มายิ้มมุมปากอยู่ข้างๆ พี่คนนั้นค่ะคุณหนอน

นิดๆหน่อยเราก็ยอมๆกันไปนะจ๊ะ อาจารย์เต๊ะ ก็แหกกฎอยู่บ่อยๆ วันนี้เพื่อนบ้านไปเที่ยวเมืองจีน หอบลูกอม ผลไม้เชื่อมมาฝากอี้กก เอาเข้าไป ถามว่าจะกินมั้ย
กินจร้า แต่กินไม่มากพอรู้รส แล้ววันนี้ร้อนมาก เปิดช่องฟรีส คว้าไอติมกินไปอีกโคนนึงเลย แฮร่ 555

แล้ววันแผ่นดินไหวนี่ ร้านอาหาร ลูกค้าวิ่งหนีตาย
ลืมจ่ายตังกันแยะ น้องหนอนเป็นคนดีมากที่กลับไปจ่าย
เพราะส่วนใหญ่จะเบี้ยวกัน555

แล้วก็วันนั้น ใครมีมอไซค์จะโชคดีมากซิ่งกลับบ้านได้อย่างไว พวกมีรถนี่ กว่าจะเอารถออกจากที่จอดได้ก็แทบตาย ออกมาก็รถติดหนักอีก
พวกกลับรถไฟฟ้านี่ ยิ่งน่าสงสาร เห็นบางคนเดินกันหลายโลเลยเชียว

น้องแมวที่บ้านก็ตบตีกันยังไม่เลิกเลยเหรอ
ตัวที่ฉี่ไม่ออกนี่ ขอให้หายเร็วๆ
แมวเพื่อนบ้านนี่ ฉี่ไม่ออก โห วุ่นวายนมาก
ต้องไปหาหมอเฉพาะทาง ซึ่งแพงมากกก
เสียบสาย ฉีดยาฆ่าเชื้อ กว่าจะหายหมดตังไปแยะมากกก

แล้วก็เรื่องอาหารก็ผ่อนมั่งก็ได้น้า น้ำจิ้ม พริกผักนี่ของจำเป็น มันจะเพิ่มรสชาติ ไม่งั้นกินซ้ำเดิมๆทุกวันมันก็ไม่อร่อยอะ คุณอ้อมแกก็คงหวังดี แต่เป็นสายแข็งตรงเป๊ะ
ก็ต้องค่อยๆคุยค่อยๆปรับกันไป คนไม่หวังดี คงไม่มีใครมานั่งจ้ำจี้จ้ำไชเราหรอกนะจ๊ะ

แต่ใดๆอะไรก็แล้วแต่ ห้าม น้องหนอน ลงมา 70 เด้ดขาด
เพราะ ลูกพรี่เต๊ะ ยังพุงป่อง นิ่งอยู่ที่78 อยู่เลยจร้า
ห้ามมาแซงเค้านะ เค้าไม่ยอมๆๆๆๆจริงๆด้วย 555

ภาพอาหารน่ากินมาก จะหลุดเผ่าก็ไม่แปลก ไม่หลุดสิแปลก 555
แผ่นดินไหวตึกถล่ม คิดดู คนเราจะตายจากกันเมื่อไหร่ไม่มีใครรู้
วันนี้ยังอยู่ อยากกิน อยากทำอะไรทำเลยจ้า ... เล็ก ๆ น้อย ๆ พอให้ชื่นใจ อิอิ

แมวกี้กับแมวเหิมยังเป็นคู่กัดกันอยู่ ใครเริ่มก่อนก็จัดการคนนั้นเลย
สมัยนินจาชอบกระโดดขึ้นซิงค์ เปิดก๊อกน้ำไหลทั้งคืนยันเช้า คงไม่ตั้งใจแต่ไปโดนมันเปิดเอง
เจอเมื่อไหร่เราใช้ไม้ตีแมลงวันแทนไม้เรียว แค่ขยับท่านั้นไม่ทันได้ตี
ตอนหลังแค่หยิบไม้ตีแมลงวัน นินจาวิ่งจู๊ดขึ้นชั้นบนไปเลย เราแค่จะตีแมลงวันที่บินหลงเข้ามา 555

