Bloggang.com : ugly princess : ผู้ชายกลางสายฝน

ผู้ชายกลางสายฝน

"ผู้ชายกลางสายฝน" เป็นนามแฝงของเจ้าของเมล์ฉบับนี้ เขาคือใครคนหนึ่งที่โชคชะตาได้นำพาเขามาพบกับเธอในโลกออนไลน์ วันนั้นเป็นวันหนึ่งในฤดูฝน ท้องฟ้ามืดครึ้ม อากาศฉ่ำเย็นอบอวลไปด้วยไอฝน ที่เพิ่งซาลงหลังจากตกกระหน่ำ รุนแรงมานานนับชั่วโมง

ยามดึกสงัดอากาศหนาวเย็นน่าซุกตัวนอนในโปงผ้าห่มเหลือเกิน แต่เธอกลับนอนไม่หลับเอาเสียเลย เธอพลิกซ้ายพลิกขวา เปลี่ยนท่ากลับหมอนหลายทีแล้ว สุดท้ายเธอจึงลุกจากที่นอนอันอ่อนนุ่มและแสนอบอุ่น มานั่งกอดอกหนาวเหน็บอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ บนโต๊ะเล็กๆข้างเตียงแทน

โปรแกรม เอ็มเอสเอ็น ของเธอออนไลน์อัตโนมัติทันทีที่เธอเปิดเครื่อง และเธอไม่ได้สนใจที่จะปิดมัน เพื่อรักษาความเป็นส่วนตัวในยามดึกเช่นนี้ ด้วยคิดว่าคงไม่มีใครมานั่งออนไลน์ดึกๆเป็นแน่

แล้วเธอก็ลืมเลือนทุกสิ่งทั้งเรื่องนอนและเรื่องเอ็มที่เปิดค้างไว้ เมื่อเธอได้เข้าสู่โลกของอินเทอร์เนต เธอปล่อยให้เวลาผ่านไปกับการท่องโลกกว้าง เสมือนจริง เธอไปทุกแห่งทุกหนสุดแท้แต่มือจะคลิกไป...

"ตึ่ง ตึง ตึ้ง "

จู่ๆเสียงสัญญาณข้อความเข้าจากโปรแกรมเอ็มเอสเอ็นก็ดังขึ้น อย่างกะทันหัน ทำให้เธอสะดุ้งโหยง เธอทั้งแปลกใจ ทั้งโมโห และสงสัยในคราวเดียวกัน

"ใครกันนะ?? เข้ามาทักดึกๆ ตกใจหมดเลย " เธอบ่นงึมงั่ม ฮึ่มฮั่มในลำคอ กะว่าจะจัดการซะหน่อยเพื่อนคนไหน กันแอบมาออนดึกๆ

แล้วเธอก็ต้องแปลกใจ เมื่อคลิกเข้าไปดูข้อความ เป็นข้อความทักทายขอคุยด้วยจากเพื่อนใหม่ที่เธอไม่คุ้นเลย แต่ชื่อเขาแปลกดี ด้วยความสงสัยใคร่รู้เธอจึงตกลงคุยกับเขา "ผู้ชายกลางสายฝน"

นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการรู้จักพูดคุยกัน การคุยกันครั้งแรกนั้น เริ่มด้วยเรื่องดินฟ้าอากาศ เขาบอกว่าที่ๆเขาอยู่มีฝนตกหนักมาก แล้วเขาก็ถามเธอว่า

ผู้ชายกลางสายฝน : ที่ๆคุณอยู่ฝนกำลังตกไหม

เธอ : ฝนพึ่งขาดเม็ดไปไม่นาน อากาศยังเย็นชื้นอยู่เลย

ผู้ชายกลางสายฝน : เมื่อกี้ผมไปยืนตากฝนมาด้วย

เธอ : จริงอ่ะ น่าสนุกนะ แต่ทำไมล่ะ

ผู้ชายกลางสายฝน : ทำไมถึงสนุกน่ะเหรอ

เธอ : ?? ไม่ใช่ ทำไมถึงไปยืนตากฝนต่างหาก

ผู้ชายกลางสายฝน : ก็ผมคือ ผู้ชายกลางสายฝนนี่นา

เธอ : ......

