หยุดวันมาฆบูชา เราไปสถานที่วิเวกกราบครูบาอาจารย์

สำนักปฏิบัติธรรม อ.วังสะพุง จ.เลย ติดป่าภูหลวง

ถึงอยู่ห่างไกล หรือไม่ได้พบนานแค่ไหน ครูบาอาจารย์ ทราบทุกเรื่องราว

คำตักเตือนสั่งสอนมากมายสำหรับทุกคน

หลวงพ่อใบหน้ายิ้มละไม มีเมตตาอยู่ตลอด

ไม่พูดคำรุนแรงชี้ไปที่ใครคนเดียว

แต่ คำตักเตือนสำหรับใคร แต่ละคนรู้ดีอยู่แก่ใจ

เมื่อเรากราบลากลับ ท่านตักเตือนอีกครั้งด้วยความห่วงใย

"ยังมีอะไรให้สนุกเพลินอยู่อีกหรือ"

"ขอดูข้างทางเดินหน้าถอยหลัง สักพัก

ไม่เคยเปลี่ยนเป้าหมาย ไม่ลืม ไม่หลงทาง เจ้าค่ะ"

เรารับปากหลวงพ่อ เป็นมั่นเหมาะ

หลวงพ่อมองเข้ามาในดวงตาเราด้วยความห่วงใย

"เอาๆ สะเปะสะปะสนุกยังไง ก็อย่าให้เสียรังวัดนะ"

ท่านเขย่าจีวรของท่าน "ให้ระลึกไว้เสมอว่าเราเป็นอะไร"

นอกจากได้อยู่ในสถานที่วิเวกกายใจแล้ว

ผลพลอยได้จากการไปสำนักครั้งนี้คือ

การขึ้นเที่ยวภูหลวง เพราะเป็นช่วงกุหลาบพันปีสีแดงกำลังออกดอก

เป็นการขึ้นภูหลวงครั้งที่สอง ของชีวิต

ดีกว่าหนก่อน ที่มีกล้องถ่ายรูปติดตัวมาด้วย

จากสำนักขึ้นภูหลวงได้สองทาง

ทางแรกคือ ปีนภูเขาหลังสำนักขึ้นไปตามน้ำตก

ซึ่งพระภิกษุและญาติโยมที่ยังมีกำลัง มักขึ้นกันไปด้วยวิธีนี้

เพราะได้เจริญสติ และเพลิดเพลินกับธรรมชาติแปลกๆ

อีกทั้งได้อาบและเล่นน้ำตกที่สวยงามเป็นรางวัล

แต่เราไม่สมัครใจไปทางนี้ เพราะต้องไปกลับประมาณหนึ่งวัน

เคยมีคนไปพบฝูงช้างป่าทำให้ต้องอยู่นานกว่านั้น

วันนี้เราเลือกทางที่สองคือ ขับรถไปทางถนน ใช้เวลาประมาณชั่วโมงเศษ

ที่ทำการเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูหลวง

ดอกว่านสี่ทิศสีแดงกำลังออกดอก ส่วนไม้พุ่มดอกสีแดงกระจัดกระจายในภาพ คือ ดอกกุหลาบพันปีสีแดงที่กำลังออกมากในช่วงเดือนกุมภาพันธ์

สัตว์ที่ชาวบ้านแถบนี้กังวลมากที่สุดคือช้างป่า ไม่พบมีเสืออยู่ทางแถบนี้ แต่ช้างป่ามีอยู่มากมาย แต่เดิมช้างป่าลงกินพืชผักชาวบ้านโดยรอบทำความเดือดร้อน สมเด็จพระบรมราชินีนาถ ทรงมีโครงการแก้ไขปัญหาให้ช้างป่าได้อาหารจากบริเวณอื่น ชาวบ้านจึงหมดความเดือดร้อนไปได้

