|
ไดอารี่ที่รัก
Dear Diary
ไดอารี่ที่รัก
สายลมหอบความเย็นจากผิวแม่น้ำพัดกรรโชกหวีดหวิว
พาให้ผมนุ่มสลวย สีน้ำตาลแดงของใครบางคน
ที่ยืนอยู่ริมท่าน้ำ ให้ปลิวไสว เธอยกมือขึ้นปัดเส้นผมที่ระใบหน้า
หยีตามองผ่านแสงอาทิตย์ ที่เริ่มร้อนแรงขึ้นทุกขณะ
แม้จะเป็นหน้าหนาว แต่อากาศไม่ให้ความร่วมมือเสียเลย
แสงแดดเริ่มลามเลียเข้ามาใกล้ถึงจุดที่เธอยืนอยู่ริมท่าน้ำ
เธอจึงตัดใจผละจากภาพทิวทัศน์เบื้องหน้าอย่างอาวรณ์
ก้าวเท้านำพาเรือนร่างแบบบางแทบปลิวลมเข้ามาในซุ้มศาลา
ซึ่งโอบล้อมด้วยต้นไม้ใหญ่ที่ใบร่วงปลิดปลิวลงแทบเท้า
คงไว้แต่ดอกสีแดงอมส้ม บานสพรั่งอยู่เต็มต้น
เธอทรุดนั่งลงกับเก้าอี้ยาวของศาลา ซึ่งเต็มไปด้วยฝุ่นผง
ใบไม้แห้ง และกลีบดอกไม้ร่วงหล่น อยู่เกลื่อนกล่น
แล้วแกะผ้าพันคอผืนสวยที่ตั้งใจเอามาห่มคลุมกันลมหนาว
เก็บใส่กระเป๋าถือใบใหญ่ หยิบสมุดเล่มเล็กๆจากก้นกระเป๋า
ติดมือออกมาด้วย
สมุดไดอารี่เล่มเล็กกะทัดรัด ปกสีดำมีลายตารางสีขาวเล็กๆ
เธอเปิดไปหน้าแรกและไล่สายตาไปตามตัวอักษร
สีหมึกเริ่มจาง กระจายซึมเปื้อนไปรอบๆตัวอักษร
หมึกจางๆ บนกระดาษเก่าๆ บทกลอนเก่าๆ
แต่ความรู้สึกยังสดใหม่ แจ่มชัดอยู่ในความทรงจำ
ไม่อยากถามว่าเคยรักบ้างไหม
ไม่อยากคิดว่าใจเธอมีฉันหรือเปล่า
ไม่อยากฝันถึงเรื่องราวของสองเรา
ไม่อยากเขลามัวเมาเพราะรักเธอ....
กลอนสี่สุภาพสัมผัสกระท่อนกระแท่น แต่หนักแน่นในความรู้สึก
อ่านไปเธอก็อมยิ้มน้อยๆ รู้สึกขำกับความรักของสาวน้อยวัยแรกรุ่น
หากย้อนวันเวลากลับไปได้.....
เธออยากจะทำอะไรๆให้ดีกว่านี้บ้างไหมนะ
แทนที่จะเขียนกลอนรำพันความรักถึงหนุ่มน้อยตาคมคนนั้น
เช่น เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขาและคุยกับเขา
แทนการเฝ้ามองจากที่ไกลๆ และเดินเชิดหน้าผ่านไป
คราสวนกันตรงทางเดินตอนเปลี่ยนคาบเรียน
เธอจะยื่นกุหลาบแดงให้เขาในวันวาเลนท์ไทน์
แทนที่จะแอบวางไว้บนกระเป๋าของเขาตอนเขาไปพักกลางวัน
ไม่หรอก..หากย้อนเวลากลับไปได้....
เธอขอไม่พบเขาเสียเลยจะดีกว่า..
ใช่ว่าทำอย่างนั้นแล้วเขาจะหันมาสนใจเธอ
ใช่ว่านั่นจะเป็นสิ่งที่ถูกต้องเหมาะสม
ความจริงแล้วไม่มีใครย้อนเวลากลับไปได้
ทุกคนเอาแต่คิดว่า ถ้าฉันทำอย่างนั้น
ถ้าฉันไม่ทำอย่างนี้ มันจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
ทำไมไม่มีใครคิดก่อนที่จะทำบ้างนะ
จะได้ไม่ต้องมานั่งคร่ำครวญ
อยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีต
อดีต....มีทั้งสุขและทุกข์ หวานและขม
แต่เธอมีความสุขที่ได้นึกถึงมัน
ทุกครั้งที่อ่านสมุดบันทึกเล่มนี้
มันทำให้เธอเหมือนย้อนเวลากลับไป
เป็นเด็กสาวแรกรุ่น วัยเริ่มมีรัก
ทั้งสุขทั้งทุกข์ หัวเราะและร้องไห้
ไดอารี่ที่รักของฉัน
เสียงเพลงจากเครื่องเล่นไอพอดดังแผ่วคลอเคลียอยู่ริมใบหู
Dear Diary
Something Good Happened Today
He Finally Called Me By My Name
I Didn't Know How To Behave
What To Say Or Do
I Was So Confused
Dear Diary
I Wanna Talk To Him Again
But Whenever He Is With His Friends
He Keeps Trying To Pretend
But I Already See
The Way He Feels For Me
What Can I Do
Tell Me What Can I Say
When Do I Let Him Know I Feel The Same Way
How Can My Feelings Be So Hard To Show When
I Really Want Him To Know
Dear Diary
He Wrote Some Letters On His Hand
It Wasn't Hard To Understand
I Figured I'm Part Of His Plans
But Now I'm In His Heart
I Don't Know Where To Start
You're My Secret Hiding Place
Where My Private Thoughts Are Safe
And Just One Look And He Will See
What's Inside Of Me
(เนื้อเพลง Dear Diary M2M)
อีกครั้งกับโครงการถนนสายนี้มีมิตรภาพค่ะ
ขอบคุณเพื่อนๆน้องๆทุกคนที่ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น
กับงานเขียนครั้งที่แล้ว สายน้ำ มีเพื่อนๆถามกันหลายท่าน
ว่าเอาเรื่องจริงของตัวเองมาเขียนอ๊ะเปล่า อิอิ
ขอตอบตรงนี้เลยค่ะว่าจริง.... 20%
อีก 80% ที่เหลือนั่งเทียนเขียนค่ะ เอิ๊กกก
ก็ไปเดากันเอาเองนะคะว่าอันไหนจริงอันไหนเท็จ อิอิ
เพลงประกอบขึ้นช้ารอหน่อยน๊า หรือรีเฟรชใหม่สักรอบ
ไม่มีเพลงปลากรอบ เดี๋ยวไม่ได้อรรถรสในการอ่านค่ะ
พบกันอีกครั้งในโครงการหน้านะคะ ^^
ขอบคุณ BG สวยๆจากคุณญามี่
เพลงจาก ijigg.com
| Create Date : 21 ธันวาคม 2552 |
|
42 comments |
| Last Update : 27 มีนาคม 2557 11:38:32 น. |
| Counter : 676 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