เขาไม่ได้ถามว่าเธออยู่ที่ไหน ทำงานอะไร หรืออายุเท่าไหร่ ซึ่งเธอเองก็ไม่ได้ถามเขาเช่นกัน เธอไม่คิดว่าความสัมพันธ์ของเธอกับเขาจะยืนยาวมาได้นานจนป่านนี้ ก่อนจากกันวันนั้น เขาบอกว่า
"หวังว่าเราจะได้พบกัน"
เธอไม่แน่ใจว่าเขาหมายถึงในโลกออนไลน์หรือในโลกของความจริงกันแน่ แต่เธอก็ไม่ได้ถาม (เหมือนเคย) เธอแค่ตอบเขาไปว่า
"เช่นกัน บาย"

หลังจากคืนนั้น ทุกครั้งที่เธอออนไลน์ เธอจะหวังว่าจะได้พูดคุยกับเขาอีก แต่เขาไม่เคยออนไลน์เลย จนคืนวันหนึ่ง วันที่สายฝนพรำ และเธอนอนไม่หลับอีกตามเคย แต่ครั้งนี้เธอตั้งใจที่จะออนไลน์เพื่อคุยกับใครสักคน ที่ชื่อ ผู้ชายกลางสายฝน คนนั้นแล้วเธอก็สมหวังเมื่อมีข้อความทักทายเข้ามา

ผู้ชายกลางสายฝน : Hi เจอกันอีกแล้วนะ

เธอ : Hi บังเอิญจัง เจอกันอีกแล้ว (เธอโกหกแบบเนียนๆ)

ผู้ชายกลางสายฝน : ที่ๆคุณอยู่มีฝนตกไหม

เธอ : ฮ่ะ ฮ่ะ ถามคำถามเดิมอีกแล้วนะ

ผู้ชายกลางสายฝน : ก็ผมชอบฝนนี่

เธอ : เพราะคุณคือผู้ชายกลางสายฝนสินะ

ผู้ชายกลางสายฝน : ฮ่ะ ฮ่ะ รู้ทัน

หลังจากวันนั้นเธอคุยกับเขาบ่อยขึ้นเกือบทุกคืน แต่เธอไม่เคยออนไลน์เจอเขาตอนกลางวันเลย เธอสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถาม บางทีเขาอาจทำงาน
ทั้งเขาและเธอไม่เคยถามเรื่องส่วนตัวกันและกัน ไม่ว่าจะชื่อเล่น ที่อยู่ การงาน ครอบครัว แต่ความสัมพันธ์นั้นกลับแน่นแฟ้นสนิทสนมกันมากขึ้น เธอไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่าเขาอายุมากหรือน้อยกว่าเธอ ซ้ำยังอดคิดไม่ได้ว่าเขาอาจคิดว่าเธอเป็นสาวน้อยวัยแรกรุ่นหน้าตาน่ารักก็เป็นได้ แต่ก็ช่างเถอะ ถึงอย่างไรเธอก็ไม่ได้หลอกเขาสักหน่อย จากการพูดคุยถึงรสนิยมการดูหนังฟังเพลง กิจกรรมที่ทำประจำวัน เขาก็น่าจะคาดเดาได้เองถึงอายุอานามของเธอ ซึ่งเธอเองยังแอบคิดว่าบางทีเขาอาจเป็นตาแก่วัย60 ก็เป็นได้ ใครจะรู้

แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ มันไม่มีความหมายใดกับมิตรภาพของเธอกับเขาแม้แต่น้อย ไม่ว่าจะอายุ เพศ การศึกษา ฐานะ หน้าที่การงานหรือรูปร่างหน้าตา มันไม่สำคัญในโลกออนไลน์สักนิด ตราบใดที่เขาและเธอยังไม่คิดจะมาเจอกันในโลกของความจริง เมื่อนั้นแล้วปัจจัยพื้นฐานเหล่านี้นั้นก็จะมามีบทบาทต่อความสัมพันธ์ของทั้งสองเข้าจนได้

ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาดำเนินต่อมาเรื่อยๆจากวันเป็นเดือนจากเดือนเป็นปี แล้วจู่ๆเขาก็หายไปเฉยๆ ไม่ออนไลน์ ไม่มีเมล์ ไม่มีข่าวคราว เธอส่งเมล์ไปหาเขาสองสามฉบับก็เงียบเฉยไม่มีการตอบรับใดๆ หรือบางที "ผู้ชายกลางสายฝน"คนนั้นคงพบเพื่อนใหม่ ในโลกของความจริงแล้ว......

จะเอาอะไรกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีตัวตน ในโลกออนไลน์

เวลาผ่านไปนานนับเดือนจนเธอเกือบลืมเพื่อนในโลกออนไลน์คนนี้ไปแล้ว ถ้าไม่มีเมล์ฉบับนี้มาย้ำเตือน ว่าเขามีตัวตนอยู่จริง อยู่ในโลกใบนี้ อยู่ในมุมไหนสักแห่ง ไม่ใกล้ไม่ไกล

เธอนั่งจับจ้องเมล์นี้มานานนับชั่วโมงแล้ว ด้วยหวังว่าจะมีเสียงเรียกจากโปรแกรมเอ็มเอสเอ็นที่เธอออนไลน์ทิ้งไว้ แต่ก็ไม่มีเสียงเรียกใด มีเพียงเมล์ฉบับนี้ฉบับเดียวที่แสดงว่าเขายังอยู่ที่ไหนสักแห่ง และยังไม่ลืมเลือนเพื่อนในโลกออนไลน์คนนี้

เมล์สั้นๆ ที่มีข้อความตัวโตๆ ส่งมาในคืนเคาน์ดาวน์ พอดิบพอดี แค่คำสั้นๆ "สวัสดีปีใหม่" ก็มีความหมายต่อเธอมากมายนัก ผู้ชายกลางสายฝน สักวันหนึ่งเราคงได้พบกัน สักวัน สักวัน

ครั้งที่สี่กับโครงการถนนสายนี้มีมิตรภาพ ขอบคุณน้องๆสามสาวที่ทำให้เราได้พบกัน กับมิตรภาพ บนถนนสายนี้ เสียดายที่จะเลิกโครงการซะแล้ว แง๊... ตัวละครของท่านหญิงฯยังไม่ทันแก่เลย (แค่กลางคนเอง อิอิ)

ก็หวังว่าจะมีโครงการสองในเร็ววันนะคะ ขอบคุณทั้งสามสาวเจ้าของโครงการ คุณปอยนางสาวดุ่บดั่บ คุณอ้อนBeCoffee และคุณแจงnikanda และเพื่อนๆทุกท่านที่ได้ร่วมเดินทางไปด้วยกันค่ะ ครั้งหน้าก็คงเป็นตอนจบของเรื่องนี้แล้วเช่นกัน จะจบให้อย่างสวยงาม ซาบซึ้งสมกับหัวข้อ"วาเลนไทน์ในความทรงจำ"เลยค่ะ

ขอบคุณภาพประกอบจากคุณญามี่ อีกแล้วครับท่าน

Create Date : 18 มกราคม 2553

Last Update : 27 มีนาคม 2557 11:37:51 น.

31 comments

Counter : 1754 Pageviews.

เจิมๆ

โดย: ตัวp_box

วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:12:14:21 น.

จะออกไปอีกรอบแล้วอ่ะหญิง..
ผู้ชายในสายฝนนี่เอง ที่เป็นคนสวัสดีปีใหม่ ใช่เปล่า

อ้าวโครงการจะยกเลิกแล้วเหรอ
อดอ่านเลยนดิ..

โดย: ตัวp_box

วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:12:17:16 น.