ที่มันเป็นเรื่องใหฯ่เพราะคึกเต้าหู้ถล่มนี่แหละ แต่วันนั้นก็สั่นแรงจริงๆ แหละครับ ก็ดีแล้วที่ยังหนีออกมาได้ ยังมีชีวิตรอดอยู่

สำหรับผมซึ่งออกกำลังกายบ้าง วิ่งลงตึกมันโอเค แต่ที่ไม่โอเคคือคนข้างหลังผลักไม่หยุดจนอยากหันไปซัดสักที

ช่วงนี้ผมก็ลดกิจกรรมฮวบๆเหมือนกันครับ ฝุ่นอย่างหนา AQI ไม่เคยต่ำกว่า 150 มาสองอาทิตย์ละ ทำได้แค่ปั่นจักรยานอยู่ห้อง (ซึ่งก็ทำได้ไม่นานเท่าไหร่ เบื่อซะก่อน)

ส้มน้อยแมวที่บ้านผมก็แพ้ฝุ่น น้ำตาแตก ตาแดงมาก หมอฮีดยาแก้อักเสบกับให้ยาหยอดตามา หยอดมา 2 วันแล้วก็ดีขึ้นแต่ยังมีน้ำตาไหลตอนเช้าๆอยู่

ช่วงนี้ก็จะมึนๆเบลอๆไม่ค่อยได้อัพบล็อคนะครับ

555+

พี่นี่เองหรอครับตัวต้นเรื่อง 5555

ดีที่ตอนนั้นกินอยู่ไฮโซนะครับ ไม่ต้องวิ่งหลายชั้น ไม่งั้นนะ … ผมเห็นที่เพิลชั้น19 คือ โหดมาก
คนวิ่งลงมาก็ต้องวิ่งกันโหดมาก เรียกว่ามีขาสั่นไปหลายวัน

นายพี่นี่ประเทศอะไรนะครับ อยู่บนโต๊ะได้ไง 5555 แบบที่ผู้บริหารทางผมเค้าไม่รีบลง เพราะเค้ารู้ว่าตึกสร้างมารองรับแผ่นดินไหวประมาณนึง แต่ทีบาร์ ฝ่า ไฟ ไม่ทน ถล่มลงหัวได้แน่นอน

รถไม่ติดดีมากๆ ครับ ทางนี้ติดมาก แต่กลับไ

ต่อๆๆ มือลั่น

ทางนี้ติดมาก แต่กลับได้ ไม่เหมือนในเมืองที่ต้องเดินกลับกันก็มี

แม่พี่ก็ใช้ได้นะครับ เป็นพี่เลี้ยงแมวอยู่ไม่รู้ว่าแผ่นดินไหว ไม่ต้องตกใจ แค่แมวก็ป่วนแล้ว
แมวนี่ละเอียดอ่อนเหมือนกันนะครับ แถมค่ารักษาแพงมาก จริงๆ รักษาสัตว์นี่แพงหมดเลย


คนที่ไม่ใช่ ต่อให้บังกระสุนให้เค้าก็บอกว่าเจือก…คำนี้ใข้ได้กับทุกเรื่องจริงๆ 55555
อะไรทำแล้วไม่สบายตัวไม่สบายใจ ต้อฃอดทนตลอดเวลาอันนั้นไม่ใช่สิ่งที่เหมาะกับเราครับ
ดีที่พี่เลือกทางทีาเหมาะกับตัวเองที่จะรักษามันไปในระยะยาวได้ ไม่เหนื่อยไม่ท้อหรือลดความสุขในชีวิต
ติดอร่อยแล้วยังไง 5555555 เกิดมามีลิ้นก็ต้องอยากกินให้อร่อยป่ะวะ 55555555

ผมเคยทำงานที่ไม่ใช่ตอนจบใหม่ๆ นี่ก็แทบจะทำงานไปร้องไห้ไป 55555 เฮ้ย!ไม่ได้เว่อ นี่พูดจริง งานตอนนี่ก็ออกไซต์แต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนกัน

พอดีเห็นแมวแล้วนึกถึงเรื่องดีๆ ขึ้นมาได้ เห็นว่าคนที่อยุ่คอนโด วิ่งคว้าแมวคว้าหมา ลงมาโดยไที่ไม่ได้หยิบอย่างอืื่นลงมาเลย นี่แหละที่เรียกว่ารักกันจริง แต่วันศุกร์ที่ผ่านมาน่าจะเป็นวันที่สาหัสสำหรับใครหลายๆ คน บ้างก็ไม่มีรถ กลับบ้านกันไม่ได้ เพราะๅBTS MRT ปิดให้บริการ รถเมล์ไม่เพียงพอต่อความต้องการ แถมบางคันฉวยโอกาสโก่งราคา แบบน่าเกลียดอีก

เห็นหน้าตาอาหารของคุณหนอน น่ากินทุกอย่างเลยนะครับ
ฮาตรงวันแผ่นดินไหวแล้วคุณแม่ยังเลี้ยงน้องเหมียวอยู่นะ
ของผมก็น้ำหนักขึ้นเหมือนกันครับ พยายามคุมอาหารแต่ไม่ค่อยได้เลย อาศัยออกกำลังกายแทน

ที่ กทม หนักหนาจริง ๆ ค่ะ
ที่เชียงรายบ้านตากลมน่าจะชินกันแล้วเพราะไหวบ่อย
บ้านก็เป็นบ้านไม้ เลยมีความยืดหยุ่น (?) สูง
เลยอยู่นิ่ง ๆ ปล่อยมันไหวไป

เรื่องการลดน้ำหนัก ...
นี่ตากลมก็ลดครั้งที่ 1,001 ค่ะ
รอบนี้พึ่งเทรนเนอร์แล้ว ให้เค้าช่วยดูแลให้ถูกต้อง
เพราะทำเองไม่เคยสำเร็จ
ลดอาหารลง กินให้ถูกส่วนมากขึ้น

ผ่านไป 25 วันแล้ว
น้ำหนักไม่ลงซักขีดค่ะ 55555

แต่ใด ๆ
ถ้าเราถูกขีดเส้นเป๊ะ ๆ เมื่อไหร่ จะไม่แฮปปี้ค่ะ
พร้อมแหกมาก

ตอนนี้เลยหย่อน ๆ เอา จะได้ทำต่อไปได้อีก
ทั้งเรื่องคุมอาหารและออกกำลัง

คุณหนอนก็สู้ ๆ นะคะ

สวัสดียามสายค่ะ น้องหนอน

ประสบการณ์ที่ยากจะลืมเลือน แผ่นดินไหว
แต่พี่ฮาที่น้องเล่ามาก ประจวบเหมาะพอดี
กับวันที่น้องหลุดเผ่า แผ่นดินลั่นสะเทือนไปหมด 5555

เอาที่เราทำแล้วสบายกาย สบายใจเนอะ
นนี่พี่ก็นอนฉ่ำค่ะ ไม่ทำไรเลย
เดชะบุญ ครึ่งเดือนหลังไม่อยากอาหาร น้ำหนักเลยลง
ไม่งั้นคงเด้งขึ้นไปเยอะ

รอใจพร้อม พี่จะกลับมาค่ะ

ส่งกำลังใจเหมือนเคยนะคะ (หายไปนานเลยพี่)

กินผักเก่ง ๆ นี่ดีมากเลย เราสู้ไม่ได้เลย 555
หายไปหลายวันเป็นยังไงบ้าง ทั้งคนทั้งแมว
อัพบล็อกรายงานด้วยจ้า อิอิ

วันนี้หลายคนน่าจะหยุดต่อนะครับ
พี่ก๋าอัพบล้อกตี 4 ครึ่งเลย
ตื่นเช้า 555

พี่ก๋าก็ไมไ่ด้หยุดครับ
ทำงานทุกวัน
หยุดแค่วันอาทิตย์วันเดียวเลย

อรุณสวัสดิ์ครับน้องหนอน