รักไม่รู้ลืม
ผู้เขียน : 'บัวบงกช'
ผู้พิมพ์ :สนพ.อรุณ (ชุด Love Square)
327 หน้า ราคา 250 บาท
จากเว็บสนพ.:ความรักที่ค่อย ๆ เติบโตขึ้น หลังกำแพงทิฐิอันแน่นหนา
อาจทำให้รักหยั่งรากลึกลงในหัวใจ ไม่มีวันลบเลือน
'หยิ่ง' 'ไว้ตัว' 'อวดดี' คือคำนิยามที่
"โมไนย" แอบเรียก 'เด็กในบ้าน' คนนั้นในใจเสมอ
แล้วทำไมคนรอบข้างเขาถึงพากันชื่นชมผู้หญิงคนนี้นัก
อะไรก็ไม่น่าขัดใจเท่ากับท่าทางที่เธอไปสนิทสนมกับคนอื่น
แต่กับเขา...เธอกลับวางตัวห่างเหินเสียเต็มประดา ...
สำหรับ
"ปีใหม่" คำว่า 'ทิฐิ' 'อวดดี' ที่ใครๆ ว่ากันมันไม่ใช่หรอก
เธอเรียกมันว่าศักดิ์ศรีต่างหาก และคนอย่างเธอจะไม่ยอมละทิ้งมันเด็ดขาด
เพื่อวันหนึ่งเธอจะก้าวขึ้นไปสบตากับใครบางคนด้วยฐานะที่เท่าเทียมกัน
แม้ว่ามันจะต้องแลกด้วย 'หัวใจ' ของเธอก็ตาม
เมื่อความรักไม่ใช่การเอาชนะคะคาน
และไม่อาจอยู่ได้โดยการก่อกำแพงในหัวใจ
แล้วจะหาทางออกให้กับความรักได้อย่างไร ต้องติดตาม!
เรื่องย่อเพิ่มเติมนิด ๆ...
'ปีใหม่'เติบโตขึ้นมาในรั้วบ้านเดียวกับ'โมไนย' ในฐานะลูกสาวของแม่บ้าน
กับอดีตคนขับรถที่เสียชีวิตไปแล้ว
แต่ทั้งคู่แทบไม่เคยพูดคุยสนิทสนมกันเลย เพราะปีใหม่ค่อนข้างไว้ตัว
และมุ่งมั่นแต่การเรียนและทำงานเก็บเงินเท่านั้น
ปีใหม่มีปมในใจเพราะเคยถูกเมธีรัตน์ พี่สาวคนโตของโมไนยแสดงอาการดูถูกเหยียดหยาม...
ถึงแม้สมาชิกคนอื่น ๆ ของบ้านจะไม่เคยมีใครแสดงท่าทีรังเกียจเธอกับแม่เลยก็ตาม
ตรงกันข้าม พ่อกับแม่ของโมไนยกลับชื่นชมเธอจนอยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้ด้วยซ้ำไป
ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สะสวย ทำให้เธอมีงานพิเศษเป็นนางแบบโฆษณา
และถ่ายแฟชั่นอยู่เสมอ ๆ และมีรายได้งดงามพอสมควร
จนมีเงินเก็บมากพอที่คิดจะไปเรียนต่อเมืองนอกและพาแม่ออกจากบ้านหลังนั้น...
ซึ่งเมื่อโมไนยได้รับรู้ถึงความคิดนั้นของเธอ ผ่านเพื่อนของเธออีกทีเขาก็รู้สึกขัดเคืองใจ
และก็บังเอิญมีเหตุให้เขามีโอกาสได้เข้าไปใกล้ชิดและปกป้องเธอจากอันตรายบางประการ
ทำให้เขารู้สึกถึงสายใยความผูกพัน ผสมกับความรู้สึกเป็นเจ้าเข้าเจ้าของที่ฝังลึกอยู่ในใจ...
เมื่อทั้งคู่ต่างเปิดใจให้กัน เพื่อนฝูงก็ร่วมยินดี รวมทั้งพ่อแม่ของโมไนยที่รักใคร่เอ็นดูปีใหม่อย่างจริงใจ
แต่ทว่า...รักแท้ก็เกิดอุปสรรคขึ้นอีกจนได้ เมื่อปีใหม่มองว่าความหวงแหนที่โมไนยแสดงออกมา
เป็นเพียงการแสดงอำนาจเหนือเธอและความต้องการเอาชนะเท่านั้น...