สวัสดีครับ

ชายผู้นั้น คือเป็ดเองครับ

แหมมมมมมมม

ไม่อยากบอกเลยนะเนี่ย

ฮ่ะๆๆ

--------

ขอบคุณครับ..

โดย: แบดพิษ (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:13:59:13 น.

คนข้างบนอ่ะ ตกลงเธอจาเป็นพระเอกให้ครายยย
ไหนมาขอผ้าเราคืน

ยกให้เขาสักคนนะท่านหญิง ช่วงนี้กำลังฮ๊อด
ทุกค่ายเลยต้องการตัว อิ อิ

อ่านจบแล้วค่ะท่านหญิง ชอบจังค่ะ
เปล่าเปลี่ยว แต่ออกจะฝันๆ ล่องลอย เพ้อๆ
โรแมนติคจัง ชอบค่ะ ควาามผูกพันธ์ที่มองไม่เห็น
แต่รู้สึกได้จริง

แอมอร

ปล.คนนั้นก็ยังไม่รู้ชื่อค่ะ เขาอยู่ในฝันน่ะค่ะ
น่าจะออกแนวของท่านหญิง

โดย: peeamp

วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:15:31:48 น.

ื้ิซักวัน

หรือ

สักวัน?

ชักงง

แล้วนะ

ฮึ?

โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:15:41:36 น.

เสียดายโครงการนี้นะครับ
ตอนหน้าเป็นตอนสุดท้ายซะแล้วล่ะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:16:04:31 น.

หวานอมหวังนะครับเนี่ย ผู้ชายกลางสายฝน คนที่มาสวัสดีปีใหม่ แล้ว... จะได้เจอกันมั้ยน้อ จะจบลงตรงไหนนะ

สักวัน... สักวัน

โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา

) วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:16:07:22 น.

ใช่ครับ

เราไม่ควรซีดนะครับ

มันจะเหมือนจิ้งจก

โดย: มนุษย์กินเห็ด... (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:16:20:25 น.

หูยยยยยย รอแบบไม่มีความหวังเลยอ่ะพี่หญิง
เศร้านะแบบนี้ หวังว่าตอนจบคราวหน้าจะแฮปปี้เอนดิ้งนะเจ้าคะ

โดย: ส้มแช่อิ่ม

วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:17:16:42 น.

เหงาๆ เศร้าๆ แต่ก็ยังแอบมีความหวังนะครับ

ปล. ผมก็ไม่อยากให้โครงการนี้หยุดเลยหรือว่าเราจะมาตั้งโครงการงานเขียนแบบนี้ต่อเพื่อรอฆ่าเวลาจนกว่าพวกพี่สามสาวเค้าจะเปิดโครงการสองครับ อิอิ

โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน

) วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:18:14:05 น.

"ผู้ชายกลางสายฝน"
แอบรอคอยเล็ก ๆ อย่างหวังจะได้เจอกันอีกครั้ง แม้สายฝนจะไม่โปรยก็ตาม

เขียนงานออกมาได้อารมณ์ดีจังค่ะ ^^

โดย: Paulo

วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:19:14:07 น.

โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:19:20:18 น.

ชีกล้ามากกอะพี่
วันนี้ก็ยังเจอกเลยคร่า
แต่ดชคดีของนู่ที่กระโปรงไม่บานเท่าไหร่

โดย: cbreeze21

วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:20:49:50 น.

ถ้ามาพร้อมกลิ่นคงเป็นลมแน่ค่ะ

โดย: ส้มแช่อิ่ม

วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:23:03:11 น.

หลับฝันดี รวยแต่สุข
ทวีปลุก ชุกแต่ชื่น
เงินทองพร้อม ล้อมทุกคืน
ขอแค่หมื่น ยื่นล้านมา

............ญามี่///...

อิอิ ฝันดีค่ะพี่ท่านหญิง

โดย: ญามี่

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:1:16:42 น.

