทำเรื่องใหญ่เป็นเรื่องย่อยแล้วปล่อยวาง 9 พฤศจิกายน 2546 |
เชษฐภัทร
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
Group Blog
All Blog
Friends Blog
MY VIP Friend                  |
|||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||