เส้นทางรักของพวกเขาจึงต้องแยกห่างกันอีกครั้ง...
ในขณะที่ปีใหม่กลายเป็นดาราเด่นดัง มีชายหนุ่มแสนจะเพอร์เฟ็กต์อย่างพีท-ปรีติ พระเอกหนุ่มลูกครึ่งที่กลายเป็นดาราคู่ขวัญคู่จิ้นที่ใคร ๆ ต่างเชียร์ให้ทั้งคู่เป็นแฟนกันจริง ๆ นอกจอเข้ามาพัวพัน
โมไนยก็หันไปมุ่งเรียนต่อเมืองนอกอย่างเอาจริงเอาจัง...
มาร่วมลุ้นกันค่ะว่าทั้งคู่จะสามารถฝ่าข้ามกำแพงแห่งทิฐิที่ตัวเองสร้างขึ้นมานี้ได้หรือไม่ และอย่างไร
หลังอ่าน...
อีกครั้งกับการลองของใหม่แล้ว...คลิก
บอกกับตัวเอง(และอยากบอกต่อคนอื่นด้วย)ว่า...
ค้นพบดาวดวงใหม่แห่งฟากฟ้าวรรณกรรมไทยอีกหนึ่งดวงแล้ว!
เป็นนิยายรักของหนุ่มสาวสมัยใหม่ที่แอบอิงพล็อตแบบเก่า
ออกแนวรักซึมลึกประเภทพระเอก-นางเอกรู้จักกันมาแต่เด็ก แต่ต่างฝายต่างไม่กล้าเปิดใจ
โดยมีปมดราม่าของการแบ่งชนชั้นฐานันดรเป็นพื้นหลัง...เหมือนนิยายรักอีกนับสิบนับร้อยเรื่องที่เคยอ่านผ่านมา...
เบื้องแรกที่หยิบเล่มนี้มาอ่าน ดูคำโปรยที่ปกหลังก็เป็นอย่างที่บอก...
จึงเริ่มอ่านแบบไม่คาดหวังนัก เมื่อไม่ได้คาดหวังก็เลยอ่านได้เรื่อย ๆ
ปรากฏว่าเพลินจนอ่านได้ในรวดเดียวจบ...
บอกได้เลยว่าเป็นนิยายรักที่มีเสน่ห์มาก
ด้วยสำนวนคนเขียนที่แสนจะนุ่มนวลชวนให้เคลิบเคลิ้ม...
ทั้งเรียบลื่น ละมุนละม่อม กลมกล่อมไปทั้งเรื่อง บทรักก็หวานไหว บทสะเทือนใจก็บีบคั้น
บทสนทนาก็เป็นธรรมชาติ...
ชอบวิธีเล่าเรื่องที่เหมือนจะเรียบเรื่อย แต่ก็กระชับอยู่ในที ไม่เยิ่นเย้ออืดเอื่อย...
กับช่วงเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทำให้เราได้เห็นถึงพัฒนาการของความรัก
ความโหยหาอาลัยของคนที่รักกันมาก ๆ แต่ต้องแยกจากกันด้วยกำแพงแห่งทิฐิ
จุดที่ชอบอีกอย่างหนึ่งในนิยายเรื่องนี้ก็คือตัวละครค่ะ
ทั้งตัวพระ-นาง ทั้งครอบครัวเบื้องหลัง หรือกลุ่มเพื่อน ๆ ของทั้งคู่
รู้สึกถึงความพอเหมาะพอดี ไม่มากไม่น้อยเกิน...
ชอบพระเอกแบบโมไนยค่ะ ฉลาด มั่นคงและชัดเจนดี บทจะรักจะหวานก็ทำได้แบบไม่ขัดเขิน
บทจะโมโหโกรธาก็ออกอาการกวนได้น่ารักน่าเอ็นดู...
ส่วนนางเอกอย่างปีใหม่ก็มีบุคลิกเป็นสาวสวย เรียนเก่ง และมั่นใจในตัวเอง...