สวัสดีค่ำๆครับท่านหญิง

อ่านทีแรกคิดว่าผู้ชายกลางสายฝนต้องไม่ใช่คนแน่ๆ

แต่คิดไปคิดมาน่าจะเป็นคนดิก็ออนเอ็มคุยกันนี่นา

คิดไปก็ไม่จำเป็นหนังผียังเล่นคอม ดูทีวีได้เลยนิ

ต้องตามดูตอนจบซะแล้ว อยากรู้จริงๆ

ฝันดีนะครับ

โดย: Kun.POP

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:1:57:06 น.

เน็ตกะคอมฯ มันร่วมมือกันทรยศค่ะ

แปะไวก่อนแล้วตามมาอ่านทีหลังนะคะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:5:24:43 น.

อ่านเพลินไปเลยคะท่านหญิง
ผู้ชายกลางสายฝน
กับ..โลกออนไลน์
จริงๆด้วยเนาะ
เขาจะมาเมื่อไหร่ เขาจะไปเมื่อไหร่
ไม่มีใครรู้
เขาไม่มีตัวตน
และเขาเป็นผู้ชายกลางสายฝน
....
หลับฝันดีนะคะท่านหญิง

โดย: Suessapple

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:5:34:19 น.

หวัดดีค่ะ..ท่านหญิง
อ่านลงมาเรื่อยๆ ยังแอบคิด
เหมือนคนข้างบน..ว่าเอ..หรือ
ผู้ชายคนนั้นจะไม่ใช่คน..แถม
ตอนจบยังแอบคลุมเครือ..
สรุปว่า..จะเก็บไว้ต่อยอดนี่เอง

ผ่านมาไม่นาน..เพิ่งอ่าน
เลิฟ แอ็ด เฟิร์สรีส ของปราย
เลยอดไม่ได้..ที่จะคิดว่า
บางที..ความรู้สึกดีๆทางเนท
มันเกิดขึ้นได้นะ..แต่ว่า
จะจีรังยั่งยืนหรือไม่? แค่นั้นเอง

รออ่านตอนสุดท้ายค่ะ
หวังว่าคงจะหวานนะ..อย่าเศร้า
หรือว่าหักมุมไปทางใดทางหนึ่งเลย

โดย: nikanda

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:6:15:30 น.

โลกออนไลน์แบบนี้เข้าถึงได้ง่ายๆ เลยค่ะ
เพราะว่าเป็นรูปแบบของการติดต่อของเราๆ ในสมัยนี้
เน๊าะ เพราะฉะนั้นความบังเอิญ ในการพบเจอ
และก็ความผูกพันระหว่างกันมันก่อเกิดกันได้
ไม่ยากจริงๆ ล่ะค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:6:59:52 น.

สวัสดียามเช้าวันอังคาร
มีความสุข สดชื่นตลอดวันนะค่ะท่านหญิงว
ต้องการคนกางร่มให้ไหมค่ะคุณผู้ชาย

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:7:28:16 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:7:42:30 น.

เที่ยวไปเที่ยวมา
ผมก็รู้สึกว่าพี่ผู้หญิงในทริปไม่ค่อยเขินกันแล้วล่ะครับ 5555

นัยว่าต้องปรับตัวครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:8:11:06 น.

ไม่เป็นไรจ๊ะ วันนี้จะออกไปเรียนโยคะ
ชม.สุดท้ายแล้ว อันนี้หมอให้มาฟรี
7 วันอ่ะ หลังจากนี้ คงทำเองที่บ้าน

.................................

เอาข้าวต้มมาฝาก

โดย: ตัวp_box

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:8:31:22 น.

ได้จ๋า..เดี๋ยวจัดไป...

โดย: ตัวp_box

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:8:58:16 น.

ผู้ชายกลางสายฝน...กับโลกออนไลน์
แอบเหงาอยู่ในที...แล้วก็รู้สึกลุ้นไปกับตัวละคร
จะได้เจอกันไหมน้อ...
...สักวัน...สักวัน...

โดย: ธาร นาวา

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:9:16:22 น.