ขับรถมาตามทางถนน จนถึงจุดหมาย บริเวณ โคกนกกระบา เป็นเวลาประมาณบ่ายสองโมงครึ่ง

เดือนกุมภาพันธ์เป็นฤดูกาลของดอกกุหลาบพันปี ดอกสีแดงจะบานก่อนสีขาว โดยเริ่มบานตั้งแต่ต้นเดือน เมื่อไปถึงเป็นเวลาบ่ายดอกบางพวกเริ่มเฉาเพราะทนแสงแดดแรงมาตลอดวัน หยิบกล้องติดตัวมากดอย่างรวดเร็ว ด้วยความเกรงใจผู้บรรยายนำทางจะเสียเวลารอนานเกินไป

นอกจากได้สัมผัสดอกไม้ และภูมิประเทศแล้ว เรายังประทับใจและชื่นชมกับเจ้าหน้าที่ป่าไม้ งานดูแลรักษาป่าไม้นับว่าเป็นงานที่เหนื่อยยากลำบาก และ อันตราย น้อยคนที่จะมองเห็น เหมือนการปิดทองหลังพระ เสียดายที่เราไม่มีสิ่งของเยี่ยมเยียนไปฝาก ไม่มีกระดาษที่จะบันทึกเรื่องราวมากมายที่เขาตั้งใจบรรยายและต้นไม้ใบหญ้าที่เขาชี้ชวนให้ดูตลอดเส้นทาง เขาจำต้นไม้ในบริเวณนั้นได้แทบทุกต้น ต้นหญ้าทุกชนิดถูกตั้งชื่อไว้อย่างเหมาะเจาะ แต่สมองของเราจำได้น้อยมาก

ภูหลวง เป็นป่าดิบแคระที่สมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศไทย แต่เดิมเป็นทะเลที่ถูกยกตัวสูงขึ้นเป็นภูเขา จึงพบลักษณะสิ่งแวดล้อมคล้ายท้องทะเล พื้นดินปกคลุมด้วย ทรายสีขาวละเอียด แทรกไปตามโขดหินทั่วไป

สิ่งที่เป็นจุดเด่นที่มีมากและสวยงามที่สุดในประเทศไทยคือ กุหลาบพันปี นอกจากนี้เป็นกล้วยไม้ ต้นไม้ ใบหญ้าที่น่าสนใจมากมายหลายชนิด ซึ่งหาไม่พบในบริเวณอื่นของประเทศไทย ต้นไม้สุดยอดที่คนมองหาดูดอกคือ สิงโตขยุกขยุย (ไว้เขียนตอนต่อไป)

เจ้าหน้าที่ชี้ให้ดูต้นที่สมบูรณ์ที่สุด มันสวยมากแทบไม่มีใบแทรกอยู่เลย

ธรรมชาติทุกสิ่งบนภูหลวงนี้ล้วนแต่มีคุณค่าที่ไม่สามารถประมาณได้ และไม่สามารถหาที่ไหนได้ เจ้าหน้าที่ป่าไม้ชี้ให้เรามองเห็นความสำคัญแม้เพียงต้นไม้ใบหญ้าเล็กน้อยที่สายตาไร้แววของเรา ได้เพียงแต่มองผ่าน เรากลับได้พบมุมมองใหม่ เราเห็นธรรมชาติที่ไม่สามารถพบได้ในสถานที่อื่นๆ บางต้นแม้ดูธรรมดา ไร้ค่า แต่มันก็มีค่าด้วยตัวเองเพราะพบได้ที่ภูหลวงแห่งเดียว เราเดินด้วยความระมัดระวัง เก็บมือเก็บเท้า กลัวจะกระทบกระเทือนต้นไม้ใบหญ้าเล็กๆ เราประทับใจและสัมผัสได้ถึงความภาคภูมิใจในหน้าที่ ความรัก ความหวงแหน ทะนุถนอมทุกสิ่งในป่าของเจ้าหน้าที่ป่าไม้ ท่านนี้จริงๆ

Create Date : 03 มีนาคม 2553
Last Update : 5 มีนาคม 2553 22:11:42 น.		0 comments
Counter : 2701 Pageviews.
Share Tweet