ภายนอกเธอเหมือนจะหยิ่งและไว้ตัว แต่ก็ไม่ทิ้งท่าทีและเสน่ห์แห่งความเป็นหญิง
นิยายก็มีตัวร้ายตัวอิจฉาตามขนบ แต่ก็เป็นไปอย่างสมเหตุสมผล
ไม่ถึงกับกรี๊ดกร๊าด ตบตีเป็นละครหลังข่าวอะไรไปโน่น...
แต่บทร้ายจะมาตกอยู่กับดร.เมธีรัตน์ พี่สาวพระเอกที่หวงน้องชายและรังเกียจนางเอกนักหนานั่นแหละ
รายนี้ออกจะร้ายเกินไปนิด ๆ แต่ก็นั่นแหละ ผู้หญิงที่รู้ตัวว่าเก่ง สวย เริ่ด
มักจะไม่ชอบให้คนที่ตัวเองเห็นว่าด้อยกว่าตัวมาตีเสมอหรือกระทั่งเด่นกว่า...
ความเกลียดชังที่เธอมีต่อปีใหม่แท้จริงมันอาจจะมาจากความริษยามากกว่าจะมาจากความต้อยต่ำของอีกฝ่ายก็เป็นได้
แต่ก็มีจุดติงนิด ๆ เหมือนกัน(สำหรับจขบ.ค่ะ)
คือตอนจบ...ให้ความรู้สึกอึดอัดเล็ก ๆ กับตอนจบแบบนี้...
(ไม่อยากสปอยล์อะ เอาเป็นว่า จบแฮปปี้เอนดิ้งนั่นแหละ แต่ความรู้สึกส่วนตัวรู้สึกว่ามัน...น้ำเน่าไปหน่อย แหะ ๆ
แอบคิดว่า คนเขียนตกม้าตายอะ หรือคนอ่านจะดูซีรียส์เกาหลีมากไปหน่อยก็ไม่รู้...)
กับวัยของตัวละคร ด้วยสำนวนภาษาของผู้เขียน ทำให้รู้สึกว่าโทนของนิยายเป็นแบบผู้ใหญ่ ๆ หน่อย
แต่ในเรื่องทั้งพระเอกนางเอกยังเป็นนักศึกษาทั้งคู่
และยังมีเรื่องราวความรักกุ๊กกิ๊กของคู่เพื่อนพระเอกนางเอกมาแจมอีก
เลยรู้สึกแปลก ๆ จะว่าเป็นนิยายผู้ใหญ่ก็ไม่เชิง จะหวาน ๆ ใส ๆ เป็นวัยรุ่นก็ไม่ใช่
แต่นั่นก็แค่จุดเล็ก ๆ ที่คนอ่านนิยายเยอะ ๆ อย่างจขบ.รู้สึกสะดุดนิด ๆ
โดยภาพรวมแล้วนิยายเล่มนี้นับได้ว่าเป็นการเปิดตัวนักเขียนใหม่ที่น่าสนใจมาก
ถ้าใครชอบอ่านนิยายที่เขียนด้วยสำนวนภาษาดีๆ อ่านลื่นไหลล่ะก็ขอนำเสนอเล่มนี้เป็นพิเศษเลยค่ะ
ช่วงนี้งานราษฏร์งานหลวงรุมเร้า
จริง ๆ แล้วอ่านหนังสือ(นิยาย)จบไปหลายเล่ม
แต่ดองรีวิวไว้เป็นกะตั๊ก เล่มนี้เพิ่งอ่านจบใหม่หมาด
เกรงว่าจะลืมความรู้สึกหลังอ่านเสียก่อนต้องรีบมาอัพขึ้นบล็อก
อนึ่ง เกรงว่าทิ้งบล็อกไปนาน ๆ จะเรื้อจนเขียนบล็อกไม่เป็นไปเสียก่อน
สังเกตให้ดี คนอ่านบล็อกนี้คงเห็นได้ว่าจขบ.เริ่มฝืด ๆ แล้ว แหะ ๆ
อยากบอกอยากเล่าแต่เวลาไม่อำนวยน่ะค่ะ
ขอขอบคุณและขออภัยเพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่าน มาเมนท์แล้วจขบ.ไม่ได้ทักทายนะคะ
โดย: แม่ไก่ 10 ตุลาคม 2556 23:37:21 น.