แวะมาอ่านช้าไปหน่อยค่ะ บางทีในจินตนการก็ทำให้เรามีความสุขได้ละนะ

โดย: Summer Flower

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:10:20:03 น.

เยี่ยมเลยค่ะ .. ชอบ ๆ

คิดพล็อตได้ดีค่ะ
เพราะตอนแรกที่ได้โจทย์ภาพของธีม
ผู้ชายง้อผู้หญิง โดยยืนตากฝนก็ขึ้นมาเป็นอันแรกเลย

ทีแรกก็จะเขียนพล็อตอื่น หรือเขียนหักมุม

แต่สุดท้ายก็ ลองเล่นกับความรู้สึกตัวเองดู
ด้วยพล็อตเดิม ๆ

สองพี

ปล.ไม่อยากให้หยุดเลย กำลังหลงรักเชียว
ปกติ ไม่ชอบให้ใครมากำหนดอะไรในชีวิต
แต่ บางครั้ง การกำหนดอะไรไว้ แล้วทำให้ได้อย่างที่กำหนด
ก็ท้าทายดี สำหรับเรา ของอย่างนี้ไม่จบแน่ ๆ ค่ะ ..

โดย: SongPee

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:20:29:44 น.

คล้ายเรื่องจริงของเรานะเนี่ย ...
เพื่อน online ของเราหายไปกับสายลมฤดูร้อน
หลายปีแล้ว ที่ไม่เห็น online และไม่ได้รับเมล์

จะตามอ่านตอนจบในหัวข้อต่อไปค่ะ ..

กลายเป็นว่าเรื่องที่เขียนกันหัวข้อนี้
มีตอนจบในหัวข้อหน้ากันซะแล้ว

โดย: นัทธ์

วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:22:53:22 น.

สวัสดีเช้าวันพุธกลางสัปดาห์
มีความสุขกับวันดี ๆ ทุกวันนะค่ะท่านหญิง

อากาศเย็นเพราะยืนตากฝนด้วยหรือเปล่าค่ะ

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 20 มกราคม 2553 เวลา:7:53:27 น.

อ่านเรื่องตอนนี้ของท่านหญิงฯ แล้วรู้สึกสัมผัสได้ค่ะ
อาจจะเป็นเพราะเป็นเรื่องราวใกล้ตัวของใครหลายคน
โทนเรื่องที่เล่าเป็นไปราบรื่น ไม่ติดขัด
ทิ้งความหวานของมิตรภาพเอาไว้ในเห็นในตอนจบนะคะ

ว่ากันด้วยเอ็ม เอส เอ็ม อ้อนคนนึงล่ะ
เป็นคนชอบคุณเอ็ม เอส เอ็น แต่เฉพาะกับคนสนิทจริงๆ
และไม่ชอบออนทิ้งไว้ ...
คือเวลาเหงา ยิ่งออนทิ้งไว้ยิ่งเหงา จริงๆ นะ
อารมณ์เหมือนเรารอคอยอะไรสักอย่างเมื่อไม่ได้มา
ก็ผิดหวัง...อาจจะอ่อนไหวเกินไป
เลยชอบอ้อนแบบล็อกอินเข้าไป ไม่เจอใครก็ออกมา
หรือไม่งั้นก็นัดเวลากันออน แบบนี้มากกว่าค่ะ 55

เรื่องโครงการ ขอบคุณท่านหญิงฯมากนะคะที่ติดตามโครงการเสมอมา
ส่วนหนึ่งที่ต้องพักกันไปเพราะสาวๆๆ ยุ่งๆ กันไป
มาบ้างไม่มาบ้าง ทำให้เกรงใจผู้ร่วมโครงการด้วย
ส่วนเรื่องโครงการต่อไป พออยู่ตัวกันแล้วก็คิดว่าน่าจะมีกันใหม่
ก็ติดใจกันแล้วนี่นา
ส่วนรูปแบบจะเป็นอย่างไรต้องเวลากันก่อนค่ะ

^^

โดย: BeCoffee

วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:0:55:14 น.