โดย: Aneem 11 ตุลาคม 2556 6:50:21 น.
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 11 ตุลาคม 2556 9:03:45 น.
โดย: Serverlus 11 ตุลาคม 2556 9:27:16 น.
ปกงามจริงๆ เชียว
โดย: เหมือนพระจันทร์ 11 ตุลาคม 2556 9:27:16 น.
โดย: Sab Zab' 11 ตุลาคม 2556 9:47:27 น.
น่าจะใกล้ได้อ่านแล้วล่ะ (ลัดคิวๆ)
โดย: hiroko 11 ตุลาคม 2556 10:33:50 น.
ถ้าอ่านแต่คำโปรย คงไม่ซื้อจริงๆ ค่ะ
พออ่านรีวิว รู้สึกว่าน่าอ่านมาก
โดย: polyj 11 ตุลาคม 2556 12:27:30 น.
โดย: คอเล่า 11 ตุลาคม 2556 13:06:09 น.
โดย: kunaom 11 ตุลาคม 2556 13:41:59 น.
เมื่อไหร่ที่คุณแม่ไก่ รีวิวของสนพ.อรุณ จะต้องรีบเข้ามาอ่านทันที เล่มนี้น่าสนใจอีกแล้วค่ะ
โดย: กล้ายางสีขาว 11 ตุลาคม 2556 14:28:42 น.
โดย: หวานเย็นผสมโซดา 11 ตุลาคม 2556 15:28:07 น.
โดย: อุ้มสม 11 ตุลาคม 2556 17:53:03 น.
โดย: prysang 13 ตุลาคม 2556 21:58:10 น.
โดย: หมอหว่อง 14 ตุลาคม 2556 20:32:56 น.
แม้ไม่ได้แวะมาแต่ยังคิดถึงเสมอ
ไลค์แล้วโหวตค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
AppleWi Travel Blog ดู Blog
พรไม้หอม Health Blog ดู Blog
มัชชาร Movie Blog ดู Blog
แม่ไก่ Book Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
โดย: ร่มไม้เย็น 14 ตุลาคม 2556 21:54:09 น.
เป็นนิยายที่ทันสมัย มีเทคนิคการเขียนอย่างคนที่รู้จักงานเขียน (คนเขียนเป็นอาจารย์วรรณกรรมในมหาลัยค่ะ) การเขียนผูกเรื่องอย่างมีชั้นเชิง ช่วงแรกพระเอกอยู่ในสถานะที่สูงกว่านางเอกในแทบทุกด้านแต่นางเอกเข็มแข็งที่ก้าวหน้า(ดีค่ะ) ต่อมาเมื่อรักกันก็น่ารักกกก จากนั้นก็แยกจากกันทั้งที่ยังรักกัน เมื่อพบกันอีกครั้งนางเอกก็อยู่ในสถานะที่เทียบเท่าหรือออกจะเหนือกว่าในบางแง่ ประสพความสำเร็จ มีชื่อเสียง พระเอกก็ตามรัก พระรองก็รอรัก (ตอนเรียนภาษาอังกฤษ ฝรั่งเค้าสอนให้ตีความเรื่องสั้นนะค่ะ) เรื่องสำนวนการเขียนก็ลื่นไหลนุ่มนวล อ่านสนุกตลอดเรื่องเลยค่ะ สมกับเป็นงานเขียนระดับอาจารย์ ลองอ่านดูนะค่ะรับรองไม่ผิดหวังค่ะ
โดย: Atitaya IP: 110.171.77.110 16 ตุลาคม 2556 21:05:09 น.
โดย: ชบาหลอด 17 ตุลาคม 2556 20:29:31 น.
อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม
เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม
แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน
โดย: นักรบนพดล IP: 122.155.135.4 23 ตุลาคม 2556 22:36:01 น.
โดย: เคียงเขม IP: 37.228.107.32 24 ตุลาคม 2556 7:25:03 น.
โดย: bb IP: 171.7.133.207 29 ธันวาคม 2556 14:07:33 น.
โดย: aomam IP: 223.207.166.36 16 กุมภาพันธ์ 2557 11:25:26 น.
โดย: Poom IP: 115.87.243.45 21 ตุลาคม 2560 15:29:35 น.